Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3, 5, 6,

- nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

„Spółka”, „Wnioskodawca” posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, pełni obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) względem zatrudnianych pracowników i osób współpracujących, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...). W ramach prowadzonej działalności Spółka:

•zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę,

•współpracuje z osobami fizycznymi wykonującymi usługi na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia – dalej w skrócie: „zleceniobiorcy). Umowy zlecenia są zawierane z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz

•korzysta z usług świadczonych przez osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (dalej w skrócie: „JDG”) w ramach umów B2B.

Zleceniobiorcy i JDG nie są i nie będą zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę przez cały okres oraz posiadają status polskich rezydentów podatkowych i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka objęła programem kart Multisport także zleceniobiorców oraz JDG, rozszerzając w ten sposób dotychczasowy system świadczeń pozapłacowych dostępny obecnie wyłącznie dla pracowników etatowych.

Głównym celem jest umożliwienie osobom współpracującym ze Spółką regularnego dostępu do usług o charakterze sportowo-rekreacyjnym, wspierających aktywność fizyczną i dobrostan uczestników. Program obejmuje dwa zasadnicze obszary świadczeń:

1. Karty Multisport dla osób współpracujących ze Spółką

Spółka udostępniła karty sportowe następującym grupom:

• pracownikom,

• zleceniobiorcom,

• JDG, które świadczą usługi na rzecz Spółki.

Koszt karty sportowej jest współfinansowany w 50% ceny brutto przez Spółkę, natomiast pozostałe 50% przez osobę korzystającą.

2. Karty Multisport dla członków rodzin osób współpracujących

Spółka umożliwi także osobom współpracującym (zleceniobiorcom i JDG) dobrowolny zakup kart sportowych dla członków ich rodzin, np. małżonków lub dzieci. W tym przypadku:

• 100% kosztu karty pokrywa osoba fizyczna nabywająca kartę dla członka rodziny,

• Spółka nie partycypuje w kosztach,

• płatność następuje poprzez potrącenie z wynagrodzenia lub przelew,

• faktura VAT od dostawcy kart również wystawiana jest na Spółkę jako nabywcę usługi.

Spółka zawiera umowę z dostawcą kart Multisport, a faktury za zakup kart są wystawiane na Spółkę.

Spółka pokrywa swoją część kosztów ze środków obrotowych i nie nalicza żadnej marży na udostępniane świadczenia. Otrzymywane wpłaty od osób współfinansujących kartę (zarówno w części 50%, jak i 100% w przypadku członków rodzin) traktowane są jako zwrot poniesionych kosztów, a nie jako przychód Spółki.

Karty Multisport są udostępniane wyłącznie osobom świadczącym usługi na rzecz Spółki i pozostają w bezpośrednim związku z realizacją tych usług. Przyznanie świadczeń w postaci kart sportowych następuje w ścisłym związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Świadczenia te nie są związane z czynnościami zwolnionymi z VAT ani niepodlegającymi opodatkowaniu.

W przypadku pracowników oraz zleceniobiorców, koszt korzystania z karty Multisport – zarówno przez nich samych, jak i przez członków ich rodzin – jest potrącany z wynagrodzenia netto, które wypłacane jest przelewem na wskazany rachunek bankowy. Każde potrącenie w przypadku zleceniobiorcy jest realizowane na podstawie uprzednio złożonego przez niego pisemnego oświadczenia, w którym:

• wyraził zgodę na potrącenie odpowiednich kwot z wynagrodzenia,

• wskazał zakres świadczenia (np. konkretne imienne karnety, liczba użytkowników, okres obowiązywania świadczenia).

Spółka prowadzi wewnętrzną ewidencję, umożliwiającą jednoznaczną identyfikację:

• osoby dokonującej płatności (zleceniobiorcy),

• świadczenia, którego płatność dotyczy (np. konkretny karnet, osoba, okres),

• wysokości należności.

W odniesieniu do osób prowadzących JDG, udział w kosztach karty został ujęty jako część ustalonego wynagrodzenia za świadczone usługi. Zatem 50% kosztu karty pokrywanego przez Spółkę stanowi element wynagrodzenia handlowego, a nie osobne świadczenie – jest to integralna część ceny za wykonanie usług przez JDG.

Pytania

1. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur dokumentujących zakup kart Multisport dla członków rodzin pracowników, zleceniobiorców i JDG?

2. Czy otrzymanie pełnej odpłatności za karty Multisport dla członków rodzin pracowników, zleceniobiorców i JDG skutkuje powstaniem obowiązku VAT należnego po stronie Spółki?

3. Czy Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT dokumentującej przekazanie kart Multisport pracownikom i zleceniobiorcom oraz członkom ich rodzin?

4. Czy Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT dokumentującej przekazanie kart Multisport - JDG oraz członkom ich rodzin?

5. Czy dopłaty potrącane z wynagrodzenia pracowników na zakup dla nich kart Multisport wymagają ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej, czy mogą zostać zwolnione na mocy § 2 ust.1 w zw. z pkt. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących?

6. Czy dopłaty z tytułu współfinansowania kart Multisport (50% wartości karty) oraz pełne odpłatności za karty dla członków ich rodzin (100% wartości karty) potrącane z wynagrodzenia zleceniobiorców podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej, czy korzystają ze zwolnienia na mocy § 2 ust. 1 w związku z pkt 42 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Państwa stanowisko

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od faktur dokumentujących zakup kart Multisport dla członków rodzin pracowników, zleceniobiorców oraz osób współpracujących w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej (JDG), nawet jeżeli koszt tych kart jest w całości pokrywany przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775, dalej: „ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W analizowanym przypadku Spółka działa jako nabywca usługi (zakup kart Multisport), a następnie – w odniesieniu do kart przeznaczonych dla członków rodzin – obciąża osoby fizyczne pełnym kosztem ich nabycia. Oznacza to, że zakup tych kart stanowi odsprzedaż usługi, która podlega opodatkowaniu VAT po stronie Spółki, jako transakcja opodatkowana zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. W tym przypadku dochodzi bowiem do odpłatnego świadczenia usług, z zastosowaniem zasady refakturowania.

Należy przy tym podkreślić, że fakt, iż zakup kart dla członków rodzin odbywa się na podstawie decyzji osób fizycznych (pracowników, zleceniobiorców lub JDG), nie wyłącza prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka nie finansuje tych kart, lecz jedynie występuje jako pośrednik nabywający usługę we własnym imieniu i na rzecz konkretnej osoby trzeciej – a następnie dokonuje jej odsprzedaży.

W konsekwencji, zakup kart Multisport dla członków rodzin osób współpracujących ze Spółką, które są następnie odpłatnie udostępniane tym osobom, stanowi czynność opodatkowaną VAT. W związku z tym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących ich nabycie.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie przez Spółkę pełnej odpłatności za karty Multisport udostępniane członkom rodzin pracowników, zleceniobiorców oraz JDG skutkuje powstaniem obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego po stronie Spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Jeżeli świadczenie jest dokonywane za wynagrodzeniem, podlega opodatkowaniu VAT.

W analizowanym przypadku Spółka nabywa karty Multisport we własnym imieniu, a następnie przekazuje je odpłatnie członkom rodzin współpracowników – przy czym koszt tych kart jest w całości pokrywany przez osoby fizyczne. Taka sytuacja spełnia warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działa we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, przyjmuje się, że podatnik ten sam nabył i sam wyświadczył daną usługę. Tym samym, Spółka – nabywając karty Multisport i refakturując ich koszt na rzecz członka rodziny pracownika, zleceniobiorcy i JDG – działa jako podatnik VAT dokonujący odpłatnego świadczenia usług. Otrzymane wynagrodzenie (100% odpłatności za kartę Multisport) stanowi podstawę opodatkowania VAT, a po stronie Spółki powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego według stawki właściwej dla tego typu świadczenia.

Ad. 3

W ocenie Spółki, nie ciąży na niej obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej przekazanie kart Multisport pracownikom, zleceniobiorcom oraz członkom ich rodzin, o ile osoby te nie wystąpią z żądaniem jej wystawienia. Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, obowiązek fakturowania powstaje wyłącznie na ich żądanie.

