Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 18 lipca 2025 r. (wpływ 29 lipca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nazwą: X, NIP: (...). Jako dominujący kod PKD wskazał Pan: 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Na moment składania niniejszego wniosku w majątku Pana jednoosobowej dzielności gospodarczej znajdują się 144 mieszkania zlokalizowane w A., przy ulicy B.. Nieruchomości te są przeznaczone na wynajem do celów mieszkalnych i aktualnie są wynajmowane podmiotom zewnętrznym. Nie posiada i nie wynajmuje Pan lokali usługowych. Do wskazanych mieszkań przynależą także miejsca parkingowe, które wynajmowane są wyłącznie najemcom lokali mieszkalnych. Zarządzanie wspomnianymi nieruchomościami odbywa się w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) i opodatkowany jest Pan podatkiem liniowym.

Za usługę wynajmu są wystawiane faktury VAT. Z uwagi na liczne zmiany na rynku nieruchomości, inflację i Pana sytuację ekonomiczną, zamierza Pan wycofać 64 mieszkania z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i przenieść je do Pana majątku prywatnego. Wyodrębnione z przedsiębiorstwa lokale nadal będą przeznaczone na wynajem, nie będą służyć Pana celom osobistym lub Pana najbliższym, nie będą także przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej podmiotów zewnętrznych. Wraz z planowaną zmianą, lokale te zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa. Pozostała część, tj. 80 mieszkań nadal będzie składnikiem Pana majątku działalności gospodarczej.

Mając na uwadze wskazany stan faktyczny, zamierza Pan dokonać wspomnianego podziału i przychody osiągane z najmu mieszkań znajdujących się w majątku prywatnym opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, co jest dopuszczalne na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.). Dochody z wynajmu mieszkań, które pozostaną w składnikach Pana majątku działalności gospodarczej będą opodatkowane jak dotychczas - podatkiem liniowym.

Zarząd nieruchomościami dotyczyć będzie jedynie mieszkań będących w majątku przedsiębiorstwa. W odniesieniu do wynajmowanych mieszkań znajdujących się w Pana majątku prywatnym, poza okazjonalnym sprawdzeniem stanu lokali oraz podpisywaniem umów najmu, nie będą wykonywane inne czynności. Nie ma Pan wątpliwości, co do kwestii podatku od towarów i usług (VAT) związanej z przeniesieniem nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa do majątku prywatnego, gdyż jest to działanie neutralne podatkowo z perspektywy podatku VAT, co wielokrotnie zostało potwierdzone w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, a m.in. w:

·interpretacji indywidualnej z 30 stycznia 2024 r., wydanej przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej znak 0114-KDIP4-3.4012.559.2023.1.MKA,

·interpretacji indywidualnej z 19 października 2023 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.518.2023.2.IO,

·interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2022 r., znak 0113-KDIPT1-3.4012.77.2022.2.OS.

W uzupełnieniu wniosku – w odpowiedzi na następujące pytania – doprecyzował Pan, że:

1)Od kiedy prowadzi Pan działalność gospodarczą?

Działalność pod firmą X rozpoczęła się 1 lutego 2015 r. Jest to jednoosobowa działalność gospodarcza, wpisana do rejestru CEiDG.

2)Czy działalność gospodarczą prowadzi Pan wyłącznie w formie jednoosobowej, czy również pod postacią spółki?

Działalność prowadzona jest tylko w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Do 2021 r. istniała spółka jawna, w której był Pan wspólnikiem. Natomiast, na podstawie porozumienia wspólników, majątek został rozdzielony. Aktualnie działalność nie jest prowadzona w formie spółki, a Pan nie planuje zmiany formy działalności.

3)Wobec fragmentu: Na moment składania niniejszego wniosku w majątku jednoosobowej działalności gospodarczej wnioskodawcy znajdują się 144 mieszkania zlokalizowane w A. przy ul. B., proszę, aby Pan wskazał:

a)W jaki sposób w Pana działalności gospodarczej „znalazły się" wskazane 144 mieszkania?

b)Jaki tytuł prawny przysługuje Panu do każdego z tych mieszkań?

c)Czy każde z tych 144 mieszkań stanowi odrębną nieruchomość?

d)Na przestrzeni jakiego okresu czasu opisane 144 mieszkania „znalazły się" w Pana działalności gospodarczej ?

e)Czy w najbliższej przyszłości planuje Pan nabycie (odrębnych od wskazanych we wniosku) mieszkań lub sprzedaż posiadanych mieszkań?

a)Mieszkania zostały wprowadzone do jednoosobowej działalności gospodarczej w 2021 r., po rozwiązaniu spółki jawnej, w wyniku podziału majątku pomiędzy wspólników.

b)Jest Pan właścicielem opisanych we wniosku lokali.

c)Część mieszkań stanowi wyodrębnione lokale mieszkalne względem całości.

d)Mieszkania zostały wprowadzone do działalności w wyniku podziału majątku likwidowanej spółki jawnej. Była to jednorazowa czynność.

e)Nie zamierza nabywać mieszkań odrębnych od tych wskazanych we wniosku, a także nie planuje sprzedaży posiadanych już nieruchomości w najbliższej przyszłości.

4)Wskazując na „podmioty zewnętrzne", które wynajmują od Pana łącznie 144 lokale mieszkalne, ma Pan na myśli osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, inne podmioty (jakiego rodzaju?)?

Podmioty zewnętrzne obejmują zarówno przedsiębiorców, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Obecnie zdecydowaną większość najemców stanowią osoby fizyczne - tylko czterech najemców prowadzi działalność gospodarczą.

5)Ile „podmiotów zewnętrznych" wynajmuje od Pana opisane 144 lokale mieszkalne (jeden?, klika (ile konkretnie?), kilkadziesiąt?, kilkaset?)?

Ilość wynajmujących (podmiotów zewnętrznych) zależy od okresu w ciągu roku, co do zasady jest to 140 Najemców. Liczba ta waha się jednak zwłaszcza w sezonie letnim, gdyż wielu studentów wyprowadza się po zakończeniu roku akademickiego.

6)Kiedy planuje Pan dokonać opisanego „wycofania"?

Planuje Pan wycofanie nieruchomości z majątku działalności gospodarczej z początkiem 2026 roku.

7)Czy od razu wycofa Pan 64 lokale, czy będzie Pan to czynił sukcesywnie (przez jaki okres czasu)?

Wycofanie wszystkich lokali nastąpi w tym samym czasie. Będzie to jednorazowa czynność.

8)Co będzie świadczyło o tym, że wycofane 64 mieszkania nie będą miały związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą?

Pana celem jest zabezpieczenie przyszłości rodziny, a zwłaszcza żony oraz trójki Pana dzieci. Wydziela Pan część mieszkań z majątku działalności gospodarczej do majątku prywatnego, aby następnie móc przekazać je w zarząd Pana żonie oraz dwójce Pana pełnoletnich dzieci. Pana trzecie dziecko, w tym momencie małoletnie, także w przyszłości otrzyma nieruchomość do zarządu po uzyskaniu pełnoletności. Rynek nieruchomości dynamicznie się zmienia, w zależności od sytuacji ekonomicznej, zapotrzebowania oraz wskaźnika inflacji.

Kluczowa w tej kwestii jest Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, gdzie Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że gdy podatnik będący osobą fizyczną prowadzi działalność gospodarczą, to może on posiadane przez siebie mienie albo wykorzystywać do prowadzenia tej działalności albo też wykorzystywać je do celów niezwiązanych z tą działalnością („prywatnych”).

W cytowanej Uchwale Sąd potwierdził najważniejszą kwestię:

(…) podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać, np. w najem.

Zatem, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego podatnik ma swobodę w kwalifikowaniu poszczególnych elementów swojego majątku i może je przyporządkować do działalności gospodarczej lub utrzymać jako majątek niezwiązany z tą działalnością.

Należy podkreślić, że wskazana wyżej Uchwała spotkała się z aprobatą wśród osób zajmujących się analizowaniem doktryny w tej dziedzinie. Naczelny Sąd Administracyjny rozdzielił postać podatnika jako osoby fizycznej oraz podatnika jako przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Nie ma wątpliwości, że majątek nadal należy do tej samej osoby, jednak to podatnik decyduje, czy dysponuje nim jako osoba fizyczna, czy jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Odpowiadając na postawione przez organ pytanie, należy stwierdzić, że o braku powiązania majątku z działalnością gospodarczą, świadczyć będzie wola podatnika, któremu dano swobodę wyboru:

W nowoczesnym państwie podatnicy nie powinni nieustannie zmagać się z tak podstawowym problemem, jak identyfikacjo źródła przychodów. Uznając, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze mogą być zaliczone bez ograniczeń do źródło przychodów wymienionego w ort. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f, jeśli stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej niewprowadzony przez nią do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej, NSA zmaterializował zasadę in dubio pro tributario.

Zatem, mając na uwadze Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, cytowaną zarówno powyżej, jak i we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy stanowczo wskazać, że to podatnik decyduje o kwalifikacji najmu do określonego źródła przychodu.

9)Co będzie świadczyło o tym, że wobec prowadzonego najmu nie będzie Pan wypełniał przesłanek działalności gospodarczej określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie numer: 8, to wola podatnika jest kluczowa przy kwalifikacji źródła przychodu. Spełnienie przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej powiązane jest z decyzją podatnika, który ma swobodę wyboru w odniesieniu do źródła przychodów z najmu.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że podatnik decyduje o tym, czy „powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalności gospodarczą i oddać, np. w najem. Naczelny Sąd Administracyjny dalej wskazał, że w niektórych przypadkach o tego rodzaju związaniu świadczyć będą obiektywne okoliczności, jak np.: amortyzowanie danego składnika majątku jako środka trwałego w ramach działalności gospodarczej wskazuje, że przychody z najmu należy zaliczyć do źródła przychodów z działalności gospodarczej niezależnie od stanowiska samego podatnika.

W większości przypadków decydujące znaczenie, co do kwalifikacji określonych przychodów wynikających ze stosunku najmu, przypisać należy samemu podatnikowi, który może „powiązać" posiadane i będące przedmiotem najmu składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub też „pozostawić” je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Ostatecznie Naczelny Sąd Administracyjny przychylił się do koncepcji wolicjonalnej, wskazując, że:

1)podatnik decyduje o kwalifikacji najmu do określonego źródła przychodu,

2)przesłanki obiektywne są pochodną woli podatnika, która wskazuje na oczywisty wybór kwalifikacji najmu do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. amortyzacja składnika majątku wymaga decyzji podatnika).

Powyższe wzmacnia stwierdzenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że zasadą jest kwalifikowanie przychodów do źródła „najem”, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą”, kwalifikuje te przychody do przychodów z działalności gospodarczej.

W opisywanym stanie faktycznym Pana wolą jest wprowadzenie wyraźnego rozdziału i wydzielenia części mieszkań oraz wprowadzenie ich do majątku prywatnego, aby następnie dalej nimi dysponować jako osoba fizyczna. Przede wszystkim, ma to na celu zabezpieczenie przyszłości, a także stworzenie możliwości przekazania części majątku Pana dzieciom oraz Pana żonie. Jest to Pana odpowiedzialna i racjonalna decyzja, bowiem także jako przedsiębiorca obserwuje Pan zmiany rynkowe, skoki cenowe nieruchomości oraz zmieniającą się inflację. Mieszkania wprowadzone do majątku prywatnego nadal będą wynajmowane, jednak nie będzie to zorganizowana struktura wypełniająca przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przywołał Pan szereg orzeczeń, w których wskazano, ze samo posiadanie mieszkań i ich wynajmowanie nie stanowi automatycznie o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia najmu. Ustawodawca nie wprowadził także żadnej sztywnej granicy świadczącej o tym, że wynajmowanie konkretnej liczby mieszkań przesądza już o uznaniu tego działania za prowadzenie działalności gospodarczej.

Potwierdza to m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 października 2024 r., sygn. akt II FSK 139/22:

Jeżeli podatnik nie podejmuje czynności zmierzających do wyraźnego wyodrębnienia działalności poprzez stworzenie zorganizowanego zespołu składników materialnych lub niematerialnych mogących służyć tej działalności, nie tworzy struktury organizacyjnej pozwalającej mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku, nie planuje rozwoju, badania rynku pod kątem potrzeb potencjalnych najemców, dostosowywania składników majątków do tych potrzeb), lecz jedynie przeznacza posiadane środki na zakup nieruchomości lub w tym lokali mieszkalnych, które wynajmuje, wówczas nie można uznać, że składniki majątkowe związane są z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Wielkość osiąganego przychodu, jak również liczba wynajmowanych lokali mieszkalnych nie pozwalają wyprowadzić wniosku, że jest to przychód z najmu albo z działalności gospodarczej.

Zwraca Pan także uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 1002/17:

Przepisu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. nie można odnosić do sposobu kwalifikowania przychodów z najmu lub dzierżawy, ponieważ czynności podejmowane w zakresie najmu lub dzierżawy nieruchomości z istoty swojej wypełniają cechy charakteryzujące działalność gospodarczą. Są podejmowane w celach zarobkowych, często w sposób ciągły i zorganizowany. Tym samym okoliczność, że działalność podatnika w zakresie najmu spełniać będzie definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. nie oznacza, że przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawodawca nie różnicuje najmu na drobny i okazjonalny oraz inny. Decydujące dla rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą a najmem rzeczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zamiar samego podatnika. To podatnik decyduje, czy „powiązać” określone składniki mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą.

Powyżej wskazane orzeczenia nie tylko wskazują – ponownie - na wolę podatnika w kwestii wyboru powiązania składników majątku z prowadzoną przez siebie działalnością, ale także wskazują, że nie zawsze sam fakt wynajmowania mieszkań przez osobę fizyczną i wykonywanie niezbędnych czynności będących koniecznością w procesie najmu mieszkań, świadczy o prowadzeniu działalności gospodarczej. Kluczowa jest intencja podatnika, a Pana intencją jest prowadzenie najmu mieszkań jako osoba fizyczna. Działania z tym związane ograniczać się będą jedynie do podpisania umowy, pobierania opłat i weryfikacji stanu nieruchomości oraz ewentualnych drobnych napraw będących po stronie Wynajmującego. Nie będzie funkcjonować zorganizowana struktura zarządzająca najmem, jak w przypadku mieszkań, które pozostaną w Pana działalności gospodarczej.

10)Czym charakteryzuje się „Zarząd nieruchomościami", który „dotyczyć będzie jedynie mieszkań będących w majątku przedsiębiorstwa"?

Zarząd nieruchomościami koncentruje się przede wszystkim na organizacji wszelkich kwestii formalnych z najemcami w ramach zorganizowanej struktury, m.in.: przygotowanie umów, kontakt z najemcami, procedowanie spotkań w celu ustalania warunków najmu oraz podpisywanie umów z najemcami. Zarząd będzie odpowiedzialny za wszystkie pozostałe nieruchomości pod kątem ich wynajmu, weryfikowania stanu faktycznego, prowadzenia napraw, remontów. Dodatkowo, dla rozwoju firmy oraz aktywnego pozyskiwania najemców, prowadzone będą działania marketingowe promujące wolne mieszkania. Najem tych mieszkań będzie także specjalnie planowany oraz ewidencjonowany, tak samo weryfikowana będzie terminowość otrzymywanych płatności i w przypadku ich braku, podejmowane odpowiednie kroki względem najemców. Dodatkowo, koordynowane będą działania konserwatorskie i niezbędne przeglądy techniczne, a także na podstawie gromadzonych danych tworzone będą strategie finansowe i planowanie rozwoju firmy, pod kątem nowych technologii modernizacji oraz potrzeb najemców. W tym celu będą prowadzone także regularne badania rynkowe, aby zapewnić jak największy profesjonalizm. Zdecydowanie w ramach zarządu podejmowanych będzie szereg dodatkowych działań związanych z wynajmowanymi nieruchomościami, co wyróżnia tę strukturę od wynajmu prowadzonego z Pana majątku prywatnego.

Pytania

1)Czy po przeniesieniu sześćdziesięciu czterech mieszkań z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego osoby fizycznej, przychody z tytułu najmu tych nieruchomości mogą być opodatkowane w formie ryczałtu ewidencjonowanego na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

2)Czy dochody z tytułu wynajmu pozostałych osiemdziesięciu mieszkań, pozostających w majątku Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowany w formie podatku linowego?

Pana stanowisko w sprawie

W odniesieniu do pierwszego pytania podał Pan, że podstawę dla stanowiska potwierdzającego możliwość opodatkowania przychodów z najmu mieszkań znajdujących się w majątku prywatnym w formie ryczałtu ewidencjonowanego stanowi ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, która w art. 2 ust. 1a wskazuje, że:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zauważa Pan również, że art. 6 ust. 1a tej ustawy odwołując się do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, potwierdza, że dla tego typu czynności - w postaci najmu lokali mieszkalnych - dopuszczalny jest ten konkretny model opodatkowania - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Uważa Pan, że przepis ten w powiązaniu z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizycznych, daje Panu możliwość skorzystania z prawa do opodatkowania przychodu z najmu Pana nieruchomości ryczałtem: 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł, biorąc pod uwagę to, że jedyne czynności związane z najmem tej nieruchomości będą sprowadzać się do wystawiania faktur z tego tytułu, okazjonalnego sprawdzania stanu lokali oraz podpisywania umów najmu. Zatem - w Pana ocenie - czynności te nie będą spełniać przesłanek z art. 3 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, tj. nie będzie to działalność zorganizowana i ciągła, z uwagi na okazjonalność podejmowanych działań w zakresie podpisywania umów najmu (zawieranych co do zasady na wielomiesięczne lub wieloletnie okresy) oraz sprawdzania stanu lokali (także co do zasady jedynie w przypadku zmiany najemcy). Podkreślił Pan, że jedną stałą czynnością będzie wystawianie faktur, a to nie spełnia kryteriów wskazanych przez ustawodawcę w przywołanym wyżej przepisie.

Opierając się na wskazanych wyżej przepisach oraz odnosząc je do zaistniałego stanu faktycznego i Pana zamierzeń, stwierdza Pan, że w sytuacji wyodrębnienia części mieszkań z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego będzie Pan mógł skorzystać z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Pana odpowiedź w kontekście drugiego postawionego pytania także jest twierdząca. Na potwierdzenie Pana stanowiska dodaje Pan, że - jako podatnik może opodatkować czynności wynikających z powadzonej działalności gospodarczej w formie podatku liniowego. Przywołuje Pan ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, która umożliwia podatnikowi wybór formy opodatkowania. W Pana ocenie, działalność może być opodatkowania na zasadach ogólnych określonych w art. 27 oraz w formie podatku liniowego opisanego w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan, że zamierza Pan kontynuować prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie wynajmu mieszkań, znajdujących się w majątku przedsiębiorstwa i utrzymać dotychczasową w formie opodatkowania w formie podatku liniowego. Nadal będzie Pan prowadzić księgowość oraz wystawiać faktury VAT, a zarząd nieruchomościami odbywać się będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie będzie to powiązane z najmem lokali mieszkalnych przeniesionych do Pana majątku prywatnego.

Zaznaczył Pan, że celem przeniesienia jest zabezpieczenie kapitału na przyszłość z uwagi na dynamiczną sytuację na rynku, sytuację ekonomiczną i zmieniającą się inflację. Czynniki te powodują zdarzenie przyszłe w postaci podziału majątku wchodzącego aktualnie w skład Pana jednoosobowej dzielności gospodarczej.

Zauważa Pan, że w wyniku wielu rozbieżności w temacie opodatkowania najmu mieszkań będących w majątku prywatnym, wydana została Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, która rozstrzygnęła odpowiedź na pytanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw:

Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. o zakwalifikowaniu przychodów z najmu składników majątkowych niezwiązanych z działalnością gospodarczą do wymienionego w tym przepisie źródła przychodów decydują kryteria przedmiotowe czy też zamiar (decyzja) podatnika?"

Analizując orzecznictwo i powstałe wcześniej w linii orzeczniczej rozbieżności w tej kwestii, Naczelny Sąd Administracyjny - wspomnianą wyżej uchwałą - potwierdził, że:

(…) podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem.

Jak podkreślono w uzasadnieniu prezentowanej Uchwały, ustawodawca w żadnej z przywołanych we wniosku ustaw lub innych aktach prawnych regulujących kwestie podatkowe, nie wyznacza sztywnych granic i nie określa przypadków, w którym wynajmowanie danej ilości mieszkań jest już automatycznie uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Przytoczył Pan również, że w uchwale wprost Naczelny Sąd Administracyjny twierdzi, że:

(…) podatnik, który chce „wyłączyć” z majątku firmy i przenieść do majątku „prywatnego” (czyli niezwiązanego z działalnością gospodarczą) najem nieruchomości, (...) powinien, (...) [gdy osiągnie] przychód powyżej 100.000 zł z tytułu najmu, zapłacić wyższą stawkę podatku. Z samej wielkości osiąganego przychodu, jak również liczby wynajmowanych nieruchomości nie da się jednak wyprowadzić wniosku, że jest to już przychód nie z najmu, ale z działalności gospodarczej.

Pana zdaniem, podkreśla się przede wszystkim intencje podatnika, który może swobodnie zarządzać swoim majątkiem, zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Polsce, a m.in. wskazują na to także przepisy Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej (jej art. 64), czy Kodeksu Cywilnego (jego art. 140). Uważa Pan, że za tym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego opowiadano się już w innych orzeczeniach, a m.in. w wyroku z 20 października 2020 r., sygn. akt II FSK 1647/18, gdzie Sąd także opowiedział się za tezą, że wynajmowanie nieruchomości nie sprowadza się do uznania tych czynności za działalność gospodarczą:

(…) konstytutywnym elementem najmu jest także jego ciągłość, powtarzalność wzajemnych świadczeń tak wynajmującego jak i najemcy. Z jednej strony jest to obowiązek stałego, ciągłego utrzymania przedmiotu najmu w należytym stanie, a z drugiej zapłata, najczęściej periodycznie świadczeń w postaci czynszu. Dodatkowo należy zauważyć, że zakup i posiadanie nieruchomości może być wynikiem lokowania kapitału przez osoby, które nie trudnią się działalnością gospodarczą. Czynsz najmu w takim przypadku jako pożytek cywilny związany jest przede wszystkim z posiadaniem określonego majątku.

Podkreśla Pan, że do momentu wydania kluczowej Uchwały, w wydawanych orzeczeniach sądy administracyjne stosowały argumentację ukierunkowaną na stopień zorganizowania najmu oraz powtarzającą się regularność w uzyskiwanych przychodach z najmu (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 marca 2021 r., sygn. akt I SA/GI 1450/20) lub skalę najmu (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 2 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 2135/19).

Natomiast, w przywołanej ponownie Uchwale o sygn. akt II FPS 1/21, Sąd jednoznacznie opowiedział się za tezą, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą, będący osobą fizyczną może dysponować swoim mieniem i wykorzystywać je zarówno na cele prywatne, jak i na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze aktualne orzecznictwo, uważa Pan, że jako podatnik może Pan swobodnie wyodrębnić część mieszkań będących składnikiem majątku prowadzonego przedsiębiorstwa do majątku prywatnego w celu zagospodarowania kapitału i zabezpieczenia się na wypadek innych zdarzeń przyszłych. W Pana opinii, ustawodawca nie określa, po spełnieniu jakich przesłanek wynajmowanie danej ilości mieszkań jest uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Zamierza Pan rozdzielić posiadane lokale mieszkalne i nadal będzie Pan realizować obowiązek podatkowy - z najmu mieszkań będących w majątku prywatnym rozliczać się Pan będzie w formie ryczałtu ewidencjonowanego, a prowadzona działalność gospodarcza będzie opodatkowana podatkiem liniowym - jak dotychczas.

Końcowo podaje Pan, że Pana stanowisko, opowiadające się za możliwością dokonania opisanego podziału i opodatkowania zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostało podparte aktualnym orzecznictwem oraz obowiązującymi przepisami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 wskazanej wyżej ustawy, źródłami przychodów są:

·pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy),

·najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą; (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy),

Pojęcie działalności gospodarczej zostało natomiast zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody mogły zostać zaliczone do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą zostać łącznie spełnione m.in. trzy warunki, tj.:

·zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

·brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 tej ustawy, oraz

·wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.), zgodnie z którym:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą: przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu. Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony.

Tak więc, podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obu tych przypadkach, przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam więc, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

Najistotniejsze jest jednak, że - tak jak podaje Pan w treści wniosku - stosownie do treści Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21:

To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...) Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.

Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika m.in., że:

·prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą,

·w majątku Pana jednoosobowej dzielności gospodarczej znajdują się 144 mieszkania - aktualnie są wynajmowanie podmiotom zewnętrznym,

·zarządzanie wspomnianymi nieruchomościami odbywa się w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej,

·zamierza Pan wycofać 64 mieszkania z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i przenieść je do Pana majątku prywatnego,

–wyodrębnione lokale będą przeznaczone na wynajem - nie będą służyć celom osobistym Pana lub Pana najbliższych, nie będą przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej podmiotów zewnętrznych,

–lokale zostaną wykreślone z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa,

–przychody osiągane z najmu tych mieszkań zamierza Pan opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

·pozostałe 80 mieszkań nadal będzie składnikiem Pana majątku działalności gospodarczej,

–dochody z najmu tych mieszkań, będą opodatkowane jak dotychczas - podatkiem liniowym.

Wyjaśnił Pan również m.in., że:

·Pana wolą jest wprowadzenie wyraźnego rozdziału i wydzielenia części mieszkań oraz wprowadzenie ich do majątku prywatnego, aby następnie dalej nimi dysponować jako osoba fizyczna,

·mieszkania wprowadzone do majątku prywatnego nadal będą wynajmowane, jednak nie będzie to zorganizowana struktura wypełniająca przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych,

–jedyne czynności związane z najmem tej nieruchomości będą sprowadzać się do wystawiania faktur z tego tytułu, okazjonalnego sprawdzania stanu lokali oraz podpisywania umów najmu,

–nie będzie funkcjonować zorganizowana struktura zarządzająca najmem, jak w przypadku mieszkań, które pozostaną w Pana działalności gospodarczej,

·zarząd nieruchomościami dotyczyć będzie jedynie mieszkań będących w majątku przedsiębiorstwa,

–w ramach zarządu podejmowanych będzie szereg dodatkowych działań związanych z wynajmowanymi nieruchomościami, co wyróżnia tę strukturę od wynajmu prowadzonego z Pana majątku prywatnego,

·nie planuje sprzedaży posiadanych już nieruchomości w najbliższej przyszłości,

·wycofanie nieruchomości z majątku działalności gospodarczej planuje Pan z początkiem 2026 r.

Z uwagi na tak przedstawione przez Pana okoliczności sprawy zauważam, że stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody osiągane przez podatnika ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast, w myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 843):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1)prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;

2)osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2025 r. poz. 163, 340, 368, 620 i 680), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1a wskazanej wyżej ustawy:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a tej ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Opierając się więc na:

·Pana oświadczeniach, z których wynika m.in., że mieszkania wprowadzone do majątku prywatnego nadal będą wynajmowane, jednak nie będzie to zorganizowana struktura wypełniająca przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej z art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych,

·treści uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21,

- stwierdzam więc, że uzyskiwane z najmu opisanych 64 lokali przychody powinien Pan kwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, zgadzam się z Panem, że po przeniesieniu tych mieszkań z majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego, przychody z tytułu najmu tych lokali mogą zostać przez Pana opodatkowane w formie ryczałtu ewidencjonowanego na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Natomiast, przychód z najmu składników, które Pan pozostawi w majątku prowadzonej działalności gospodarczej stanowić będzie dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak bowiem Pan zaznaczył:

·pozostałe 80 mieszkań nadal będzie składnikiem majątku Pana działalności gospodarczej,

·Pana działalność prowadzona jest tylko w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zauważam, że stosownie do treści:

·art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

·art. 9a ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Mając zatem na uwadze, że - jak Pan wskazał - dochody z najmu opisanych 80 mieszkań, będą przez Pana opodatkowane: „jak dotychczas” podatkiem liniowym, to uzyskiwany przez Pana dochód z tego tytułu podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko, z którego wynika m.in., że:

·jako podatnik może Pan opodatkować czynności wynikających z powadzonej działalności gospodarczej w formie podatku liniowego,

·z najmu mieszkań będących w majątku prywatnym rozliczać się Pan będzie w formie ryczałtu ewidencjonowanego, a prowadzona działalność gospodarcza będzie opodatkowana podatkiem liniowym - jak dotychczas,

- uznaję zatem również za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczam, że:

·przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytania) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Panią przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytań,

·przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku,

·niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych, nie potwierdza/nie neguje więc - wynikającej z treści złożonego przez Pana wniosku - informacji, że opisane przez Pana działanie jest: „neutralne podatkowo z perspektywy podatku VAT”,

·powołane przez Pana wyroki sądów administracyjnych dotyczą konkretnych/indywidualnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.