Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDSL1-1.4011.384.2025.2.MJ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 23 lipca 2025 r. (wpływ 31 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

I. WSTĘP; INORMACJE OGÓLNE O WNIOSKODAWCY I ŚWIADCZONYCH PRZEZ NIEGO USŁUGACH

Wnioskodawca, od dnia (…) 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…). Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca świadczy na terytorium Polski wysokospecjalistyczne usługi programistyczne na rzecz różnych podmiotów, głównie zagranicznych. Szczegółowo te usługi zostaną opisane niżej. W swojej pracy, Wnioskodawca posługuje się takimi językami programowania jak: (…).

Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną (…). Mocą ww. interpretacji, Dyrektor KIS potwierdził, że Wnioskodawca może, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, korzystać z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosować 5% stawkę opodatkowania. Powyższa interpretacja dotyczyła jednak stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca wykonywał swoje usługi na rzecz wcześniejszego zleceniodawcy. Poza tym, że Wnioskodawca w dalszym ciągu świadczy usługi na rzecz następcy prawnego zleceniodawcy objętego ww. interpretacją, aktualnie posiada lub posiadał w międzyczasie, innych zleceniodawców, na rzecz których wykonywał inne usługi (choć zawsze było to tworzenie kodu) oraz zajmował się innymi projektami.

Dochód uzyskany ze świadczenia usług objętych umową, na podstawie której została wydana ww. interpretacja, został opodatkowany stawką 5%, jednakże Wnioskodawca chciałby objąć tą stawką również dochody uzyskane z innych źródeł - stąd konieczny jest niniejszy wniosek. Umowa, na podstawie której wydana została interpretacja indywidualna (…) została rozwiązana w (...) 2021 r. Dotychczas, w latach 2021-2024, pozostałe dochody Wnioskodawcy rozliczone zostały podatkiem liniowym 19%.

Wnioskodawca chciałby złożyć korektę i rozliczyć je stawką 5%.

Cały czas i nieprzerwanie, od dnia 1 stycznia 2019 r. do dzisiaj, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Powyższa ewidencja zawiera m.in. informacje o wytworzonych utworach stanowiących autorskie prawo do programu komputerowego, w tym wytworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności oraz naprawy błędów do nowo wytworzonych funkcjonalności z wyróżnieniem konkretnego programu, do którego dana funkcjonalność trafia, a także czas poświęcony przez Wnioskodawcę na pracę nad danym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca nie ma żadnych zaległości podatkowych ani z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Jest mikroprzedsiębiorcą.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca zawsze jest członkiem zespołu programistów, ale kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami konkretnego zleceniodawcy. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzony przez Wnioskodawcę kod prowadzi do powstania nowych aplikacji, platform i produktów lub poprawia użyteczność i funkcjonalność aplikacji, platform i produktów już istniejących.

Stworzone i uaktualnione aplikacje, platformy i produkty odróżniają się od już funkcjonujących rozwiązań na rynku, co szczegółowo zostanie omówione niżej w odniesieniu do konkretnego przedmiotu zlecenia. W przypadku poprawy użyteczności i funkcjonalności istniejących aplikacji, platform i produktów, dodawanie nowych funkcjonalności do istniejących aplikacji polega na wytworzeniu samoistnej pracy albo na rozwoju (modyfikacji) już istniejących części aplikacji, platform i produktów. Wnioskodawca nie „nadpisuje” aplikacji, platform i produktów, tylko tworzy samodzielnie nowy kod programu zwiększając lub modyfikując jej funkcjonalność.

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie działając w zespole z innymi programistami, o czym była mowa wyżej. Podział zadań pomiędzy programistów dokonywany jest przez nich samych wewnątrz zespołu. Ponieważ współtworzone oprogramowanie składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych poszczególnych elementów przysługują temu programiście, który je napisał. Każdy z programistów przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości.

Elementem stworzenia prawidłowo działającego oprogramowania lub stworzenia dodatkowych funkcjonalności, poza samym wytwarzaniem kodu, jest projektowanie aplikacji, analiza wykonalności zgłaszanych pomysłów, analiza wymagań funkcjonalnych, poprawianie kodu, implementacja nowych rozwiązań, testowanie aplikacji i modułów, usuwanie błędów i awarii, jak również raportowanie stanu prac projektowych w czasie spotkań.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności nabywa, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz podmiotów mających siedzibę w (…).

Wnioskodawca składa do GUS sprawozdanie o działalności rozwojowej. Czynił to również w latach 2021-2024.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza skorygować zeznania roczne za lata 2021-2024 i rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programów komputerowych w ramach współpracy z niżej opisanymi zleceniodawcami, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie, Wnioskodawca oświadcza, iż nie prowadzi ksiąg rachunkowych, dlatego od 1 stycznia 2019 r. posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo- rozwojowych. Na tej podstawie Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie określić wszystkie informacje na potrzeby złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2021-2024.

W przypadku kontynuowania wyżej opisanej formy świadczenia usług, w roku 2025 oraz następnych latach Wnioskodawca chciałby opodatkowywać dochód uzyskany z tego tytułu według preferencyjnej stawki 5%.

II. OMÓWIENIE POSZCZEGÓLNYCH ZLECENIODAWCÓW

2.1. ZLECENIODAWCA X

W dniu (...) 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług programistycznych ze spółką X. W ramach tej umowy Wnioskodawca rozwijał platformę do zarządzania szeroko rozumianą logistyką (transport towarów, monitorowanie pracowników i współpracowników). Wnioskodawca tworzył kod w oparciu o języki programowania (…). Wnioskodawca usługi świadczył w nienormowanym czasie pracy, a jego wynagrodzenie było ryczałtowe, niezależne od liczby przepracowanych godzin. Usługi świadczone były wyłącznie zdalnie. W umowie zostało zastrzeżone, że wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy, przejdą na zleceniodawcę. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawcy nie przysługiwało odrębne wynagrodzenie. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania zostało uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz spółki X.

Świadczenie usług polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego oraz współpracy przy tworzeniu kodu źródłowego w ramach zespołu programistów na potrzeby platformy zleceniodawcy.

Kod źródłowy pozwalał na budowanie i rozwój nowych, oryginalnych produktów, jakimi są narzędzia do zarządzania logistyką i łańcuchem dostaw lub zaopatrzenia dla użytkowników biznesowych w szeregu branż (produkcja, transport, magazynowanie, e-commerce, i wiele innych).

Innowacyjność produktów polegała na tworzeniu nowatorskich rozwiązań z zakresu inteligencji lokalizacyjnej i zastosowaniu ich do zarządzania szeroko rozumianą logistyką. Platforma umożliwia klientom m.in. śledzenie w czasie rzeczywistym lokalizacji urządzeń i/lub pojazdów, automatyczne rejestrowanie niepoprawnych/nieoczekiwanych zachowań i raportowanie ich, optymalizację tras, kontrolę obecności użytkowników czy wysyłanie powiadomień do użytkowników końcowych.

(…)

Szczegółowy zakres obowiązków przy wykonywaniu tej umowy obejmował:

•dobór i tworzenie rozwiązań pozwalających na zrealizowanie wymagań interesariuszy, łączących wiedzę z wielu języków i dziedzin programowania w innowacyjny sposób;

•pisanie kodu źródłowego z wykorzystaniem własnej wiedzy i doświadczenia;

•pisanie testów jednostkowych, integracyjnych i automatycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości dostarczonego produktu;

•przeprowadzanie testów manualnych na stworzonych elementach platformy,

•analizę przetwarzanych danych w celu ciągłego ulepszania platformy;

•optymalizację kodu źródłowego pod względem wydajności i podatności na manipulację lokalizacją GPS;

•ujednolicenie rozwiązań i kodu źródłowego w taki sposób, aby napisany w jednym języku programowania był użyteczny na rozmaitych platformach (multiplatformowość).

Faktyczne wykonywanie umowy wyglądało w ten sposób, że rozwój platformy został powierzonej dużej liczbie programistów, podzielonej na poszczególne zespoły. Każdy zespół, a w ramach zespołu, każdy programista, odpowiadał za powierzony mu wycinek kodu (funkcjonalności platformy).

Wnioskodawca samodzielnie tworzył kod rozwijający funkcjonalności platformy, a następnie ten kod weryfikował i testował. Codziennie odbywały się 15-minutowe spotkania z innymi programistami oraz przełożonymi, celem analizy bieżących postępów. Celem szczegółowego omówienia sytuacji produktu oraz wdrożeń u Klientów końcowych jeden raz w miesiącu odbywały się godzinne spotkania. Doraźnie, w miarę potrzeby, odbywały się także spotkania w mniejszym gronie (zespole) w celu omówienia szczegółów technicznych.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•(…) (platforma online);

•(…) (zarządzanie zadaniami);

•(…) (wymiana danych w zespole);

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (komunikacja z zespołem).

2.2. ZLECENIODAWCA Y

WSTĘP

W dniu (...) 2021 r. Wnioskodawca zawarł z umowę o świadczenie usług z podmiotem Y, który był pośrednikiem, tj. kierował Wnioskodawcę do świadczenia usług na rzecz odbiorcy końcowego.

Umowa przewidywała, że wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy, przejdą na zleceniodawcę Y. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawcy nie przysługiwało odrębne wynagrodzenie. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania zostało uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz spółki Y. Usługi świadczone były włącznie zdalnie. W dniu (...) 2024 r. Wnioskodawca zawarł umowę o podobnym brzmieniu z podmiotem YZ, który stał się podmiotem nadrzędnym wobec podmiotu Y. Poza tym, że zleceniodawcą stała się spółka YZ, w zakresie faktycznej współpracy oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych nie zmieniło się nic.

Obie umowy Wnioskodawca przedkłada w załączeniu.

PODMIOT PROJEKTUJĄCY PROCESORY

W okresie od (...) 2021 r. do (...) 2024 r. Wnioskodawca został skierowany przez zleceniodawcę Y do świadczenia usług na rzecz podmiotu projektującego procesory i rozwiązania mobilne. Świadcząc usługi na rzecz tego podmiotu, Wnioskodawca posługiwał się językami programowania: (…). Rozliczenie odbywało się na podstawie liczby przepracowanych godzin. Usługi świadczone były wyłącznie zdalnie.

Do zadań Wnioskodawcy należało: implementacja i testy algorytmów przetwarzania obrazów, implementacja algorytmów testujących obciążenie podzespołów urządzeń mobilnych, implementacja narzędzi do automatycznego testowania wydajności podzespołów urządzeń mobilnych, implementacja dynamicznych interfejsów użytkownika o dużej złożoności do testów wydajnościowych, przygotowywanie i uruchamianie testów automatycznych na urządzeniach różnych producentów, przygotowywanie i uruchamianie testów automatycznych na emulatorach wirtualnych urządzeń - prototypów przyszłych urządzeń.

Faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego aplikacji testujących obciążeniowe urządzenia mobilne. Aplikacje dedykowane były zarówno już istniejącym jak i prototypowym urządzeniom mobilnym, które dopiero miały wejść na rynek konsumencki.

Programy symulowały skomplikowane scenariusze, wymagające opracowania nowoczesnych i zaawansowanych metod testowania, dla których nie istniały frameworki (gotowe zestawy narzędzi) i które musiały zostać zaprojektowane w całości przez zespół programistów. Komponenty urządzeń mobilnych będące jeszcze w fazie prototypu wymagały specyficznych zestawów testowych, różniących się technologią od aplikacji istniejących na rynku. Oznacza to, że istniejące rozwiązania testujące były niewystarczające lub niekompatybilne. Konieczne było samodzielne opracowanie kodu źródłowego i scenariuszy testowych, dostosowanego do specyficznych potrzeb testowanych prototypów. Prace nad aplikacją testującą często wymagają opracowania nowych algorytmów, które realistycznie symulują wzorce użycia aplikacji i urządzeń przez użytkowników. Na przykład konieczne jest uwzględnienie różnych scenariuszy obciążenia, takich jak intensywne odtwarzanie multimediów, korzystanie z aplikacji w tle, czy też zmiany warunków sieciowych, co wymaga nowatorskiego podejścia do tworzenia algorytmów i testowania nowych urządzeń pod kątem wykorzystania w sposób inny, bardziej zaawansowany niż te, które są dostępne na rynku.

Wytwarzanie autorskiego kodu, dedykowanego testowaniu konkretnego urządzenia mobilnego zgodnie z wymaganiami klienta pozwala na tworzenie wysoce zindywidualizowanych scenariuszy testowych, które mogą zostać szybko zmodyfikowane lub rozszerzone o nowe funkcje w miarę rozwoju technologii urządzenia.

W zależności od okresu projektu, codzienne odbywały się 15-minutowe spotkania z innymi członkami zespołu celem analizy bieżących postępów lub raz na 2 tygodnie odbywały się spotkania 30-minutowe celem omówienia dwóch ostatnich tygodni rozwoju projektu. Doraźnie, w miarę bieżących potrzeb, organizowane były także spotkania wewnątrz zespołu, by omówić konkretne rozwiązania techniczne.

Szczegółowy zakres obowiązków obejmował:

•planowanie i tworzenie scenariuszy testowych dedykowanych konkretnym urządzeniom mobilnym przed wprowadzeniem ich na rynek;

•tworzenie autorskiego kodu źródłowego na potrzeby egzekucji tych testów,

•implementację rozmaitych algorytmów;

•testowanie, za pomocą samodzielnie stworzonych programów testujących, nowoczesnych technologii, frameworków;

•testowanie, za pomocą samodzielnie stworzonych programów testujących, renderowania grafik 3d;

•testowanie, za pomocą samodzielnie stworzonych programów testujących, algorytmów przetwarzania obrazu;

•testowanie, za pomocą samodzielnie stworzonych programów testujących, dynamicznie tworzonych interfejsów użytkownika;

•Testowanie, za pomocą samodzielnie stworzonych programów testujących, odtwarzania multimediów.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•(…) (środowisko programistyczne na platformę …);

•(…) (serwer służący do automatyzacji procesu programowania);

•(…) (program do pulpitu zdalnego);

•Urządzenia mobilne podłączone do zdalnej farmy;

•Zwirtualizowane emulatory prototypów różnych urządzeń.

PODMIOT ZAJMUJĄCY SIĘ PŁATNOŚCIAMI MOBILNYMI

W okresie od (...) 2021 r. do (...) 2022 r. Wnioskodawca został skierowany przez zleceniodawcę Y do świadczenia usług na rzecz podmiotu tworzącego oprogramowanie dla mobilnych terminali płatniczych. Świadcząc usługi na rzecz tego podmiotu, Wnioskodawca posługiwał się językami programowania (…). Rozliczenie odbywało się na podstawie liczby przepracowanych godzin. Usługi były świadczone wyłącznie zdalnie.

Do zadań Wnioskodawcy należała implementacja aplikacji i (...) do płatności na mobilnych terminalach płatniczych.

Faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego aplikacji obsługujących płatności na mobilnych terminalach płatniczych z zainstalowanym systemem (…), a następnie testowaniu go. (…).

W zakresie tego zlecenia nie odbywały się spotkania z przełożonymi ani innymi członkami zespołu.

Cała komunikacja odbywała się doraźnie, w miarę potrzeby, za pomocą korespondencji e-mail.

Szczegółowy zakres obowiązków obejmował:

•dobór i tworzenie rozwiązań na potrzeby platformy, łączących wiedzę z wielu języków i dziedzin programowania w innowacyjny sposób;

•pisanie kodu źródłowego z wykorzystaniem własnej wiedzy i doświadczenia;

•pisanie testów jednostkowych, integracyjnych i automatycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości dostarczonego produktu;

•przeprowadzanie testów manualnych na stworzonych elementach platformy.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•Drukarka paragonowa ze zintegrowanym czytnikiem kart płatniczych, wyposażona w ekran dotykowy, oparta na systemie (…).

PODMIOT Z BRANŻY ELEKTROMOBILNOŚCI

W okresie od (...) 2024 r. do (...) 2024 r. Wnioskodawca został skierowany przez zleceniodawcę YZ do świadczenia usług na rzecz podmiotu działającego w branży elektromobilności. Świadcząc usługi na rzecz tego podmiotu, Wnioskodawca posługiwał się językami programowania (…) oraz językami skryptowymi. Rozliczenie odbywało się na podstawie liczby przepracowanych godzin. Usługi były świadczone zdalnie. Okazjonalnie zdarzały się wyjazdy służbowe związanymi ze świadczeniem usług w siedzibie podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca świadczył usługi.

Zadaniem Wnioskodawcy była praca nad rozwojem oprogramowania supernowoczesnej i superszybkiej ładowarki do pojazdów elektrycznych o mocy przewyższającej obecne standardy.

Faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego na potrzeby wielu obszarów działania nowego modelu ładowarki dedykowanej pojazdom elektrycznym, m.in:

(…)

W toku wykonywania tego zlecenia codziennie odbywały 30 minutowe spotkania z przełożonymi i członkami zespołu dotyczące bieżących postępów prac. Jeden raz w tygodniu odbywało się 30 minutowe spotkanie na temat obecnej sytuacji opracowywanego produktu. Na tym spotkaniu podsumowywano cały tydzień oraz planowane prace na tydzień kolejny. Doraźnie, w miarę bieżących potrzeb, organizowane były także spotkania wewnątrz zespołu, by omówić konkretne rozwiązania techniczne.

Szczegółowy zakres obowiązków obejmował:

•dobór i tworzenie rozwiązań na potrzeby tworzenia oprogramowania nowej ładowarki, łączących wiedzę z wielu języków i dziedzin programowania w innowacyjny sposób;

•pisanie kodu źródłowego z wykorzystaniem własnej wiedzy i doświadczenia;

•pisanie testów jednostkowych, integracyjnych i automatycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości dostarczonego produktu;

•testy manualne;

•pracę nad dedykowanymi zabezpieczeniami z zakresu cyberbezpieczeństwa uniemożliwiającymi włamania do systemów ładowarki przez niepowołane strony;

•usprawnianie procesu produkcyjnego - a konkretnie procedury wgrywania oprogramowania na (…) na końcu linii produkcyjnej.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (zarządzanie projektem);

•(…);

•(…).

WIODĄCY PRODUCENT SAMOCHODÓW PREMIUM

W okresie od (...) 2024 r. do momentu złożenia wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca został skierowany przez zleceniodawcę YZ do świadczenia usług na rzecz wiodącego producenta samochodów segmentu premium. Świadcząc usługi na rzecz tego podmiotu, Wnioskodawca posługuje się językami programowania (…) oraz językami skryptowymi.

Rozliczenie odbywa się na podstawie liczby przepracowanych godzin. Usługi świadczone są wyłącznie zdalnie.

Zadanie Wnioskodawcy polega na rozwijaniu systemów wspomagania parkowania, uruchamianych na fabrycznie wbudowanych modułach samochodów osobowych konkretnego producenta. Projekt rozwija wspomagane parkowanie na poziomach autonomiczności od 2 do 4, gdzie 2 oznacza wyświetlanie sugestii kierowcy, a 4 to w pełni automatyczne parkowanie bez udziału kierowcy, który może przed parkowaniem opuścić pojazd.

Faktyczne wykonywanie umowy polega na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego na potrzeby rozwoju systemów wspomagania parkowania w samochodach osobowych, a dokładnie na:

(…)

Wnioskodawca samodzielnie tworzy kod, a następnie ten kod weryfikuje i testuje. Codzienne odbywają się 30-minutowe spotkania z innymi członkami zespołu celem analizy bieżących postępów. Raz na dwa tygodnie odbywa się 30-minutowe spotkanie z Klientem w celu szczegółowego omówienia postępu prac.

(…).

Główne funkcjonalności grupy produktów związanych ze wspieraniem parkowania, opracowywanych dla tego producenta to:

(…)

Szczegółowy zakres obowiązków obejmuje:

•dobór i tworzenie rozwiązań na potrzeby tworzenia systemów wspomagania parkowania, łączących wiedzę z wielu języków i dziedzin programowania w innowacyjny sposób;

•pisanie kodu źródłowego z wykorzystaniem własnej wiedzy i doświadczenia;

•pisanie testów jednostkowych, integracyjnych i automatycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości dostarczonego produktu;

•testy manualne.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•(…) (narzędzie do współpracy przy tworzeniu kodu zespołowego);

•(…) (planowanie i śledzenie procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania);

•(…) (wymiana wiedzy, materiałów, plików wewnątrz zespołu);

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (środowisko programistyczne na platformę …).

2.3. ZLECENIODAWCA Z

Świadczenie usług na rzecz Zleceniodawcy Z jest kontynuacją świadczenia usług objętych wydaną na wniosek Wnioskodawcy interpretacją indywidualną z (…) 2020 r. o numerze (…). Zleceniodawca Z przejął w 2022 r. dotychczasowego zleceniodawcę Wnioskodawcy, zaś Wnioskodawca kontynuuje świadczenie usług na rzecz nowego podmiotu w takim samym zakresie, jak poprzednio. Świadcząc usługi na rzecz tego podmiotu, Wnioskodawca posługuje się językami programowania (…) oraz językami skryptowymi.

Rozliczenie odbywa się na podstawie liczby przepracowanych godzin. W umowie zostało zastrzeżone, że wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy, przejdą na zleceniodawcę Z. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawcy nie przysługiwało odrębne wynagrodzenie. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania zostało uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz spółki Z. Wnioskodawca załącza umowę zawartą przez Wnioskodawcę z tym podmiotem.

Faktyczne wykonywanie umowy polega na samodzielnym tworzeniu kodu źródłowego multifunkcyjnej platformy związanej z usługami transportowymi, zarówno na potrzeby oprogramowania webowego (dostępnego z przeglądarki internetowej), mobilnego, jak i backendu (wewnętrznych systemów działania, niedostępnych dla użytkownika). Platforma pozwala na wiele różnych działań związanych z usługami transportowymi, m.in:

(…)

Wnioskodawca samodzielnie tworzy kod, a następnie ten kod weryfikuje i testuje. Jeden raz w tygodniu odbywają się 30-minutowe spotkania z innymi członkami zespołu na temat bieżącego statusu zadań. Jeden raz w miesiącu odbywa się godzinne spotkanie na temat obecnego poziomu rozwoju produktu oraz poczynionych w ostatnim okresie wdrożeń.

Innowacyjność platformy opiera się w znaczącej mierze na jej wszechstronności (…).

Szczegółowy zakres obowiązków obejmuje:

•dobór i tworzenie rozwiązań na potrzeby platformy, łączących wiedzę z wielu języków i dziedzin programowania w innowacyjny sposób;

•pisanie kodu źródłowego (web, mobile, backend) z wykorzystaniem własnej wiedzy i doświadczenia;

•pisanie testów jednostkowych, integracyjnych i automatycznych w celu zapewnienia wysokiej jakości dostarczonego produktu;

•testy manualne;

•analiza wymagań klientów i wewnętrznego działu R&D (dział badań i rozwoju),

•wsparcie techniczne platformy.

Narzędzia używane w firmie:

• (…) (repozytorium kodu);

• (…) (komunikacja z zespołem);

• (…) (planowanie i śledzenie procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania);

• (…) (wymiana wiedzy, materiałów, plików wewnątrz zespołu);

• (…) (środowisko programistyczne na platformę …).

W piśmie z 23 lipca 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył i rozwijał Pan „oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe (...) a także wieloletnie (od 04.2012) zawodowe doświadczenie w tworzeniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych w oparciu o języki programowania: (…).

Znajomość języków programowania oraz umiejętność wytwarzania oprogramowania rozwija się wraz ze zdobywanym doświadczeniem. W każdym razie, Wnioskodawca przed rozpoczęciem projektów opisanych we wniosku był już bardzo doświadczonym programistą, zdolnym to wytwarzania innowacyjnego oprogramowania, co zostało potwierdzone w wydanej na jego wniosek interpretacji indywidualnej z dnia (…) 2020 r. o numerze (…). W ocenie Wnioskodawcy, jego działania zmierzają do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał i rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają stworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca tworzy programowanie za pomocą kodu pisanego w językach: (…). Same języki oprogramowania nie są innowacyjne. Innowacyjny jest efekt ich stosowania, a więc program komputerowy lub jego część.