Ad. 4

W ocenie Spółki, nie jest ona zobowiązana do wystawienia faktury VAT dokumentującej przekazanie kart Multisport – JDG, ani członkom ich rodzin. Karty Multisport dla JDG (w 50% finansowe przez Spółkę i w 50% przez JDG) są udostępniane jako element wynagrodzenia za świadczone usługi. W odniesieniu natomiast do członków rodzin JDG, którym karty Multisport są udostępniane w pełni odpłatnie (tj. 100% ceny pokrywa jDG), Spółka również nie jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT, o ile osoby te nie zażądają jej wystawienia. Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, Spółka nie ma obowiązku wystawiania faktury VAT na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, jeżeli nie zażąda ona jej wystawienia. Spółka nie uzyskuje żadnej marży ani korzyści z udostępnienia kart dla członków rodzin – ich koszt jest w całości pokrywany przez użytkowników, a Spółka jedynie pośredniczy w zakupie.

Ad. 5

W ocenie Spółki, dopłaty do kart Multisport potrącane z wynagrodzenia pracowników nie podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ponieważ korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w poz. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ad. 6

W ocenie Spółki potrącenia – zarówno częściowe (50%),jak i pełne (100%) z wynagrodzenia zleceniobiorców – nie podlegają obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej, gdyż spełniają przesłanki zwolnienia przewidziane w § 2 ust. 1 w związku z pkt 42 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r.

Jedną z przesłanek zwolnienia, wskazanych w pkt 42 załącznika do rozporządzenia jest otrzymanie w całości zapłaty za wykonaną czynność za pośrednictwem banku (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika), gdy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W świetle § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. wraz z załącznikiem (pkt 42), zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej przysługuje w sytuacji, gdy płatność następuje całkowicie bezgotówkowo – za pośrednictwem rachunku bankowego – oraz z dokumentacji jednoznacznie wynika, jakiego świadczenia ta zapłata dotyczy. Takie same założenia przyjęte były przez organ w interpretacji z dnia 2 grudnia 2022 r. (znak 0114 KDIP1 3.4012.500.2022.2.LK), gdzie uznano, że potrącenie dokonywane przez Spółkę z wynagrodzenia zleceniobiorców, zapłacone przelewem na rachunek Wnioskodawcy, spełnia te przesłanki. Organ stwierdził, że potrącenie należy traktować jako formę zapłaty równoważną uiszczeniu należności pieniężnej, co potwierdzają również interpretacje DKIS nt. kompensat i potrąceń:

1) indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 8 grudnia 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak: 0112-KDIL3.4012.411.2022.1.MC. W treści przywołanej wyżej interpretacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził m.in. uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestracji transakcji sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych na kasie fiskalnej, jeśli wierzytelność ta zostanie "zapłacona" przy wykorzystaniu instytucji potrącenia (kompensacji) przez podatnika z inną przysługującą mu wymagalną wierzytelnością;

2) indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 2 grudnia 2022 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak: 0114-KDIP1-3.4012.500.2022.2.lK, w której treści organ również opowiedział się za dopuszczalnością skorzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestracji transakcji sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych na kasie fiskalnej, jeśli wierzytelność ta zostanie rozliczona w drodze potrącenia;

3) indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 30 września 2022 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak: 0114-KDIP1-3.4012.368.2022.1.MPA, w której również pośrednio potwierdzono taki sposób wzajemnych rozliczeń przez podatników;

4) indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 21 października 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPP2/4512-1-556/15-4/MN, w której organ zaprezentował podobne podejście do możliwości skorzystania z instytucji potrącenia.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 grudnia 2022 r. sygn. 0114 KDIP1 3.4012.500.2022.2.LK, wyjaśniał, że głównym celem wprowadzenia zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej było promowanie płatności bezgotówkowych i wyeliminowanie praktyk gotówkowych uniemożliwiających identyfikację płatności z konkretnym świadczeniem. Organ zaznaczył, że intencją nie było ograniczenie stosowania zwolnienia jedynie do sytuacji, gdy płatność wpływa bezpośrednio na konto usługodawcy. Również mechanizm potrącenia z wynagrodzenia może zostać uznany za formę zapłaty, pod warunkiem że jest realizowany bezgotówkowo i poprzedzony pisemną zgodą dłużnika (np. zleceniobiorcy), a dokumentacja umożliwia jednoznaczne powiązanie płatności z konkretnym świadczeniem. Orzecznictwo sądowe (np. NSA w sprawach I FSK 958/1 i 6 I FSK 108/17) potwierdza, że potrącenie stanowi równoważną formę zapłaty pieniężnej, prowadzącą do skutecznego wygaśnięcia zobowiązania – co czyni je równoważnym z tradycyjną transakcją płatniczą. Na tle tych regulacji organ interpretacyjny podkreślił wykładnię celowościową – ustawodawca zamierzał ograniczyć obieg gotówkowy i wprowadzić większą przejrzystość transakcji. Mechanizm potrącenia, realizowany bezgotówkowo, z zachowaniem dokumentacji identyfikującej płatnika, świadczenie i kwotę, w pełni służy tym celom: zapewnia ślad w systemie bankowym i eliminuje ryzyko nieudokumentowanych płatności. Co ważne, z organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2022 r. sygn. 0114 KDIP1 3.4012.500.2022.2.LK, że formalna różnica między pracownikiem a zleceniobiorcą – wynikająca jedynie ze statusu zatrudnienia – nie uzasadnia odmowy zastosowania zwolnienia, jeśli mechanizm płatności i dokumentacji pozostaje ten sam. Stosowanie różnych zasad fiskalnych wobec osób działających na analogicznych warunkach byłoby sprzeczne z założeniami systemu podatkowego

W świetle powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie, że potrącenia z wynagrodzenia netto zleceniobiorców części kosztów karty Multisport (50%) oraz pełnej odpłatności (100%) za karty dla członków rodzin, realizowane w sposób bezgotówkowy i dokumentowane zgodnie z opisem, nie podlegają obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest

- prawidłowe w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3, 5, 6,

- nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wskazać, że przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie to, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które – w przypadku świadczenia usług – zostały zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy,

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council, EU:C:1988:120: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok w sprawie C-16/93 Tolsma, EU:C:1994:80, gdzie Trybunał zauważył, że czynność: „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Zatem, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

·odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy” pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1ustawy o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ust. 1 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Trzeba też pamiętać, że niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego w przypadku związku pośredniego z działalnością opodatkowaną jest cenotwórczy charakter poczynionych wydatków, a więc ich wpływ na ceny oferowanych towarów czy usług (orzeczenie TSUE C-435/05).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Co istotne, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług W ramach prowadzonej działalności:

- zatrudniają Państwo pracowników na podstawie umów o pracę,

- współpracują z osobami fizycznymi wykonującymi usługi na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia – dalej w skrócie: „zleceniobiorcy). Umowy zlecenia są zawierane z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz

- korzystają z usług świadczonych przez osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (dalej w skrócie: „JDG”) w ramach umów B2B.

Objęli Państwo programem kart Multisport także zleceniobiorców oraz JDG, rozszerzając w ten sposób dotychczasowy system świadczeń pozapłacowych dostępny obecnie wyłącznie dla pracowników etatowych.

Udostępniają Państwo Karty Multisport:

• pracownikom,

• zleceniobiorcom,

• JDG, które świadczą usługi na rzecz Spółki.

Koszt karty sportowej jest współfinansowany w 50% ceny brutto przez Państwa, natomiast pozostałe 50% przez osobę korzystającą.

Umożliwiają Państwo także osobom współpracującym (zleceniobiorcom i JDG) dobrowolny zakup kart sportowych dla członków ich rodzin, np. małżonków lub dzieci. W tym przypadku:

• 100% kosztu karty pokrywa osoba fizyczna nabywająca kartę dla członka rodziny,

• nie partycypują Państwo w kosztach,

• płatność następuje poprzez potrącenie z wynagrodzenia lub przelew,

• faktura VAT od dostawcy kart również wystawiana jest na Państwa jako nabywcę usługi.

Zawierają Państwo umowę z dostawcą kart Multisport, a faktury za zakup kart są wystawiane na Państwa. Pokrywają Państwo swoją część kosztów ze środków obrotowych i nie naliczają żadnej marży na udostępniane świadczenia. Otrzymywane wpłaty od osób współfinansujących kartę (zarówno w części 50%, jak i 100% w przypadku członków rodzin) traktowane są jako zwrot poniesionych kosztów, a nie jako Państwa przychód.

Karty Multisport są udostępniane wyłącznie osobom świadczącym usługi na Państwa rzecz i pozostają w bezpośrednim związku z realizacją tych usług. Przyznanie świadczeń w postaci kart sportowych następuje w ścisłym związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Świadczenia te nie są związane z czynnościami zwolnionymi z VAT ani niepodlegającymi opodatkowaniu.

•wyraził zgodę na potrącenie odpowiednich kwot z wynagrodzenia,

•wskazał zakres świadczenia (np. konkretne imienne karnety, liczba użytkowników, okres obowiązywania świadczenia).

Prowadzą Państwo wewnętrzną ewidencję, umożliwiającą jednoznaczną identyfikację:

• osoby dokonującej płatności (zleceniobiorcy),

• świadczenia, którego płatność dotyczy (np. konkretny karnet, osoba, okres),

• wysokości należności.

W odniesieniu do osób prowadzących JDG, udział w kosztach karty został ujęty jako część ustalonego wynagrodzenia za świadczone usługi. Zatem 50% kosztu karty pokrywanego przez Państwa stanowi element wynagrodzenia handlowego, a nie osobne świadczenie – jest to integralna część ceny za wykonanie usług przez JDG.

Ad. 1

Aby odpowiedzieć na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć czy przekazanie przez Państwa kart Multisport za pełną bądź częściową odpłatnością na rzecz pracowników, zleceniobiorców, osób prowadzących działalność gospodarczą świadczących na Państwa rzecz usługi oraz na rzecz członków rodzin zleceniobiorców i osób prowadzących działalność gospodarczą, świadczących na Państwa rzecz usługi stanowi odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy wyżej wymienieni będą pokrywać 50% kosztów Karty Multisport (z wyłączeniem członków rodzin 100%). W przypadku pracowników i zleceniobiorców, koszt korzystania z karty Multisport – zarówno przez nich samych, jak i przez członków ich rodzin – jest potrącany z wynagrodzenia. W odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą, udział w kosztach karty został ujęty jako część ustalonego wynagrodzenia za świadczone usługi. 50% kosztu karty pokrywanego przez Państwa, stanowi element wynagrodzenia handlowego, a nie osobne świadczenie – jest to integralna część ceny za wykonanie usług przez osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego, należy wskazać, że na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. Wobec powyższego nie można uznać, że czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, są nieodpłatne w części. Powyższa teza znajduje potwierdzenie w orzecznictwie TSUE. Przykładowo w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket TSUE wskazał, że według Dyrektywy 2006/112/WE, dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza – w ocenie TSUE – że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

W rozpatrywanej sprawie istotne jest to, że karty Multisport kupują Państwo i następnie z wynagrodzenia pracownika, zleceniobiorcy czy też z osoby prowadzącej działalność gospodarczą potrącana jest należność za te świadczenia. W konsekwencji ww. świadczeń nie można rozpatrywać odrębnie w części finansowanej przez Państwa, a odrębnie w części finansowanej przez pracowników, zleceniobiorców itd., bowiem jest to jedno świadczenie na rzecz konkretnej osoby.

Zatem odsprzedaż kart Multisport czy to na rzecz pracowników, zleceniobiorców, osób prowadzących działalność gospodarczą czy też członków rodzin stanowi odpłatne świadczenie usług.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że Państwo, działając w imieniu własnym, lecz na rachunek innego podmiotu nabywają Państwo Karty Multisport oraz następnie sprzedając je dokonują czynności odpłatnych podlegających opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy dany zakup jest wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT i nie jest wykorzystywany do działalności zwolnionej oraz mogą Państwo przyporządkować ten zakup wprost do czynności opodatkowanych, przysługuje Państwu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu tego nabycia.

Zatem odpowiadając na Państwa pytanie oznaczone we wniosku nr 1, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z prawidłowo wystawionych faktur, w związku z nabyciem kart Multisport w celu ich odpłatnego przekazania członkom rodzin pracowników, zleceniobiorców oraz osób prowadzących działalność gospodarczą.

Przy czym należy zaznaczyć, że prawo to przysługuje, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2.

Jak wskazano wyżej odpłatne przekazanie kart członkom rodzin pracowników, zleceniobiorców oraz osób prowadzących działalność gospodarczą stanowi odpłatne świadczenie usług, niezależnie od tego czy koszt tych kart pokrywają w całości czy też wyłącznie w połowie.

Tym samym, nabywając karty Multisport i refakturując ich koszt na rzecz członka rodziny pracownika, zleceniobiorcy i JDG – działają Państwo jako podatnik VAT dokonujący odpłatnego świadczenia usług. Zatem po Państwa stronie powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego według stawki właściwej dla tego typu świadczenia.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Ad. 3

Przechodząc do kwestii dokumentowania przekazywania Kart Multisport wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Jako podatnik VAT są Państwo zobowiązani wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Powyższy przepis nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. W określonych sytuacjach jednak taki obowiązek powstaje.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a powstanie obowiązku podatkowego ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a stosowanie przepisów dotyczących faktur pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 zwolnienia rolnika ryczałtowego z niektórych obowiązków pkt 1 i art. 118 usługi rolnicze rolnika ryczałtowego

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z powyższymi przepisami, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy należy uznać, że skoro ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT, to są Państwo zobowiązani do wystawienia faktury VAT dokumentującej czynności wykonane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT wyłącznie w sytuacji, gdy tego zażądają.

W konsekwencji nie mają Państwo obowiązku wystawienia faktury na rzecz pracowników, zleceniobiorców oraz członków ich rodzin, o ile osoby te nie wystąpią z żądaniem jej wystawienia.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Ad. 4

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Wskazać należy, raz jeszcze, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, została również szeroko przedstawiona na wstępie uzasadnienia interpretacji.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych, jak i w powołanym wcześniej orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął WSA w Kielcach w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że:

Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą) a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

Z kolei w wyroku z 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to odpłatne świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym; dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności; wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji, w której JDG pokrywają jedynie 50% wartości karty Multisport, a następne 50% wartości pokrywają Państwo i traktują Państwo to 50% kosztu karty pokrywanego przez Państwa jako element wynagrodzenia handlowego, nie można się zgodzić z Państwem, że nie są Państwo zobowiązani do wystawienia faktury.

W analizowanym przypadku karty Multisport kupują Państwo. JDG pokrywają 50% kosztu karty a 50% pokrywają Państwo i traktują jako część ustalonego wynagrodzenia. Bez znaczenia dla sprawy jest fakt, że Państwo traktują 50% kosztu karty jako część ustalonego wynagrodzenia.

Zatem w zamian za świadczenie usług na rzecz Państwa JDG otrzymują m.in. karty Multisport, a Państwo przekazując karty Multisport na rzecz JDG otrzymują wynagrodzenie w postaci 50% kosztu karty oraz pozostałe 50% wartości karty w postaci usług świadczonej przez JDG.

W świetle powyższego przekazanie kart Multisport dla JDG w zamian za usługi realizowane przez JDG stanowi świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Ponadto jeszcze raz podkreślić należy, że ww. świadczeń nie można rozpatrywać odrębnie w części finansowanej przez Państwa, a odrębnie w części finansowanej przez JDG, bowiem jest to jedno świadczenie na rzecz konkretnej osoby.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że są Państwo zobowiązani udokumentować czynność przekazania kart Multisport fakturami VAT.

Natomiast skoro ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT, to są Państwo zobowiązani do wystawienia faktury VAT dokumentującej czynności wykonane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT wyłącznie w sytuacji, gdy tego zażądają.

W konsekwencji nie mają Państwo obowiązku wystawienia faktury na rzecz JDG oraz na rzecz członków rodzin JDG o ile osoby te nie wystąpią z żądaniem jej wystawienia.

Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko, z uwagi na uzasadnienie w zakresie pytania nr 4 należy uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 5

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii tego czy dopłaty potrącane z wynagrodzenia pracowników na zakup dla nich podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2024 r. poz. 1902), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe) i zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczyła kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. uwarunkowanym wysokością osiągniętego obrotu.

W myśl § 3 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia:

Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do prowadzenia ewidencji lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Pod poz. 39 załącznika do rozporządzenia została wymieniona:

Dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi, tzn. że dotyczą konkretnych czynności.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i usług, które zostały wymienione w § 4.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1) dostawy:

a) gazu płynnego,

b) części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c) silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d) nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e) przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00), kontenerów (CN 8609 00),

f) części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g) części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708, 9401 99 20 i 9401 99 80), to jest do:

- ciągników,

- pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą,

- samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi,

- pojazdów silnikowych do transportu towarów,

- pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych

- z wyłączeniem motocykli,

h) komputerów stacjonarnych i przenośnych, w tym laptopów i tabletów, oraz urządzeń peryferyjnych do nich, konsol do gier, części do komputerów i konsol,

i) wyrobów elektronicznych, w tym odbiorników telewizyjnych i radiowych, gramofonów, głośników, telefonów, w tym smartfonów, smartwatchów, anten, wyświetlaczy, monitorów, aparatów do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, nawigacji, urządzeń pamięci trwałej, taśm, dysków, urządzeń alarmowych,

j) wyrobów optycznych, w tym lornetek, lunet, rzutników,

k) silników elektrycznych, prądnic i transformatorów,

l) sprzętu fotograficznego, w tym cyfrowych i konwencjonalnych aparatów fotograficznych, soczewek, obiektywów, kamer, projektorów filmowych,

m)wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

n) zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

o) wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na kod CN,

p) wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

q) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

r) perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

s) wyrobów klasyfikowanych do CN 2404 i 8543 40 00, przeznaczonych do palenia lub do wdychania bez spalania, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

t) wyrobów zawierających w swym składzie alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, w tym rozpuszczalników, płynów odkażających, rozcieńczalników farb, płynów do odmrażania,

u) węgla, brykietów i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu, przeznaczonych do celów opałowych,

w) towarów przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej) i wydają towar.

Na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 19 i 20 załącznika do rozporządzenia,

b) taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,

g) prawniczych, z wyłączeniem usług wymienionych w poz. 31 załącznika do rozporządzenia,

h) doradztwa podatkowego,

i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, 56.21, ex 56.29, ex 56.30), wyłącznie:

- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k) kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l) związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m) mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0),

n) parkingu samochodów i innych pojazdów,

o) przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej).

Jednakże na podstawie § 4 ust. 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia:

Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-n, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Natomiast w myśl § 4 ust. 3 pkt 2 lit. a) rozporządzenia:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 39 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Przepis art. 8 ust. 2a ustawy wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy” pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Jak już wcześniej wskazano, w poz. 39 załącznika do rozporządzenia jako czynności zwolnione z ewidencjonowania na kasie rejestrującej zostały wymienione realizowane przez podatnika świadczenie usług i dostawa towarów na rzecz jego pracowników.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.):

Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Odnosząc się zatem do ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży kart Multisport na rzecz pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, mogą Państwo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnienia z kas w powiązaniu z poz. 39 załącznika do tego rozporządzenia.

Jak już wskazano wcześniej, z uwagi na okoliczności przedstawione przez Państwa, czynności wykonywane przez Państwa na rzecz pracownika, tj. obciążenie pracownika kosztami udostępnienia kart Multisport, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy. Wynika to z faktu, że nabywają Państwo ww. usługę, a następnie udostępniają kartę swojemu pracownikowi obciążając go odpowiednio kosztami ww. usługi. W myśl powołanego wyżej art. 8 ust. 2a ustawy, działają Państwo w tej sprawie jako podmiot pośredniczący, który nabywa w imieniu własnym usługę, a następnie odsprzedaje ją innemu podmiotowi, tj. pracownikowi. Zatem należy stwierdzić, że nabywają Państwo i wyświadczają pracownikowi usługę - udostępnienie kart Multisport.

Tym samym, mają Państwo prawo do rezygnacji z ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży kart Multisport na rzecz swoich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, w związku z pkt 39 załącznika do Rozporządzenia.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.

Ad. 6

Przechodząc z kolei do Państwa wątpliwości w kwestii tego czy dopłaty z tytułu współfinansowania kart Multisport (50% wartości karty) oraz pełne odpłatności za karty dla członków ich rodzin potrącane z wynagrodzenia zleceniobiorców podlegają obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, wskazać należy że:

W myśl art. 734 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

Wskazany w art. 2 Kodeksu pracy katalog podstaw zatrudnienia jest wyliczeniem zamkniętym i nie zawiera umowy zlecenia jako formy zatrudnienia pracownika.

Umowa zlecenia jest umową cywilnoprawną, do której zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego. Jest to umowa starannego działania, której przedmiotem jest zobowiązanie do wykonania określonej czynności lub szeregu czynności na rzecz dającego zlecenie.

W umowie zlecenia brak jest charakterystycznego dla umowy o pracę podporządkowania i pozostawania w dyspozycji zlecającego, zaś wykonującemu zlecenie przysługują jedynie takie uprawnienia jakie wynikają z treści zawartej umowy. Ponieważ do umowy zlecenia nie mają zastosowania przepisy Kodeksu pracy, lecz Kodeksu cywilnego wykonawcy zlecenia nie przysługują uprawnienia pracownicze.

Ponadto, umowy cywilnoprawne charakteryzują się niezależnością oraz równorzędnością podmiotów. Osoby wykonujące prace na podstawie umów cywilnoprawnych to np.: kontrahenci, inwestorzy, wykonawcy.

Zatem nie można uznać, że w związku ze sprzedażą realizowaną na rzecz osób fizycznych, z którymi mają Państwo podpisane umowy cywilnoprawne, tj. umowy zlecenia realizują Państwo sprzedaż na rzecz pracowników.

W konsekwencji sprzedaż kart Multisport realizowana na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia oraz członków ich rodzin, nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Jednakże w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W poz. 42 załącznika do rozporządzenia wymieniono:

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi, tzn. że dotyczą konkretnych czynności.

Odnosząc się do zwolnienia przedmiotowego należy zaznaczyć, że w świetle ww. przepisów rozporządzenia podatnik ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 (w powiązaniu z poz. 42 załącznika), po łącznym spełnieniu następujących warunków:

· świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, której jest członkiem),

·z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,

·przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z tych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 42 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega świadczenie usługi, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, w przypadku zleceniobiorców, koszt z korzystania z karty Multisport – zarówno przez nich samych, jak i przez członków ich rodzin – jest potrącany z wynagrodzenia netto, które wypłacane jest przelewem na wskazany rachunek bankowy. Każde potrącenie w przypadku zleceniobiorcy jest realizowane na podstawie uprzednio złożonego przez niego pisemnego oświadczenia, w którym:

• wyraził zgodę na potrącenie odpowiednich kwot z wynagrodzenia,

• wskazał zakres świadczenia (np. konkretne imienne karnety, liczba użytkowników, okres obowiązywania świadczenia).

Prowadzą Państwo wewnętrzną ewidencję, umożliwiającą jednoznaczną identyfikację:

• osoby dokonującej płatności (zleceniobiorcy),

• świadczenia, którego płatność dotyczy (np. konkretny karnet, osoba, okres),

• wysokości należności.

Tym samym należy stwierdzić, że mogą Państwo na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 42 załącznika do rozporządzenia, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej w odniesieniu do sprzedaży kart Multisport, za które otrzymują Państwo zapłatę od zleceniobiorców. Zwolnienie to obowiązuje do 31 grudnia 2027 r.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie wyznaczonym treścią pytań. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie