Prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.118.2023.1.RD

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.118.2023.1.RD

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…)”.  Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina o statusie miejskim, zwana dalej jako „Gmina” jest jednostką samorządu terytorialnego - zwana dalej: JST. Gmina, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm., zwana dalej „Ustawą SG”, jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej, zgodnie z ustawami. Ponadto, zgodnie ze strukturą Gminy funkcjonują jednostki budżetowe, które nie posiadają osobowości prawnej i są powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań własnych Gminy. Dotyczy to placówek oświatowych i Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 Ustawy, Gmina odpowiada za zaspokojenie potrzeb zbiorowych wspólnoty w obszarze kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Obecnie Gmina zamierza wykonać zadanie inwestycyjne pn: „Utworzenie i modernizacja placów (…)”. W tej kwestii złożono wniosek o przyznanie pomocy ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej do zrealizowanej inwestycji wynosi 63,63% kosztów kwalifikowalnych. Pozostałe koszty sfinansuje Gmina ze środków własnych. Gmina o statusie miejskim jest czynnym podatnikiem VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, a faktury VAT za wykonane prace wystawione są na Gminę. Inwestycja obejmowała zadanie: zagospodarowanie działek gminnych poprzez utworzenie i modernizację placów zabaw. Wydatkowano tam i zamontowano urządzenia i elementy m.in.:

przy ul. (…): karuzela, bujak, sprężynowiec koń, piaskownica, osłona cieniująca, zestaw drążków i drabinek, zestaw zabawowy I, zestaw zabawowy II, zabawka auto, potrójna huśtawka łańcuchowa, ławka z oparciem szt. 4, kosz na śmieci, tablica regulaminu szt. 3, ogrodzenie z furtą i bramą,

przy ul. (…): karuzela, piaskownica wraz z osłoną cieniującą, zestaw drążków i drabinek, potrójna huśtawka łańcuchowa, przestawienie huśtawki łańcuchowej już istniejącej, przestawienie ławek i koszy istniejących,

przy ul. (…): wioślarz, orbitrek, wyciskanie siedząc i motyl.

Korzystanie z placów zabaw oraz siłowni plenerowej jest bezpłatne. Efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Place zabaw i siłownia są użytkowane przez mieszkańców Gminy w tym młodzież, a w szczególności przez dzieci do lat 13 pod opieką osób dorosłych.

Pytanie

Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn.: „Utworzenie i modernizacja placów (…)”. W tej kwestii złożono wniosek o przyznanie pomocy ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020? Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT w tym zakresie?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z powyższym opisem, zdaniem Gminy nie ma ona prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zrealizowaną inwestycję pn.: „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…)”.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm. zwana dalej: UPTU) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że podatnik może obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi sprzedaży opodatkowanej to konieczne jest, aby była możliwość bezpośredniego przyporządkowania dokonanych zakupów do tej sprzedaży. Bowiem tylko w takim przypadku podatek VAT wynikający z faktur może obniżyć podatek należny. Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z czynnościami innymi niż sprzedaż opodatkowana, a więc związanymi ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania lub z czynnościami niepodlegającymi UPTU.

W przypadku Gminy sprzedaż opodatkowana VAT jest tylko jednym z rodzajów wykonywanych czynności. Znaczna część działalności polega na realizowaniu zadań w ramach reżimu publicznoprawnego określonego m.in. w Ustawie SG i zgodnie z art. 2 ust. 1 Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z kolei art. 6 ust. 1 Ustawy SG stanowi, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 Ustawy SG gmina realizuje swoje zadania publiczne, w szczególności dotyczącymi sprawami m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 UPTU nie uznaje się podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Tym samym co do zasady, czynności realizowane przez Gminę (jako organ władzy publicznej), w oparciu o przepisy ustaw nakazujące jej realizację określonych zadań, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym podatek naliczony wynikający z faktur, dokumentujących wydatki związane bezpośrednio z realizacją takich zadań i czynności nie będzie mógł obniżyć kwoty podatku należnego. W tym zakresie Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, a posiadanie statusu takiego podatnika jest konieczne, zarówno do opodatkowania danych czynności podatkiem VAT, jak i do korzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe nie oznacza, że każde zadanie realizowane przez Gminę na podstawie przepisów Ustawy SG, automatycznie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Art. 15 ust. 6 UPTU przewiduje bowiem wyjątek dotyczący czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Tym samym, niektóre czynności wykonywane przez JST będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże przy zachowaniu następujących warunków: 1) Gmina działa jako podatnik VAT; 2) Realizuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPTU podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W ust. 2 zdefiniowane zostało pojęcie działalności gospodarczej, przez którą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że inwestycję zrealizowano aby wypełnić jedno z zadań własnych gminy jakim jest zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in.: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym). Zadania Gminy w tym zakresie są jedynie realizacją zadań nałożonych na Gminę za pośrednictwem ustaw o samorządzie gminnym. Gmina nie wykorzystuje wybudowanych placów zabaw do czynności opodatkowanych, gdyż nie pobiera żadnych opłat z tytułu korzystania z ww. obiektów. Nie wykonuje więc czynności na podstawie umów cywilnoprawnych co wyłącza zastosowanie art. 15 ust. 6 UPTU.

