Z tytułu sprzedaży nieruchomości Bank będzie podatnikiem podatku VAT oraz zastosowanie zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że z tytułu sprzedaży nieruchomości nie będą Państwo podatnikiem podatku VAT oraz zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 6 czerwca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Bank (…) prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - prawo bankowe i wykonuje czynności bankowe, w tym udziela kredytów. Podstawowa działalność banku korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT).

Bank jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i marginalnie wykonuje również czynności opodatkowane VAT (głównie z tytułu wynajmu pomieszczeń bankowych).

W dniu 29 października 2014 roku bank zawarł z kredytobiorcą umowę kredytu, w wykonaniu której oddał do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na określony cel. Jako zabezpieczenie spłaty kredytu ustanowiono hipotekę na nieruchomościach położonych w (…), obejmujących działki gruntowe, niezabudowane, nie posiadające ogrodzeń, utwardzeń nawierzchni, nieuzbrojone, z dostępem do dróg publicznych. Działki te bezpośrednio ze sobą graniczą, stanowiąc zwarty i jednolity obszar. Dla powyższych działek prowadzone są księgi wieczyste o numerach: (...), (...), (...) oraz (...). Przedmiotowe nieruchomości są terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Kwalifikacja nieruchomości jako terenu budowlanego wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta dla terenu położonego w dzielnicy (…) przy ulicy (…), (…), (…), (…) oraz granicą z (…), zatwierdzonego uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 29 października 2020 roku. Działki te znajdują się w jednostce planistycznej C3.U - przeznaczenie pod zabudowę usługową.

Kredytobiorca nie wykonał umowy kredytu i nie zwrócił bankowi kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami. Bank wypowiedział umowę kredytu i na podstawie uzyskanego prawomocnego nakazu zapłaty wystąpił do komornika o wszczęcie egzekucji. Jednakże wszczęta egzekucja z ww. nieruchomości okazała się bezskuteczna; bank nabył ww. Nieruchomość na II licytacji komorniczej. Nabycie nieruchomości nie było czynnością opodatkowaną i z tytuł tej czynności komornik nie wystawił faktury VAT. Sąd w dniu 23 maja 2019 roku przysądził na rzecz banku, jako wierzyciela hipotecznego, prawo własności nieruchomości.

Bank przejął nieruchomość z zamiarem jej sprzedaży i wykorzystuje ją wyłącznie na cel działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT), tj. w celu zaspokojenia roszczeń z tytułu zawartej umowy kredytu. W związku z powyższym bankowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak stanowi bowiem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo to przysługuje wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zasadniczo bank zamierza sprzedać te działki łącznie, w ramach jednorazowej czynności. Możliwe jest poprzedzenie sprzedaży umową przedwstępną. Bank nie wyklucza jednak sprzedaży sukcesywnej poszczególnych działek, jeśli nie pozyska klienta zainteresowanego nabyciem całości.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, że:

1.Przedmiotem sprzedaży jest łącznie 6 ewidencyjnie wyodrębnionych działek.

2.Numery ewidencyjne sprzedawanych działek są następujące:

-nieruchomość objęta księgą wieczystą numer (...) składająca się z działek o numerach (...), (...), (...),

-nieruchomość objęta księgą wieczystą numer (...) składająca się z działki o numerze (...),

-nieruchomość objęta księgą wieczystą numer (...) składająca się z działki o numerze (...),

-nieruchomość objęta księgą wieczystą numer (...) składająca się z działki o numerze (...).

Pytania (pytanie nr 2 przeformułowane w piśmie z 9 czerwca 2023 r.)

1.Czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT, a jeśli tak

2.Czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości/działek będzie zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem banku, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, w transakcji sprzedaży powołanych nieruchomości bank nie wystąpi w roli podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Transakcja sprzedaży nieruchomości będzie miała dla banku charakter incydentalny, gdyż de facto bank nie zajmuje się działalnością z zakresu obrotu nieruchomościami. Nabycie nieruchomości na licytacji nastąpiło w celu zaspokojenia wierzytelności banku z tytułu niespłaconego kredytu, przedstawionych do egzekucji.

Ponadto, o ile uznać jednorazową transakcję sprzedaży nieruchomości za wykonaną przez podmiot będący w kontekście tej transakcji podatnikiem podatku VAT, zdaniem banku planowana transakcja zbycia nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Nieruchomość spełnia bowiem warunki określone w tym przepisie, tj. z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało bankowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na wykorzystywanie nieruchomości wyłącznie na cele działalności, w związku z którą prawo do odliczenia nie przysługuje, tj., zwolnioną z VAT. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do naruszenia zasady neutralności VAT. Bank nabył nieruchomość i wykorzystuje ją wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku; nie miał więc prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bank ponosi więc ciężar ekonomiczny tego podatku. Zbycie nieruchomości powinno podlegać zwolnieniu od podatku. W przeciwnym razie, gdyby to zwolnienie nie miało miejsca, bank byłby ponownie, a więc w rezultacie podwójnie opodatkowany.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,

Według art. 15 ust. 2 ustawy,

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady,

Jak wynika z opisu sprawy są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT i zamierzają sprzedać 6 ewidencyjnie wyodrębnionych działek niezabudowanych, które nabyli Państwo w ramach II licytacji komorniczej.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą opisanych we wniosku 6 działek niezabudowanych będą Państwo występowali jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Za takim podejściem przemawiają okoliczności nabycia Nieruchomości w ramach II licytacji komorniczej oraz zamiar jej wykorzystania do celów prowadzenia działalności gospodarczej i jej sprzedaż . Nabycie nieruchomości nastąpiło w związku z niewykonaniem umowy kredytowej przez kredytobiorcę. Wszczęta egzekucja komornicza okazała się bezskuteczna i nabyli Państwo Nieruchomość na II licytacji komorniczej. Tak więc, planowana przez Państwa sprzedaż ww. działek będzie następować w ramach działalności gospodarczej i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Kwestią do rozstrzygnięcia w zakresie postawionego pytania nr 2 wniosku jest możliwość zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości Niezabudowanych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:  

1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z niewykonaniem umowy kredytu przez kredytobiorcę nabyli Państwo w drodze egzekucji komorniczej 6 nieruchomości niezabudowanych nr (...), (...), (...), (...), (...), (...). Przedmiotowe nieruchomości są terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Kwalifikacja nieruchomości jako terenu budowlanego wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta. Działki te znajdują się w jednostce planistycznej C3.U - przeznaczenie pod zabudowę usługową. Nabycie nieruchomości nie było czynnością opodatkowaną i z tytuł tej czynności komornik nie wystawił faktury VAT. Bank przejął nieruchomości z zamiarem ich sprzedaży.

Należy nadmienić, że brak prawa do odliczenia należy odczytywać w kontekście tez zawartych w wyroku TSUE z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (pkt 24-26). W sprawie tej Trybunał wskazuje, że: „Zwolnienie przewidziane w art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy może obejmować zatem jedynie dostawy towarów, przy których nabyciu wyłączone było, na podstawie ustawodawstwa krajowego, prawo do odliczenia. Treść tego artykułu nie może być w tym aspekcie interpretowana w inny sposób, który umożliwiłby uniknięcie sytuacji, w której podatnik pozbawiony możliwości skorzystania z takiego zwolnienia podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (pkt 24).

Jeśli tego rodzaju ustawodawstwo, jak to rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, przewiduje, że przedsiębiorstwa, których działalność polega na wynajmie pojazdów mechanicznych mogą odliczyć podatek od zakupów przeznaczonych na tę działalność, to wynika z tego, że nabycie pojazdu przez tego rodzaju przedsiębiorstwo nie dotyczy w rozumieniu art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 tej dyrektywy. Nie można zatem uznawać, że odsprzedaż tego pojazdu zalicza się do dostaw podlegających zwolnieniu przewidzianemu w owym art. 13 część B lit. c. Okoliczność, że przy takim nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia z tego względu, że – podobnie jak w sprawie przed sądem krajowym – nastąpiło ono od sprzedawców, którzy sami nie mogli, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, odliczyć podatku naliczonego od dokonanych przez nich zakupów pojazdów i stąd nie zadeklarowali naliczonego podatku VAT, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tego nabycia do celów stosowania owego art. 13 (pkt 25).

W tej sytuacji (…) art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na potrzeby swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia (pkt 26)”.

W art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145, str. 1) wskazano, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom: dostawy towarów przeznaczonych w całości dla działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 28 ust. 3 lit. b), jeśli dla tych towarów nie przedsięwzięte zostały odliczenia podatkowe, jak również dla towarów, od których nabycia lub produkcji nie przysługiwało na podstawie art. 17 ust. 6 prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 szóstej Dyrektywy, przed upływem najwyżej czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, podejmie decyzję, które wydatki nie będą się kwalifikowały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Odliczenie podatku od wartości dodanej nie będzie w żadnym przypadku obejmowało wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne.

TSUE w podanym wyżej wyroku orzekł, że art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej Dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowanie wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.

Wobec powyższego, należy wskazać, że w odniesieniu do czynności nabycia przez Państwa w drodze licytacji komorniczej 6 nieruchomości niezabudowanych nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) nie wystąpił podatek od towarów i usług. Nie można zatem uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działek, lub że takie prawo Państwu nie przysługiwało, bowiem przy nabyciu tych nieruchomości nie wystąpił VAT należny, który mógłby podlegać przez Państwo odliczeniu.

Ponadto zastosowanie ww. zwolnienia nie znajduje uzasadnienia nie tylko ze względu na kwestie dot. prawa do obliczenia podatku naliczonego, ale również ze względu na drugi z warunków uprawniających od zastosowania ww. zwolnienia, tj. brak wykorzystania towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Nie można bowiem przyjąć, że nieruchomości przejęte w celu zaspokojenia roszczeń z tytułu zawartej z kredytobiorcami umowy kredytu są wykorzystane przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku (o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT), skoro są one przeznaczone do sprzedaży. Czynnościami zwolnionymi Państwa są usługi bankowe, a z opisu nie wynika aby nieruchomość ta miała być wykorzystana do takich czynności.

W konsekwencji, nie zostały spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, jak już wskazano powyżej, sprzedaż przez Państwo 6 nieruchomości niezabudowanych nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa przez Państwa ww. działek będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że nie sposób zgodzić z Państwa stwierdzeniem, że w przedmiotowym przypadku brak zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT prowadzi do ponownego, a więc w rezultacie podwójnego opodatkowania. Co istotne przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości nie ponieśli Państwo ciężaru ekonomicznego podatku, bowiem nie było ono obciążone podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji