Interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.879.2021.2.KW
Temat interpretacji
Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów.
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lutego 2022 r. (wpływ 8 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Opis zdarzenia nr 1
Sprzedają Państwo towar firmie koreańskiej na warunkach Ex works. Firma koreańska odbiera towar od Państwa z rampy, organizuje i opłaca transport oraz odprawę celną. Towar jedzie bezpośrednio od Państwa do Kolumbii oraz Indii. Pośrednik zapewnia, że dostarczy Państwu IE599 oraz dokumenty potwierdzające załadunek na statek, czyli warunek, iż towar opuści Unię Europejską zostanie spełniony.
Opis zdarzenia nr 2
Sprzedają Państwo towar firmie francuskiej na warunkach Ex works. Firma francuska odbiera towar od Państwa z rampy, organizuje i opłaca transport oraz odprawę celną. Towar jedzie bezpośrednio od Państwa do Kolumbii. Pośrednik zapewnia, że dostarczy Państwu IE599 oraz dokumenty potwierdzające załadunek na statek, czyli warunek, iż towar opuści Unię Europejską zostanie spełniony.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następujące informacje:
1.Są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług pod nr NIP ...
2.Nie są Państwo zarejestrowani do celów podatku od wartości dodanej, ani o podobnym charakterze, w żadnym innym państwie poza Polską.
3.W zdarzeniu nr 1 kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej w Korei; w zdarzeniu nr 2 Państwa kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej we Francji.
4.Słowo „pośrednik” odnosi się do Państwa kontrahentów (nabywców / płatników), tj. firmy koreańskiej oraz francuskiej.
5.Przedmiotem dostawy są owoce - ...
6.Towary są transportowane bezpośrednio z Polski do Kolumbii lub Indii.
7.W zdarzeniu 1 - prawo do rozporządzania towarem przechodzi na kupującego w momencie odbioru towaru od Państwa, z rampy Państwa magazynu, położonego w Polsce.
8.W zdarzeniu 2 - prawo do rozporządzania towarem, przechodzi na kupującego w momencie odbioru od Państwa towaru, z rampy Państwa magazynu, położonego w Polsce.
9.Jeśli chodzi o przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel pomiędzy firmą koreańską / francuską a odbiorcą końcowym - nie posiadają Państwo wiedzy na ten temat.
10.W obu przypadkach, wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny – są Państwo w posiadaniu dokumentów IE599.
11.W obu przypadkach, są Państwo w posiadaniu dokumentów w sposób jednoznaczny wskazujących, że towary będące przedmiotem transakcji opuściły terytorium Unii Europejskiej – mają Państwo dokumenty Bill of Landing dokumentujące załadunek kontenerów na statek transportujący je do miejsca docelowego.
12.Z posiadanych dokumentów wynika co jest przedmiotem dostawy i wywozu.
13.Każdorazowo są Państwo w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską na rzecz ostatecznego odbiorcy, przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpiła sprzedaż. Jeśli nie są Państwo w ich posiadaniu przed tym terminem, przesuwają wykazanie sprzedaży na okres następny, kiedy są Państwo już w ich posiadaniu.
14.W obu przypadkach opisanych we wniosku transport towarów odbywa się bezpośrednio od Państwa, przez agencję celną, do portu gdzie kontenery są załadowywane na statek transportujący je do kraju ostatecznego odbiorcy, więc Państwa zdaniem, ma on charakter nieprzerwany i odbywa się w sposób ciągły.
Pytania
Pytanie do zdarzenia nr 1 Czy mają Państwo prawo do zastosowania exportowej stawki 0%?
Pytanie do zdarzenia nr 2 Czy mają Państwo prawo do zastosowania exportowej stawki 0%?
Państwa stanowisko w sprawie
W odniesieniu do zdarzenia nr 1 stoją Państwo na stanowisku, że w tej sytuacji mają Państwo do czynienia z exportem pośrednim, gdyż sprzedają towar na warunkach Ex works. Ponieważ towar docelowo trafia poza UE oraz są Państwo w stanie przedstawić dokumenty potwierdzające jego wywóz uważają Państwo, iż mają prawo do zastosowania stawki 0% w exporcie.
W odniesieniu do zdarzenia nr 2 uważają Państwo, że ustawa o VAT dopuszcza sytuację, gdy dostawa towarów dokonywana na rzecz podatnika z UE, w rzeczywistości traktowana jest jako dostawa dokonywana na warunkach exportu. A przy exporcie istotny jest fakt, gdzie towar jest transportowany. Art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT mówi, iż pod pojęciem exportu rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny. Ponieważ Państwo takie potwierdzenie otrzymają, uważają Państwo, iż mają prawo do zastosowania stawki 0% w exporcie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Według art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).
Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W świetle art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Natomiast według art. 22 ust. 2a ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.
Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
Przy czym stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy:
Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Natomiast art. 22 ust. 2c ustawy stanowi, że:
W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.
Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych – kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy – wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), a więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawy nieruchome).
W sytuacji, gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę dokonującego również jego dostawy (podmiot kupujący towar i sprzedający ten sam towar), przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, na podstawie art. 22 ust. 2a ustawy, transport (wysyłkę) przyporządkowuje są dostawie realizowanej dla tego właśnie nabywcy. Jest to jednak założenie, mogące zostać obalone w przypadku, gdy z warunków dostawy wynika, że transport (wysyłkę) należy przyporządkować dostawie realizowanej przez tego nabywcę.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W opisanych zdarzeniach sprzedają Państwo towary (…) firmie z siedzibą działalności gospodarczej w Korei i firmie z siedzibą działalności we Francji, na warunkach Ex works. W pierwszym zdarzeniu opisanym we wniosku towar trafia bezpośrednio od Państwa do Kolumbii oraz Indii. Firma koreańska odbiera towar od Państwa z rampy, organizuje i opłaca transport oraz odprawę celną. Prawo do rozporządzania towarem przechodzi na kupującego w momencie odbioru towaru od Państwa, z rampy Państwa magazynu, położonego w Polsce. W przypadku sprzedaży towarów firmie francuskiej, towar trafia bezpośrednio od Państwa do Kolumbii. Firma francuska odbiera towar od Państwa z rampy, organizuje i opłaca transport oraz odprawę celną. Prawo do rozporządzania towarem, przechodzi na kupującego w momencie odbioru od Państwa towaru, z rampy Państwa magazynu, położonego w Polsce. W obu przypadkach opisanych we wniosku transport towarów odbywa się bezpośrednio od Państwa, przez agencję celną, do portu, gdzie kontenery są załadowywane na statek transportujący je do kraju ostatecznego odbiorcy. W obu przypadkach, wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny – są Państwo w posiadaniu dokumentów IE599 oraz dokumentów w sposób jednoznaczny wskazujących, że towary będące przedmiotem transakcji opuściły terytorium Unii Europejskiej.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że podmiotem odpowiedzialnym za transport w obu opisanych zdarzeniach jest pośrednik, czyli firma koreańska i firma francuska. Jak wskazali Państwo – zarówno firma koreańska jak i firma francuska odbierają towary od Państwa z rampy, organizują i opłacają transport oraz odprawę celną, a prawo do rozporządzania towarami na pośrednika każdorazowo przechodzi na kupującego w momencie odbioru od Państwa towaru, z rampy Państwa magazynu, położonego w Polsce.
W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy należy uznać, że to właśnie dostawie realizowanej między pierwszym a drugim podmiotem została przypisana ruchomość – a co za tym idzie, możliwość uznania tej transakcji jako eksport towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków).
Tym samym, w obu przypadkach pierwsza transakcja realizowana na rzecz drugiego podmiotu w łańcuchu – tj. odpowiednio podmiotu z siedzibą w Korei oraz podmiotu z siedzibą we Francji, jest transakcją ruchomą, natomiast kolejna transakcja będzie uznana za transakcję nieruchomą.
Dla określenia miejsca dostawy realizowanej przez Państwo zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dostawa poprzedza wysyłkę lub transport towarów, to uznaje się ją za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu, a jeśli dostawa towarów następuje po wysyłce lub transporcie towarów, to uznaje się ją za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki i transportu.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że w opisanych we wniosku zdarzeniach pierwsza dostawa jest transakcją ruchomą, dla której transport rozpoczął się na terytorium kraju (Polski). Z wniosku wynika, że każdorazowo pośrednik dostarczy Państwu komunikat IE599 oraz dokumenty potwierdzające załadunek na statek. Będą Państwo w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską na rzecz ostatecznego odbiorcy, przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpiła sprzedaż.
Jednocześnie stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Zatem aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:
1)ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
2)wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Niespełnienie jakiejkolwiek z ww. przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.
Przepis ten stanowi implementację art. 146 ust. 1 pkt a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2006. 347.1 ze zm.), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty. Zgodnie z tym przepisem Dyrektywy, zwolniona z podatku od towarów i usług jest dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty oraz dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa. Tak więc polskie regulacje powinny być rozumiane jako oparte na kryterium dotyczącym faktycznego przemieszczenia (wywozu, transportu) towarów poza UE. Art. 146 ust. 1 lit. a w zw. z art. 131 dyrektywy Rady 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii m.in. od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia – w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18). W przypadku eksportu towarów kluczowa jest bowiem kwestia faktycznego (dokonanego) wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej.
Należy przy tym zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT – opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Jak wskazano powyżej, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie. Miejscem dostawy towarów, stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, jest w tej sytuacji miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu (jeżeli dostawa poprzedza wysyłkę lub transport towarów) bądź miejsce zakończenia wysyłki i transportu (jeśli dostawa towarów następuje po wysyłce lub transporcie towarów).
Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w obu opisanych we wniosku zdarzeniach transakcja ruchoma między Państwem (pierwszym podmiotem w łańcuchu) a podmiotem z siedzibą w Korei/podmiotem z siedzibą we Francji (drugim podmiotem w łańcuchu) winna być opodatkowana na terytorium kraju. Jednocześnie, transakcja ta spełnia warunki, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy – a tym samym, winna zostać uznana za eksport towarów w rozumieniu ustawy.
Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.
W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:
Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Jak wskazuje art. 41 ust. 6 ustawy, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Natomiast katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Art. 41 ust. 11 ustawy stanowi natomiast, że:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Należy zatem zauważyć, że w przedstawionych we wniosku zdarzeniach dostawa dokonywana przez Państwo stanowi eksport towarów. Tym samym, dysponując wskazanym we wniosku potwierdzeniem wydanym przez urząd celny, że towary opuściły terytorium UE, tj. komunikatem IE-599, przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy – mają Państwo prawo do opodatkowania tych transakcji stawką podatku w wysokości 0%.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Państwa dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie eksportu towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).