Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2025 r., za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Spółka spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i przez to może kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w 2025 r. po zakończeniu roku podatkowego trwającego od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca to Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawiązana 14 sierpnia 2023 r. Pierwszy rok obrotowy Spółki został określony w umowie spółki od 14 sierpnia 2023 r. do 31 grudnia 2024 r. Pozostałe okresy obrotowe mają pokrywać się z rokiem kalendarzowym.

Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (…) r. [winno być: (…) r.] i po rejestracji oraz nadaniu numeru NIP złożyła we wrześniu 2023 r. do właściwego urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze estońskiego CIT od 14 sierpnia 2023 r., co zostało odrzucone przez urząd skarbowy w związku z niedotrzymaniem terminu na złożenie zawiadomienia, uzasadniając przez organ, że termin na złożenie zawiadomienia o wyborze estońskiego CIT od 14 sierpnia 2023 r. był do 31 sierpnia 2023 r.

Spółka zdecydowała, że zostanie podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek od 1 września 2023 r. i w zawiązku z tym dostarczyła we wrześniu 2023 r. do właściwego urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze estońskiego CIT od 1 września 2023 r.

Zmiana formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek wymagała zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 sierpnia 2023 r., sporządzenia sprawozdania finansowego na ten dzień, wysyłki CIT-8 za okres 14-31 sierpnia 2023 r. oraz otwarcia nowego roku obrotowego trwającego od 1 września 2023 do 31 grudnia 2023 r., co zostało wykonane.

Spółka we wrześniu 2023 r. oraz w styczniu 2024 r. złożyła do właściwego urzędu skarbowego oświadczenia OSW-RD. W związku z powyższym, Spółka straciła status nowego przedsiębiorstwa w dniu 31 sierpnia 2023 r.

Spółka w okresie od 1 września 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. posiada status małego podatnika. W roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Spółka również posiada status małego podatnika.

I-szy rok podatkowy jako podatnik CIT estońskiego to 1 wrzesień 2023 r. do 31 grudzień 2023 r., natomiast II-gi rok podatkowy jako podatnik CIT estońskiego to 1 styczeń 2024 r. do 31 grudzień 2024 r.

W roku obrotowym trwającym od 1 września 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. spółka zatrudniała jednego pracownika – umowa o pracę na pełen etat od 22 września 2023 r. Zatrudnienie to stanowiło 82,79% dni przypadających w roku podatkowym.

W roku obrotowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. spółka nadal zatrudniała pierwszego pracownika oraz zatrudniła kolejnych pracowników. Drugi pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę rozpoczął pracę 1 lutego 2024 r., trzeci pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę rozpoczął pracę 1 marca 2024 r., czwarty pracownik rozpoczął pracę na podstawie umowy o pracę 4 września 2024 r.

Każdy z tych pracowników spełniał warunek, że nie jest udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem Spółki. Każda z wyżej wymienionych umów jest zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy.

Na wniosek trzeciego pracownika, strony zgodnie postanowiły, że umowa o pracę zostanie rozwiązana 31 października 2024 r.

Pozostali pracownicy pracowali do końca roku 2024 r. bez zmian, w pełnym wymiarze czasu pracy i pracę tę nadal kontynuują.

Podsumowując, zatrudnienie kształtowało się następująco:

-pierwszy pracownik przepracował od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 366 dni,

-drugi pracownik przepracował od 1 lutego 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 335 dni,

-trzeci pracownik przepracował od 1 marca 2024 r. do 31 października 2024 r., czyli 245 dni,

-czwarty pracownik przepracował od 4 września 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 119 dni.

Z czego w okresie od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli przez 306 dni w roku podatkowym podatnik zatrudniał co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty.

Pytanie

Czy w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Spółka spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przez to może kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w 2025 r. po zakończeniu roku podatkowego trwającego od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek wymaga spełnienia warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej zwaną „ustawą o CIT”).

Jeden z warunków dotyczy osiągnięcia odpowiedniego stanu zatrudnienia przez spółkę opodatkowaną ryczałtem. Warunek dotyczący zatrudnienia może zostać spełniony na dwa sposoby, tj. poprzez zatrudnianie na umowę o pracę (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT) lub poprzez zatrudnianie na podstawie umów innych niż umowa o pracę (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT).

Jednocześnie ustawodawca przewiduje dwa uproszczenia dotyczące spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę.

