Temat interpretacji
Brak obowiązku wystawienia paragonu fiskalnego w przypadku wystawienia i wydania „na żądanie” osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jedynie faktury emitowanej bezpośrednio przez kasę rejestrującą (on-line), gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wystawienia paragonu fiskalnego w przypadku wystawienia i wydania „na żądanie” osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jedynie faktury emitowanej bezpośrednio przez kasę rejestrującą (on-line), w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka posiada w Polsce siedzibę działalności gospodarczej oraz status czynnego podatnika podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi ogólnopolską sieć stacji paliw.
Na stacjach paliw Spółka prowadzi sprzedaż towarów i usług m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (dalej: „klient B2C”). Spółka ewidencjonuje tę sprzedaż na kasach rejestrujących, które umożliwiają połączenie i przesyłanie danych między kasą fiskalną a Centralnym Repozytorium Kas (tzw. kasy on-line). Kasy rejestrujące użytkowane przez Spółkę posiadają funkcję wystawiania faktur VAT. Kasy rejestrujące Spółki zostały przez nią nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT i wymagania techniczne dla kas rejestrujących.
Obecnie Spółka każdorazowo dokumentuje sprzedaż na rzecz klientów B2C paragonem fiskalnym. W praktyce Spółki występują przypadki, gdy klient B2C w momencie sprzedaży zgłasza żądanie otrzymania faktury VAT (tzw. faktury imiennej, niezawierającej numeru NIP nabywcy). W takim przypadku kasjer wystawia paragon fiskalny. Następnie kierownik stacji, poza kasą fiskalną, wystawia fakturę VAT do takiego paragonu fiskalnego i wydaje fakturę VAT klientowi B2C.
Spółka rozważa zmianę sposobu wystawiania faktur na rzecz klientów B2C. W rozważanym modelu, jeżeli klient B2C zgłosi żądanie otrzymania faktury VAT w momencie sprzedaży, kasjer wystawi fakturę VAT bezpośrednio za pomocą kasy fiskalnej, która zostanie wydana klientowi B2C (tzw. faktura fiskalna). W takim przypadku Spółka nie będzie wystawiała paragonu fiskalnego - będzie wystawiona wyłącznie faktura fiskalna. Sprzedaż dokumentowana fakturami VAT wystawionymi bezpośrednio z kas rejestrujących będzie zapisywana w ich pamięci fiskalnej, a wartość sprzedaży i kwota podatku zostaną zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kas.
Pytanie
Czy w świetle ustawy o VAT, w szczególności art. 111 ust. 1 i ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, prawidłowe będzie opisane w zdarzeniu przyszłym postępowanie Spółki, polegające na wystawieniu i wydaniu klientowi B2C na jego żądanie jedynie faktury VAT emitowanej bezpośrednio przez kasę rejestrującą, bez uprzedniego wystawienia paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż na rzecz klienta B2C otrzymującego tę fakturę VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym postępowanie Spółki, polegające na wystawieniu i wydaniu klientowi B2C na jego żądanie jedynie faktury VAT emitowanej bezpośrednio przez kasę rejestrującą, bez uprzedniego wystawienia paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż na rzecz klienta B2C otrzymującego tę fakturę VAT, będzie prawidłowe w świetle ustawy o VAT, w szczególności art. 111 ust. 1 i ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska
Ramy prawne
Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Według art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 111 ust. 1b ustawy o VAT w ewidencji prowadzonej przy zastosowaniu kas rejestrujących wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z kolei z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z tytułu każdej sprzedaży w postaci papierowej, lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Ponadto, zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest zasadniczo obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz podatnika VAT lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, a na żądanie nabywcy także fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz innego podmiotu.
W świetle § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (dalej: „rozporządzenie techniczne”) przez dokument fiskalny rozumie się dokument wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne oraz numer unikatowy, obejmujący paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raporty fiskalne.
Z kolei na podstawie § 23 rozporządzenia technicznego, kasa może wystawiać faktury w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej, zawierające dane określone w ustawie lub przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, po których występują kolejno pozycje wymienione w ww. rozporządzeniu.
Co więcej, na podstawie § 37 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia technicznego kasa zapewnia ewidencję dokonywanych transakcji sprzedaży, które kończą się każdorazowo wystawieniem paragonu fiskalnego lub faktury poprzez ich zatwierdzenie oraz natychmiastowy wydruk, lub w przypadku możliwości technicznych, natychmiastowym przesłaniem paragonu fiskalnego lub faktury w postaci elektronicznej do nabywcy, a także zapisaniem paragonu fiskalnego lub faktury w pamięci chronionej kasy rejestrującej.
Rozporządzenie techniczne określa także w § 25 i 26, że kasa rejestrująca wystawia raporty fiskalne dobowe w postaci elektronicznej, a na żądanie użytkownika również w postaci papierowej, jak również raporty fiskalne okresowe i raport fiskalny rozliczeniowy, w postaci papierowej, zawierające między innymi osobno dla paragonów fiskalnych i faktur, o ile występują - łączne wartości sprzedaży netto według poszczególnych stawek podatku, wartości sprzedaży zwolnionej od podatku, wysokości podatku należnego według poszczególnych stawek podatku dla raportowanego okresu, z podziałem na poszczególne waluty.
Rozważany model wystawiania faktur na rzecz klientów B2C
Na tle przytoczonych wyżej przepisów można wskazać, że w przypadku, gdy Spółka będzie dokonywała sprzedaży na rzecz klientów B2C, a klienci B2C w momencie sprzedaży zgłoszą żądanie otrzymania faktury, Spółka na moment sprzedaży powinna:
-zaewidencjonować sprzedaż na rzecz klientów B2C na kasie rejestrującej,
-wydać klientowi B2C fakturę VAT.
Jak zostało wskazane powyżej, w świetle przepisów ustawy o VAT, ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kas rejestrujących obejmuje dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przez kasę. Wśród dokumentów wystawianych przez kasę rejestrującą szczególną pozycję zajmują paragony fiskalne oraz faktury VAT (tzw. faktury fiskalne). Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, paragon fiskalny lub faktura fiskalna powinny być wystawione i wydane nabywcy z tytułu każdej sprzedaży. Natomiast przepisy rozporządzenia technicznego przewidują, że każda sprzedaż kończy się wystawieniem paragonu lub faktury, wydrukiem lub przesłaniem w postaci elektronicznej paragonu lub faktury fiskalnej do nabywcy, a także zapisaniem paragonu lub faktury fiskalnej w pamięci chronionej kasy rejestrującej.
Analiza przytoczonych przepisów prowadzi do wniosku, że faktura wystawiona za pomocą kasy rejestrującej stanowi alternatywną wobec paragonu fiskalnego formę dokumentowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Taką możliwość przewiduje wprost ustawa o VAT w ww. art. 111 ust. 3a pkt 1. Ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas rejestrujących dotyczy sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W tym kontekście, umożliwienie przez ustawodawcę wystawiania i wydawania faktur VAT w rozdziale dotyczącym kas rejestrujących wskazuje na intencję ustawodawcy, aby klient B2C mógł otrzymać fakturę VAT dokumentującą sprzedaż zamiast paragonu fiskalnego. W szerszym kontekście, mając na uwadze uregulowania w ustawie o VAT obligujące zasadniczo do wystawienia faktury VAT na żądanie nabywcy, można wnioskować, że ta regulacja jest m.in. skorelowana z możliwością udokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych fakturą VAT emitowaną bezpośrednio przez kasę rejestrującą, bez potrzeby uprzedniego wystawiania paragonu fiskalnego. Innymi słowy, interpretacja ww. przepisów ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że w przypadku sprzedaży na rzecz klientów B2C możliwie jest wystawienie i wydanie jedynie faktury VAT wyemitowanej bezpośrednio z kasy rejestrującej.
Spółka pragnie zauważyć, że przeciwna konkluzja de facto oznaczałaby, że każdorazowo przed wystawieniem i wydaniem faktury na żądanie klienta B2C należałoby wystawić paragon fiskalny, a dopiero następnie fakturę VAT. Co ważne, w takim przypadku faktura VAT musiałaby być wystawiona poza kasą rejestrującą z uwagi na to, że dane dotyczące sprzedaży zostałyby już zaewidencjonowane na kasie poprzez wystawienie paragonu fiskalnego. W takiej sytuacji, realizacja art. 111 ust. 3a pkt 1 w zakresie wystawienia i wydania faktury pochodzącej bezpośrednio z kasy rejestrującej na rzecz klientów B2C byłaby niemożliwa.
Biorąc pod uwagę, że kasy rejestrujące Spółki umożliwiają zaewidencjonowanie sprzedaży i wystawienie dokumentu fiskalnego w postaci faktury VAT, to należy uznać, że ww. obowiązki Spółki zostaną spełnione. Spółka bowiem dokona ewidencji sprzedaży na rzecz klientów B2C na kasie rejestrującej, tj. sprzedaż zostanie zarejestrowana na kasie rejestrującej zgodnie z określonymi przepisami VAT oraz Spółka wystawi i wyda klientowi B2C dokument fiskalny – w przedmiotowej sytuacji, z uwagi na zgłoszone żądanie klienta B2C, będzie to faktura VAT wystawiona bezpośrednio za pomocą kasy rejestrującej.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, że planowane działanie Spółki czyni zadość celom ustawodawcy związanymi m.in. ze szczególnym zabezpieczeniem rozliczeń VAT w przypadku sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych poprzez prowadzenie ewidencji sprzedaży na kasach rejestrujących. W przypadku ww. działania Spółki cele ustawodawcy są zabezpieczone w tożsamy sposób, jak w sytuacji wystawienia i wydania paragonu fiskalnego. Transakcja udokumentowana fakturą VAT bezpośrednio wystawioną przez kasę rejestrującą będzie bowiem zaewidencjonowana i zapisana na kasie rejestrującej, a odpowiednie dane w tym zakresie zostaną przesłane do Centralnego Repozytorium Kas, analogicznie jak ma to miejsce w przypadku dokumentowania sprzedaży paragonem fiskalnym.
Prawidłowość powyższego postępowania potwierdził także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.298.2019.3.APR, w której Organ wskazał m.in., że „podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zobowiązani są do wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawania wydrukowanego dokumentu nabywcy. (...) Faktura emitowana przez urządzenie rejestrujące (tu drukarkę fiskalną) jest dokumentem fiskalnym w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Faktura taka - skoro rejestrowana jest przez urządzenie spełniające wymogi kasy rejestrującej - dokumentuje sprzedaż, którą podatnik ewidencjonuje przy pomocy tego urządzenia”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Jak wynika z przywołanych przepisów, ustawodawca nie nakłada na podatników podatku od towarów i usług obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT. Natomiast na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.
Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3)kontrahentów;
4)dowodów sprzedaży i zakupów.
Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:
a)w postaci papierowej lub
b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.
Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.
Powyższe znajduje potwierdzenie w zapisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”, gdzie w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.
Ponadto, w myśl § 6 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję zapewniają stan techniczny kasy gwarantujący czytelny wydruk paragonu fiskalnego lub faktury w postaci papierowej, a w przypadku paragonu fiskalnego lub faktury w postaci elektronicznej - ich czytelny widok, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży.
Jak stanowi § 6 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przed zatwierdzeniem paragonu fiskalnego lub faktury, w celu wyeliminowania oczywistych pomyłek w ewidencji, sprawdzają poprawność wystawianego dokumentu.
W myśl z art. 106h ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
Zgodnie z art. 106h ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Na podstawie z art. 106h ust. 3 ustawy:
W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
Jak stanowi art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3)kontrahentów;
4)dowodów sprzedaży i zakupów.
W myśl art. 109 ust. 3d ustawy:
Faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.
W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy zaznaczyć, że podatnik ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bez względu na fakt, czy sprzedaż ta jest dokumentowana fakturą wystawioną na żądanie nabywcy, czy też nie.
Jak wynika z przywołanych przepisów regulujących wystawianie faktur VAT i paragonów fiskalnych, dokumenty te wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura i paragon fiskalny są dokumentami sformalizowanym (potwierdzającymi zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), które powinny spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury i paragonu fiskalnego zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedlają one prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury lub paragonu fiskalnego należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura lub paragon fiskalny jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.
Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w ww. rozporządzeniu w sprawie kas rejestrujących.
Zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kasie on-line - rozumie się przez to kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:
Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Według § 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy w przypadku kas on-line - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny.
W świetle § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.
Sposób prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas on-line oraz warunki i sposób używania kas on-line został opisany w Rozdziale 2 Oddziale 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.
Stosownie do § 19 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają:
1)paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a,
2)faktury i faktury anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 19a,
3)raporty fiskalne dobowe w postaci elektronicznej,
4)raporty fiskalne fiskalizacji w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo tylko w postaci elektronicznej,
5)raporty fiskalne okresowe, w tym miesięczne, w postaci papierowej,
6)raporty fiskalne rozliczeniowe w postaci papierowej,
7)łączne raporty fiskalne okresowe, w tym miesięczne, w postaci papierowej,
8)łączne raporty fiskalne rozliczeniowe w postaci papierowej,
9)raporty fiskalne zdarzeń w postaci papierowej,
10)dokumenty niefiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo tylko w postaci elektronicznej
-zawierające kolejno dane określone w przepisach o wymaganiach technicznych (kryteriach i warunkach technicznych) dla kas.
W myśl § 19a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej.
Natomiast Rozdział 5 rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r. poz. 1759), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących”, wskazuje wymagania techniczne dla kas dotyczące dokumentów wystawianych przy ich użyciu.
Zgodnie z § 23 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:
Kasa może wystawiać faktury w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej zawierające dane określone w ustawie lub przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, po których występują kolejno pozycje:
1) element graficzny, o ile występuje;
2) numer kolejny dokumentu;
3) numer kasy;
4) oznaczenie kasjera;
5) data i czas wystawienia faktury;
6) podpis cyfrowy dokumentu złożony przy użyciu klucza prywatnego kasy; drukowane jest tylko pierwsze 40 cyfr w kodzie szesnastkowym (20 bajtów);
7) skrót SHA2 dla postaci elektronicznej, obliczany na podstawie skrótu SHA2 poprzedniej faktury posiadającej skrót SHA2 i podpisu cyfrowego bieżącej faktury;
8) kod graficzny podpisu cyfrowego dokumentu, o ile występuje;
9) umieszczone centralnie logo fiskalne i numer unikatowy;
10)określona przez użytkownika kasy treść reklamowa i informacyjna, o ile występuje, mogąca zawierać elementy graficzne, pod warunkiem ich zapisu w pamięci chronionej.
W myśl § 24 pkt 2 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:
Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, kasa wystawia paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej, przerwane linią oraz z oznaczeniem "TRANSAKCJA ANULOWANA", pod którym są umieszczone kolejno pozycje dla faktury anulowanej:
a)dane, o których mowa w § 23 pkt 2, 5 i 6,
b)skrót SHA2, dla postaci elektronicznej, obliczany na podstawie skrótu SHA2 poprzedniej faktury anulowanej posiadającej skrót SHA2 i podpisu cyfrowego bieżącej faktury anulowanej, który nie jest drukowany,
c)dane, o których mowa w § 23 pkt 8 i 9.
Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy, w myśl którego:
Faktura powinna zawierać:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem; (…)
Z opisu sprawy wynika, że posiadacie Państwo siedzibę działalności gospodarczej w Polsce oraz status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzicie Państwo ogólnopolską sieć stacji paliw.