Jak wspomniano wcześniej, realizacja zadań własnych gminy nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu (z wyłączeniem sytuacji wskazanej w art. 15 ust. 6), Gmina więc realizując te czynności, nie działa jako podatnik podatku VAT. Ponadto, jak wskazano w opisie stanu faktycznego inwestycję udostępniła mieszkańcom Gminy nieodpłatnie, a w szczególności dla dzieci do lat 13 i ich opiekunów. W tej kwestii nie pobiera się żadnych opłat.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz opis zdarzenia należy stwierdzić, iż Gmina nie działa jako podatnik VAT oraz inwestycja nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi. Oznacza to, że Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby zrealizowanej inwestycji. Reasumując Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn.: „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…). Powyższe wynika z faktu, że w przedstawionym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów  i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

a)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6l ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z  art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami  i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. 

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 tej ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina o statusie miejskim, jest jednostką samorządu terytorialnego. Gmina, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej, zgodnie z ustawami. Ponadto, zgodnie z strukturą Gminy funkcjonują jednostki budżetowe, które nie posiadają osobowości prawnej i są powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań własnych Gminy. Dotyczy to placówek oświatowych i Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Gmina odpowiada za zaspokojenie potrzeb zbiorowych wspólnoty w obszarze kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Obecnie Gmina zamierza wykonać zadanie inwestycyjne pn: „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…)”. W tej kwestii złożono wniosek o przyznanie pomocy ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej do zrealizowanej inwestycji wynosi 63,63% kosztów kwalifikowalnych. Pozostałe koszty sfinansuje Gmina ze środków własnych. Gmina jest czynnym podatnikiem, a faktury VAT za wykonane prace wystawione są na Gminę. Inwestycja obejmowała zadanie: zagospodarowanie działek gminnych poprzez utworzenie i modernizację placów zabaw  (…). Wydatkowano tam i zamontowano urządzenia i elementy m.in.: przy ul. (…): karuzela, bujak, sprężynowiec koń, piaskownica, osłona cieniująca, zestaw drążków i drabinek, zestaw zabawowy I, zestaw zabawowy II, zabawka auto, potrójna huśtawka łańcuchowa, ławka z oparciem szt. 4, kosz na śmieci, tablica regulaminu szt. 3, ogrodzenie z furtą i bramą: przy ul. (…): karuzela, piaskownica wraz z osłoną cieniującą, zestaw drążków i drabinek, potrójna huśtawka łańcuchowa, przestawienie huśtawki łańcuchowej już istniejącej, przestawienie ławek i koszy istniejących; przy ul. (…): wioślarz, orbitrek, wyciskanie siedząc i motyl.

Korzystanie z placów zabaw oraz siłowni plenerowej jest bezpłatne. Efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Place zabaw i siłownia są użytkowane przez mieszkańców Gminy w tym młodzież, a w szczególności przez dzieci do lat 13 pod opieką osób dorosłych.

Wątpliwości Państwa dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…)”.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W niniejszej sprawie związek taki nie występuje. Jak wskazaliście Państwo we wniosku efekty zrealizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu. Place zabaw i siłownia są użytkowane przez mieszkańców Gminy w tym młodzież, a w szczególności przez dzieci od lat 13 pod opieką osób dorosłych.  Korzystanie z placów zabaw oraz siłowni plenerowej jest bezpłatne. Zatem w niniejszej sprawie podatek naliczony wynikający z wydatków objętych realizacją przedmiotowej inwestycji nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tym samym, nie będą spełnione przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku naliczonego i Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Utworzenie i modernizacja placów zabaw (…)”. Gminie nie będzie również przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe. 

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).