Jeśli chodzi o nowe zastosowania i usprawnienia odróżniające stworzone oprogramowanie od już istniejących, to zostaną one omówione w odniesieniu do każdego ze zleceniodawców z osobna.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca X, innowacyjność produktów polegała na tworzeniu nowatorskich rozwiązań z zakresu inteligencji lokalizacyjnej i zastosowaniu ich do zarządzania szeroko rozumianą logistyką (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot projektujący procesory), tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje dedykowane były zarówno już istniejącym jak i prototypowym urządzeniom mobilnym, które dopiero miały wejść na rynek konsumencki. Programy symulowały skomplikowane scenariusze, wymagające opracowania nowoczesnych i zaawansowanych metod testowania, dla których nie istniały frameworki (gotowe zestawy narzędzi) i które musiały zostać zaprojektowane w całości przez zespół programistów. Komponenty urządzeń mobilnych będące jeszcze w fazie prototypu wymagały specyficznych zestawów testowych, różniących się technologią od aplikacji istniejących na rynku. Oznacza to, że istniejące rozwiązania testujące były niewystarczające lub niekompatybilne. Konieczne było samodzielne opracowanie kodu źródłowego i scenariuszy testowych, dostosowanego do specyficznych potrzeb testowanych prototypów. Prace nad aplikacją testującą często wymagają opracowania nowych algorytmów, które realistycznie symulują wzorce użycia aplikacji i urządzeń przez użytkowników. Na przykład konieczne jest uwzględnienie różnych scenariuszy obciążenia, takich jak intensywne odtwarzanie multimediów, korzystanie z aplikacji w tle, czy też zmiany warunków sieciowych, co wymaga nowatorskiego podejścia do tworzenia algorytmów i testowania nowych urządzeń pod kątem wykorzystania w sposób inny, bardziej zaawansowany niż te, które są dostępne na rynku.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot zajmujący się płatnościami mobilnymi) Wnioskodawca tworzył platformę, która umożliwiała m.in. jednolitą komunikację i integrację między różnymi terminalami płatniczymi za pomocą biblioteki (…), co pozwala na uproszczenie wdrażania procesów płatniczych. Dzięki temu użytkownicy platformy mogą skrócić czas wdrożeń systemów płatniczych w swoich firmach, zoptymalizować koszty oraz poprawić elastyczność i wydajność systemów płatniczych. (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot z branży elektromobilności), zadaniem Wnioskodawcy była praca nad rozwojem oprogramowania supernowoczesnej i superszybkiej ładowarki do pojazdów elektrycznych o mocy przewyższającej obecne standardy.

(…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (wiodący producent samochodów premium) Wnioskodawca tworzył innowacyjnego asystenta parkowania. (…)

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Z, innowacyjność platformy, którą tworzy Wnioskodawca, opiera się w znaczącej mierze na jej wszechstronności (…).

c)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Jak opisano we wniosku, Wnioskodawca, tworząc oprogramowanie, działał na podstawie umów, załączonych do wniosku. A więc cele wyznaczane były we współpracy ze zleceniodawcami.

Konkretne cele, którym musiał sprostać Wnioskodawca, należy omówić w odniesieniu do każdego ze zleceniodawców z osobna.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca X, celem projektu było stworzenie zaawansowanej platformy do zarządzania szeroko rozumianą logistyką, opartej na inteligencji lokalizacyjnej, którą można zintegrować z istniejącymi systemami, aplikacjami mobilnymi i webowymi dla zwiększenia efektywności i dokładności już istniejących rozwiązań.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot projektujący procesory), celem projektu było stworzenie narzędzi do testowania zarówno istniejących, jak i prototypowych urządzeń mobilnych, które dopiero miały wejść na rynek konsumencki. Programy symulowały skomplikowane scenariusze, wymagające opracowania nowoczesnych i zaawansowanych metod testowania, dla których nie istniały frameworki (gotowe zestawy narzędzi) i które musiały zostać zaprojektowane w całości przez zespół programistów.

płatniczych dla użytkowników biznesowych (m.in. dzięki zapewnieniu jednolitej komunikacji i integracji między różnymi terminalami płatniczymi za pomocą biblioteki …). Dzięki temu użytkownicy platformy mogą skrócić czas wdrożeń systemów płatniczych w swoich firmach, zoptymalizować koszty oraz poprawić elastyczność i wydajność systemów płatniczych.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot z Branży Elektromobilności), celem projektu było stworzenie oprogramowania supernowoczesnej i superszybkiej ładowarki do pojazdów elektrycznych o mocy przewyższającej obecne standardy (…), nowatorskim interfejsie użytkownika, łączącym elementy dynamicznych animacji z ekranami dotykowymi, a także niezawodnymi fizycznymi przyciskami, by zapewnić długotrwałe i niezawodne działanie w miejscach użyteczności publicznej (dotychczas dostępne ładowarki często ulegają awariom przy dużym obciążeniu) oraz modularnej budowie urządzenia, dzięki której możliwe jest zastosowanie ekranów dotykowych lub zwykłych, przycisków fizycznych, rozmaitych terminali płatniczych i czytników (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (wiodący producent samochodów premium), celem projektu jest opracowanie systemów automatycznego parkowania pojazdów na parkingach publicznych (galerie handlowe, dworce, miejsca użyteczności publicznej). (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Z, celem projektu jest stworzenie wszechstronnej, multifunkcyjnej platformy związanej z usługami transportowymi, zarówno na potrzeby oprogramowania webowego (dostępnego z przeglądarki internetowej), mobilnego, jak i backendu (wewnętrznych systemów działania, niedostępnych dla użytkownika).

Platforma ma pozwalać na wiele różnych działań związanych z usługami transportowymi, m.in:

(…).

d)co jest efektem Pana działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji projektów stanowiących przedmiot wniosku?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy jest powstanie zupełnie nowego kodu. Nowe zastosowania wytworzonego oprogramowania zostały szczegółowo opisane w odpowiedzi na pytanie 1b).

e)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: We wniosku zostało precyzyjnie opisane, w jaki sposób Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie. Opis realizacji przedsięwzięcia należy odnieść do poszczególnych zleceniodawców.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca X, faktyczne wykonywanie umowy wyglądało w ten sposób, że rozwój platformy został powierzonej dużej liczbie programistów, podzielonej na poszczególne zespoły. Każdy zespół, a w ramach zespołu, każdy programista, odpowiadał za powierzony mu wycinek kodu (funkcjonalności platformy). Wnioskodawca samodzielnie tworzył kod rozwijający funkcjonalności platformy, a następnie ten kod weryfikował i testował. Codziennie odbywały się 15-minutowe spotkania z innymi programistami oraz przełożonymi, celem analizy bieżących postępów. Celem szczegółowego omówienia sytuacji produktu oraz wdrożeń u Klientów końcowych jeden raz w miesiącu odbywały się godzinne spotkania. Doraźnie, w miarę potrzeby, odbywały się także spotkania w mniejszym gronie (zespole) w celu omówienia szczegółów technicznych.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

• (…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

• (…) (platforma online);

• (…) (zarządzanie zadaniami);

• (…) (wymiana danych w zespole);

• (…) (komunikacja z zespołem);

• (…) (komunikacja z zespołem).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot projektujący procesory), faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego aplikacji testujących obciążeniowe urządzenia mobilne. Aplikacje dedykowane były zarówno już istniejącym jak i prototypowym urządzeniom mobilnym, które dopiero miały wejść na rynek konsumencki. Programy symulowały skomplikowane scenariusze, wymagające opracowania nowoczesnych i zaawansowanych metod testowania, dla których nie istniały frameworki (gotowe zestawy narzędzi) i które musiały zostać zaprojektowane w całości przez zespół programistów.

Komponenty urządzeń mobilnych będące jeszcze w fazie prototypu wymagały specyficznych zestawów testowych, różniących się technologią od aplikacji istniejących na rynku. Oznacza to, że istniejące rozwiązania testujące były niewystarczające lub niekompatybilne. Konieczne było samodzielne opracowanie kodu źródłowego i scenariuszy testowych, dostosowanego do specyficznych potrzeb testowanych prototypów. Prace nad aplikacją testującą często wymagają opracowania nowych algorytmów, które realistycznie symulują wzorce użycia aplikacji i urządzeń przez użytkowników. Na przykład konieczne jest uwzględnienie różnych scenariuszy obciążenia, takich jak intensywne odtwarzanie multimediów, korzystanie z aplikacji w tle, czy też zmiany warunków sieciowych, co wymaga nowatorskiego podejścia do tworzenia algorytmów i testowania nowych urządzeń pod kątem wykorzystania w sposób inny, bardziej zaawansowany niż te, które są dostępne na rynku. Wytwarzanie autorskiego kodu, dedykowanego testowaniu konkretnego urządzenia mobilnego zgodnie z wymaganiami klienta pozwala na tworzenie wysoce zindywidualizowanych scenariuszy testowych, które mogą zostać szybko zmodyfikowane lub rozszerzone o nowe funkcje w miarę rozwoju technologii urządzenia.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•(…) (środowisko programistyczne na platformę …);

•(…) (serwer służący do automatyzacji procesu programowania);

•(…) (program do pulpitu zdalnego);

•Urządzenia mobilne podłączone do zdalnej farmy;

•Zwirtualizowane emulatory prototypów różnych urządzeń.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot zajmujący się płatnościami mobilnymi), faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego aplikacji obsługujących płatności na mobilnych terminalach płatniczych z zainstalowanym systemem (…), a następnie testowaniu go.

W zakresie tego zlecenia nie odbywały się spotkania z przełożonymi ani innymi członkami zespołu.

Cała komunikacja odbywała się doraźnie, w miarę potrzeby, za pomocą korespondencji e-mail.

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•Drukarka paragonowa ze zintegrowanym czytnikiem kart płatniczych, wyposażona w ekran dotykowy, oparta na systemie (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot z branży elektromobilności), faktyczne wykonywanie umowy polegało na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego na potrzeby wielu obszarów działania nowego modelu ładowarki dedykowanej pojazdom elektrycznym, m.in:

(…)

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystywał następujące narzędzia:

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (zarządzanie projektem);

•(…);

•(…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (wiodący producent samochodów premium) faktyczne wykonywanie umowy polega na samodzielnym wytwarzaniu kodu źródłowego na potrzeby rozwoju systemów wspomagania parkowania w samochodach osobowych, a dokładnie na:

(…)

Świadcząc usługi, Wnioskodawca wykorzystuje następujące narzędzia:

•(…) (repozytorium kodu i dokumentacji);

•(…) (narzędzie do współpracy przy tworzeniu kodu zespołowego);

•(…) (planowanie i śledzenie procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania);

•(…) (wymiana wiedzy, materiałów, plików wewnątrz zespołu);

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (środowisko programistyczne na platformę …).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Z, faktyczne wykonywanie umowy polega na samodzielnym tworzeniu kodu źródłowego multifunkcyjnej platformy związanej z usługami transportowymi, zarówno na potrzeby oprogramowania webowego (dostępnego z przeglądarki internetowej), mobilnego, jak i backendu (wewnętrznych systemów działania, niedostępnych dla użytkownika).

Narzędzia używane w firmie:

•(…) (repozytorium kodu);

•(…) (komunikacja z zespołem);

•(…) (planowanie i śledzenie procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania);

•(…) (wymiana wiedzy, materiałów, plików wewnątrz zespołu);

•(…) (środowisko programistyczne na platformę …).

2)W czym przejawiał siętwórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowań”, których dotyczy wniosek?

Należy wyjaśnić jakie konkretne działania będzie podejmował Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego „oprogramowania”, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

Odpowiedź: Działania Wnioskodawcy, prowadzące do usprawnienia wytworzonego już wcześniej oprogramowania polegają przede wszystkim na tworzeniu nowego kodu, który po zaimplementowaniu do kodu programu już istniejącego, powoduje wprowadzenie nowych jego funkcjonalności lub usprawnienia funkcjonalności już istniejących.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „oprogramowanie”? jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

Odpowiedź: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w oparciu o języki programowania (…). Same języki oprogramowania nie korzystają z ochrony prawnoautorskiej.

Narzędzia, z których korzystał Wnioskodawca zostały szczegółowo opisane we wniosku. W tym miejscu należy jednak wskazać, że nowe koncepcje i rozwiązania, o których mowa w pytaniu, przejawiają się w takim zastosowaniu języka programowania, które, dzięki kreatywności Wnioskodawcy, prowadzi do powstania nowego kodu wprowadzającego nowe funkcjonalności programu lub usprawniającego funkcjonalności już istniejące.

c)co spowodowało, iż wytworzone nowe „oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czympolega oryginalność tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: To, że wytworzone oprogramowanie różni się od już funkcjonującego jest spowodowane tym, że jest to zupełnie nowy kod. O tym, co konkretnie odróżnia oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę od już istniejących na rynku była mowa w odpowiedzi na pytanie 1 b).

d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Wnioskodawca wytarza kod za pomocą wyżej opisanych języków programowania. Wykorzystanie tych języków w kreatywny sposób prowadzi do tego, że powstałe rozwiązania są innowacyjne.

3)Proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie realizowanego „oprogramowania” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Cele w zakresie realizowania oprogramowania zostały omówione w odpowiedzi na pytanie 1 c).

b)jakie konkretnie cele miały zostać osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpi opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Cele w zakresie realizowania oprogramowania zostały omówione w odpowiedzi na pytanie 1c).

Jeśli chodzi o zasoby ludzkie, to tak jak zostało to opisane we wniosku, Wnioskodawca jest częścią większego zespołu zmierzającego do osiągnięcia konkretnego celu. Specyfika usług świadczonych przez Wnioskodawcę stanowi o tym, że niezbędnymi zasobami rzeczowymi do powstania nowego kodu najczęściej są komputer i telefon komórkowy. Niekiedy potrzebne są też inne urządzenia, np. terminale płatnicze, jeśli Wnioskodawca tworzy program dotyczący takiego urządzenia. Jeśli chodzi o zasoby finansowe, prace finansuje zleceniodawca, także poprzez zapłatę wynagrodzenia (w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych).

c)na czym polegała systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Przekładając powyższe na sytuację Wnioskodawcy trzeba wskazać, że systematyczność Wnioskodawcy polega na tym, że Wnioskodawca dąży do osiągnięcia stawianych celów w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, tj. zgodny z harmonogramem prac ustalanym we współpracy ze zleceniodawcami. Wnioskodawcy nie był w żaden sposób narzucany czas świadczonych usług, ale sam musiał ten czas dostosowywać do tego by realizować harmonogram.

Wnioskodawca sam planował rozkład czynności i swój plan dnia, jednak czynił to w taki sposób, by sprostać harmonogramowi prac.

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie?) w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź: Harmonogram prac był ustalany we współpracy ze zleceniodawcami, którzy koordynowali pracę wielu programistów w ramach cyklicznych spotkań oraz za pomocą specjalistycznych aplikacji (np. …), wskazanych szczegółowo we wniosku.

4)Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że „(…) Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych” – efekty Pana prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Odpowiedź na to pytanie należy zacząć od konstatacji, że w polskim prawodawstwie nie przewidziano definicji legalnej programu komputerowego.

Problem definicji pojęcia program komputerowy dostrzegło Ministerstwo Finansów i w ogłoszonych 15.7.2019 r. objaśnieniach podatkowych dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box przyjęto, że „pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs" (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/ objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 PrAut. Chodzi tutaj o elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy, a nie np. modele 3D wyświetlane na ekranie wskutek realizacji takich instrukcji (por. wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca, nie zawsze sam tworzy cały program komputerowy od początku do końca (czyli od pierwszego znaku kodu do osiągnięcia przez program wszystkich funkcjonalności). Najczęściej Wnioskodawca, jako członek zespołu, tworzy kod stanowiący fragment większej całości i odpowiada za konkretne funkcjonalności. Niemniej jednak nie może być żadnej wątpliwości, wobec wyżej przytoczonej argumentacji, że tworzony przez Wnioskodawcę kod podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

5)Czy w przypadku rozwoju (zmiany) „oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły/stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W przypadku rozwoju (zmiany) oprogramowania, efektem pracy Wnioskodawcy jest nowy kod, który przed implementacją, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stosownie do argumentacji przytoczonej w odpowiedzi na pytanie nr 4.

6)Czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”?

Odpowiedź: Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy zawsze stanowiły przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze, a więc Wnioskodawcy przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania, co zresztą wprost wynika z umów załączonych do wniosku, które zawierają postanowienia o przeniesieniu na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do utworu (programu) wytworzonego przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania umowy.

7)Czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozbudowywanego/modyfikowanego/ulepszanego oprogramowania/programu komputerowego mają charakter rutynowych, okresowych zmian?

Odpowiedź: Wprowadzane przez Wnioskodawcę zmiany do rozbudowywanego/modyfikowanego/ulepszanego oprogramowania/ programu komputerowego, nie mają charakteru rutynowego ani okresowego.

Zawsze podnoszą jakość, efektywność lub funkcjonalność programu.

8)Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, współtworzenia, jak i rozwijania, były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

•zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

•nie były efektem pracy, która wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

•nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów?

Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy (kod) zawsze, tj. w przypadku ich tworzenia, współtworzenia oraz rozwijania, były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Co do współtwórczości trzeba jednak zaznaczyć, że kod Wnioskodawca zawsze tworzy sam. Nigdy nie jest tak, że Wnioskodawca współtworzy ten sam fragment kodu z inną osobą. Współtwórstwo może się tutaj odnosić wyłącznie do tego, że fragment kodu napisany samodzielnie przez Wnioskodawcę, stanowi następnie część większej całości, współtworzonej przez wiele osób.

Tworzony przez Wnioskodawcę kod zawsze miał oryginalny, twórczy charakter oraz był kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej (tj. Wnioskodawca zawsze tworzył kod samodzielnie od podstaw). Wytworzenie takich efektów wymagało oczywiście wiedzy programistycznej (znajomości języka programowania), podobnie jak napisanie utworu literackiego wymaga znajomości języka. Natomiast treść kodu, podobnie jak treść utworu literackiego, stanowi o jego twórczym charakterze. Efekty te nie mają charakteru powtarzalnego, nie były techniczną, lecz twórczą realizacją projektów zlecanych przez kontrahentów.

9)W jaki sposób umowa ze zleceniodawcą regulowała kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymywał Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę praw do „programu komputerowego”;

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich i czy ulgą IP Box zamierza objąć Pan również wynagrodzenie z tego tytułu)?

Odpowiedź: Kwestia wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę została uregulowana w umowach z poszczególnymi kontrahentami, które zostały załączone do wniosku. We wszystkich umowach wynagrodzenie Wnioskodawcy zostało ustalone albo ryczałtowo miesięcznie za świadczenie usług albo dziennie/godzinowo z miesięcznym okresem rozliczeniowym. W tej kwocie zawarte było wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów (kodu) wytworzonych w ramach wykonywania umów. W żadnej z umów nie zostało odrębnie ustalone wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych, ponieważ nie istnieje taki obowiązek.

Jednakże, Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie wyodrębnić dochód uzyskiwany z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania.

Szczegółowy tego opis w jaki sposób Wnioskodawca to czyni, został zawarty w odpowiedzi na pytanie numer 17.

Wobec tego, ulgą IP BOX Wnioskodawca ma zamiar objąć tylko część uzyskiwanego dochodu, odpowiadającą udziałowi pracy twórczej (tworzeniu kodu) w całkowitym czasie pracy. Dochód z pozostałych usług nie będzie objęty ulgą IP BOX.

10)Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następował z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie autorskich praw majątkowych nastąpiło zgodnie z art. 41 oraz 53 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak do wniosku zostały załączone umowy i kwestia ta zdaniem Wnioskodawcy winna zostać oceniona przez organ.

11)Czy faktury, które Pan wystawiał na rzecz zleceniodawcy wyodrębniały wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na zleceniodawcę? Jeśli nie, proszę by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób będzie Pan określał Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury nie wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu autorskich praw majątkowych, z przyczyn opisanych w odpowiedzi na pytanie numer 9. Wszystkie umowy zawarte przez Wnioskodawcę, a załączone do wniosku, zawierają postanowienia, zgodnie z którymi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawarte jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług.

Niemniej jednak Wnioskodawca jest w stanie określić, jaka część jego przychodu i dochodu przypada za przeniesienie autorskich praw majątkowych, a jaka za świadczenie innych usług poprzez obliczenie stosunku czasu pracy przeznaczonego na wytwarzanie oprogramowania (pisania kodu) do czasu pracy przeznaczonego na świadczenie innych usług (doradztwo, spotkania). Szczegółowe zasady obliczania tej proporcji zostały omówione w odpowiedzi na pytanie numer 17.

12)Jak opodatkowana jest Pana działalność gospodarcza w roku 2025 (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w formie karty podatkowej)?

Odpowiedź: Działalność Wnioskodawcy w 2025 r. opodatkowana jest podatkiem liniowym.

13)Czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartymi umowami, były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź: Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie były pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego czynności. Wynika to załączonych do wniosków umów.

Wnioskodawca miał swobodę w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług.

14)Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Pana oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Pan czy zlecający wykonanie tych czynności?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za swoje działania lub zaniechania wobec osób trzecich. Wynika to wprost z umów załączonych do wniosku.

15)Czy wykonując te usługi ponosił Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze wynikające z realizacji umów załączonych do wniosku. Ryzyko to polegało m.in. na ponoszeniu pełnej odpowiedzialności za własne działanie lub zaniechanie.

16)W jaki sposób umowa ze zleceniobiorcą regulowała/reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na zleceniobiorcę praw do konkretnych stworzonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób nastąpiło wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na zleceniobiorcę (jakie czynności realizuje odpowiednio Pan i zleceniobiorca)? Co potwierdza/potwierdzało przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Umowy zawarte przez Wnioskodawcę stanowią załącznik do wniosku. Każda z nich zawiera postanowienia o przeniesieniu autorskich praw majątkowych do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę. Przeniesienie tych praw potwierdza zatem umowa, a nadto takie czynności jak przekazanie kodu zleceniodawcy i jego implementacja. Sama umowa nie wyodrębnia konkretnego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę. Natomiast, w ramach jednej umowy rozwijana jest grupa programów dotycząca tylko jednego rozwiązania, będącego unikalnym na skalę światową produktem, a więc wyodrębnienie jest oczywiste, a nadto Wnioskodawca prowadzi ewidencję o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, gdzie wyodrębnia dochód uzyskany z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

17)Czy i w jaki sposób obliczał Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odpowiedź: Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus od 2019 r. za pomocą arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięcznego zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki (koszty faktyczne) dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wnioskodawca weryfikuje ilość godzin przepracowanych danego dnia, a następnie od tego czasu odlicza wszelkie spotkania i inne czynności, które nie dotyczą bezpośrednio tworzenia kodu. W ten sposób ustala proporcję, w której czas poświęcił na tworzenie kodu (a więc, w ocenie Wnioskodawcy, pracę badawczo-rozwojową) oraz pozostałe czynności, które badawczo-rozwojowe nie są.

Jednocześnie, od kwot na fakturach Wnioskodawca odlicza zwroty kosztów za sprzęt, wyjazdy służbowe, itp. a więc Wnioskodawca oblicza kwotę, która stanowi jego wynagrodzenie za świadczenie usług, a następnie odnosi ją do wyżej opisanej proporcji (tj. proporcji, w której czas pracy przeznaczony był na tworzenie kodu oraz na inne czynności).

W ten sposób Wnioskodawca jest w stanie niezwykle precyzyjnie określić, jaka część uzyskiwanego wynagrodzenia przypada na tworzenie kodu (w ocenie Wnioskodawcy pracę badawczo-rozwojową), a jaka część przypada na inne czynności. Na tej podstawie Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus.

Wszelkie wpisy KPiR Wnioskodawca uwzględnia w arkuszu kalkulacyjnym. Te koszty, które nie są bezpośrednio związane z tworzeniem oprogramowania (czynsze, wynajem biur, koszty bankowe i prowizje) Wnioskodawca odlicza tylko od części opodatkowanej stawką 19% (nie uwzględnia ich w obliczaniu wskaźnika nexus). Przy obliczaniu wskaźnika nexus Wnioskodawca bierze pod uwagę wyłącznie koszty bezpośrednio związane z tworzeniem oprogramowania.

Pytania

1.Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt. 38 Ustawy? (stwierdzenie o prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie jest elementem stanu faktycznego, lecz własnego stanowiska Wnioskodawcy)?

2.Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może złożyć korektę zeznań podatkowych za lata 2021-2024 i skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w tych latach preferencyjną stawką opodatkowania 5% (Wnioskodawca na bieżąco prowadzi ewidencję i jest to element stanu faktycznego)?

3.Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może skorzystać z opodatkowania dochodu uzyskanego w 2025 r. preferencyjną stawką opodatkowania 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku opisanego powyżej stanu faktycznego, możliwe jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego za lata 2021-2025. W ocenie Wnioskodawcy zatem odpowiedź na wszystkie zadane pytania winna być twierdząca.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1.wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2.polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3.polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 Ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 Ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przekładając powyższe na stan niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu przywołanych przepisów.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne w kontekście niniejszego stanu faktycznego, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wobec powyższego, aby podatnik mógł skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania musi osiągać dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które definiuje art. 30ca ust 2 Ustawy. Zgodnie z tym przepisem, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z powyższego, pojęcie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do autorskiego prawa do programu komputerowego, odnosi się do terminu „działalności badawczo- rozwojowej". Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo- rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte z kolei w art. 5a pkt 39 i 40 Ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 Ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 cyt. ustawy wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Wobec powyższego, pracami badawczo-rozwojowymi w rozumieniu ustawy jest m.in. świadczenie usług obejmujących nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, przy czym musi to być działalność twórcza, podejmowana w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt. 38 Ustawy, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, jest twierdzące. Jego usługi odznaczają się bardzo dużą innowacyjnością, w efekcie jego pracy powstaje nowy kod, zapewniający nowe funkcjonalności, nieobecne dotychczas na rynku. Usługi świadczy w sposób systematyczny, podejmując czynności codziennie (w przypadku niektórych umów od poniedziałku do piątku, a innych w nienormowanym czasie pracy). Wynikiem prac podjętych przez Wnioskodawcę jest zaistnienie zupełnie nowych, dotychczas nieistniejących i innowacyjnych funkcjonalności.

Zgodnie z definicją wyrażoną w art. 30ca ust. 2 Ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Należy więc dokonać analizy, czy Wnioskodawca tworzy programy komputerowe, podlegające ochronie prawnej. Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej: "ustawa o prawie autorskim"). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo - rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Okoliczność, iż zleceniodawcy Wnioskodawcy pochodzą z zagranicy, nie ma dla niniejszej sprawy żadnego znaczenia, gdyż skoro Wnioskodawca posiada stałą rezydencję podatkową w Polsce, stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego. Nie ulega zatem najmniejszej wątpliwości, że Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podatnik chcący skorzystać z preferencji, będącej przedmiotem niniejszego wniosku, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy). Zgodnie natomiast, z art. 30ca ust. 7 Ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak już wyżej wskazano, w ocenie Wnioskodawcy osiąga on dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, co wynika wprost z załączonych umów.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 Ustawy). Według art. 30cb ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Wnioskodawca, obok podatkowej księgi przychodów i rozchodów, od 1 stycznia 2019 r. prowadzi także odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy.

Reasumując, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części (zarówno tego wytworzonego, rozwijanego jak i modyfikowanego), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 cyt. ustawy.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu uzyskanego nie tylko w roku 2025 r. i kolejnych, ale też w latach 2021-2024. W tym celu konieczne jest złożenie korekty zeznania rocznego za te lata. Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.

Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 z póżn. zm.), zwanej dalej: Ordynacja, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Jak zaś stanowi art. 80 § 1 Ordynacji, prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu.

Wnioskodawca może zatem złożyć korektę zeznań za lata 2021-2024. Warunkiem skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy. Ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco. Wnioskodawca pozostaje jeszcze w terminie na złożenie korekty deklaracji podatkowych złożonych za lata 2021-2024. W zaistniałym stanie faktycznym, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełniał warunki skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania także w latach 2021-2024 r. i wobec bieżącego prowadzenia ewidencji, może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu uzyskanego w tych lata preferencyjną stawką.

Mając więc na uwadze, iż:

1.w ocenie Wnioskodawcy prowadzi on pozarolniczą działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochód, tj. prowadzi działalność zarobkową w rozumieniu art. 5a ust. 6 Ustawy i nie zachodzi żadna z przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 5b ust. 1 Ustawy, co wprost wynika z załączonych umów;

2.w ocenie Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności uzyskuje on dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegających ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy), a który to dochód został uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, co wynika wprost z załączonych umów (art. 30ca ust. 7 Ustawy);

3.Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy

- stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2 i 3 jest twierdzące.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że świadczy Pan na terytorium Polski wysokospecjalistyczne usługi programistyczne na rzecz różnych podmiotów, głównie zagranicznych. Jest Pan zawsze jest członkiem zespołu programistów, ale kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami konkretnego zleceniodawcy.

Każdy z programistów przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości. Ponieważ współtworzone oprogramowanie składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, prawa autorskie do tych poszczególnych elementów przysługują temu programiście, który je napisał.

Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku rozwoju (zmiany) oprogramowania, efektem Pana pracy jest nowy kod, który przed implementacją, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty Pana samodzielnej pracy są odrębnymi programami komputerowymi, bowiem jak Pan wskazał, efekty Pana samodzielnej pracy zawsze stanowiły przejaw Pana działalności twórczej o indywidualnym charakterze oraz przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania.

Tworzony przez Pana kod prowadzi do powstania nowych aplikacji, platform i produktów lub poprawia użyteczność i funkcjonalność aplikacji, platform i produktów już istniejących.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzony przez Pana kod prowadzi do powstania nowych aplikacji, platform i produktów lub poprawia użyteczność i funkcjonalność aplikacji, platform i produktów już istniejących. Stworzone i uaktualnione aplikacje, platformy i produkty odróżniają się od już funkcjonujących rozwiązań na rynku.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjny jest efekt stosowania przez Pana języków oprogramowania, a więc program komputerowy lub jego część. Nowe koncepcje i rozwiązania przejawiają się w takim zastosowaniu języka programowania, które, dzięki Pana kreatywności, prowadzi do powstania nowego kodu wprowadzającego nowe funkcjonalności programu lub usprawniającego funkcjonalności już istniejące. Wprowadzane przez Pana zmiany do rozbudowywanego/modyfikowanego/ulepszanego oprogramowania/ programu komputerowego, nie mają charakteru rutynowego ani okresowego. Zawsze podnoszą jakość, efektywność lub funkcjonalność programu. Tworzony przez Pana kod zawsze miał oryginalny, twórczy charakter oraz był kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej (tj. zawsze tworzył Pan kod samodzielnie od podstaw). Wytworzenie takich efektów wymagało wiedzy programistycznej (znajomości języka programowania), podobnie jak napisanie utworu literackiego wymaga znajomości języka. Natomiast treść kodu, podobnie jak treść utworu literackiego, stanowi o jego twórczym charakterze. Efekty te nie mają charakteru powtarzalnego, nie były techniczną, lecz twórczą realizacją projektów zlecanych przez kontrahentów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że tworząc oprogramowanie, działał Pan na podstawie zawartych umów. Cele wyznaczane były we współpracy ze zleceniodawcami. Konkretne cele, którym musiał Pan sprostać, odnosiły się do każdego ze zleceniodawców z osobna.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot zajmujący się płatnościami mobilnymi) celem projektu było stworzenie platformy white-label (możliwej do używania pod własną marką), która pozwala na znaczące uproszczenie wdrażania procesów płatniczych dla użytkowników biznesowych (m.in. dzięki zapewnieniu jednolitej komunikacji i integracji między różnymi terminalami płatniczymi za pomocą biblioteki …). Dzięki temu użytkownicy platformy mogą skrócić czas wdrożeń systemów płatniczych w swoich firmach, zoptymalizować koszty oraz poprawić elastyczność i wydajność systemów płatniczych.

Jest Pan częścią większego zespołu programistów, w ramach których zmierza Pan do osiągnięcia konkretnego celu. Specyfika usług świadczonych przez Pana stanowi o tym, że niezbędnymi zasobami rzeczowymi do powstania nowego kodu najczęściej są komputer i telefon komórkowy. Niekiedy potrzebne są też inne urządzenia, np. terminale płatnicze, jeśli tworzy Pan program dotyczący takiego urządzenia. Jeśli chodzi o zasoby finansowe, prace finansuje zleceniodawca, także poprzez zapłatę wynagrodzenia (w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych).

Systematyczność w Pana działalności polega na tym, że dąży Pan do osiągnięcia stawianych celów w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, tj. zgodny z harmonogramem prac ustalanym we współpracy ze zleceniodawcami. Nie był Panu w żaden sposób narzucany czas świadczonych usług, ale sam musiał ten czas dostosowywać do tego by realizować harmonogram. Sam planował Pan rozkład czynności i swój plan dnia, jednak czynił to w taki sposób, by sprostać harmonogramowi prac. Harmonogram prac był ustalany we współpracy ze zleceniodawcami, którzy koordynowali pracę wielu programistów w ramach cyklicznych spotkań oraz za pomocą specjalistycznych aplikacji (np. ..), wskazanych szczegółowo we wniosku.

W trakcie realizacji projektów uczestniczy/uczestniczył Pan w spotkaniach m.in. z innymi członkami zespołu celem analizy bieżących postępów, konkretnych rozwiązań technicznych, omówienia konkretnych rozwiązań technicznych, rozwoju produktu, wdrożeń oraz w spotkaniach z klientami w celu szczegółowego omówienia postępu prac. W celu sprawnej i terminowej realizacji projektów wykorzystywał Pan szereg narzędzi opisanych we wniosku

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

W opisie sprawy wskazał Pan, że nabywa Pan, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan, że jest Pan magistrem informatyki, a także posiada wieloletnie (od 04.2012) zawodowe doświadczenie w tworzeniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych w oparciu o języki programowania: (…). Znajomość języków programowania oraz umiejętność wytwarzania oprogramowania rozwija się wraz ze zdobywanym doświadczeniem. Przed rozpoczęciem projektów opisanych we wniosku był Pan już bardzo doświadczonym programistą, zdolnym to wytwarzania innowacyjnego oprogramowania. W Pana ocenie, Pana działania zmierzają do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazał Pan, że innowacyjny jest efekt stosowania języków oprogramowania, a więc program komputerowy lub jego część.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot projektujący procesory), tworzone przez Pana aplikacje dedykowane były zarówno już istniejącym jak i prototypowym urządzeniom mobilnym, które dopiero miały wejść na rynek konsumencki. Programy symulowały skomplikowane scenariusze, wymagające opracowania nowoczesnych i zaawansowanych metod testowania, dla których nie istniały frameworki (gotowe zestawy narzędzi) i które musiały zostać zaprojektowane w całości przez zespół programistów. Komponenty urządzeń mobilnych będące jeszcze w fazie prototypu wymagały specyficznych zestawów testowych, różniących się technologią od aplikacji istniejących na rynku. Oznacza to, że istniejące rozwiązania testujące były niewystarczające lub niekompatybilne. Konieczne było samodzielne opracowanie kodu źródłowego i scenariuszy testowych, dostosowanego do specyficznych potrzeb testowanych prototypów.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot zajmujący się płatnościami mobilnymi) tworzył Pan platformę, która umożliwiała m.in. jednolitą komunikację i integrację między różnymi terminalami płatniczymi za pomocą biblioteki (…), co pozwala na uproszczenie wdrażania procesów płatniczych. Dzięki temu użytkownicy platformy mogą skrócić czas wdrożeń systemów płatniczych w swoich firmach, zoptymalizować koszty oraz poprawić elastyczność i wydajność systemów płatniczych.

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (Podmiot z branży elektromobilności), Pana zadaniem była praca nad rozwojem oprogramowania supernowoczesnej i superszybkiej ładowarki do pojazdów elektrycznych o mocy przewyższającej obecne standardy (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Y (wiodący producent samochodów premium) tworzył Pan innowacyjnego asystenta parkowania (…).

W przypadku zleceniodawcy opisanego we wniosku jako zleceniodawca Z, innowacyjność platformy, którą Pan tworzy, opiera się w znaczącej mierze na jej wszechstronności (…).

Pana działania, prowadzące do usprawnienia wytworzonego już wcześniej oprogramowania polegają przede wszystkim na tworzeniu nowego kodu, który po zaimplementowaniu do kodu programu już istniejącego, powoduje wprowadzenie nowych jego funkcjonalności lub usprawnienia funkcjonalności już istniejących. Tworzy Pan oprogramowanie w oparciu o języki programowania opisane we wniosku. Nowe koncepcje i rozwiązania przejawiają się w takim zastosowaniu języka programowania, które, dzięki Pana kreatywności, prowadzi do powstania nowego kodu wprowadzającego nowe funkcjonalności programu lub usprawniającego funkcjonalności już istniejące. To, że wytworzone oprogramowanie różni się od już funkcjonującego jest spowodowane tym, że jest to zupełnie nowy kod. Wytarza Pan kod za pomocą opisanych we wniosku języków programowania. Wykorzystanie tych języków w kreatywny sposób prowadzi do tego, że powstałe rozwiązania są innowacyjne.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w prowadzonej działalności nabywa, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzony przez Pana kod prowadzi do powstania nowych aplikacji, platform i produktów lub poprawia użyteczność i funkcjonalność aplikacji, platform i produktów już istniejących. Stworzone i uaktualnione aplikacje, platformy i produkty odróżniają się od już funkcjonujących rozwiązań na rynku. Wyznaczał Pan cele we współpracy ze zleceniodawcami - działał Pan na podstawie zawartych umów. Dążył Pan do osiągnięcia stawianych celów w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, tj. zgodny z harmonogramem prac ustalanym we współpracy ze zleceniodawcami. Nie był Panu w żaden sposób narzucany czas świadczonych usług, ale sam musiał ten czas dostosowywać do tego by realizować harmonogram. Sam planował Pan rozkład czynności i swój plan dnia, jednak czynił to w taki sposób, by sprostać harmonogramowi prac. Posiada Pan wieloletnie zawodowe doświadczenie w tworzeniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych w oparciu o języki programowania: (…). Znajomość języków programowania oraz umiejętność wytwarzania oprogramowania rozwija się wraz ze zdobywanym doświadczeniem. Nowe koncepcje i rozwiązania przejawiają się w takim zastosowaniu języka programowania, które, dzięki Pana kreatywności, prowadzi do powstania nowego kodu wprowadzającego nowe funkcjonalności programu lub usprawniającego funkcjonalności już istniejące.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania;

-od dnia 1 stycznia 2019 r., prowadzi Pan na bieżąco odrębną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy zauważyć, że art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie powyższego należy uznać, że uzyskane przez Pana dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, tworzone przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2021-2024 oraz za rok 2025.

Przechodząc do kwestii korekty zeznań podatkowych za lata 2021-2024 wyjaśniam, co następuje.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Skoro – jak stwierdzono powyżej – w zakresie objętym wnioskiem uzyskuje Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opodatkowany stawką podatku w wysokości 5%, to może Pan dokonać korekty zeznań rocznych złożonych za lata 2021-2024 i rozliczyć ww. dochód z uwzględnieniem stawki podatku wynoszącej 5%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Zaznaczam również, że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku dokumentów – jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę we wniosku, zadanym przez niego pytaniem oraz zajętym stanowiskiem. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie