Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2022 r. (wpływ 3 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną – emerytką nie prowadzącą działalności gospodarczej.

W roku 1995 Pani ojciec darował Pani aktem darowizny niezabudowane działki rolnicze w miejscowości (…), gmina (…), województwo (…).

W roku 1997 jedna z działek została podzielona na mniejsze działki. Kilka działek jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny mieszkalnictwa letniskowego, pozostałe jako działki rolnicze. Zwrócono się do Pani o sprzedaż trzech działek umiejscowionych w planie jako tereny mieszkalnictwa letniskowego. Działki te w rejestrze gruntów występują jako działki zalesione i zadrzewione, gdzie prawo pierwokupu mają lasy państwowe – lasy państwowe o zamiarze sprzedaży tych działek zostały poinformowane. Działki w ilości trzech zostały sprzedane 2 sierpnia 2022 r. Informuje Pani, że nie zamieszczała Pani ogłoszeń o sprzedaży tych działek.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1)Dane identyfikacyjne działek:

·Nr 1, Nr 2 – tworzą jedną całość;

·Nr 3, Nr 4 – tworzą jedną całość;

·Nr 5, Nr 6 – tworzą jedną całość.

2)Działki Nr 1, Nr 2 stanowiły działki niezabudowane.

Działki Nr 3, Nr 4 stanowiły działki niezabudowane.

Działki Nr 5, Nr 6 stanowiły działki niezabudowane.

3)Działkę podzieliła Pani w roku 1997. Ww. działki powstały w wyniku podzielenia.

4)Przed sprzedażą działek 3, 4 nie podjęła Pani żadnych działań w celu ich uatrakcyjnienia.

Przed sprzedażą działek 1, 2 nie podjęła Pani żadnych działań w celu ich uatrakcyjnienia.

Przed sprzedażą działek 5, 6 nie podjęła Pani żadnych działań w celu ich uatrakcyjnienia.

5)Działek 1, 2 nie wykorzystywała Pani w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), w tym działalności rolniczej o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, z tytułu której nie posiadała Pani statusu czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT.

Działek 3, 4 nie wykorzystywała Pani w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, z tytułu której nie posiadała Pani statusu czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT.

Działek 5, 6 nie wykorzystywała Pani w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, z tytułu której nie posiadała Pani statusu czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT.

6)Działki 1, 2 będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Działki 3, 4 będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Działki 5, 6 będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

7)Działki 1, 2 od momentu nabycia do momentu zbycia leżały odłogiem, były nieużytkowane.

Działki 3, 4 od momentu nabycia do momentu zbycia leżały odłogiem, były nieużytkowane.

Działki 5, 6 od momentu nabycia do momentu zbycia leżały odłogiem, były nieużytkowane.

8)Nie zamieszczała Pani ogłoszeń o sprzedaży ww. działek i nie podejmowała innych działań marketingowych.

9)Nie miała Pani wpływu na przeznaczenie przedmiotowych działek w planie zagospodarowania przestrzennego. Ww. działki są zalesione i ich sprzedaż wymagała zgody Lasów Państwowych.

Pytanie

Prosi Pani o wyjaśnienie, czy należy zapłacić podatek VAT od sprzedanych działek?

Pani stanowisko w sprawie

W związku z powyższym uważa Pani, że nie powinna zapłacić podatku VAT, ponieważ sprzedaż tych działek mieści się w granicach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust 2 ustawy:

Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku prywatnego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą fizyczną – emerytką nie prowadzącą działalności gospodarczej. W roku 1995 Pani ojciec darował Pani aktem darowizny niezabudowane działki rolnicze. W roku 1997 jedna z działek została podzielona na mniejsze działki. Podzielenia tego dokonała Pani, a przedmiotowe działki pochodzą z tego podzielenia. Kilka działek jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny mieszkalnictwa letniskowego, pozostałe jako działki rolnicze. Zwrócono się do Pani o sprzedaż działek o nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6 umiejscowionych w planie jako tereny mieszkalnictwa letniskowego. Działki te w rejestrze gruntów występują jako działki zalesione i zadrzewione, gdzie prawo pierwokupu mają Lasy Państwowe – lasy państwowe o zamiarze sprzedaży tych działek zostały poinformowane. Działki zostały sprzedane 2 sierpnia 2022 r. Informuje Pani, że nie zamieszczała Pani ogłoszeń o sprzedaży tych działek i nie podejmowała innych działań marketingowych. Przedmiotowe działki stanowiły działki niezabudowane. Przed sprzedażą działek nie podjęła Pani żadnych działań w celu ich uatrakcyjnienia. Działek objętych wnioskiem nie wykorzystywała Pani w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy, z tytułu której nie posiadała Pani statusu czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Działki od momentu nabycia do momentu zbycia leżały odłogiem, były nieużytkowane. Nie miała Pani wpływu na przeznaczenie przedmiotowych działek w planie zagospodarowania przestrzennego. Działki są zalesione i ich sprzedaż wymagała zgody Lasów Państwowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż przedmiotowych działek zobowiązuje Panią do zapłaty podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pani – w związku ze sprzedażą ww. działek – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

W analizowanej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając którąkolwiek z działek, będących przedmiotem wniosku, korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie, nie działała Pani w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. działek, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, co oznacza, że nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, w związku ze sprzedażą działek o nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie działa Pani jako podatnik podatku VAT prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i w konsekwencji, sprzedaż ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie jest Pani zobowiązana do zapłacenia podatku VAT.

Tym samym Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).