
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 31 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 24 sierpnia 2025 r. (wpływ 24 sierpnia 2025 r.) oraz pismem z 25 sierpnia 2025 r. (wpływ 25 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Ma Pani (…) lat, pracuje Pani na etacie. (…) 2025 r. na posiedzeniu komisji Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (…) uzyskała Pani stopień niepełnosprawności.
Treść orzeczenia: Stopień niepełnosprawności – lekki, Symbol niepełnosprawności – (…).
Orzeczenie wydane do (…) lipca 2027 r.
Niepełnosprawność istnieje od 25 roku życia.
Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 5 maja 2025 r.
W związku z powyższym chciałaby Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za lata poprzednie 2020-2024 w związku z poniesionymi wydatkami na użytkowanie samochodu osobowego oraz uczestnictwa pełnosprawnych dzieci w półkoloniach. Wydatki te nie były dofinansowane w żaden sposób, np. ze środków PFRON, NFZ, ZFŚS, czy innych.
W uzupełnieniu do wniosku, które wpłynęło 24 sierpnia 2025 r., wskazała Pani, co następuje.
Ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
W okresie 2020-2024 uzyskiwała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce – stosunek pracy.
Według orzeczenia z (…) lipca 2025 r. ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 5 maja 2025 r. – tj. chwili złożenia wniosku do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (…). Zaś ustalona przez komisję niepełnosprawność istnieje od 25-go roku życia. Zatem niepełnosprawność jest datowana wcześniej niż data wydania orzeczenia. W chwili poniesienia wydatków była Pani osobą niepełnosprawną.
Możliwość skorzystania z korekty zeznań za poprzednie lata wywnioskowała Pani dokonując analizy wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnych m.in.:
-0114-KDWP.4011.40.2025.2.ASZ z 11 czerwca 2025 r.,
-0113-KDIPT2-2.4011.271.2025.2.AKU z 17 czerwca 2025 r.,
-0113-KDIPT2-2.4011.455.2025.2.KK z 16 lipca 2025 r.,
-0113-KDIPT2-2.4011.419.2025.2.KK z 21 lipca 2025 r.,
-0115-KDIT1.4011.340.2025.2.AS z 24 lipca 2025 r. oraz wiele innych.
W przywołanych interpretacjach organ wskazuje:
Podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z przepisami jest m.in. posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności bądź posiadanie decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną. Odliczeniu, co do zasady, podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
W latach 2020-2024 była Pani współwłaścicielem samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku.
W latach 2020-2024 poniosła Pani wydatki na używanie ww. samochodu z własnych środków.
Daty urodzenia Pani dzieci, tj. (…).
Posiada Pani faktury imienne lub potwierdzenia dokonanych przelewów z wyszczególnieniem danych kupującego, danych sprzedającego, rodzajem transakcji oraz kwotę zapłaty.
Wydatki, które chce Pani odliczyć :
-nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek innej formie/postaci;
-nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu;
-nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
-nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;
-nie zostały przez Panią uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 25 sierpnia 2025 r. doprecyzowała Pani, iż niepełnosprawność istnieje od 25 roku życia i taka informacja jest zawarta w orzeczeniu z (...) lipca 2025 r.
Pytanie
Czy może Pani dokonać korekty zeznań podatkowych za lata 2020-2024 w celu wykorzystania ulgi rehabilitacyjnej?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, że może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za lata 2020-2024 , gdyż niepełnosprawność istniała w tym okresie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
· w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g i 13a tego artykułu.
Według art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Jak stanowi art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.
W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Z art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1)wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
2)okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;
3)(uchylony).
Na podstawie art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Stosownie do art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1)I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b)znaczny stopień niepełnosprawności;
2)II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy albo
b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.
·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa)niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b)znaczny stopień niepełnosprawności;
2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy albo
b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Według art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Z analizy powyższych przepisów wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków na cele wskazane w powołanym przepisie uprawnia do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zatem wydatki poniesione na inne cele – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością – nie uprawniają do odliczeń w ramach omawianej ulgi.
Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Aby dokonać odliczenia wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, podatnik będący osobą niepełnosprawną, powinien posiadać dokumenty określone w art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potwierdzające poniesienie wydatków, gdyż brak ww. dowodu, z którego wynika fakt poniesienia wydatków przez ww. podatnika, wyklucza taką możliwość.
Z opisu sprawy wynika, że ma Pani (…) lat. W latach 2020-2024 uzyskiwała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce – stosunek pracy. Ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Według orzeczenia z (...) lipca 2025 r. ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 5 maja 2025 r. – tj. chwili złożenia wniosku do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o niepełnosprawności w (...). Zaś ustalona przez komisję niepełnosprawność istnieje od 25-go roku życia i taka informacja jest zawarta w orzeczeniu z (...) lipca 2025 r. W treści orzeczenia wskazano: Stopień niepełnosprawności – lekki, Symbol niepełnosprawności – (…). Orzeczenie wydane do 31 lipca 2027 r. W latach 2020-2024 była Pani współwłaścicielem samochodu osobowego i poniosła Pani wydatki na używanie ww. samochodu z własnych środków. (...). Chciałaby Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za lata poprzednie 2020-2024 w związku z poniesionymi wydatkami na użytkowanie samochodu osobowego oraz uczestnictwa Pani dzieci w półkoloniach. Wydatki te nie były dofinansowane w żaden sposób, np. ze środków PFRON, NFZ, ZFŚS, czy innych. Posiada Pani faktury imienne lub potwierdzenia dokonanych przelewów z wyszczególnieniem danych kupującego, danych sprzedającego, rodzajem transakcji oraz kwotę zapłaty. Wydatki, które chce Pani odliczyć: nie zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek innej formie/postaci; nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu; nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c; nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym; nie zostały przez Panią uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
Pani wątpliwości budzi m.in.
możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych w związku
z użytkowaniem przez Panią samochodu osobowego, którego jest Pani współwłaścicielem.
Wskazuję, że z analizy cytowanego powyżej art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby skorzystać z możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego należy:
-posiadać orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności,
-być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego,
-ponieść z tego tytułu wydatki.
Pod pojęciem wydatków dotyczących używania – eksploatacji samochodu osobowego należy rozumieć nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy obowiązkowego ubezpieczenia.
W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą, np. orzeczenie o niepełnosprawności oraz dowód rejestracyjny samochodu. Organ podatkowy weryfikujący zeznanie roczne w zakresie poprawności dokonanych odliczeń, ma również prawo domagać się od podatnika przedstawienia okoliczności związanych z poniesionymi wydatkami.
Określona w ustawie kwota 2.280,00 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków i to niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna była właścicielem samochodu osobowego przez cały rok lub nabyła własność/współwłasność samochodu w trakcie roku podatkowego oraz niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności w trakcie roku podatkowego.
Skoro więc w orzeczeniu wydanym (...) lipca 2025 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (...) wskazano, że Pani niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia, tj. istnieje od 25-go roku życia to uznać należy, że na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pani odliczyć w zeznaniach podatkowych za lata 2020-2024 r. wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego Pani współwłasność.
Odliczeniu podlegają wydatki poniesione na ten cel maksymalnie do kwoty 2.280 zł za dany rok podatkowy.
Pani wątpliwości budzi również kwestia możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków, które poniosła Pani na sfinansowanie uczestnictwa Pani dzieci w półkoloniach.
Wskazuję, że art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wydatków na cele rehabilitacyjne kwalifikuje wydatki na kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Odliczenia, o których mowa w tym przepisie dotyczą podatników będących osobami niepełnosprawnymi niezależnie od grupy inwalidztwa. Zatem każda osoba niepełnosprawna (niezależnie od stopnia orzeczonego inwalidztwa) może odliczyć wydatki poniesione na kolonie i obozy dla dzieci. Istotne jest również, że z ulgi może skorzystać podatnik zarówno wtedy, gdy na kolonie i obozy wysyła dzieci niepełnosprawne, jak również wtedy, gdy wysyła dzieci zdrowe. W tym drugim przypadku podatnik sam musi być jednak osobą niepełnosprawną.
Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:
-kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,
-półkolonie, czyli forma zespołowego wypoczynku dla dzieci w miejscu ich zamieszkania, organizowana w czasie wakacji.
Z powyższych definicji słownikowych pojęcia „kolonii” i „półkolonii” wynika co do zasady, że obie formy wypoczynku różnią się tym, że kolonie to forma wypoczynku w okresie wakacyjnym poza miejscem zamieszkania, zaś półkolonie w miejscu zamieszkania. Zasadne jest przyjęcie, że wydatki poniesione przez podatnika jako osobę niepełnosprawną na opłacenie półkolonii dla zdrowych dzieci również mieszczą się w katalogu wydatków, o których mowa w art. 27 ust. 7a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na względzie to co wywiodłem powyżej stwierdzam, że Pani jako osobie niepełnosprawnej za lata 2020-2024 przysługuje prawo odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, określonej w art. 26 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wydatków poniesionych na sfinansowanie uczestnictwa Pani dzieci w półkoloniach.
Odnosząc się końcowo do Pani wątpliwości dotyczących prawa do złożenia korekty zeznań za lata 2020-2024 wskazuję, że zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Przy czym, w myśl z art. 3 pkt 5 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć kwot odliczeń od dochodu z tytułu ulgi podatkowej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują – w wyniku jakichkolwiek zdarzeń gospodarczych – zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń, wysokości podatku należnego).
Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Podsumowując, przysługuje Pani prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2020-2024, stosownie do art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w których dokona Pani odliczenia wydatków poniesionych w związku z używaniem samochodu osobowego stanowiącego Pani współwłasność, w ramach obowiązującego limitu – maksymalnie do kwoty 2.280 zł za każdy rok podatkowy oraz wydatków poniesionych w związku ze sfinansowaniem uczestnictwa Pani dzieci w półkoloniach.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