Jedno z uproszczeń dotyczy małego podatnika.

Zgodnie z art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a, uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 1 osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, przez okres wskazany w tym przepisie.

Warunek ten został spełniony w Spółce w pierwszym roku podatkowym opodatkowanym CIT estońskim, tj. od 1 września 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., gdyż Spółka zatrudniała pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy od 22 września 2023 r. co stanowiło 82,79% dni przypadających w pierwszym roku podatkowym CIT estońskiego.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT podstawowy sposób spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę polega na tym, by podatnik zatrudniał na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym.

W kolejnym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., Spółka musiała spełnić podstawowy warunek zatrudnienia wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, aby zachować prawo do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w 2025 r. Według podatnika warunek wynikający z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT został spełniony, gdyż spółka zatrudniała na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym:

- pierwszy pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy od 22 września 2023 r., co oznacza, że w 2024 r. przepracował cały rok podatkowy, tj. 366 dni,

- drugi pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy od 1 lutego 2024 r., co oznacza, że w 2024 r. przepracował 335 dni,

- trzeci pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy od 1 marca 2024 r. do 31 października 2024 r., co oznacza, że w 2024 r. przepracował 245 dni,

- czwarty pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy od 4  września 2024 r., co oznacza, że w 2024 r. przepracował 119 dni.

Zdaniem Spółki, warunek zawarty w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT dotyczy utrzymania zatrudnienia co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty przez 300 dni w roku podatkowym, przy czym nie muszą to być te same osoby.

Wymagane jest, aby przez 300 dni był utrzymany wskazany poziom zatrudnienia.

Liczby dni z tego samego okresu nie można sumować (trzeci pracownik przepracował 245 dni, a czwarty pracownik przepracował 119 dni, z czego 58 dni w roku podatkowym się pokrywa), jednak w zatrudnieniu dozwolona jest fluktuacja.

W styczniu 2024 r. Spółka zatrudniała jedną osobę w pełnym wymiarze czasu pracy, w lutym 2024 r. Spółka zatrudniała 2 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy, od marca 2024 r. do 3 września 2024 r. Spółka zatrudniała 3 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy, od 4 września 2024 r. do 31 października 2024 r. Spółka zatrudniała 4 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy, od 1 listopada 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Spółka zatrudniała ponownie 3 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zatem warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT został spełniony w 2024 r., ponieważ przez 306 dni w roku podatkowym Wnioskodawca zatrudniał co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę, w przeliczeniu na pełne etaty, które nie były jego udziałowcami, wspólnikami ani akcjonariuszami.

Stanowisko Spółki potwierdza Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2024 r., I SA/Bd 653/24, w którym Sąd podtrzymuje stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: „Zdaniem DKIS z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika, że każdorazowo w okresie co najmniej 300 dni roku podatkowego, stan zatrudnienia na podstawie umowy o pracę powinien wynosić co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty (z wyłączeniem udziałowców, akcjonariuszy, wspólników tego podatnika). Powyższe nie wyklucza spełnienia warunku zatrudnienia określonego w art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy CIT w przypadku „fluktuacji” stanu zatrudnienia w trakcie roku podatkowego podatnika. […] Dokonując interpretacji art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, którego dotyczyło pytanie zadane przez Spółkę we wniosku o interpretację indywidualną, zwrócić uwagę należy na to, że w ww. przepisie prawa wyraźnie jest mowa o tym, że zatrudnienie ma dotyczyć „co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty” przez okres „co najmniej 300 dni w roku kalendarzowym”. […] W konsekwencji powyższego zdaniem Sądu przepis art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT stanowi, że warunkiem objęcia opodatkowaniem ryczałtem jest realizowanie zatrudniania przez okres co najmniej 300 dni w roku kalendarzowym na poziomie co najmniej 3 pełnych etatów. Możliwe jest przy tym zatrudnianie większej ilości osób na ułamkowe części etatów, jednak ich przeliczenie musi wskazywać na realizowanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 3 pełnych etatów, przy czym każdy z tych etatów powinien trwać przez co najmniej 300 dni w roku kalendarzowym następujących po sobie.”

Wyżej wskazany wyrok sądu odnosi się do utrzymania etatu przez co najmniej 300 dni w roku, a nie zatrudnienia konkretnej osoby przez 300 dni w roku. Przykładowo śmierć jednego z pracowników, albo zwolnienie się pracownika w trakcie roku podatkowego mogłoby powodować utratę prawa do kontynuacji opodatkowania CIT estońskim dla pracodawcy w następnym roku podatkowym, mimo iż podatnik zareagował na zdarzenia niezależne od niego i zatrudnił kolejnego pracownika. Podtrzymując zdanie Sądu, art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT nie może odnosić się do konkretnej osoby.

W konsekwencji uwzględniając argumentację sformułowaną powyżej, Spółka stoi na stanowisku, że fluktuacja zatrudnienia nie wpływa na spełnienie warunku zatrudnienia wyrażonego w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT w roku 2024 i przez to Spółka ma prawo kontynuować ryczałt od dochodów spółek w 2025 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętych zakresem zadanego przez Państwa pytania, przy założeniu, że pozostałe warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zostały przez Państwa spełnione. Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Jednocześnie jako element opisu sprawy niepodlegający interpretacji przyjęto, że Spółka w 2023 r. i 2024 r. posiadała  status małego podatnika.

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Dodatkowo art. 28k ww. ustawy wyłącza wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Ustawodawca jako jeden z warunków możliwości korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek wymienił w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT spełnienie kryterium zatrudnienia.

Dodatkowo z art. 28j ust. 3 ustawy o CIT wynika, że:

Stosownie do art. 28l ust. 1 ustawy CIT,

W  myśl art. 28l ust. 2 ustawy o CIT:

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka została zawiązana 14 sierpnia 2023 r. Od 1 września 2023 r. zmieniliście Państwo formę opodatkowana na ryczałt od dochodów spółek. Są Państwo małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o CIT. Pierwszym rokiem podatkowym jako podatnika CIT estońskiego jest dla Państwa okres od 1 września 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. W pierwszym roku opodatkowania ryczałtem zatrudniliście Państwo jednego pracownika na umowę o pracę. W drugim roku opodatkowania ryczałtem trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. nadal zatrudnialiście Państwo pierwszego pracownika oraz zatrudniliście kolejnych pracowników. Drugi pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę rozpoczął pracę 1 lutego 2024 r., trzeci pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę rozpoczął pracę 1 marca 2024 r., czwarty pracownik rozpoczął pracę na podstawie umowy o pracę 4 września 2024 r. Każdy z tych pracowników spełniał warunek, że nie jest udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem Spółki. Każda z wyżej wymienionych umów jest zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy. Na wniosek trzeciego pracownika, strony zgodnie postanowiły, że umowa o pracę zostanie rozwiązana 31 października 2024 r. Pozostali pracownicy pracowali do końca roku 2024 bez zmian, w pełnym wymiarze czasu pracy i pracę tę nadal kontynuują.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Spółka spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przez to może kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w 2025 r., po zakończeniu roku podatkowego trwającego od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 28j ust. 3 lit. a ustawy o CIT, ustawodawca przewidział dla podatników będących małym podatnikiem jedynie w pierwszym roku podatkowym preferencje dot. warunku zatrudnienia.

W przypadku małego podatnika, warunek dotyczący zatrudnienia na podstawie umowy o pracę uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, jeżeli mały podatnik zatrudnia co najmniej 1 osobę fizyczną w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres wskazany w tym przepisie, tj. co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się udziałowców, akcjonariuszy ani wspólników tego podatnika.

W kolejnych latach opodatkowania ryczałtem, niezbędne jest jednak spełnienie przez małego podatnika warunku zatrudnienia określonego przepisem art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, tj. zatrudnienia na umowę o pracę co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się udziałowców, akcjonariuszy ani wspólników tego podatnika. Począwszy więc od drugiego roku opodatkowania ryczałtem, mały podatnik zobowiązany jest już w pełni spełniać warunek dotyczący zatrudnienia. Dotyczy to zarówno zatrudnienia na podstawie umowy o pracę oraz na podstawie innej umowy.

Odnosząc się więc do Państwa wątpliwości dotyczących spełnienia przez Spółkę warunku przewidzianego w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, poprzez zatrudnianie dwóch pracowników na pełen etat przez minimum 300 dni w roku podatkowym 2024 (pierwszy pracownik przepracował od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 366 dni; drugi pracownik przepracował od 1 lutego 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 335 dni) oraz 2 pracowników na pełen etat, których etaty „zazębiają się” (trzeci pracownik przepracował od 1 marca 2024 r. do 31 października 2024 r., czyli 245 dni; czwarty pracownik przepracował od 4 września 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 119 dni, a tym samym jak Państwo twierdzicie w okresie od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., tj. przez 306 dni zatrudniali Państwo co najmniej jednego pracownika na pełny etat), zauważyć należy, że w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT wyraźnie mowa jest o zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym.

Z treści ww. przepisu wynika zatem konieczność ustalenia zatrudnienia według liczby osób zatrudnionych według etatów, gdzie np. dwie osoby zatrudnione w  wymiarze 4 godzin dziennie to 2 x pół etatu czyli łącznie 1 etat, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym.

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że aby spełnić warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT podatnik estońskiego CIT nie musi zatrudniać trzech osób na pełne etaty, ale jak wynika z treści przepisu „co najmniej” czyli również więcej niż 3 osoby, których łączny etat zatrudnienia w przeliczeniu da 3 pełne etaty przez okres wskazany w tym przepisie. Przy czym, przepis ten wymaga, aby łącznie zatrudnienie obejmowało w przeliczeniu co najmniej 3 etaty przez minimum 300 dni w roku podatkowym.

Literalne brzmienie przepisu art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a oraz art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT wskazują na możliwość przeliczania liczby pracowników na pełne etaty, natomiast takiej możliwości nie przewidziano dla okresu zatrudnienia, który w każdym przypadku musi wynosić co najmniej 300 dni.

Jedynie w sytuacji, gdy rok podatkowy nie jest okresem kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych, to w takim przypadku okres zatrudnienia pracownika/ów powinien wynosić co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Powołane przepisy nie przewidują żadnych innych możliwości spełnienia warunku zatrudnienia w zakresie długości okresu zatrudnienia pracowników.

Zatem wyłącznie w przypadku, gdy rok podatkowy podatnika nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym – okres 300 dni podlega proporcjonalnemu dostosowaniu. Jednak w Państwa przypadku nie mamy do czynienia z taką sytuacją, bowiem z opisu sprawy wynika, że rokiem obrachunkowym Spółki od 2024 r. jest rok kalendarzowy.

W konsekwencji, Spółka aby dochować warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a w zw. z art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT obowiązana była do zatrudnienia w drugim roku obrachunkowym co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty, przez okres 300 dni, który nie ulega żadnym modyfikacjom.

Literalne brzmienie przepisu art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT wskazuje na możliwość przeliczania liczby pracowników na pełne etaty, natomiast takiej możliwości nie przewidziano dla okresu zatrudnienia, który w każdym przypadku musi wynosić co najmniej 300 dni. Ustawodawca ma na myśli 300 różnych dni w roku podatkowym, co za tym idzie dni te, nie mogą się na siebie nakładać, ani nie można spełnić tego warunku sumarycznie, zatrudniając większą liczbę osób przez krótszy okres.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika, że każdorazowo w okresie co najmniej 300 dni roku podatkowego, stan zatrudnienia na podstawie umowy o pracę powinien wynosić co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty (niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika). Powyższe nie wyklucza spełnienia warunku zatrudnienia określonego w art. 28j ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT w przypadku „fluktuacji” stanu zatrudnienia w trakcie roku podatkowego podatnika.

W opisanej we wniosku sytuacji, wskazany przepisem art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT warunek utrzymania każdorazowo w okresie co najmniej 300 dni roku podatkowego stanu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, na poziomie co najmniej 3 osób, w przeliczeniu na pełne etaty (niebędących udziałowcem, akcjonariuszem ani Państwa wspólnikiem) nie zostanie przez Państwa spełniony, bowiem z wniosku wynika, że tylko dwóch pracowników przepracowało w 2024 r. co najmniej 300 dni, natomiast trzeci pracownik przepracował od 1 marca 2024 r. do 31 października 2024 r., czyli 245 dni, a czwarty przepracował od 4 września 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., czyli 119 dni.

Tym samym, w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. nie spełnili Państwo warunku zatrudnienia wyrażonego w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i nie mają Państwo prawa do kontynuowania opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w 2025 r.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanego przez Państwa wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Bd 653/24, zauważyć należy, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Dodatkowo zauważyć należy, że ww. wyrok WSA w Bydgoszczy nie jest wyrokiem prawomocnym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.