Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych Usług. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka posiada siedzibę w Polsce i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Jedynym wspólnikiem Spółki, posiadającym 100% udziałów w jej kapitale zakładowym jest spółka B. sp. z o.o. (dalej jako: „B”). B. jest funduszem inwestycyjnym prowadzącym projekty inwestycyjne w obszarze private equity i venture capital. W skład portfela inwestycyjnego B. wchodzi szereg spółek „portfelowych” z branż fintech, IT, telekomunikacyjnej, energetyki, przemysłu, beauty oraz e-commerce. W związku z kolejnymi inwestycjami B., które będą dokonywane w przyszłości, planowane jest zawarcie umowy doradztwa transakcyjnego, na podstawie której Spółka będzie świadczyła na rzecz B. usługi doradcze obejmujące w szczególności następujące rodzaje czynności:

1) poszukiwanie przedmiotu inwestycji mających stanowić składniki portfela inwestycyjnego B.,

2) prowadzenie due diligence biznesowego oraz koordynacja due diligence w innych obszarach prowadzonych przez podwykonawców,

3) przygotowanie wyceny aktywów,

4) modelowanie finansowe,

5) strukturyzacja transakcji,

6) analiza i przygotowanie dokumentacji transakcyjnej,

7) przedstawianie analiz, opinii lub rekomendacji związanych z podejmowaniem przez B. decyzji inwestycyjnych w procesie zarządzania portfelem inwestycyjnym, w tym w zakresie wyboru przedmiotu lokat mających stanowić składniki tego portfela,

8) pozyskiwanie od zewnętrznych podmiotów usług w celu przeprowadzania poszczególnych transakcji w ramach doradztwa transakcyjnego dotyczącego portfela inwestycyjnego B., w szczególności będą to usługi doradztwa strategicznego, finansowego, prawnego, podatkowego i technicznego, dalej jako: „Usługi”.

Usługi będą wykonywane bezpośrednio przez Spółkę lub przez podwykonawców posiadających specjalistyczną wiedzę lub umiejętności niezbędne do świadczenia Usług. Z tytułu wykonywania umowy, Spółka będzie otrzymywała wynagrodzenie w postaci tzw. „wynagrodzenia od sukcesu” (success fee). W powyższym zakresie, wypłata wynagrodzenia będzie uzależniona od wyjścia przez B. z inwestycji w określoną spółkę portfelową, przy czym poprzez wyjście z inwestycji należy rozumieć sprzedaż udziałów/aktywów posiadanych przez B. w poszczególnych spółkach portfelowych. W takim wypadku, środki uzyskane przez B. z danej inwestycji, powiększone o koszty usług nabywanych przez Spółkę w związku z doradztwem w procesie tej konkretnej inwestycji, będą podstawą do obliczenia wynagrodzenia należnego Spółce. Wynagrodzenie będzie kalkulowane osobno dla każdej inwestycji w spółki portfelowe. Umowa zostanie zawarta na czas nieoznaczony. Wynagrodzenie będzie płatne na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę.

Pytanie

W którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez Spółkę Usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia przez Spółkę Usług powstanie z momentem wyjścia przez B. z inwestycji w określoną spółkę portfelową, ponieważ dopiero to zdarzenie będzie podstawą do naliczenia wynagrodzenia należnego na rzecz Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. Na gruncie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, brak jest podstaw do przyjęcia, że obowiązek podatkowy powstanie na zasadach „szczególnych” określonych w art. 19a ust. 1a 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f, w szczególności, nie dojdzie do otrzymania przez Spółkę całości lub części zapłaty z tytułu świadczonych Usług. Oznacza to, że zastosowanie powinna znaleźć zasada ogólna, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

W obowiązujących przepisach nie wskazano, w którym momencie należy uznać daną usługę (usługi) za wykonaną. Niemniej, w praktyce przyjmuje się, że usługa została wykonana w momencie, w którym zrealizowano wszystkie czynności niezbędne do jej wykonania. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

• W interpretacji indywidualnej z 21 marca 2025 r. o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.769.2024.2.MKA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: Ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Przy czym przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Zatem, usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. Należy zaznaczyć, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.
• W interpretacji indywidualnej z 7 grudnia 2017 r. o sygn. IPPP1/4512-3-59/16-4/MPE, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: Dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonej usługi istotne jest zdefiniowanie momentu, w którym usługa została wykonana. Z powodu braku stosownych regulacji tego zagadnienia w ustawie, przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. „Wykonanie usługi” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których zobowiązany był świadczący określoną usługę.
• W interpretacji indywidualnej z 30 sierpnia 2023 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.290.2023.4.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Jednakże przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Zatem, usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług.

Należy zaznaczyć, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Jednocześnie podkreślić należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Na gruncie prawa polskiego obowiązuje tzw. „zasada swobody umów”. W obowiązujących przepisach brak jest ustawowej definicji tego terminu, niemniej podstawą do obowiązywania tej zasady jest art. 353¹ Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednym z przejawów zasady swobody umów jest w szczególności możliwość określenia przez strony umowy, że dane świadczenie (usługa) strony uznają za wykonane w momencie osiągnięcie określonego efektu. W praktyce, może to polegać na sytuacji, w której pomimo tego, że usługodawca faktycznie wykonał już wszystkie czynności, do których był obowiązany na podstawie łączącej strony umowy, usługa zostanie uznana za wykonaną dopiero w przyszłości, w momencie osiągnięcia (wystąpienia) założonego efektu, który będzie w takiej umowie precyzyjnie określony. Dopiero w takim wypadku, usługodawca będzie obowiązany do zapłaty na rzecz usługobiorcy określonego w umowie wynagrodzenia.

W świetle powyższego nie ulega zatem wątpliwości, że w ramach swobody umów, strony danej umowy dysponują również swobodą w określeniu tego, kiedy dana usługa zostanie wykonana. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wypłata wynagrodzenia na rzecz Spółki będzie uzależniona od wyjścia przez B. z inwestycji w określoną spółkę portfelową przy czym, poprzez wyjście z inwestycji należy rozumieć sprzedaż udziałów/aktywów posiadanych przez B. w poszczególnych spółkach portfelowych. Oznacza to, że momentem wykonania usługi będzie zrealizowanie się zdarzenia, od którego będzie zależała wypłata wynagrodzenia (success fee). Dopiero wówczas zaistnieją bowiem wszystkie przesłanki do rozliczenia tej usługi.

Jednocześnie, przyjęcie, że na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego, obowiązek podatkowy powstanie wcześniej, prowadziłoby do braku możliwości faktycznego opodatkowania świadczonej usługi, ponieważ brak byłoby podstawy opodatkowania. Stosownie bowiem do art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego, przed wyjściem B. z określonej inwestycji nie będzie możliwe określenie zapłaty, którą Spółka ma otrzymać od B., ponieważ dopiero otrzymanie przez B. środków w związku z wyjściem z inwestycji będzie stanowiło podstawę do obliczenia wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

• W interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.142.2023.1.MKA Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „w przypadku wynagrodzenia rozliczanego w oparciu o formułę określaną jako „success fee” (wynagrodzenie uzależnione od powodzenia pewnej operacji) za moment wykonania tej usługi należy uznać wystąpienie zdarzenia upoważniającego do naliczenia tego wynagrodzenia. Dopiero wówczas usługa jest wykonana, bo dopiero wówczas istnieją wszystkie elementy pozwalające na rozliczenie tej usługi. (...) przyjęcie, że obowiązek podatkowy dotyczący Wynagrodzenia Dodatkowego powstał wcześniej uniemożliwiałoby (...) prawidłowe opodatkowanie świadczonych przez siebie usług - do Dnia Zamknięcia nie będzie on bowiem znał ceny, jaką otrzyma za usługę (która jednocześnie będzie stanowić podstawę opodatkowania)”.
• W interpretacji indywidualnej z 20 grudnia 2019 r. sygn. 0112-KDIL4.4012.528.2019.1.NK, Dyrektor KIS wskazał, że: „Za moment wykonania usługi należy uznać moment, w którym Wynagrodzenie jakie ma otrzymać Wnioskodawca stanie się wymagalne (...) Dopiero wtedy bowiem spełnione zostaną okoliczności, które będą uprawniać Wnioskodawcę do otrzymania Wynagrodzenia. Zatem dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie będzie miała zasada ogólna zawarta w art. 19a ust. 1 ustawy”.
• W interpretacji indywidualnej z 13 lutego 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.24.2019.1.KS, Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym: „zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w omawianym przypadku za wykonanie usługi przez Wnioskodawcę, za które przysługuje Wynagrodzenie za wyłączność, należy uznać zrealizowanie się warunku wskazanego odpowiednio w każdej z Umów przedwstępnych. Wtedy bowiem Wynagrodzenie za wyłączność staje się wymagalne i Wnioskodawca może domagać się jego zapłaty”.

W tym miejscu warto również wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2017 r. sygn. I FSK 1386/15, w którym NSA wskazał, że: „Co do zasady w przypadku, w którym dochodzi do wykonania odpłatnej usługi, na gruncie podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe powstaną w tym samym momencie, mamy bowiem w takiej sytuacji do czynienia z zamkniętym stanem faktycznym (ustawodawca wiąże obowiązek zapłaty podatku z konkretnymi, wyznaczonymi prawem czynnościami, tu: wykonaniem usługi). Mając to na względzie nie sposób jednak nie zauważyć, że konkretyzacja obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe związana jest z zaistnieniem wszystkich przesłanek niezbędnych do obliczenia podatku. Przepis art. 5 o.p. definiuje bowiem zobowiązanie podatkowe jako wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Co więcej, w przypadku podatku od towarów i usług zastosowanie znajduje art. 21 § 1 pkt 1 o.p. (...)

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może być zaakceptowana wykładnia przepisów prawa podatkowego, której rezultatem jest uznanie, że obowiązki podatnika w omawianym zakresie mogą powstać w sytuacji, gdy ze względu na okoliczności od siebie niezależne nie może on tym obowiązkom sprostać. Tymczasem z takim właśnie przypadkiem będziemy mieli do czynienia w sytuacji, gdy podatnik, z uwagi na niemożność obliczenia podstawy opodatkowania (zależnej od wysokości należnej zapłaty - por. art. 29a u.p.t.u.), nie będzie mógł stwierdzić, w jakiej wysokości zobowiązanie podatkowe go obciąża, a tym samym jaki podatek należny powinien uwzględnić w składanej przez siebie deklaracji i jakiej wpłaty na rzecz organu podatkowego powinien dokonać”. W powyższym zakresie warto również wskazać na wyrok TSUE z 2 maja 2019 r. C-224/18 w sprawie Budimex S.A. W wyroku tym, TSUE wskazał, że „Nie można zatem wykluczyć, że biorąc pod uwagę postanowienia umowne odzwierciedlające rzeczywistość gospodarczą i handlową w dziedzinie, w której usługa jest wykonywana, usługa ta może zostać uznana za wykonaną dopiero po dacie materialnego zakończenia usługi, w następstwie spełnienia pewnych warunków nierozerwalnie związanych z usługą i mających decydujące znaczenie dla zapewnienia jej kompletności (...) w zakresie, w jakim nie jest możliwe określenie wynagrodzenia należnego od usługobiorcy przed dokonaniem przez niego odbioru usług budowlanych lub budowlano-montażowych, podatek od tych usług nie może stać się wymagalny przed owym odbiorem (.) W tych okolicznościach i w zakresie, w jakim odbiór robót został uzgodniony w umowie o świadczenie usług - w sytuacji gdy tego rodzaju warunek odzwierciedla normy i standardy istniejące w dziedzinie, w której jest dokonywana usługa, co podlega zweryfikowaniu przez sąd odsyłający - należy uznać, że formalność ta jest jako taka objęta usługą i że w związku z tym jest ona decydująca dla uznania, że owa usługa została rzeczywiście wykonana”.

Powyższy wyrok dotyczy wprawdzie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do usług budowlanych i budowlano montażowych, niemniej, przedstawioną w nim argumentację należy odnosić szerzej, właśnie do sytuacji, w których ze względu na postanowienia umowne, daną usługę uznaje się za wykonaną dopiero w momencie wystąpienia określonego zdarzenia (efektu świadczonych usług) i które to zdarzenie jest podstawą do zapłaty wynagrodzenia.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w związku ze świadczeniem Usług powstanie wraz z momentem wyjścia przez B. z inwestycji w daną spółkę portfelową, ponieważ będzie to zdarzenie, od którego będzie zależała wypłata wynagrodzenia na rzecz Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług rozumie się określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Wobec tego, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Jedynym Państwa wspólnikiem, posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym jest spółka B. sp. z o.o. B. jest funduszem inwestycyjnym prowadzącym projekty inwestycyjne w obszarze private equity i venture capital. W skład portfela inwestycyjnego B. wchodzi szereg spółek „portfelowych” z branż fintech, IT, telekomunikacyjnej, energetyki, przemysłu, beauty oraz e-commerce. W związku z kolejnymi inwestycjami B., które będą dokonywane w przyszłości, planowane jest zawarcie umowy doradztwa transakcyjnego, na podstawie której będą Państwo świadczyli na rzecz B. usługi doradcze obejmujące w szczególności następujące rodzaje czynności:

1) poszukiwanie przedmiotu inwestycji mających stanowić składniki portfela inwestycyjnego B.,

2) prowadzenie due diligence biznesowego oraz koordynacja due diligence w innych obszarach prowadzonych przez podwykonawców,

3) przygotowanie wyceny aktywów,

4) modelowanie finansowe,

5) strukturyzacja transakcji,

6) analiza i przygotowanie dokumentacji transakcyjnej,

7) przedstawianie analiz, opinii lub rekomendacji związanych z podejmowaniem przez B. decyzji inwestycyjnych w procesie zarządzania portfelem inwestycyjnym, w tym w zakresie wyboru przedmiotu lokat mających stanowić składniki tego portfela,

8) pozyskiwanie od zewnętrznych podmiotów usług w celu przeprowadzania poszczególnych transakcji w ramach doradztwa transakcyjnego dotyczącego portfela inwestycyjnego B., w szczególności będą to usługi doradztwa strategicznego, finansowego, prawnego, podatkowego i technicznego.

Usługi będą wykonywane bezpośrednio przez Państwa lub przez podwykonawców posiadających specjalistyczną wiedzę lub umiejętności niezbędne do świadczenia Usług. Z tytułu wykonywania umowy, będą Państwo otrzymywali wynagrodzenie w postaci tzw. „wynagrodzenia od sukcesu” (success fee). W powyższym zakresie, wypłata wynagrodzenia będzie uzależniona od wyjścia przez B. z inwestycji w określoną spółkę portfelową, przy czym poprzez wyjście z inwestycji należy rozumieć sprzedaż udziałów/aktywów posiadanych przez B. w poszczególnych spółkach portfelowych. W takim wypadku, środki uzyskane przez B. z danej inwestycji, powiększone o koszty usług nabywanych przez Państwa w związku z doradztwem w procesie tej konkretnej inwestycji, będą podstawą do obliczenia należnego Państwu wynagrodzenia. Wynagrodzenie będzie kalkulowane osobno dla każdej inwestycji w spółki portfelowe. Umowa zostanie zawarta na czas nieoznaczony. Wynagrodzenie będzie płatne na podstawie wystawionej przez Państwa faktury.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, w którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez Państwa Usług.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.),w świetle którego:

Ponadto, określenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

W przypadku wynagrodzenia od sukcesu (success fee) nie występują okoliczności wskazane w art. 19a ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 ani w art. 21 ust. 1 ustawy o VAT (w szczególności w tym zakresie nie dochodzi i nie będzie dochodziło do wypłat zaliczek, przedpłat ani rat), podstawowa zasada nakazuje powiązać moment powstania obowiązku podatkowego z momentem zakończenia wykonywania usługi.

W przeciwieństwie do transakcji polegających na dostawie towarów, w odniesieniu do świadczenia usług nie ma w przepisach podatkowych jasnych wskazówek, co należało by rozumieć pod pojęciem wykonania usługi. Zazwyczaj przyjmuje się, że usługa została wykonana w momencie, w którym zrealizowano wszystkie czynności niezbędne do jej wykonania. W przypadku umowy rezultatu, choć świadczący wykonał już wszystkie czynności, usługa może zostać wykonana dopiero w przyszłości, w momencie osiągnięcia założonego celu.

Nadmienić należy, że jak stanowi art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Z zasady tej wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego. Podkreślić jednakże należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny.

W przypadku wynagrodzenia rozliczanego w oparciu o formułę określaną jako success fee (wynagrodzenie uzależnione od powodzenia pewnej operacji) za moment wykonania tej usługi należy uznać wystąpienie zdarzenia upoważniającego do naliczenia tego wynagrodzenia. Dopiero wówczas usługa jest wykonana, bo dopiero wówczas istnieją wszystkie elementy pozwalające na rozliczenie tej usługi.

Otrzymanie przez Państwa wynagrodzenia będzie uzależnione od zaistnienia przewidzianych okoliczności, tzn. pod warunkiem, że Państwa działania okażą się na tyle skuteczne i efektywne, że spowodują osiągnięcie założonych celów przez Spółkę B. W opisanej sprawie „sukces” należy rozumieć jako wyjście przez B. z inwestycji w określoną spółkę portfelową, przy czym poprzez wyjście z inwestycji należy rozumieć sprzedaż udziałów/aktywów posiadanych przez B. w poszczególnych spółkach portfelowych. Od środków uzyskanych przez B. z danej inwestycji zależeć będzie wynagrodzenie należne Państwu. Zatem obowiązek podatkowy w niniejszej sprawie powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, w momencie wykonania przez Państwa Usługi, tj. w momencie, w którym zostaną zrealizowane wszystkie przesłanki, od których zależy uzyskanie przez Państwa prawa do wynagrodzenia – będzie to dzień wyjścia przez B. z inwestycji.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.