Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 16 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 30 lipca 2025 r.) oraz pismem z 12 sierpnia 2025 r. (wpływ 20 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem polskim. Od lutego 2025 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W roku 2017 r. rozpoczął Pan studia za granicą (w Wielkiej Brytanii), które to studia (w różnych krajach) kontynuował Pan, z przerwą w roku 2020 r., w trakcie Pandemii SAARS COV 2, do grudnia roku 2023. Potwierdzają to umowy na zakwaterowanie w akademiku i umowy najmu mieszkań oraz wyciągi z karty płatniczej – za okres 2017-2021 do września.

Następnie w okresie od (…) września 2021 r. do (…) czerwca 2022 r. przebywał Pan w (…) – posiada Pan umowy najmu mieszkań na ten okres.

W lipcu i sierpniu 2022 r. podróżował Pan po różnych krajach Europy na co posiada Pan dowody w postaci wyciągu z karty płatniczej.

W okresie od (…) września 2022 r. do (…) listopada 2022 r. był Pan zatrudniony w (…) i tam Pan zamieszkiwał; na potwierdzenie posiada Pan umowę najmu mieszkania i świadectwo pracy.

Na przełomie roku 2022 i 2023 wrócił Pan do (…) na studia, na co posiada Pan umowę najmu.

Następnie, w okresie od lutego 2023 r. do końca czerwca 2023 r. przebywał Pan w (…) co potwierdza wiza i zakwaterowanie w akademiku.

Od lipca 2023 r. do końca września 2023 r. zamieszkiwał Pan w (…) u koleżanki, co może Pan udowodnić wyciągiem z karty płatniczej (codzienne zakupy).

W październiku 2023 r. zamieszkiwał Pan u koleżanki w (…), co może Pan potwierdzić wyciągiem z karty płatniczej (codzienne zakupy).

Od (…) października 2023 r. do (…) lutego 2025 r. zamieszkiwał Pan w (…), co może Pan potwierdzić m.in. świadectwem pracy. Podatek dochodowy z tytułu wykonywania tej umowy odprowadzany był w Niemczech. To samo dotyczy ubezpieczeń społecznych.

Od połowy czerwca 2024 r. do końca lutego 2025 r. zamieszkiwał Pan w (…) we własnym mieszkaniu, wcześniej w tym okresie wynajmował Pan pokój w (…).

Od początku maja 2024 r. do połowy czerwca 2024 r. zamieszkiwał Pan w (…), (w mieszkaniu znajomych), skąd pracował Pan na rzecz niemieckiego pracodawcy zdalnie. Na potwierdzenie tego posiada Pan wyciągi z kart płatniczych dokumentujący zakupy spożywcze w (…).

Z dniem (…) marca 2025 r. powrócił Pan do Polski i podjął Pan pracę stacjonarną, w pełnym wymiarze czasu pracy, w oparciu o umowę o pracę.

Przez cały okres, począwszy od (…) lutego 2017 r. pracował Pan na rzecz polskiej firmy zdalnie, z każdorazowego miejsca Pana zamieszkania za granicą. Usługi świadczył Pan w oparciu o umowę zlecenia. Od (…) stycznia 2024 r. został Pan zgłoszony do polskiego systemu ubezpieczeń a podatek dochodowy płaci Pan od (…) kwietnia 2024 r. (w momencie ukończenia 26 lat) od tej umowy w Polsce.

Jednocześnie przez cały okres był Pan zameldowany na pobyt stały w Polsce, w domu rodziców.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan co następuje.

Przez cały okres kiedy przebywał Pan za granicą, tj. także w okresie trzech lat, poprzedzających rok 2025, w którym powrócił Pan do Polski, był Pan zameldowany na pobyt stały w domu Pana rodziców w (…). Nie zamieszkiwał Pan jednak pod tym adresem ani pod żadnym innym adresem w Polsce.

Nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegał Pan w Niemczech w roku 2024.

W latach 2022-2024, do momentu przeniesienia się do Polski w roku 2025, miał Pan i ma narzeczoną, z którą zamieszkiwał Pan w roku 2023 i 2024r. (...). Pana rodzice i siostra zamieszkują w Polsce. Swoje relacje rodzinne z narzeczoną, które ocenia Pan jako bliższe, były poza Polską.

Najbliższą więź ekonomiczną i rodzinną w okresie 2023-2024 do momentu powrotu do Polski w roku 2025, od momentu zamieszkiwania w Niemczech w roku 2025 czuł Pan z Niemcami, w (…) posiada Pan mieszkanie na własność i tam rozpoczął Pan pracę i tam ma Pan większość przyjaciół.

We wszystkich krajach, w których zamieszkiwał Pan w latach 2022-2024 i 2025 do momentu relokacji do Polski ma Pan znajomych i przyjaciół a tak jak już Pan pisał, od roku 2023 pracował Pan w Niemczech zatrudniony przez niemiecką firmę. W tych krajach spędzał Pan swój czas wolny a wakacje w innych egzotycznych miejscach. Do Polski wracał Pan na Święta.

Od momentu wynajęcia a następnie nabycia mieszkania w (…) Pana zobowiązania gospodarcze powstawały wyłącznie w tym kraju (opłaty za media, opłaty za najem, opłaty za Internet); wcześniej jako student nie miał Pan takich zobowiązań.

W okresie 2022-2024 do momentu powrotu do Polski nie korzystał i nie korzysta Pan z żadnej pomocy społecznej. Ze służby zdrowia, o ile Pan korzystał, to było to w miejscu zamieszkania, w którym Pan przebywał.

Następnie doprecyzował Pan wniosek o poniższe.

W roku 2024 do momentu przeniesienia się do Polski zamieszkiwał i pracował Pan w Niemczech, gdzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu; nie starał się Pan o certyfikat rezydencji ale posiada Pan umowę o pracę na okres od (…) października 2023 r. do (…) stycznia 2025 r., świadectwo pracy, wyciągi bankowe z rachunku, na który otrzymywałem wynagrodzenie.

Pana umowa o pracę z niemieckim pracodawcą wygasła (…) stycznia 2025 r. Do końca lutego 2025 r. mieszkał Pan nadal w Niemczech, gdzie jak już Pan wyjaśniał posiada Pan na własność mieszkanie, a od (…) marca 2025 r. podjął Pan pracę w Polsce. Na potwierdzenie Pana zatrudnienia w Niemczech w okresie od (…) października 2023 r. do (…) stycznia 2025 r. posiada Pan: świadectwo pracy, rachunek bankowy z wpływami wynagrodzenia i umowę o pracę.

W lutym 2025 r. nadal przebywał Pan w Niemczech tylko już nie był Pan zatrudniony.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym może Pan skorzystać ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie osiąganych dochodów z umowy o pracę wykonywaną stacjonarnie w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są:

przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)  ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

-    w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Zgodnie z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)  w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)  podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)  trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)  okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)  podatnik:

a)  posiada obywatelstwo polskie. Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)  miał miejsce zamieszkania:

-    nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-    na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)  posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)  nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W Pana ocenie, w związku z całkowitą relokacją do Polski i podjęciem pracy stacjonarnie na terytorium Polski, u polskiego pracodawcy, przysługuje Panu prawo do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów z umowy o pracę do kwoty PLN 85 528. W krajach, w których zamieszkiwał Pan od roku 2017, o ile uzyskiwał Pan tam dochody podlegające opodatkowaniu, nie korzystał Pan z żadnych zwolnień podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zatem, ww. ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 przedmiotowej ustawy polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Jednakże, w celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem uprawniającym do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” jest posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą to być dowody, które dokumentują miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, tj. w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z analizy sprawy wynika, że w 2017 r. rozpoczął Pan studia za granicą, które to – w różnych krajach – kontynuował Pan do grudnia 2023 r. W okresie (…) września 2021 r. do (…) czerwca 2022 r. przebywał Pan we Włoszech (…). W lipcu i sierpniu 2022 r. podróżował Pan po różnych krajach Europy. Następnie od września 2022 r. do października 2023 r. mieszkał Pan w Niemczech, we Włoszech, w Korei Południowej oraz w Słowenii. Od 23 października 2023 r. do 28 lutego 2025 r. mieszkał Pan w Niemczech.

Jednocześnie, jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku, jedynie w Niemczech – w 2024 aż do momentu przeniesienia się do Polski – posiadał Pan nieograniczony obowiązek podatkowy, czego dowodem (dokumentującym Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych) mogą być jedynie dokumenty jakie posiada Pan z Niemiec od roku 2024, tj. umowa o pracę, świadectwo pracy, wyciągi bankowe.

Pozostałe dowody – za lata 2022 i 2023 – jak najbardziej potwierdzają, że przebywał Pan w danych krajach, jednakże nie są to dowody dokumentujące miejsce zamieszkania w tych krajach dla celów podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro nie posiada Pan dowodów dokumentujących Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych za cały okres niezbędny do ustalenia prawa do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, to nie spełnia Pan wymagań wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ww. ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.