Zwolnienie od podatku usług finansowych.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 5 września 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 15 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 146/18 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 maja 2022 r., sygn. akt I FSK 1989/18; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 września 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 listopada 2017 r. (wpływ 6 listopada 2017 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami (…). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w kraju oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest również m.in. pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych – PKD 64.99.Z. Spółka aktualnie jest w trakcie składania wniosku do Komisji Nadzoru Finansowego o wpis do rejestru pośredników kredytowych o którym mowa w art. 62 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. poz. 819). W ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje z różnymi instytucjami kredytowymi (dalej: „Bank” lub Instytucja”) w zakresie zapewnienia swoim Klientom możliwości skorzystania z finansowania zakupów dokonywanych w Spółce kredytem konsumenckim, udzielanym przez te Instytucje.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zawiera umowy partnerskie, agencyjne, współpracy oraz Porozumienia z Bankami świadczącymi usługi udzielania kredytów konsumenckich w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U.2011 r., Nr 126, poz. 715, z późn. zm. ) lub takich, do których zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 nie znajdują zastosowania przepisy tejże Ustawy. Umowy i Porozumienia określają m.in. zasady współpracy pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą w zakresie pośrednictwa finansowego w tym zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w `ramach pośrednictwa finansowego, zasady ustalania należnego wynagrodzenia zarówno dla Banku jak i dla Spółki oraz zasady rozliczania wynagrodzenia. Zgodnie z zawartymi umowami Wnioskodawca w zakresie ofert kredytu tylko i wyłącznie przeznaczonego na zakup towarów i usług dostępnych w ofercie handlowej Spółki, świadczy na rzecz Instytucji następujące usługi (czynności):

-pośrednictwo w dystrybucji produktów finansowych Banku, a w szczególności: informowanie swoich Klientów o możliwości i zasadach sprzedaży z użyciem kredytu oraz umożliwienie oznakowania miejsca wykonywania czynności bankowych przez Bank na terenie punktu handlowego Wnioskodawcy,

-zapewnienie bezpiecznego miejsca do przechowywania dokumentacji kredytowej Banku,

-kierowanie potencjalnych Klientów do punktów obsługi Klienta (dalej: „POK ratalny”) w celu dalszej obsługi w zakresie produktów finansowych,

-rekomendowanie potencjalnym Klientom oferty produktów finansowych Banku przeznaczonych na finansowane sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę,

-informowanie Klienta o zakresie uprawnień Wnioskodawcy do wykonywania czynności faktycznych jako pośrednika Banku,

-informowanie Klienta o ewentualnej współpracy z Instytucjami wraz ze wskazaniem ich nazw, informowanie Klienta o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub wykonaniem umowy kredytowej, które Wnioskodawca otrzymuje od Klienta lub o braku takich kosztów,

-informowanie Klienta o otrzymaniu wynagrodzenia od Banku – jeżeli takie otrzymuje, odbieranie od Klienta oświadczeń o odstąpieniu od umowy kredytowej i przekazaniu oświadczenia Bankowi, czynności jako pośrednika Banku wykonują wyłącznie przeszkoleni pracownicy Wnioskodawcy, wykonywanie czynności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym w szczególności z przepisami ustawy prawo bankowe z uwzględnieniem ich interpretacji przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz z przepisami ustawy o kredycie konsumenckim jak również z Regulaminem Sprzedaży.

Z zakresu czynności oraz warunków współpracy określonych w zawartych z Bankami umowach wynika, że Wnioskodawca nie dokonuje czynności prawnych w imieniu Banku.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest ustalane w oparciu o wolumen zawartych umów kredytowych z wyłączeniem wolumenu umów kredytowych promocyjnych dostępnych w okresach promocji organizowanych przez Wnioskodawcę, w przypadku których Klient nie ponosi żadnych kosztów związanych z kredytem. Wysokość wynagrodzenia ma charakter prowizyjny, gdzie stawka prowizji jest uzależniona od takich czynników jak: rodzaj kredytu, długość okresu kredytowania.

Wnioskodawca już na etapie budowy nowych punktów handlowych uwzględniania w projektach dodatkowych do projektów budowlanych i aranżacyjnych lokalizację powierzchni przeznaczonych pod działalność POK-ów ratalnych, zapewnia na tych powierzchniach dostęp do elektryczności, łączy telekomunikacyjnych i internetowych, oraz zgodnie z projektem aranżacyjnym wyposaża tą powierzchnię w (…) dostosowane do stylistyki obowiązującej w całej sieci punktów handlowych. W projektach aranżacyjnych uwzględnione są również miejsca przeznaczone pod umieszczenie przez Instytucje oznaczenia i informacji o sobie. Spółka po zakończeniu budowy wynajmuje tak przygotowane powierzchnie Instytucjom, gdzie uzyskany czynsz podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Inne czynności, jakie Wnioskodawca wykonuje, a które pośrednio lub bezpośrednio mają zachęcić potencjalnego Klienta do zawarcia umowy kredytowej z Instytucją:

-szkolenia wewnętrzne pracowników Wnioskodawcy w zakresie obowiązujących ofert kredytowych (promocyjnych standardowych);

-informowanie potencjalnych Klientów poprzez działania reklamowe w telewizji, prasie lub radio o promocji, a w tym zamieszczanie pośrednio lub bezpośrednio informacji o możliwości sfinansowania zakupu towaru kredytem lub kredytem na preferencyjnych warunkach dostępnych w placówce handlowej Wnioskodawcy,

-informowanie bezpośrednio przez pracowników Wnioskodawcy o dostępnych ofertach, przyjaznych procedurach udzielania kredytu oraz Instytucjach kredytowych, z którymi współpracuje Spółka,

-kierowanie Klientów przez pracowników Wnioskodawcy do POK-ów ratalnych,

-umieszczanie na wybranych produktach informacji (sporządzanej i drukowanej przez pracowników Wnioskodawcy) o możliwości zakupu na raty z podaniem następujących informacji o: cenie produktu, wysokości przykładowej raty miesięcznej, czasie obowiązywania umowy ilości rat, całkowitej kwocie kredytu, wysokości oprocentowania, wysokości prowizji, wysokości pierwszej wpłaty, rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, z ofercie Banku na podstawie której zostały przygotowane wyliczenia, innych Bankach, z którymi współpracuje Wnioskodawca, zakresie umocowania Wnioskodawcy czyli udzielania informacji i przyjmowania oświadczeń o odstąpieniu od umowy o kredyt konsumencki i przekazywanie ich kredytodawcom,

-zamieszczanie na terenie placówki handlowej tablic kierunkowych m.in. do POK-ów ratalnych, udzielanie informacji przez pracowników Wnioskodawcy na podstawie zainteresowania Klienta bądź planowanego zamówienia przez Klienta o możliwości skorzystania z preferencyjnego kredytowania bądź o braku takiej możliwości,

-udzielanie informacji, o identycznych warunkach kredytowania przez Instytucje zakupu towaru (różnica pomiędzy Instytucjami polega na ustalaniu zdolności kredytowej Klienta),

-przekazywanie informacji wymaganych przez Ustawę o kredycie konsumenckim,

-informowanie o ilości rat maksymalnych lub minimalnych,

-przekazanie informacji, że stroną umowy kredytowej będzie wybrany przez Klienta Bank i tylko Bank może udzielić kredytu po zbadaniu zdolności kredytowej Klienta,

-przekazanie informacji o procedurze postępowania Klienta przy chęci sfinansowania zakupu kredytem,

-przygotowanie zamówienia, na podstawie którego Klient może złożyć wniosek o kredyt konsumencki lub uiścić zaliczkę bądź dokonać zapłaty za cały zamówiony towar,

-skierowanie Klienta do POK ratalnego, jeżeli Klient jest zdecydowany na zakup sfinansowany kredytem wraz z wydrukowanymi dokumentami zamówienia lub zamówień.

Uzupełnienie opisu sprawy i doprecyzowanie

1.Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu (…), w związku z czym aktywnie poszukuje potencjalnych nabywców oferowanych towarów. Wnioskodawca w celu uatrakcyjnienia oferty i zachęcenia potencjalnych klientów do zakupu oferowanych towarów m.in. umożliwia sfinansowanie zakupu na raty. Działania jakie podejmuje Wnioskodawca:

‒       reklama w telewizji, Internecie, prasie i radio o promocjach organizowanych przez Wnioskodawcę, gdzie nie tylko podawana jest informacja o możliwości sfinansowania zakupu kredytem, przez co potencjalny klient ma informację, że jest taka możliwość zakupu, ale również Klient jest zachęcany do sfinansowania zakupu kredytem,

‒       specjalna strona informacyjna w serwisie www, na której cały czas podawana jest informacja o możliwości korzystania z zakupów na raty w każdym czasie wraz z podaniem podstawowych informacji o zakupach na raty oraz z podaniem listy instytucji finansowych, z oferty których można skorzystać na terenie salonów stacjonarnych Wnioskodawcy oraz sklepie internetowym,

‒       punkty handlowe są wyposażone w radiowęzeł, przez który nadawane są różne komunikaty dla klientów, w tym o możliwości zakupu towaru oferowanego przez Wnioskodawcę na raty,

‒       Wnioskodawca umożliwia również każdej osobie, zarówno Klientom, jak i potencjalnym Klientom, zapisanie się do newslettera, aby mogły otrzymywać informacje handlowe w formie SMS lub wiadomości wysyłanej na podany adres e-mail. Do newslettera można zapisać się poprzez stronę internetową Wnioskodawcy jak i również wypełniając formularz w formie papierowej który jest dostępny w każdym punkcie handlowym. W wiadomościach kierowanych do to tych osób mogą być zawarte m.in. informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem,

‒       pośrednictwo w dystrybucji produktów finansowych Banku a w szczególności: informowanie swoich Klientów o możliwości i zasadach sprzedaży z użyciem kredytu,

‒       kierowanie potencjalnych Klientów do punktów obsługi Klienta (dalej: „POK ratalny”) w celu dalszej obsługi w zakresie produktów finansowych,

‒       rekomendowanie potencjalnym Klientom oferty produktów finansowych Banku przeznaczonych na finansowane sprzedaży towarów oferowanych prze Wnioskodawcę,

‒       informowanie Klienta o ewentualnej współpracy z Instytucjami wraz ze wskazaniem ich nazw,

‒       informowanie Klienta o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub wykonaniem umowy kredytowej, które Wnioskodawca otrzymuje od Klienta lub o braku takich kosztów,

‒       odbieranie od Klienta oświadczeń o odstąpieniu od umowy kredytowej i przekazaniu oświadczenia Bankowi,

‒       informowanie bezpośrednio przez pracowników Wnioskodawcy o dostępnych ofertach, przyjaznych procedurach udzielania kredytu oraz Instytucjach kredytowych, z którymi współpracuje Spółka,

‒       umieszczanie na wybranych produktach informacji (sporządzanej i drukowanej przez pracowników Wnioskodawcy) o możliwości zakupu na raty z podaniem następujących informacji o: cenie produktu, wysokości przykładowej raty miesięcznej, czasie obowiązywania umowy – ilości rat, całkowitej kwocie kredytu, wysokości oprocentowania, wysokości prowizji, wysokości pierwszej wpłaty, rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania w oparciu o ofertę jakiego Banku zostały przygotowane wyliczenia, innych Bankach z którymi współpracuje Wnioskodawca, zakresie umocowania Wnioskodawcy, czyli udzielania informacji i przyjmowania oświadczeń o odstąpieniu od umowy o kredyt konsumencki i przekazywanie ich kredytodawcom,

‒       udzielanie informacji przez pracowników Wnioskodawcy na podstawie zainteresowania Klienta, bądź planowanego zamówienia przez Klienta o możliwości skorzystania z preferencyjnego kredytowania bądź o braku takiej możliwości,

‒       udzielanie informacji o identycznych warunkach kredytowania przez Instytucje zakupu towaru (różnica pomiędzy Instytucjami polega na ustalaniu zdolności kredytowej Klienta),

‒       przekazywanie informacji wymaganych przez Ustawę o kredycie konsumenckim,

‒       informowanie o ilości rat maksymalnych lub minimalnych,

‒       przekazanie informacji, że stroną umowy kredytowej będzie wybrany przez Klienta Bank i tylko Bank może udzielić kredytu po zbadaniu zdolności kredytowej Klienta,

‒       przygotowanie zamówienia, na podstawie którego Klient może złożyć wniosek o kredyt konsumencki lub uiścić zaliczkę bądź dokonać zapłaty za cały zamówiony towar,

‒       skierowanie Klienta do POK ratalnego, jeżeli Klient jest zdecydowany na zakup sfinansowany kredytem wraz z wydrukowanymi dokumentami zamówienia lub zamówień.

2.Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność handlowa w zakresie handlu artykułami (…) związana jest także z prowadzeniem działań zmierzających do pozyskiwania klientów na oferowane towary. W ramach tych działań Wnioskodawca prowadzi zakrojone na szeroką skalę akcje informacyjne. Działania te prowadzone są poprzez media takie jak telewizja, radio, prasa czy też poprzez umieszczanie stosownych informacji w serwisach Internetowych. Innym kanałem, którym Wnioskodawca dociera do klienta z informacją między innymi dotycząca sposobu i warunków uzyskania kredytu ratalnego jest kontakt bezpośredni z konkretnym klientem z wykorzystaniem uzyskanych od klientów danych gromadzonych przez Wnioskodawcę w ramach tzw. programu (…). Wnioskodawca umożliwia Klientom, jak i potencjalnym Klientom udział w tym programie. Udział w programie (…) polega na wypełnieniu odpowiedniego formularza na stronie internetowej Wnioskodawcy (newsletter) bądź w formie papierowej w każdym punkcie handlowym. Dane pozyskane w taki sposób są gromadzone przez Wnioskodawcę, i są wykorzystywane do przesyłania informacji o dostępnej ofercie w formie SMS, jeżeli został podany numer telefonu lub jako wiadomość mailowa jeżeli został podany adres e-mail, gdzie zawarte mogą być również informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem. W tym miejscu Wnioskodawca nadmienił, że program (…) oparty jest o własną bazę danych potencjalnych klientów należącą, jak i administrowaną przez Wnioskodawcę. Tylko i wyłącznie Wnioskodawca korzysta z danych o klientach zgromadzonych w tej bazie wysyłając do nich informacje handlowe oraz oferty ratalne. Dane o klientach zgromadzone w bazie programu (…) nie są nikomu udostępniane na ten przykład Bankom. Wnioskodawca nie zbiera, a co za tym idzie nie posiada danych umożliwiających dokonanie analizy osób zainteresowanych zakupem produktów instytucji finansowych pod kątem ich zdolności kredytowej.

3.W ramach działań prowadzonych przez Wnioskodawcę, których celem jest pozyskanie szerokiej rzeszy klientów Wnioskodawca stara się zapewnić potencjalnym klientom najdogodniejsze warunki uzyskania kredytu na sfinansowanie zakupów dokonanych w sieci salonów (…) Wnioskodawcy. W ramach tych działań Zainteresowany przeprowadza szereg spotkań z Bankami/Instytucjami. Prowadzi z nimi rozmowy, w ramach których negocjuje warunki na jakich będzie zawierana umowa kredytowa (pożyczka) z potencjalnym Klientem. W ramach tych negocjacji wnioskuje do Banków/Instytucji o optymalizację procesów udzielania kredytów tak aby były maksymalnie proste i przyjazne dla Klientów. Bank/Instytucja finansuje zakup towarów oferowanych przez Wnioskodawcę na warunkach wynegocjowanych przez Wnioskodawcę na rzecz potencjalnych Klientów. Wyżej wspomniane działania Wnioskodawcy zmierzające do uzyskania jak najlepszych warunków uzyskania kredytu przez potencjalnego klienta Wnioskodawcy, a co za tym idzie Wnioskodawca nie prowadzi z potencjalnymi Klientami negocjacji warunków umowy kredytowej (pożyczki), ponieważ wszystkie oferowane przez Zainteresowanego formy sfinansowania zakupu kredytem oferowanym przez Banki/Instytucje są co do zasady takie same dla wszystkich potencjalnych klientów Wnioskodawcy.

4.W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na handlu (…) Wnioskodawca dokonuje transakcji sprzedaży wyżej wymienionych artykułów na rzez swoich klientów stosując różne formy płatności za zakupiony towar. Jedną z możliwości jest sfinansowanie zakupu dokonanego przez klienta poprzez kredyt ratalny. Potencjalny klient podczas rozmowy jest informowany o możliwości skredytowania zakupu przez Bank/Instytucje współpracujące z Wnioskodawcą. Po dokonanym wyborze towaru oraz akceptacji przez klienta zapłaty za towar w formie kredytu ratalnego, pracownicy Wnioskodawcy przygotowują stosowną dokumentację potwierdzającą dokonanie zakupu. Dokumentacja, o której mowa powyżej składa się z przygotowanego przez pracownika Wnioskodawcy dokumentu o nazwie „polecenia sprzedaży”, w przypadku gdy wybrane przez klienta towary są dostępne od zaraz w salonie Wnioskodawcy lub dokumentu „zamówienie” w przypadku gdy wybrane przez klienta towary należy sprowadzić. Przygotowane dokumenty zawierają szczegółowe dane klienta, wybrane lub też zamówione przez niego towary. Po wydrukowaniu przygotowanych przez pracowników Wnioskodawcy dokumentów klient jest kierowany do Punktu Obsługi Klienta ratalnego (POK-ratalny) celem przygotowania umowy kredytowej. POK ratalny jest prowadzony przez podmiot zewnętrzny reprezentujący Bank.

5.Wnioskodawca przede wszystkim prowadzi szeroko zakrojone akcje informacyjne dotyczące możliwości oraz sposobu sfinansowania zakupów dokonywanych w salonach Wnioskodawcy kredytem, poprzez emitowane reklamy w telewizji, radiu i prasie. Umieszcza także te informacje w internetowych serwisach tematycznych jak również społecznościowych. Szeroko informuje na temat możliwości kredytowania zakupów we własnym serwisie www. Prowadzona przez Wnioskodawcę reklama w Internecie informuje o promocjach organizowanych przez Wnioskodawcę zachęcających do dokonania zakupu (…). Informacje te umieszczane są przez Wnioskodawcę w portalach informacyjnych, tematycznych lub społecznościowych. W przekazie skierowanym do Klientów podawana jest również informacja o możliwości sfinansowania zakupu kredytem przez co potencjalny klient ma możliwość skorzystania z tej formy sfinansowania zakupu. Informacja prezentowana w serwisach www o możliwości korzystania z zakupów na raty w każdym czasie zawiera również wykaz instytucji finansowych, z oferty których można skorzystać na terenie salonów stacjonarnych Wnioskodawcy oraz sklepie internetowym.

Wszystkie punkty handlowe Wnioskodawcy są wyposażone w radiowęzeł, przez który nadawane są różne komunikaty dla klientów w tym o możliwości zakupu towaru oferowanego przez Wnioskodawcę na raty. Dodatkowo niezbędne informacje dotyczące sposobu i warunków kredytowania zakupu danego (…) umieszczone są na wywieszkach cenowych.

Wnioskodawca umożliwia Klientom, jak i potencjalnym Klientom udział w programie (…). Udział w programie (…) polega na wypełnieniu odpowiedniego formularza na stronie internetowej Wnioskodawcy (newsletter) bądź w formie papierowej dostępnej w każdym punkcie handlowym. Dane pozyskane w taki sposób są gromadzone przez Wnioskodawcę i są wykorzystywane do przesyłania informacji o dostępnej ofercie w formie SMS, jeżeli został podany numer telefonu lub jako wiadomość mailowa, jeżeli został podany adres e-mail, gdzie zawarte mogą być również informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem.

Wnioskodawca przeprowadza spotkania z Bankami/Instytucjami, prowadzi z nimi rozmowy i negocjacje warunków, na jakich będzie zawierana umowa kredytowa (pożyczka) z potencjalnym Klientem. Bank/Instytucja finansuje zakup towarów oferowanych przez Wnioskodawcę na warunkach wynegocjowanych przez Wnioskodawcę na rzecz potencjalnych Klientów.

6.Wnioskodawca rozumie pod stwierdzeniem zawartym w opisie sprawy, że „nie dokonuje czynności prawnych w imieniu Banku”, iż nie posiada umocowania (pełnomocnictwa) do dokonywania w imieniu Banków czynności prawnych, a w szczególności nie jest pełnomocnikiem Banku w umowach kredytowych zawieranych pomiędzy Klientem a Bankiem/Instytucją.

Pytanie

Czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Banków podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy na rzecz Banków usługę zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [dalej: „Ustawa”], opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Przepisy Ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej Ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 15 Ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 nie mają zastosowania do:

1)czynności ściągania długów,

2)usług doradztwa,

3)usług z zakresie leasingu.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Banków nie mieszczą się w kategorii ww. usług w związku z czym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23% na podstawie tego przepisu.

Ustawa nie zawiera definicji „pośrednictwa” w związku z czym posługując się określeniem słownikowym za „pośrednictwo” uznaje się działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron a także kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwienie kontaktu uczestnikom rynku pracy. Usługi pośrednictwa zostały również szeroko omówione w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

Wyrok TSUE z dnia 21 czerwca 2007 r, sygn. akt C-453/05 w sprawie Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, gdzie stwierdzono, że : „(...) pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. W tym kontekście celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy (...). Natomiast nie ma miejsca działalność polegająca na pośrednictwie, jeśli jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy część czynności faktycznych związanych z umową”.

Wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., sygn. akt C-235/00, w sprawie Commissioners of Customs 8 Excise przeciwko CSC Financial Seryises Ltd. w którym orzeczono, że ze świadczeniem usług pośrednictwa mamy do czynienia w przypadku przedsiębiorcy, który nie jest żadną ze stron umowy, która dotyczy produktu finansowego. Pośrednictwo stanowi niejako mediację, a jego celem jest czynienie wszystkiego co możliwe w granicach prawa, aby strony zawarły umowę. TSUE wskazał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków dot. zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Usługi pośrednictwa zostały również omówione w wyrokach polskich sądów np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 923/12, w którym stwierdzono: „Celem świadczonych przez skarżącą usług jest skojarzenie dwóch stron i doprowadzenie do zawarcia umowy między użytkownikiem a instytucją finansową. Skoro bowiem użytkownik po zapoznaniu się z przedstawioną przez skarżącą ofertą instytucji finansowych może wybrać odpowiedni dla niego produkt i go zakupić lub zgłosić zainteresowanie nim, to stworzona zostaje możliwość nawiązania kontaktu z instytucją finansową i nabycia jej produktu. Zdaniem NSA takim działaniem spółka spełnia wynikający z powołanych wyżej orzeczeń TSUE warunek uczynienia wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sama spółka jako pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym spółka świadczy usługi pośrednictwa finansowego korzystające ze zwolnienia z opodatkowania VAT”. W tym samym wyroku NSA dodał, że : (...) usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...).

Wyjaśnienia w zakresie poprawnego zdefiniowania usług finansowych znajdują się również w wydanych interpretacjach indywidualnych. W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2016 r. (IPPP1/4512-674/16-2/EK) wskazano: „Zatem zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

-usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

-z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

-celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

-      usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej)”.

Biorąc pod uwagę powyższe nie powinno budzić wątpliwości, że charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług spełnia definicję usług pośrednictwa finansowego. Za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, których celem jest doprowadzenie do zawarcia umów kredytowych (za wyjątkiem umów kredytów promocyjnych) Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne zgodnie z zapisami poszczególnych umów. Działania Wnioskodawcy w zakresie opisanym w stanie faktycznym wniosku stanowią element usługi finansowej – bez udziału Wnioskodawcy zawarcie umowy pomiędzy Bankiem a Klientem nie byłoby możliwe. Wnioskodawca dąży do zawarcia umów kredytowych pomiędzy Klientem a Instytucją ale ostatecznie nie ma wpływu na treść takiej umowy, to Klient decyduje o ilości rat i wysokości kredytu a Bank bada zdolność kredytową Klienta i wydaje decyzje o odmowie bądź udzieleniu kredytu.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności opisane w stanie faktycznym, stanowią element usługi pośrednictwa finansowego w świadczeniu przez Banki określonych usług finansowych dla Klientów Wnioskodawcy w związku z czym podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 17 listopada 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL4.4012.435.2017.2.HW, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Skarga na interpretację indywidualną

19 grudnia 2017 r. (data nadania) wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 28 grudnia 2018 r.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej,

2)zasądzenie od tut. Organu na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 15 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 146/18.

Od ww. wyroku złożyłem 13 sierpnia 2018 r. skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt 0110-KWR.4022.122.2018.2.RS.

Wyrokiem z 16 maja 2022 r., sygn. akt I FSK 1989/18 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił ww. skargę kasacyjną.

Wyrok WSA w Gliwicach z 15 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 146/18, który uchylił interpretację indywidualną wpłynął do mnie 6 października 2022 r. Ww. wyrok stał się prawomocny 16 maja 2022 r.

Akta sprawy wpłynęły do mnie 6 października 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, w myśl którego państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik podatku od towarów i usług – prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami (…). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest również m.in. pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych – PKD 64.99.Z. Spółka aktualnie jest w trakcie składania wniosku do Komisji Nadzoru Finansowego o wpis do rejestru pośredników kredytowych o którym mowa w art. 62 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. poz. 819). W ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje z różnymi instytucjami kredytowymi (dalej: „Bank” lub „Instytucja”) w zakresie zapewnienia swoim Klientom możliwości skorzystania z finansowania zakupów dokonywanych w Spółce kredytem konsumenckim, udzielanym przez te Instytucje.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zawiera umowy partnerskie, agencyjne, współpracy oraz Porozumienia z Bankami świadczącymi usługi udzielania kredytów konsumenckich w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o kredycie konsumenckim lub takich, do których zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 nie znajdują zastosowania przepisy tejże Ustawy. Umowy i Porozumienia określają m.in. zasady współpracy pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą w zakresie pośrednictwa finansowego w tym zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach pośrednictwa finansowego, zasady ustalania należnego wynagrodzenia zarówno dla Banku jak i dla Spółki oraz zasady rozliczania wynagrodzenia. Zgodnie z zawartymi umowami Wnioskodawca w zakresie ofert kredytu tylko i wyłącznie przeznaczonego na zakup towarów i usług dostępnych w ofercie handlowej Spółki, świadczy na rzecz Instytucji następujące usługi (czynności):

-pośrednictwo w dystrybucji produktów finansowych Banku, a w szczególności: informowanie swoich Klientów o możliwości i zasadach sprzedaży z użyciem kredytu oraz umożliwienie oznakowania miejsca wykonywania czynności bankowych przez Bank na terenie punktu handlowego Wnioskodawcy,

-zapewnienie bezpiecznego miejsca do przechowywania dokumentacji kredytowej Banku,

-kierowanie potencjalnych Klientów do punktów obsługi Klienta (dalej: „POK ratalny”) w celu dalszej obsługi w zakresie produktów finansowych,

-rekomendowanie potencjalnym Klientom oferty produktów finansowych Banku przeznaczonych na finansowane sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę,

-informowanie Klienta o zakresie uprawnień Wnioskodawcy do wykonywania czynności faktycznych jako pośrednika Banku,

-informowanie Klienta o ewentualnej współpracy z Instytucjami wraz ze wskazaniem ich nazw, informowanie Klienta o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub wykonaniem umowy kredytowej, które Wnioskodawca otrzymuje od Klienta lub o braku takich kosztów,

-informowanie Klienta o otrzymaniu wynagrodzenia od Banku – jeżeli takie otrzymuje, odbieranie od Klienta oświadczeń o odstąpieniu od umowy kredytowej i przekazaniu oświadczenia Bankowi, czynności jako pośrednika Banku wykonują wyłącznie przeszkoleni pracownicy Wnioskodawcy, wykonywanie czynności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym w szczególności z przepisami ustawy prawo bankowe z uwzględnieniem ich interpretacji przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz z przepisami ustawy o kredycie konsumenckim jak również z Regulaminem Sprzedaży.

Z zakresu czynności oraz warunków współpracy określonych w zawartych z Bankami umowach wynika, że Wnioskodawca nie dokonuje czynności prawnych w imieniu Banku.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest ustalane w oparciu o wolumen zawartych umów kredytowych z wyłączeniem wolumenu umów kredytowych promocyjnych dostępnych w okresach promocji organizowanych przez Wnioskodawcę, w przypadku których Klient nie ponosi żadnych kosztów związanych z kredytem. Wysokość wynagrodzenia ma charakter prowizyjny, gdzie stawka prowizji jest uzależniona od takich czynników jak: rodzaj kredytu, długość okresu kredytowania.

Wnioskodawca już na etapie budowy nowych punktów handlowych uwzględniania w projektach dodatkowych do projektów budowlanych i aranżacyjnych lokalizację powierzchni przeznaczonych pod działalność POK-ów ratalnych, zapewnia na tych powierzchniach dostęp do elektryczności, łączy telekomunikacyjnych i internetowych, oraz zgodnie z projektem aranżacyjnym wyposaża tą powierzchnię w (…) dostosowane do stylistyki obowiązującej w całej sieci punktów handlowych. W projektach aranżacyjnych uwzględnione są również miejsca przeznaczone pod umieszczenie przez Instytucje oznaczenia i informacji o sobie. Spółka po zakończeniu budowy wynajmuje tak przygotowane powierzchnie Instytucjom, gdzie uzyskany czynsz podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Inne czynności, jakie Wnioskodawca wykonuje, a które pośrednio lub bezpośrednio mają zachęcić potencjalnego Klienta do zawarcia umowy kredytowej z Instytucją:

-szkolenia wewnętrzne pracowników Wnioskodawcy w zakresie obowiązujących ofert kredytowych (promocyjnych standardowych);

-informowanie potencjalnych Klientów poprzez działania reklamowe w telewizji, prasie lub radio o promocji, a w tym zamieszczanie pośrednio lub bezpośrednio informacji o możliwości sfinansowania zakupu towaru kredytem lub kredytem na preferencyjnych warunkach dostępnych w placówce handlowej Wnioskodawcy,

-informowanie bezpośrednio przez pracowników Wnioskodawcy o dostępnych ofertach, przyjaznych procedurach udzielania kredytu oraz Instytucjach kredytowych, z którymi współpracuje Spółka,

-kierowanie Klientów przez pracowników Wnioskodawcy do POK-ów ratalnych,

-umieszczanie na wybranych produktach informacji (sporządzanej i drukowanej przez pracowników Wnioskodawcy) o możliwości zakupu na raty z podaniem następujących informacji o: cenie produktu, wysokości przykładowej raty miesięcznej, czasie obowiązywania umowy, ilości rat, całkowitej kwocie kredytu, wysokości oprocentowania, wysokości prowizji, wysokości pierwszej wpłaty, rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, ofercie Banku, na podstawie której zostały przygotowane wyliczenia, innych Bankach, z którymi współpracuje Wnioskodawca, zakresie umocowania Wnioskodawcy, czyli udzielania informacji i przyjmowania oświadczeń o odstąpieniu od umowy o kredyt konsumencki i przekazywanie ich kredytodawcom,

-zamieszczanie na terenie placówki handlowej tablic kierunkowych m.in. do POK-ów ratalnych, udzielanie informacji przez pracowników Wnioskodawcy na podstawie zainteresowania Klienta bądź planowanego zamówienia przez Klienta o możliwości skorzystania z preferencyjnego kredytowania bądź o braku takiej możliwości,

-udzielanie informacji o identycznych warunkach kredytowania przez Instytucje zakupu towaru (różnica pomiędzy Instytucjami polega na ustalaniu zdolności kredytowej Klienta),

-przekazywanie informacji wymaganych przez Ustawę o kredycie konsumenckim,

-informowane o ilości rat maksymalnych lub minimalnych,

-przekazanie informacji, że stroną umowy kredytowej będzie wybrany przez Klienta Bank i tylko Bank może udzielić kredytu po zbadaniu zdolności kredytowej Klienta,

-przekazanie informacji o procedurze postępowania Klienta przy chęci sfinansowania zakupu kredytem,

-przygotowanie zamówienia, na podstawie którego Klient może złożyć wniosek o kredyt konsumencki lub uiścić zaliczkę bądź dokonać zapłaty za cały zamówiony towar,

-skierowanie Klienta do POK ratalnego jeżeli Klient jest zdecydowany na zakup sfinansowany kredytem wraz z wydrukowanymi dokumentami zamówienia lub zamówień.

Wnioskodawca w celu uatrakcyjnienia oferty i zachęcenia potencjalnych klientów do zakupu oferowanych towarów m.in. umożliwia sfinansowanie zakupu na raty. Działania jakie podejmuje Wnioskodawca:

-reklama w telewizji, Internecie, prasie i radio o promocjach organizowanych przez Wnioskodawcę, gdzie nie tylko podawana jest informacja o możliwości sfinansowania zakupu kredytem, przez co potencjalny klient ma informację że jest taka możliwość zakupu, ale również Klient jest zachęcany do sfinansowania zakupu kredytem,

-specjalna strona informacyjna w serwisie www, na której cały czas podawana jest informacja o możliwości korzystania z zakupów na raty w każdym czasie wraz z podaniem podstawowych informacji o zakupach na raty oraz z podaniem listy instytucji finansowych, z oferty których można skorzystać na terenie salonów stacjonarnych Wnioskodawcy oraz sklepie internetowym,

-punkty handlowe są wyposażone w radiowęzeł, przez który nadawane są różne komunikaty dla klientów, w tym o możliwości zakupu towaru oferowanego przez Wnioskodawcę na raty,

-Wnioskodawca umożliwia również każdej osobie, zarówno Klientom, jak i potencjalnym Klientom, zapisanie się do newslettera, aby mogły otrzymywać informacje handlowe w formie SMS lub wiadomości wysyłanej na podany adres e-mail. Do newslettera można zapisać się poprzez stronę internetową Wnioskodawcy, jak i również wypełniając formularz w formie papierowej który jest dostępny w każdym punkcie handlowym. W wiadomościach kierowanych to tych osób mogą być zawarte m.in. informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem,

-pośrednictwo w dystrybucji produktów finansowych Banku a w szczególności: informowanie swoich Klientów o możliwości i zasadach sprzedaży z użyciem kredytu,

-kierowanie potencjalnych Klientów do punktów obsługi Klienta (dalej: „POK ratalny”) w celu dalszej obsługi w zakresie produktów finansowych,

-rekomendowanie potencjalnym Klientom oferty produktów finansowych Banku przeznaczonych na finansowane sprzedaży towarów oferowanych prze Wnioskodawcę,

-informowanie Klienta o ewentualnej współpracy z Instytucjami wraz ze wskazaniem ich nazw,

-informowanie Klienta o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub wykonaniem umowy kredytowej, które Wnioskodawca otrzymuje od Klienta lub o braku takich kosztów,

-odbieranie od Klienta oświadczeń o odstąpieniu od umowy kredytowej i przekazaniu oświadczenia Bankowi,

-informowanie bezpośrednio przez pracowników Wnioskodawcy o dostępnych ofertach, przyjaznych procedurach udzielania kredytu oraz Instytucjach kredytowych, z którymi współpracuje Spółka,

-umieszczanie na wybranych produktach informacji (sporządzanej i drukowanej przez pracowników Wnioskodawcy) o możliwości zakupu na raty z podaniem następujących informacji o: cenie produktu, wysokości przykładowej raty miesięcznej, czasie obowiązywania umowy – ilości rat, całkowitej kwocie kredytu, wysokości oprocentowania, wysokości prowizji, wysokości pierwszej wpłaty, rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania w oparciu o ofertę jakiego Banku zostały przygotowane wyliczenia, innych Bankach z którymi współpracuje Wnioskodawca, zakresie umocowania Wnioskodawcy, czyli udzielania informacji i przyjmowania oświadczeń o odstąpieniu od umowy o kredyt konsumencki i przekazywanie ich kredytodawcom,

-udzielanie informacji przez pracowników Wnioskodawcy na podstawie zainteresowania Klienta, bądź planowanego zamówienia przez Klienta o możliwości skorzystania z preferencyjnego kredytowania bądź o braku takiej możliwości,

-udzielanie informacji o identycznych warunkach kredytowania przez Instytucje zakupu towaru (różnica pomiędzy Instytucjami polega na ustalaniu zdolności kredytowej Klienta),

-przekazywanie informacji, wymaganych przez Ustawę o kredycie konsumenckim,

-informowanie o ilości rat maksymalnych lub minimalnych,

-przekazanie informacji że stroną umowy kredytowej będzie wybrany przez Klienta Bank i tylko Bank może udzielić kredytu po zbadaniu zdolności kredytowej Klienta,

-przygotowanie zamówienia, na podstawie którego Klient może złożyć wniosek o kredyt konsumencki lub uiścić zaliczkę bądź dokonać zapłaty za cały zamówiony towar,

-skierowanie Klienta do POK ratalnego, jeżeli Klient jest zdecydowany na zakup sfinansowany kredytem wraz z wydrukowanymi dokumentami zamówienia lub zamówień.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność handlowa w zakresie handlu (…) związana jest także z prowadzeniem działań zmierzających do pozyskiwania klientów na oferowane towary. W ramach tych działań Wnioskodawca prowadzi zakrojone na szeroką skalę akcje informacyjne. Działania te prowadzone są poprzez media takie jak telewizja, radio, prasa czy też poprzez umieszczanie stosownych informacji w serwisach Internetowych. Innym kanałem, którym Wnioskodawca dociera do klienta z informacją między innymi dotyczącą sposobu i warunków uzyskania kredytu ratalnego jest kontakt bezpośredni z konkretnym klientem z wykorzystaniem uzyskanych od klientów danych gromadzonych przez Wnioskodawcę w ramach tzw. programu (…). Wnioskodawca umożliwia Klientom, jak i potencjalnym Klientom udział w tym programie. Udział w programie (…) polega na wypełnieniu odpowiedniego formularza na stronie internetowej Wnioskodawcy (newsletter) bądź w formie papierowej w każdym punkcie handlowym. Dane pozyskane w taki sposób są gromadzone przez Wnioskodawcę, i są wykorzystywane do przesyłania informacji o dostępnej ofercie w formie SMS, jeżeli został podany numer telefonu lub jako wiadomość mailowa jeżeli został podany adres e-mail, gdzie zawarte mogą być również informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem. W tym miejscu Wnioskodawca nadmienił, że program (…) oparty jest o własną bazę danych potencjalnych klientów należącą, jak i administrowaną przez Wnioskodawcę. Tylko i wyłącznie Wnioskodawca korzysta z danych o klientach zgromadzonych w tej bazie wysyłając do nich informację handlowe oraz oferty ratalne. Dane o klientach zgromadzone w bazie programu (…) nie są nikomu udostępniane na ten przykład Bankom. Wnioskodawca nie zbiera, a co za tym idzie nie posiada danych umożliwiających dokonanie analizy osób zainteresowanych zakupem produktów instytucji finansowych pod kątem ich zdolności kredytowej.

W ramach działań prowadzonych przez Wnioskodawcę, których celem jest pozyskanie szerokiej rzeszy klientów Wnioskodawca stara się zapewnić potencjalnym klientom najdogodniejsze warunki uzyskania kredytu na sfinansowanie zakupów dokonanych w sieci salonów (…) Wnioskodawcy. W ramach tych działań Zainteresowany przeprowadza szereg spotkań z Bankami/Instytucjami. Prowadzi z nimi rozmowy, w ramach których negocjuje warunki, na jakich będzie zawierana umowa kredytowa (pożyczka) z potencjalnym Klientem. W ramach tych negocjacji wnioskuje do Banków/Instytucji o optymalizację procesów udzielania kredytów tak, aby były maksymalnie proste i przyjazne dla Klientów. Bank/Instytucja finansuje zakup towarów oferowanych przez Wnioskodawcę na warunkach wynegocjowanych przez Wnioskodawcę na rzecz potencjalnych Klientów. Wyżej wspomniane działania Wnioskodawcy zmierzające do uzyskania jak najlepszych warunków uzyskania kredytu przez potencjalnego klienta Wnioskodawcy, a co za tym idzie Wnioskodawca nie prowadzi z potencjalnymi Klientami negocjacji warunków umowy kredytowej (pożyczki), ponieważ wszystkie oferowane przez Zainteresowanego formy sfinansowania zakupu kredytem oferowanym przez Banki/Instytucje są co do zasady takie same dla wszystkich potencjalnych klientów Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na handlu artykułami (…) Wnioskodawca dokonuje transakcji sprzedaży wyżej wymienionych artykułów na rzez swoich klientów stosując różne formy płatności za zakupiony towar. Jedną z możliwości jest sfinansowanie zakupu dokonanego przez klienta poprzez kredyt ratalny. Potencjalny klient podczas rozmowy jest informowany o możliwości skredytowania zakupu przez Bank/Instytucje współpracujące z Wnioskodawcą. Po dokonanym wyborze towaru oraz akceptacji przez klienta zapłaty za towar w formie kredytu ratalnego, pracownicy Wnioskodawcy przygotowują stosowną dokumentację potwierdzającą dokonanie zakupu. Dokumentacja, o której mowa powyżej składa się z przygotowanego przez pracownika Wnioskodawcy dokumentu o nazwie „polecenia sprzedaży”, w przypadku gdy wybrane przez klienta towary są dostępne od zaraz w salonie Wnioskodawcy lub dokumentu „zamówienie” w przypadku gdy wybrane przez klienta towary należy sprowadzić. Przygotowane dokumenty zawierają szczegółowe dane klienta, wybrane lub też zamówione przez niego towary. Po wydrukowaniu przygotowanych przez pracowników Wnioskodawcy dokumentów klient jest kierowany do Punktu Obsługi Klienta ratalnego (POK-ratalny) celem przygotowania umowy kredytowej. POK ratalny jest prowadzony przez podmiot zewnętrzny reprezentujący Bank.

Wnioskodawca przede wszystkim prowadzi szeroko zakrojone akcje informacyjne dotyczące możliwości oraz sposobu sfinansowania zakupów dokonywanych w salonach Wnioskodawcy kredytem, poprzez emitowane reklamy w telewizji, radiu i prasie. Umieszcza także te informacje w internetowy serwisach tematycznych jak również społecznościowych. Szeroko informuje na temat możliwości kredytowania zakupów we własnym serwisie www. Prowadzona przez Wnioskodawcę reklama w Internecie informuje o promocjach organizowanych przez Wnioskodawcę zachęcających do dokonania zakupu (…). Informacje te umieszczane są przez Wnioskodawcę w portalach informacyjnych, tematycznych lub społecznościowych W przekazie skierowanym do Klientów podawana jest również informacja o możliwości sfinansowania zakupu kredytem przez co potencjalny klient ma możliwość skorzystania z tej formy sfinansowania zakupu. Informacja prezentowana w serwisach www o możliwości korzystania z zakupów na raty w każdym czasie zawiera również wykaz instytucji finansowych, z oferty których można skorzystać na terenie salonów stacjonarnych Wnioskodawcy oraz sklepie internetowym.

Wszystkie punkty handlowe Wnioskodawcy są wyposażone w radiowęzeł, przez który nadawane są różne komunikaty dla klientów w tym o możliwości zakupu towaru oferowanego przez Wnioskodawcę na raty. Dodatkowo niezbędne informacje dotyczące sposobu i warunków kredytowania zakupu danego (…) umieszczone są na wywieszkach cenowych.

Wnioskodawca umożliwia Klientom jak i potencjalnym Klientom udział w programie (…). Udział w programie (…) polega na wypełnieniu odpowiedniego formularza na stronie internetowej Wnioskodawcy (newsletter) bądź w formie papierowej dostępnej w każdym punkcie handlowym. Dane pozyskane w taki sposób są gromadzone przez Wnioskodawcę i są wykorzystywane do przesyłania informacji o dostępnej ofercie w formie SMS jeżeli został podany numer telefonu lub jako wiadomość mailowa jeżeli został podany adres e-mail, gdzie zawarte mogą być również informacje o możliwości sfinansowania zakupu kredytem.

Wnioskodawca przeprowadza spotkania z Bankami/Instytucjami, prowadzi z nimi rozmowy i negocjacje warunków na jakich będzie zawierana umowa kredytowa (pożyczka) z potencjalnym Klientem. Bank/Instytucja finansuje zakup towarów oferowanych przez Wnioskodawcę na warunkach wynegocjowanych przez Wnioskodawcę na rzecz potencjalnych Klientów.

Wnioskodawca rozumie pod stwierdzeniem zawartym w opisie sprawy, że „nie dokonuje czynności prawnych w imieniu Banku”, iż nie posiada umocowania (pełnomocnictwa) do dokonywania w imieniu Banków czynności prawnych, a w szczególności nie jest pełnomocnikiem Banku w umowach kredytowych zawieranych pomiędzy Klientem a Bankiem/Instytucją.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Banków podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), od dnia 1 lipca 2017 r. w art. 43 ustawy uchylone zostały ust. 13 i 14, natomiast ust. 15 tego artykułu otrzymał nowe brzmienie.

Powyższa zmiana prowadziła do usunięcia z regulacji dotyczących zwolnień od VAT, zwolnienia dla usług stanowiących element zwolnionej od podatku usługi finansowej lub ubezpieczeniowej, wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz 37-41 ustawy, stanowiących odrębną całość oraz będących właściwymi i niezbędnymi do świadczenia usługi zwolnionej.

Należy również zauważyć, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 7 i 37–41 miały na celu implementację do krajowego porządku prawnego przepisów art. 135 ust. 1 lit. a-f Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którymi zwolnieniu od tego podatku podlegają wymienione transakcje z dziedziny finansów i ubezpieczeń. Przepisy art. 43 ust. 13 i 14 nie miały wprawdzie bezpośredniego odpowiednika w przepisach dyrektywy VAT, stanowiły – jak pierwotnie uznano – odzwierciedlenie tez wynikających z orzecznictwa TSUE, odnoszącego się do kwestii możliwości zastosowania, w świetle przepisów ww. dyrektywy, zwolnienia dla części składowej usługi wykonywanej przez podmiot trzeci (np. wyroki w sprawach C–2/95 SDC, C–235/00 CSC, C–169/04 Abbey National, C–350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj), co odniesiono także do usługi ubezpieczeń.

Mając jednak na uwadze orzeczenie TSUE w sprawie C–40/15, gdzie Trybunał orzekł o braku analogii transakcji ubezpieczeniowych z usługami finansowymi, oraz zawężającą wykładnię Trybunału w odniesieniu do części składowej usługi finansowej, zasadne stało się usunięcie ust. 13 i 14 w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Celem przedmiotowej zmiany było ściślejsze odwzorowanie przepisów dyrektywy VAT dotyczących zakresu stosowania zwolnienia do usług finansowych i ubezpieczeniowych oraz orzecznictwa TSUE. Z uwagi na to, że interpretacja zgodna z orzecznictwem TSUE w zakresie usług finansowych może i powinna zostać wyprowadzona bezpośrednio z przepisów art. 43 ust 1 pkt 7 i 38–41, przepis art. 43 ust. 13 jest zbędny. Przy dokonywaniu interpretacji przepisów art. 43 ust. 1 pkt 7 i 38–41 ustawy o VAT, uwzględnić należy orzecznictwo TSUE dotyczące usług finansowych (w tym usług stanowiących element usług finansowych). Ze zwolnienia będą nadal korzystać usługi stanowiące element usług finansowych wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7 i 38–41, jeżeli takie zwolnienie wynika z orzecznictwa TSUE.

W wyroku z dnia 15 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 146/18 Sąd wskazał, że: „W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do cytowanego przez obie strony wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckcnwalde, w którym TSUE stwierdził, że pojęcie pośrednictwa ..(...) obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. W tym kontekście celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Natomiast nie ma miejsca działalność polegająca na pośrednictwie, jeśli jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy część czynności faktycznych związanych z umową (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CSC Financial Services, pkt 40)” – pkt 23.

W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TSUE „usługa pośrednictwa” powinna mieć następujące cechy:

‒1. pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,

‒2. strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,

‒    3. celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),

‒4. czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

W analizowanej sprawie wszystkie wskazane przesłanki są spełnione.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że wnioskodawca nie jest stroną umów kredytowych (są nimi bank i klient), strona transakcji (instytucja finansowa) wypłaca wnioskodawcy wynagrodzenie, którego wysokość jest uzależniona od wolumenu osiągniętych obrotów z tytułu kredytów udzielonych za jego pośrednictwem, celem wnioskodawcy jest uczynienie wszystkiego, aby strony zawarły umowę (gdyż wówczas, podobnie jak każdy pośrednik, osiągnie wynagrodzenie od kredytodawcy), ale sam nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy czyli warunków, na jakich zostanie zawarta – co do wysokości odsetek, opłat dodatkowych, okresu kredytowania etc.”.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrażonej w wyroku z dnia 16 maja 2022 r., sygn. akt I FSK 1989/18) prawidłowe jest stanowisko (…), iż w analizowanej sprawie wszystkie wskazane przesłanki są spełnione (…)”.

W ocenie Sądu: „Dzięki możliwości kredytowania wnioskodawca zwiększa obrót z handlu i w celu osiągnięcia tego rezultatu z tym większym zaangażowaniem wykonuje czynności pośrednictwa, niezależnie od tego, że z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie od instytucji kredytowych. Przy czym skarżąca spółka nie ma interesu w zakresie treści umowy kredytu, a zatem warunków, na jakich zostanie zawarta”.

Dla poparcia prezentowanego stanowiska i dokonanej wykładni pojęcia „pośrednictwa” w świadczeniu usług kredytowych WSA w Gliwicach odwołał się do wyroku NSA z 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 923/12, w którym Sąd stwierdził, że „świadczone za pomocą sieci Internet usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych określonych w art 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT”.

Zdaniem Sądu, „Skoro zatem stanowią usługi pośrednictwa czynności takie jak wyżej opisane świadczone zdalnie, to brak podstaw do odmówienia tego charakteru czynnościom wykonywanym przez pracowników wnioskodawcy w lokalu, w którym prowadzi on działalność, a także wielu innym działaniom, wskazanym w opisie sprawy”.

Zdaniem Sądu WSA w Gliwicach, wyżej cytowany wyrok NSA koresponduje z wyrokiem TSUE w sprawie C-235/00 CSC Financial Services L.t.d., „kiedy spółka świadczyła usługi cali center na rzecz instytucji finansowych i gdzie Trybunał stwierdził, że pośrednikiem jest podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący na jej rzecz usługę w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi może wchodzić zwłaszcza prowadzenie negocjacji a jej celem jest uczynienie wszystkiego, aby strony zawarły umowę. Nie może zaś być mowy o pośrednictwie, gdy jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy tylko część czynności faktycznych.

W ocenie Sądu orzekającego tezy wyroków TSUE i NSA należy rozumieć w ten sposób, że nie stanowią pośrednictwa finansowego czynności faktyczne o charakterze technicznym i typowym (typu cali center, rozsyłanie e-maili czy ulotek reklamowych losowo wybranym lub anonimowym adresatom, kopertowanie korespondencji). Są nimi natomiast takie czynności, które wymagają od pośrednika zaangażowania lub także kontaktu z potencjalnym indywidualnym klientem, takie jak „stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy", a więc zachęcenie, udzielenie informacji w żądanym zakresie, doręczenie formularzy czy odbiór dokumentów od kredytobiorcy. Wyliczenie to ma oczywiście charakter przykładowy i nie oznacza, że usługami pośrednictwa mogą być tylko takie świadczenia, które spełniają wszystkie podane wyżej warunki”.

WSA w Gliwicach w wydanym wyroku stwierdził, że „(…) działalność strony przedstawiona w opisie stanu faktycznego bliższa jest drugiemu modelowi. Oprócz informacji o możliwości kredytowania skierowanej do nieoznaczonego adresata np. na stronie internetowej, przesyła on także stosowne informacje klientom, których dane posiada w swej bazie, a które nie są dostępne instytucjom kredytowym (…). Wykonuje także szereg innych czynności, np. kieruje do pracownika instytucji kredytowych, udziela osobom zainteresowanym informacji odnośnie możliwości i warunków kredytowania (co wymaga udziału w szkoleniach wewnętrznych), wreszcie odbiera oświadczenia o odstąpieniu od umowy kredytowej i przekazuje je do banku”.

Ponadto NSA w wydanym wyroku w odniesieniu do rozpatrywanej sprawy wskazał, że: „opisane we wniosku czynności stanowią działania mające na celu pozyskiwanie potencjalnych nowych klientów dla instytucji finansowych. Ukierunkowane są bowiem nie tylko na zaprezentowanie oferty i udzielenie informacji odnośnie do możliwości i warunków kredytowania (co wymaga udziału w szkoleniach wewnętrznych pracowników spółki), ale również na zapewnienie kontaktu z bankami (organizowanie POK-ów ratalnych i kierowanie do nich klientów po uprzednim wystawieniu stosownego zamówienia, w oparciu o które może zostać udzielona pożyczka), przez co klient ma możliwość zawarcia stosownej umowy kredytowej”.

W konsekwencji, opisane przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w zakresie „pośrednictwa” w świadczeniu usług finansowych, i tym samym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa, przedstawiony opis sprawy oraz wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 146/18 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 2022 r., sygn. akt I FSK 1989/18, wskazać należy, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę wskazane w opisie sprawy korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, bowiem stanowią usługi, o których mowa w ww. przepisie ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).