Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (). - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.797.2020.2.ABU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 16.12.2020, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.797.2020.2.ABU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 września 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 24 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2020 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: ().

Wniosek został uzupełniony pismem z 24 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 listopada 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.797.2020.1.ABU.

We wniosku, uzupełnionym ww. pismem z 24 listopada 2020 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł z Województwem () umowę o dofinansowanie projektu () współfinansowanego z Regionalnego Programu Operacyjnego () na lata 2007-2013 w ramach osi priorytetowej 4 - Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast Działanie 4.1 - Humanizacja blokowisk, poddziałanie 4.1.1 - Poprawa warunków technicznych budynków zrealizowanych w technologii wielkiej płyty.

Celem głównym Projektu była poprawa bezpieczeństwa oraz atrakcyjności zamieszkania mieszkańców bloków przy ulicy ().

Cel główny realizowano poprzez następujące cele szczegółowe:

  • Poprawę warunków i jakości życia mieszkańców obszaru rewitalizowanego,
  • Wzrost atrakcyjności (),
  • Poprawę estetyki obszaru rewitalizowanego,
  • Zmniejszenie wykorzystania energii elektrycznej dzięki zastosowaniu energooszczędnych rozwiązań.

W wykonaniu powyższej umowy Wspólnota poniosła łącznie wydatki w latach 2009-2013 w wysokości () zł. Podatku od towarów i usług nie odliczono w deklaracjach. Wykonane w ramach projektu prace budowlane służą czynnościom nie podlegającym opodatkowaniu. Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. () nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. () posiada możliwość obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w celu realizacji projektu modernizacji i wymiany dźwigów osobowych wind oraz instalacji gazowej przy ul. (), gdy nie wykonuje czynności opodatkowanych i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z faktem, iż Wspólnota Mieszkaniowa przy () nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a modernizacja dźwigów osobowych i wymiana instalacji gazowej nie jest związana z odpłatnym świadczeniem usług, wobec tego podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących wydatki nie służył czynnościom opodatkowanym, a w związku z tym na podstawie wskazanego wyżej przepisu nie przysługuje prawo do wykonania jego obniżenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł z Województwem () umowę o dofinansowanie projektu pn.: ().

Celem głównym Projektu była poprawa bezpieczeństwa oraz atrakcyjności zamieszkania mieszkańców bloków przy ().

W wykonaniu powyższej umowy Wspólnota poniosła łącznie wydatki w latach 2009-2013 w wysokości () zł. Podatku od towarów i usług nie odliczono w deklaracjach. Wykonane w ramach projektu prace budowlane służą czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. () nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obniżenia podatku należnego o część podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w celu realizacji ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie podatku przez podmioty niebędące zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto nabycia dokonywane w związku z realizacją ww. projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, jak bowiem wskazał Wnioskodawca, wykonane w ramach projektu prace budowlane służą czynnościom nie podlegającym opodatkowaniu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją wskazanego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania. Zatem inne kwestie przedstawione we wniosku a nieobjęte pytaniem Wnioskodawcy, nie były przedmiotem oceny.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowy m od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z póżn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformacyjnego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej