Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.304.2022.2.JS
Temat interpretacji
Opodatkowanie otrzymanej dotacji na realizację Projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania otrzymanej przez Państwo dotacji na realizację Projektu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 15 czerwca 2022 r. (wpływ 15 czerwca 2022 r.) oraz 20 czerwca 2022 r. (wpływ 20 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina … (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Inwestycja
Gmina realizuje inwestycję w zakresie odnawialnych źródeł energii, polegającej na zakupie i montażu instalacji urządzeń do produkcji energii z tzw. odnawialnych źródeł energii - tj. kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę i pomp ciepła (dalej: „Instalacje”), na lub przy budynkach mieszkaniowych będących własnością mieszkańców Gminy (dalej: „Mieszkańcy” lub „Właściciele nieruchomości”).
Instalacje są głównie instalowane w obrysie budynku mieszkalnego (na dachach itp.). W przypadkach, gdy montaż Instalacji w taki sposób byłby nieuzasadniony lub niemożliwy, co do zasady dopuszcza się techniczną możliwość zainstalowania Instalacji na budynku gospodarczym lub przy budynku na gruncie. Budynki mieszkalne objęte przedmiotową inwestycją (na potrzeby których montowane będą Instalacje) są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma/nie będzie lokali użytkowych. Budynki te stanowią jednorodzinne budynki mieszkalne (PKOB 111). Powierzchnia użytkowa budynków zasadniczo nie przekracza 300 m2. Wnioskodawca może jednak dopuścić montaż Instalacji na budynkach, których powierzchnia użytkowa przekraczać będzie 300 m2.
Inwestycja w Instalacje obejmuje co do zasady nieruchomości należące do Mieszkańców, w których nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, w których to Instalacje zostaną zamontowane w/na/przy nieruchomości Mieszkańca, w której prowadzona jest działalność gospodarcza. Instalacje nie będą w żadnym przypadku realizowane na budynkach użyteczności publicznej lub jakichkolwiek innych budynkach należących do Gminy (lub jej jednostek organizacyjnych objętych centralizacją rozliczeń VAT).
Dofinansowanie
Zakup i montaż Instalacji realizowany jest w ramach projektu pn. „…” (dalej zwany „Projektem”). Gmina realizuje powyższą inwestycję samodzielnie.
W związku z jego realizacją Gmina wystąpiła z wnioskiem o uzyskanie dofinansowania na realizację Projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, dla osi priorytetowej: III. Czysta energia. Wniosek o dofinansowanie został rozpatrzony pozytywnie i Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację Projektu z Województwa … (dalej również „instytucja dofinansowująca”), co zostało udokumentowane stosowną umową o dofinansowanie (dalej: „umowa o dofinansowanie”).
Dofinansowanie zostało udzielone na pokrycie stosownej części kosztów kwalifikowalnych Projektu, w tym na pokrycie kosztów związanych z zakupem i montażem Instalacji i usługami inżyniera Projektu. Zgodnie z zasadami Projektu, VAT jest kosztem niekwalifikowalnym Projektu. Zgodnie z przepisami regulującymi zasady przyznawania dofinansowania, umowa o dofinansowanie określa szczegółowe zasady, tryb i warunki realizacji i rozliczania wydatków w ramach Projektu. We wniosku o dofinansowanie Gmina wskazała jako okres trwałości Projektu okres 5 lat, licząc od dnia zakończenia Projektu, a co jest zgodne z przepisami regulującymi zasady przyznania dofinansowania od instytucji dofinansowującej. We wniosku Gmina zobowiązała się także do pozostania właścicielem Instalacji powstałych na jej terenie oraz podmiotem odpowiedzialnym za ich eksploatację przez cały okres trwałości Projektu, tj. przez okres 5 lat licząc od dnia zakończenia Projektu (od końcowej płatności instytucji dofinansowującej na rzecz Gminy).
Wniosek o dofinansowanie, jak i umowa o dofinansowanie przewiduje otrzymanie dofinansowania na realizację określonego projektu inwestycyjnego oraz obowiązek beneficjenta (tj. Gminy) do osiągnięcia określonego efektu ekologicznego. Projekt inwestycyjny jest zupełnie analogiczny do innych projektów jednostek samorządu terytorialnego finansowanych z funduszy zewnętrznych (jak np. projektu budowy kanalizacji sanitarnej). Tym samym, ani wniosek o dofinansowanie, ani umowa o dofinansowanie nie przewiduje żadnego związku pomiędzy otrzymanym przez Gminę dofinansowaniem a świadczeniem Gminy na rzecz Mieszkańca. Dzieje się tak dlatego, że Gmina ma obowiązek osiągnięcia określonego efektu ekologicznego, umowa przewiduje dofinansowanie określonej części kosztów kwalifikowanych. Podobnie jak w przypadku większości dofinansowań do innych projektów inwestycyjnych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, wysokość dofinansowania w Projekcie jest pochodną wysokości kosztów kwalifikowanych. Warunkiem otrzymania dotacji (i utrzymania prawa do niej) jest natomiast spełnienie określonych wskaźników realizacji Projektu, polegających na osiągnięciu określonego poziomu produkcji energii elektrycznej i cieplnej ze źródeł odnawialnych (czyli Gmina jest zobowiązana do osiągnięcia określonego efektu ekologicznego).
Dlatego możliwa jest sytuacja, w której w ramach przyznanego dofinansowania na Projekt zmieni się rodzaj poszczególnych rodzajów Instalacji, tj. możliwa jest zmiana wykonywanej Instalacji z montażu paneli fotowoltaicznych na montaż pomp ciepła lub zmieni się miejsce montażu. Pomimo takiej zmiany, warunki udzielenia dofinansowania nie zostaną naruszone, bowiem istotne będzie to, czy założony efekt ekologiczny został, z uwzględnieniem dokonanej zmiany, spełniony.
Umowy z Mieszkańcami
W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina podpisuje z Mieszkańcami umowy, których celem jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron, związanych z montażem i eksploatacją Instalacji (dalej odpowiednio: „Umowa” lub „Umowy” lub „umowy o wzajemnych zobowiązaniach”). Zawarcie takich Umów jest konieczne ze względu na montaż Instalacji na terenie nieruchomości Mieszkańców, które to Instalacje pozostają własnością Gminy. Umowy przewidują, że po zakończeniu prac montażowych Instalacje pozostaną własnością Gminy.
Ponadto, na podstawie Umów, Mieszkańcy zobowiązują się do zapłaty wynagrodzenia za wykonaną przez Gminę usługę modernizacji termoenergetycznej lub elektroenergetycznej polegającej na udostępnieniu Mieszkańcowi Instalacji. Ponadto w Umowie wskazano, iż Mieszkaniec zobowiązuje się m.in. do właściwej eksploatacji wszystkich urządzeń wchodzących w skład Instalacji, umożliwienia upoważnionym przez Gminę osobom bezpłatnego dostępu do zainstalowanych urządzeń, ponoszenia bieżących kosztów związanych z utrzymaniem Instalacji oraz zgłoszenia zgodnie z instrukcją postępowania wystąpienia awarii Instalacji.
Natomiast Gmina zobowiązuje się m.in. do realizacji Projektu w pełnym zakresie rzeczowym z należytą starannością, przeprowadzenia procedury przetargowej w celu wyłonienia wykonawcy Instalacji zgodnie z przepisami, sprawowania bieżącego nadzoru inwestorskiego nad realizacją Projektu, ustalenia harmonogramu montażu Instalacji na rzecz Mieszkańca oraz przeprowadzenia odbiorów końcowych oraz rozliczenia finansowego Projektu. Po upływie 5 letniego okresu trwania Projektu, własność całości Instalacji zostanie przekazana na własność Mieszkańca.
Gmina wskazuje, że zapłata wynagrodzenia w wysokości określonej w Umowie jest warunkiem koniecznym do realizacji Umowy przez Gminę. Mieszkańcy jako uczestnicy Projektu na podstawie Umów są również zobowiązani do uiszczenia na rzecz Gminy opłaty związanej z ubezpieczeniem Instalacji przez Gminę. Poza zapłatą ww. wynagrodzenia, obejmującego wkład własny oraz opłatę ubezpieczeniową, Umowy nie przewidują pobierania jakichkolwiek innych opłat od Mieszkańców z tytułu realizacji przez Gminę usługi (tj. usługi montażu Instalacji). Montaż poszczególnych Instalacji jest realizowany na podstawie kontraktu na roboty budowlane z wyłonionym przez Gminę wykonawcą (dalej: „Wykonawca”), u którego zakupione są usługi dostarczenia i zainstalowania całej Instalacji. Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawiane są na Gminę, z podaniem numeru NIP Gminy. Dodatkowo, w ramach Projektu Gmina ponosi również wydatki ogólne, w tym m.in. promocję Projektu, ubezpieczenie Instalacji i zarządzanie Projektem, które nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Niedokonanie przez Mieszkańca wpłaty wkładu własnego w terminie i wysokości określonej w Umowie jest równoznaczne ze złożeniem przez Mieszkańca oświadczenia o rezygnacji z udziału w Projekcie. Upoważnia to Gminę do odstąpienia od Umowy i naliczenia kary umownej, a w efekcie skutkuje zatem rozwiązaniem Umowy.
Zgodnie z warunkami ustalonymi przez instytucję dofinansowującą, otrzymane dofinansowanie ma wyłączny związek z realizowanym Projektem, opisanym we Wniosku. W związku z tym, Gmina nie może przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny projekt niż Projekt pn. „…”. Zgodnie z umową o dofinansowanie zawartą w 2021 r. w oparciu o wniosek o dofinansowanie złożony w 2017 r., struktura udziału poszczególnych źródeł finansowania realizacji Projektu jest następująca: 77,7% - planowane dofinansowanie i 22,3% - planowany wkład własny Mieszkańców biorących udział w Projekcie.
W Umowie wskazano, że określona kwota wkładu własnego, w zależności od rodzaju Instalacji objętych tą Umową, jest płatna po przeprowadzeniu postępowania przetargowego i wyborze Wykonawcy w terminie wskazanym przez Gminę. Wskazano również, że w przypadku zmiany kosztu realizacji Projektu odpowiedniej zmianie (zmniejszeniu lub zwiększeniu) uleganie również kwota wkładu własnego Mieszkańca. Dofinansowanie uzyskane z Województwa … w ramach RPO W 2014-2020 jest przeznaczone na dofinansowanie części wydatków poniesionych przez Beneficjenta, tj. Gminę na realizację Projektu, niemniej w umowie o dofinansowanie nie wskazuje się konkretnych nieruchomości (tj. nie wskazuje się budynków znajdujących się pod konkretnymi adresami czy na konkretnych działkach). W ramach Projektu ponoszone są nie tylko wydatki dotyczące montażu Instalacji dla danych obiektów. Gmina nabywa również m.in. usługi nadzoru inwestorskiego, a które też są objęte dofinansowaniem.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:
a)Realizowany projekt pn. „…” jest zadaniem własnym Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 559 z późn. zm.). Dla Gminy zasadniczym celem realizacji inwestycji jest zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia powietrza (poprawa stanu powietrza), powstającego wskutek ogrzewania domów i wytwarzania ciepłej wody. Przedmiotowy Projekt ma bowiem na celu zmniejszenie zapotrzebowania na energię wytworzoną z węgla kamiennego, jak również zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Gmina przystępując do realizacji Projektu, wypełnia swoje ustawowe zadania.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dn. 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sprawy ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gmin.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1973 ze zm.) w art. 403 ust. 2 w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 określa, że finansowanie ochrony środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii jest zadaniem własnym gmin.
b)Wysokość wpłaty Mieszkańca (właściciela nieruchomości) biorącego udział w projekcie uzależniona będzie od ilości, rodzaju i mocy zamontowanej na jego posesji instalacji OZE biorąc pod uwagę koszt brutto pomniejszony o kwotę dofinansowania.
Z otrzymanego dofinansowania zostaną sfinansowane częściowo (po podpisaniu umów na dostawę i montaż instalacji OZE i nadzoru inwestorskiego - ok. 69%) następujące koszty kwalifikowalne Projektu (bez podatku od towarów i usług): dostawa i montaż instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę, kolektorów słonecznych i pomp ciepła, a także nadzór inwestorski, tj. inżynier Projektu.
Koszty w całości ponoszone przez Mieszkańców: podatek od towarów i usług w całości, promocja Projektu – wydatki na promocję Projektu, tj. tablice pamiątkowo-informacyjne, naklejki na urządzenia, zarządzanie Projektem – usługa zewnętrznej firmy, ubezpieczenie instalacji OZE.
c)Na pytanie tut. Organu o treści: „Czy kwota wkładu własnego dla każdego Mieszkańca jest/będzie taka sama, jeśli nie, to od czego jest/będzie to uzależnione?” Gmina odpowiedziała, że kwota wkładu własnego dla każdego Mieszkańca będzie uzależniona od rodzaju, ilości i mocy zamontowanych instalacji OZE na posesji należącej do niego. Wysokość wkładu własnego obliczana będzie dla każdej instalacji oddzielnie na podstawie poniesionych przez Gminę kosztów i otrzymanej dotacji (wg proporcji finansowej).
d)Umowy cywilnoprawne zawarte z Mieszkańcami Gminy w zakresie dostawy i montażu instalacji OZE przewidują możliwość odstąpienia od umów oraz rozwiązania umów. Odstąpienie od umowy przez Mieszkańca możliwe jest w każdej chwili pod warunkiem, gdy w przypadku braku oczekujących na liście rezerwowej na taką samą instalację Mieszkaniec rezygnujący na swoje miejsce pozyska inną chętną osobę. W przypadku rozwiązania umowy z przyczyn leżących po stronie Mieszkańca jest on zobowiązany do zwrotu poniesionych kosztów.
e)Wysokość otrzymanego dofinansowania nie będzie uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w Projekcie realizowanym przez Gminę, ponieważ Gmina realizując Projekt jest zobowiązana do osiągnięcia efektu ekologicznego poprzez zapewnienie poziomu produkcji energii elektrycznej i cieplej z odnawialnych źródeł energii (tym samym zapewnienia łącznej mocy zamontowanych Instalacji), a przy różnych ilościach, mocach i rodzajach instalacji OZE ilość nieruchomości nie będzie miała wpływu na wysokość dofinansowania.
f)Wysokość otrzymanego dofinansowania nie będzie uzależniona od liczby zamontowanych Instalacji objętych Projektem realizowanym przez Gminę, ponieważ Gmina realizując Projekt jest zobowiązana do osiągnięcia efektu ekologicznego poprzez zapewnienie poziomu produkcji energii elektrycznej i cieplnej z odnawialnych źródeł energii, a przy różnych mocach instalacji OZE ich liczba nie będzie miała wpływu na wysokość dofinansowania.
g)Dofinansowanie zgodnie z umową zawartą pomiędzy Gminą … a Województwem … może być przekazane w formie zaliczki do wysokości 60% dofinansowania oraz minimum 40% w formie refundacji.
h)W trakcie realizacji Projektu Gmina zgodnie z umową o dofinansowanie jest zobowiązana do rozliczenia otrzymanego dofinansowania z Województwem …. Rozliczanie Projektu nastąpi poprzez złożenie wniosków o płatność w systemie .... wraz z dokumentami potwierdzającymi wykonanie poszczególnych zadań w ramach Projektu.
i)Zgodnie z umową o dofinansowanie w przypadku niezrealizowania Projektu lub naruszenia warunków umowy Gmina jest zobowiązana do zwrotu otrzymanego dofinansowania. Zawarcie umowy o dofinansowanie nie wiąże się z automatycznym przekazaniem Gminie środków finansowych na realizację Projektu.
j)Gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania to Projekt nie byłby realizowany, ponieważ zarówno Gmina jak i Mieszkańcy nie dysponują środkami, aby w całości sfinansować inwestycję.
Pytanie
Czy otrzymana przez Gminę dotacja na realizację Projektu powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Gminę dotacja na realizację Projektu nie powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W konsekwencji decydujący dla opodatkowania dotacji podatkiem VAT powinien być element bezwzględnego i bezpośredniego związku dotacji z ceną jednostkową towaru lub usługi (możliwość alokacji dotacji do ceny towaru lub usługi). Jeżeli zatem sposób kalkulacji dotacji związany jest nawet z ceną jednostkową towaru lub usługi, ale jedynie pośrednio (tylko w sensie ekonomicznym) albo kalkulacja dotacji oderwana jest od ceny towaru czy usługi świadczonej przez podatnika, dotacja (dopłata) taka nie podlega opodatkowaniu.
Gmina stoi na stanowisku, że nie jest/nie będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji, gdyż jest/będzie ona przeznaczona na pokrycie kosztów kwalifikowalnych w ramach realizowanego Projektu polegającego na zakupie i montażu Instalacji przez Gminę, co oznacza, że występuje tu dotacja o charakterze zakupowym, a nie dopłata do ceny, po jakiej Mieszkańcy nabywają od Gminy określone usługi, co podkreślił NSA przykładowo w wyroku z dnia 24.06.2020 r. sygn. I FSK 74/18.
Zdaniem Gminy, otrzymane przez nią dofinansowanie nie ma / nie będzie mieć bezwzględnego i bezpośredniego związku z ceną jednostkową usługi termomodernizacji/elektromodernizacji świadczonej przez Gminę na rzecz konkretnego Mieszkańca. Zatem, dotacja taka, jako dotacja o charakterze kosztowym, nie podlega opodatkowaniu VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy stanowi:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559, z późn. zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
W oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości objętych zakresem zadanego pytania we wniosku, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w rozpatrywanej sprawie występują/będą występowały skonkretyzowane świadczenia. Świadczenia są/będą wykonywane między dwiema stronami umowy, tj. między Gminą (która zobowiązała się do wykonania określonych czynności na rzecz Mieszkańców) a Mieszkańcami, którzy zobowiązali się do zapłaty wynagrodzenia na rzecz Gminy w związku z realizacją przedmiotowego Projektu.
Wobec powyższego występuje/będzie występował bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy Państwa świadczeniem a zapłatą wnoszoną przez ww. Mieszkańców. Z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymanymi wpłatami a zindywidualizowanymi świadczeniami na rzecz Mieszkańców należy stwierdzić, że wykonywane przez Państwa usługi, w zamian za otrzymane wpłaty od Mieszkańców, stanowią/będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Według art. 29a ust. 2 ustawy:
W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.
W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.
Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.
W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.
Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.
Z opisu sprawy wynika, że realizujecie Państwo projekt pn. „…” polegający na zakupie i montażu instalacji urządzeń do produkcji energii z tzw. odnawialnych źródeł energii - tj. kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę i pomp ciepła (Instalacje), na lub przy budynkach mieszkaniowych będących własnością mieszkańców Gminy. Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawiane są na Gminę, z podaniem numeru NIP Gminy. Podpisujecie Państwo z Mieszkańcami umowy, których celem jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron, związanych z montażem i eksploatacją Instalacji. Na podstawie Umów, Mieszkańcy zobowiązują się do zapłaty wynagrodzenia za wykonaną przez Państwa usługę modernizacji termoenergetycznej lub elektroenergetycznej polegającej na udostępnieniu Mieszkańcowi Instalacji. Umowy nie przewidują pobierania jakichkolwiek innych opłat od Mieszkańców z tytułu realizacji przez Państwa usługi (tj. usługi montażu Instalacji). Państwo zobowiązujecie się natomiast do realizacji Projektu w pełnym zakresie rzeczowym z należytą starannością, przeprowadzenia procedury przetargowej w celu wyłonienia wykonawcy Instalacji zgodnie z przepisami, sprawowania bieżącego nadzoru inwestorskiego nad realizacją Projektu, ustalenia harmonogramu montażu Instalacji na rzecz Mieszkańca oraz przeprowadzenia odbiorów końcowych oraz rozliczenia finansowego Projektu. Po upływie 5 letniego okresu trwania Projektu, własność całości Instalacji zostanie przekazana na własność Mieszkańca.
Umowy cywilnoprawne zawarte z Mieszkańcami w zakresie dostawy i montażu Instalacji przewidują możliwość odstąpienia od umów oraz rozwiązania umów. Niedokonanie przez Mieszkańca wpłaty wkładu własnego w terminie i wysokości określonej w Umowie jest równoznaczne ze złożeniem przez Mieszkańca oświadczenia o rezygnacji z udziału w Projekcie. Upoważnia to Państwa do odstąpienia od Umowy i naliczenia kary umownej, a w efekcie skutkuje zatem rozwiązaniem Umowy. Zgodnie z umową o dofinansowanie w przypadku niezrealizowania Projektu lub naruszenia warunków umowy jesteście Państwo zobowiązani do zwrotu otrzymanego dofinansowania. Gdybyście Państwo nie otrzymali dofinansowania, to Projekt nie byłby realizowany, ponieważ zarówno Państwo jak i Mieszkańcy nie dysponujecie środkami, aby w całości sfinansować inwestycję.
Zgodnie z warunkami ustalonymi przez instytucję dofinansowującą, otrzymane dofinansowanie ma wyłączny związek z realizowanym Projektem. W związku z tym, Gmina nie może przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny projekt niż Projekt pn. „…”. Zgodnie z umową o dofinansowanie struktura udziału poszczególnych źródeł finansowania realizacji Projektu jest następująca: 77,7% - planowane dofinansowanie i 22,3% - planowany wkład własny Mieszkańców biorących udział w Projekcie. Wysokość wkładu własnego obliczana będzie dla każdej instalacji oddzielnie na podstawie poniesionych przez Państwa kosztów i otrzymanej dotacji (wg proporcji finansowej).
W opinii tut. Organu przekazane dla Państwa środki na realizację inwestycji polegającej na zakupie i montażu Instalacji w ramach Projektu pn. „…” należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej, które mają bezpośredni wpływ na cenę wykonywanych przez Państwa czynności. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Państwa środki nie zostaną przeznaczone na ogólną Państwa działalność, tylko na określone działanie, tj. wyłącznie na realizację ww. Projektu. Nie możecie Państwo przeznaczyć otrzymanych środków na inny cel. Ponadto, gdybyście Państwo nie otrzymali dofinansowania, to Projekt nie byłby realizowany. W trakcie realizacji Projektu zgodnie z umową o dofinansowanie jesteście również Państwo zobowiązani do rozliczenia otrzymanego dofinansowania z Województwem … (tj. instytucją dofinansowującą). Ponadto – jak Państwo wskazali - wysokość wkładu własnego wnoszonego przez Mieszkańców obliczana będzie dla każdej instalacji oddzielnie na podstawie poniesionych przez Państwa kosztów i otrzymanej dotacji (wg proporcji finansowej).
Zatem, jak wynika z opisu sprawy otrzymane dofinansowanie ma ścisły związek z realizowanym przez Państwa projektem, stanowi istotną jego część i pozostaje w bezpośredniej korelacji z płatnością po stronie Mieszkańców.
Wobec powyższego, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Państwa usług jest/będzie nie tylko kwota należna, którą będzie uiszczał Mieszkaniec biorący udział w Projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane od podmiotu trzeciego na realizację Projektu w części w jakiej mają/będą miały one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz Mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.
W konsekwencji, dotacja otrzymana przez Państwa od instytucji dofinansowującej ma/będzie miała bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowi/będzie stanowić zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. Wobec tego dotacja stanowi/będzie stanowić podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy i podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W związku z powyższym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).