Na stacjach paliw prowadzicie Państwo sprzedaż towarów i usług m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (dalej: „klient B2C”). Ewidencjonujecie Państwo tą sprzedaż na kasach rejestrujących, które umożliwiają połączenie i przesyłanie danych między kasą fiskalną a Centralnym Repozytorium Kas (tzw. kasy on-line). Kasy rejestrujące użytkowane przez Państwa posiadają funkcję wystawiania faktur VAT. Kasy rejestrujące zostały przez Państwa nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT i wymagania techniczne dla kas rejestrujących.
Obecnie każdorazowo dokumentujecie Państwo sprzedaż na rzecz klientów B2C paragonem fiskalnym. W Państwa praktyce występują jednak przypadki, gdy klient B2C w momencie sprzedaży zgłasza żądanie otrzymania faktury VAT (tzw. faktury imiennej, niezawierającej numeru NIP nabywcy). W takim przypadku kasjer wystawia paragon fiskalny. Następnie kierownik stacji, poza kasą fiskalną, wystawia fakturę VAT do takiego paragonu fiskalnego i wydaje fakturę VAT klientowi B2C. Rozważacie więc Państwo zmianę sposobu wystawiania faktur na rzecz klientów B2C. W rozważanym modelu, jeżeli klient B2C zgłosi żądanie otrzymania faktury VAT w momencie sprzedaży, kasjer wystawi fakturę VAT bezpośrednio za pomocą kasy fiskalnej, która zostanie wydana klientowi B2C (tzw. „faktura fiskalna”). W takim przypadku nie będziecie Państwo wystawiali paragonu fiskalnego - będzie wystawiona wyłącznie faktura fiskalna. Sprzedaż dokumentowana fakturami VAT wystawionymi bezpośrednio z kas rejestrujących będzie zapisywana w ich pamięci fiskalnej, a wartość sprzedaży i kwota podatku zostaną zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kas.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawidłowości wystawiania i wydania klientowi B2C na jego żądanie jedynie faktury VAT tzw. „faktury fiskalnej” emitowanej bezpośrednio przez kasę rejestrującą, bez uprzedniego wystawienia paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż na rzecz klienta B2C, w świetle ustawy, w szczególności art. 111 ust. 1 i ust. 3a pkt 1 ustawy.
Ponieważ jesteście Państwo podatnikiem prowadzącym ewidencję sprzedaży stacjonarnej towarów i usług na stacjach paliw na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, tj. klientów B2C, stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy, jesteście Państwo zobowiązani, w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:
· do wystawienia (a w przypadku formy papierowej – wydruku) paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży
oraz
· do wydawania wydrukowanego dokumentu nabywcy.
W omawianym przypadku, czyli w sytuacji żądania przez klienta B2C wystawienia faktury w formie papierowej dokumentującej sprzedaż, zgłoszonego w momencie dokonywania tej sprzedaży, prawidłowo nie będziecie Państwo wystawiać paragonu fiskalnego a wyłącznie faktury fiskalne. W takich okolicznościach będziecie Państwo spełniali przesłanki wskazujące na brak obowiązku dołączenia paragonu fiskalnego dokumentującego tą sprzedaż do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika w myśl art. 106h ust. 1 ustawy. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy:
- do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz klientów B2C stosujecie Państwo kasy rejestrujące (w tym przypadku kasy on-line), stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy, które zgodnie z § 23 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących, wystawiają faktury w postaci papierowej oraz spełniają wymagania techniczne wynikające z treści tego rozporządzenia,
- faktura w postaci papierowej, wystawiana przy użyciu ww. kasy rejestrującej, jest dokumentem fiskalnym w rozumieniu § 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zawierającym w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy,
- wartość sprzedaży i kwota podatku, udokumentowane w ww. sposób, czyli fakturą fiskalną, wystawioną na rzecz klienta B2C przy zastosowaniu ww. kasy rejestrującej, zaewidencjonowane są w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Tym samym, w analizowanym przypadku, wystawiając, drukując i wydając klientowi B2C fakturę fiskalną w postaci papierowej, będziecie Państwo wypełniali obowiązki wynikające z art. 111 ust. 1 i ust. 3a pkt 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosujecie się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).