Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X w branży poligraficznej. W ramach tej działalności wykorzystuje różne technologie druku, w tym: technologię …, technologię … oraz technologią ...
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca korzysta z pomocy publicznej na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji z dnia 10 maja 2018 r. Każda nowa inwestycja realizowana przez Wnioskodawcę obejmuje prace nad rozbudową i modernizacją linii produkcyjnych, co pozwala na zwiększenie mocy produkcyjnych.
Dnia 29 czerwca 2023 r. została wydana w stosunku do Wnioskodawcy decyzja o wsparciu nr 24/2023 dotycząca nowej inwestycji mającej na celu zwiększenie zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa. Decyzja ta dotyczy dochodu wygenerowanego na technologii ...
20 marca 2025 r. Wnioskodawca uzyskał kolejną decyzję o wsparciu nr 13/2025. Nowa inwestycja objęta tą decyzją dotyczy zwiększenia zdolności produkcyjnej zakładu, odnosi się do dochodu wygenerowanego na technologii ...
Przedmiot działalności Wnioskodawcy wskazany w obu decyzjach obejmuje następujące kody PKWIU: (…)
Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia wynikającego z pierwszej decyzji od kwietnia 2024 r. Planowany termin zakończenia inwestycji wynikającej z drugiej decyzji o wsparciu to czerwiec 2025 r., a rozpoczęcie korzystania ze zwolnienia podatkowego przypada na lipiec 2025 r. Wnioskodawca nie ma jednak pewności czy w tym samym czasie, tj. od lipca 2025 r. może rozliczać dwie decyzje równolegle, skoro dotyczą one innych podstaw opodatkowania, określając dochód zwolniony z każdej inwestycji (zgodnie z otrzymanymi decyzjami) oddzielnie.
Każda z decyzji dotyczy odrębnej inwestycji i odrębnego rodzaju działalności (technologii produkcji), a Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję rachunkową umożliwiającą przypisanie dochodów dla każdej z inwestycji oddzielnie.
W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do sposobu stosowania art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, który stanowi:
„W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu.” Wnioskodawca na podstawie pozyskanych decyzji nie otrzymał zwolnienia całego dochodu związanego z całym procesem produkcyjnym, a jedynie część. Pierwsza decyzja dotyczyła procesu produkcyjnego związanego z technologią …, natomiast druga decyzja dotyczyła produkcji związanej z technologią ... Nadto Wnioskodawca wskazuje, iż proces produkcji z wykorzystaniem technologii … nie jest objęty zwolnieniem podatkowym.
Nowa inwestycja prowadzona na podstawie decyzji nr 13/2025 nie ma związku z istniejącą już inwestycją zrealizowaną na podstawie pierwszej decyzji. Wobec tego art. 13 ust. 6 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji z 10 maja 2018 r. nie ma zastosowania w niniejszym przypadku, przepis ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia obejmującego cały dochód z działalności objętej pomocą (np. cały dochód z procesu produkcyjnego), a nie - jak w przypadku Wnioskodawcy - gdy decyzje dotyczą różnych inwestycji i różnych rodzajów technologii, a dochody z tych inwestycji są możliwe do wyodrębnienia i ewidencjonowane oddzielnie.
Pytanie
Czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca od lipca 2025 r. może korzystać równolegle z dwóch decyzji o wsparciu, tj. korzystać ze zwolnienia opodatkowania na podstawie obu decyzji, a to z uwagi na różne podstawy dochodu zwolnionego (decyzja z 2023 r. … oraz decyzja z 2025 r. …) - czy też prawo do zwolnienia wynikające z kolejnej decyzji powstanie dopiero po całkowitym wyczerpaniu limitu zwolnienia z pierwszej decyzji, zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji?
Pana stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż możliwe jest równoległe korzystanie z obu decyzji od lipca 2025 r., w zakresie przypisanego dochodu do każdej z inwestycji objętej odrębną decyzją. Przepis art. 13 pkt 6 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji należy rozumieć jako odnoszący się do przypadków, w których nie jest możliwe przypisanie dochodu do konkretnej decyzji (np. gdy cały proces produkcyjny objęty jest pomocą i nie można dokonania jego podziału). W przypadku Wnioskodawcy dochód objęty pomocą z każdej inwestycji jest wyodrębniony i przypisany do konkretnej decyzji o wsparciu i konkretnej technologii druku, co pozwala na ich równoległe rozliczanie bez naruszenia zasad określonych w art. 13 pkt 6.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3 ustawy o WNI wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak stanowi art. 21 ust 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie natomiast z § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.
Istotne jest jednocześnie, by był to dochód z inwestycji określonej w danej decyzji o wsparciu. Decyzje o wsparciu otrzymane przez Wnioskodawcę pozwalają na wyodrębnienie dochodu z inwestycji określonej w danej decyzji.
Wnioskodawca rozpocznie korzystanie z pomocy publicznej przysługującej Mu w związku z nową inwestycją najwcześniej w lipcu 2025 r., gdyż wtedy przypada termin zakończenia nowej inwestycji określonej w decyzji. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę kwestię możliwości wyodrębnienia dochodu z nowej inwestycji ze względu na jej odrębny charakter z istniejącą już inwestycją - należy uznać, iż Wnioskodawca może jednocześnie podlegać zwolnieniu na podstawie decyzji nr 24/2023 oraz nr 13/2025, przy wyodrębnieniu dochodów zwolnionych z opodatkowania z każdej inwestycji.
Ponadto nowa inwestycja prowadzona na podstawie decyzji nr 13/2025 nie ma związku z istniejącą już inwestycją zrealizowaną na podstawie pierwszej decyzji. Wobec tego art. 13 ust 6 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji z 10 maja 2018 r. nie ma zastosowania w niniejszym przypadku, przepis ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia obejmującego cały dochód z działalności objętej pomocą (np. cały dochód z procesu produkcyjnego), a nie - jak w przypadku Wnioskodawcy - gdy decyzje dotyczą różnych inwestycji i różnych rodzajów technologii, a dochody z tych inwestycji są możliwe do wyodrębnienia i ewidencjonowane oddzielnie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Według art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 469, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2024 r. poz. 459), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Jak stanowi art. 21 ust. 5a ww. ustawy:
Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Stosownie do art. 22n ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a-22m.
Analiza powyższych przepisów wskazuje zatem na to, że na podatnikach prowadzących działalność na podstawie decyzji o wsparciu spoczywa obowiązek prowadzenia ewidencji zapewniającej wyłącznie określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. Ustawodawca nie wymaga natomiast prowadzenia odrębnych ewidencji dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o więcej niż jedną decyzję o wsparciu.
Zgodnie z art. 21 ust. 5ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.
Stosownie do art. 21 ust. 5caa ww. ustawy:
Przepis ust. 5ca stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, w przypadku gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub decyzji o wsparciu jest prowadzona odpowiednio działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu albo działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja oraz inna działalność podatnika.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy o WNI:
Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 4 ustawy o WNI:
Zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.
Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.
W myśl art. 13 ust. 6 ustawy o WNI:
W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 13 ust. 8 ww. ustawy:
Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.
Wymagane jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w oparciu o nową inwestycję na terenie określonym w decyzji o wsparciu oraz działalnością prowadzoną poza nową inwestycją.
Z objaśnień podatkowych z 6 marca 2020 r., dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji wynika, że podatnik uzyskujący dochody z działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja, określona w decyzji o wsparciu, powinien poprzez odpowiednie zmiany w przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących tej działalności. Dokonane zmiany powinny umożliwić uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu. Zapewnienie ww. wyodrębnionej ewidencji oznacza co najmniej wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, przykładowo na kontach ksiąg pomocniczych (str. 50, pkt 75 objaśnień).
Jednocześnie z ww. objaśnień wynika, że gdy przedsiębiorca osiąga dochody z nowych inwestycji na podstawie co najmniej dwóch decyzji o wsparciu istnieje możliwość kumulacji przychodów oraz kosztów, a także wyliczania dochodu podlegającego zwolnieniu (str. 40 pkt 63 objaśnień).
Zgodnie z objaśnieniami (strona 34 pkt 44), jeżeli podatnik uzyska kilka decyzji o wsparciu przychody wynikające z realizacji nowych inwestycji podlegają sumowaniu (nie muszą być wydzielane na poszczególne nowe inwestycje).
Analiza przedstawionego zagadnienia prowadzi zatem do wniosku, że ewidencja powinna być prowadzona w sposób pozwalający na określenie dochodu zwolnionego z opodatkowania oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W przypadku posiadania więcej niż jednej decyzji o wsparciu może być prowadzona jedna wspólna ewidencja rachunkowa dla działalności podlegającej zwolnieniu oraz odrębna ewidencja dla działalności podlegającej opodatkowaniu.
Zgodnie z objaśnieniami (strona 20-21 pkt 33):
Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o WNI w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Zasadę tę stosuje się również, gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej zarówno na podstawie decyzji o wsparciu, jak i na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”), na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Rozliczenie pomocy publicznej następuje w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit pomocy publicznej w ramach zezwolenia (decyzji) wydanego najwcześniej, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia (decyzji) jest niewystarczający, otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczana z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń (decyzji), w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.
Na podstawie wyżej cytowanych przepisów oraz objaśnień stwierdzam, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych powinien podlegać dochód z działalności gospodarczej określonej w decyzjach o wsparciu opisanych we wniosku , w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu wydanej najwcześniej, tj. decyzji z 29 czerwca 2023 r. posiadanej przez Pana, a po jego wykorzystaniu, gdy limit pomocy publicznej z niej wynikający nie jest wystarczający do objęcia całości dochodu zwolnieniem podatkowym, otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczana z dostępnym limitem wynikającym z decyzji z 20 marca 2025 r. chronologicznie - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.
Zatem, nie mogę zgodzić się z Pana stanowiskiem, że może Pan może korzystać równolegle z dwóch decyzji o wsparciu, tj. korzystać ze zwolnienia opodatkowania na podstawie obu decyzji.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.