Brak prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na realizację Inwestycji. - Interpretacja - 0114-KDIP4-1-4012.186.2022.1.DP

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1-4012.186.2022.1.DP

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na realizację Inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

31 marca 2022 r. wpłynął Państwa  wniosek z 28 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy  braku prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na realizację Inwestycji pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Koło Gospodyń Wiejskich w (…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Koło Gospodyń Wiejskich”) jest dobrowolną, niezależną od administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, samorządną, społeczną organizacją mieszkańców wsi, wspierającą rozwój przedsiębiorczości na wsi i aktywnie działającą na rzecz środowisk wiejskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest również zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W dniu 20 maja 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę użyczenia nieruchomości gruntowej oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (…), położonej w miejscowości (…) (dalej: „umowa użyczenia”), stanowiącej własność Gminy (…) (dalej: „Gmina”). Na mocy umowy użyczenia Gmina użyczyła Wnioskodawcy do używania część wskazanej wyżej nieruchomości gruntowej celem realizacji projektu pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”) w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Umowa została zawarta na okres 7 lat.

W ramach przedmiotowej Inwestycji planowana jest budowa drewnianej wiaty z murowanym kamiennym grillem. Zgodnie z projektem konstrukcja zostanie przygotowana w stylu tradycyjnym – z dachem dwuspadowym. Dach zostanie odeskowany, pokryty gontem, zakończony rynnami oraz rurami spustowymi odprowadzającymi wodę. Ponadto, jedna ze ścian wiaty zostanie zabudowana. Wiata zostanie wyposażona w drewniane stoły z drewnianymi ławkami z oparciem wykonane z drewna zaimpregnowanego. Wiata zostanie ustawiona na placu wyłożonym kostką brukową na działce ewidencyjnej położonej w miejscowości (…) na terenie użyczonym Wnioskodawcy przez Gminę.

W związku z realizacją Inwestycji, Koło Gospodyń Wiejskich złożyło wniosek o przyznanie mu dofinansowania w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Ubiegając się o powyższe dofinansowanie, Wnioskodawca wykazał podatek VAT naliczony od wydatków na przedmiotową Inwestycję jako wydatek kwalifikowalny w ramach tej Inwestycji. Inwestycja zostanie więc sfinansowana w części ze środków własnych Koła Gospodyń Wiejskich, a w części ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wydatki związane z realizacją Inwestycji nie będą miały związku z jakimikolwiek czynnościami opodatkowanymi VAT. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a nabyta nieruchomość gruntowa związana z realizacją Inwestycji nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, lecz wyłącznie do realizacji działalności statutowej. Realizacja Inwestycji ma bowiem na celu stworzenie miejsca rekreacyjnego do integracji lokalnej społeczności, z którego będą mogli korzystać bezpłatnie mieszkańcy. W ocenie Wnioskodawcy, realizacja Inwestycji przyczyni się więc do rozwoju lokalnej, niekomercyjnej infrastruktury, która będzie służyła wszystkim mieszkańcom, co stanowi realizację jednego z celów statutowych Wnioskodawcy – tj. prowadzenie działalności na rzecz wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na realizację Inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na realizację Inwestycji.

Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika więc z powyższych regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku kumulatywnego spełnienia dwóch warunków, tj.:

1)odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług;

2)towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc w szczególności takich, w wyniku których rozliczany jest VAT należny.

Ponadto, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy, na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa więc pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku VAT wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261; dalej: „Prawo o stowarzyszeniach”), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Natomiast zgodnie z art. 34 Prawa o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

W ocenie Wnioskodawcy, istotne jest oddzielenie działalności statutowej prowadzonej przez stowarzyszenie od działalności gospodarczej, którą stowarzyszenie również może prowadzić. Działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk. Nie stanowi więc działalności gospodarczej, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą. Działalność statutowa i działalność gospodarcza stanowią więc odrębne rodzaje działalności.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W konsekwencji, w opisanym stanie faktycznym, pierwszy z warunków należy uznać za niespełniony z uwagi na zaistnienie przesłanki negatywnej uniemożliwiającej odliczenie VAT, o której mowa w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawca zrealizuje Inwestycję w przedmiocie budowy wiaty rekreacyjnej z murowanym kamiennym grillem, która to wiata będzie obiektem ogólnodostępnym. Nie będzie ona służyła Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek komercyjnych, odpłatnych czynności, lecz do realizacji działalności statutowej. Realizacja Inwestycji ma bowiem na celu stworzenie miejsca rekreacyjnego do integracji lokalnej społeczności, z którego będą mogli korzystać bezpłatnie mieszkańcy. W ocenie Wnioskodawcy, realizacja Inwestycji przyczyni się więc do rozwoju lokalnej, niekomercyjnej infrastruktury, która będzie służyła wszystkim mieszkańcom, co stanowi realizację jednego z celów statutowych Wnioskodawcy – tj. prowadzenie działalności na rzecz wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich. Powyższe prowadzi więc do wniosku, że towary i usługi nabywane w celu realizacji Inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem w opisanym stanie faktycznym, drugi z warunków należy uznać za niespełniony.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy nie będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji, ponieważ wydatki poniesione w ramach wskazanej wyżej Inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a ponadto Koło Gospodyń Wiejskich nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.