Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lipca 2025 r.  o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 sierpnia 2025 r. złożonym 8 sierpnia 2025 r. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowani - sprzedający są osobami fizycznymi, obywatelami Polski, na stałe mieszkającymi na terenie Polski. Sprzedający chcą dokonać zbycia nieruchomości użytkowej zlokalizowanej na terenie gminy X, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ….. Sprzedający są dla siebie osobami obcymi, byłymi wspólnikami spółki cywilnej, w ramach której była prowadzona działalność gospodarcza do 7 września 2016 r. Sprzedający dnia 16 lipca 2010 r. nabyli nieruchomość użytkową o powierzchni 2473 m² zabudowaną budynkiem produkcyjnym o powierzchni 223 m² oraz budynkiem socjalnym o powierzchni 44,8 m² na zasadach współwłasności łącznej do majątku spółki cywilnej dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Nabycie przedmiotowej nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem VAT i transakcja nie została udokumentowana fakturą VAT. Nieruchomość znajdowała się w ewidencji środków trwałych. Przed zakończeniem działalności gospodarczej spółki cywilnej sprzedający dokonali wycofania nieruchomości z majątku spółki i wykreślenia jej z ewidencji środków trwałych uchwałą spółki z 31 maja 2016 r.

Aktualnie Zainteresowana będąca stroną postępowania nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest i nie była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Aktualnie Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie prowadzi działalności gospodarczej. Pobiera emeryturę z ZUS, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z tytułu wynajmu nieruchomości, której dotyczy zapytanie. Oboje Zainteresowani uzyskują przychód z wynajmu nieruchomości mieszkalnych będących odrębnymi składnikami ich majątku osobistego.

Po zakończeniu działalności spółki cywilnej z 7 września 2016 r. nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie podejmowali takiej działalności i nie zamierzają jej podejmować. Nieruchomość była wykorzystywana jako przedmiot najmu w ramach zarządu własnością prywatną przez każdego ze współwłaścicieli. W trakcie trwania wynajmu współwłaściciele ponieśli jedynie drobne wydatki remontowe zabezpieczające bieżące utrzymanie nieruchomości. Na nieruchomości nie były prowadzone żadne prace, które mogły zwiększyć jej wartość i uatrakcyjnić jako obiekt pod względem sprzedaży. Data ewentualnej transakcji nie jest jeszcze znana.

Decyzja współwłaścicieli o sprzedaży nieruchomości została podjęta z chęci uporządkowania spraw majątkowych. Zważywszy na to, że są to osoby obce, a jeden ze współwłaścicieli jest w dość zaawansowanym wieku (78 lat) wydaje się, że decyzja o sprzedaży współwłasności jest racjonalna, zapewni stabilność ekonomiczną w przyszłości oraz w przypadku śmierci któregokolwiek ze sprzedających nie nastręczy problemów prawnych i ekonomicznych najbliższej rodzinie.

Pytanie

Czy przychód uzyskany przez sprzedających ze sprzedaży nieruchomości użytkowej po upływie 6 lat od dnia likwidacji działalności gospodarczej nie będzie stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy przedmiotowa nieruchomość była przedmiotem najmu prywatnego tylko dla jednego najemcy, przed dokonaniem jej sprzedaży?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdanie Państwa, sprzedaż nieruchomości będzie związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i przejawem realizacji prawa do rozporządzania składnikami majątku prywatnego. Przychód uzyskany z planowanej transakcji nie spowoduje powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Zdaniem Państwa świadczą o tym następujące okoliczności:

• nieruchomość będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży była wykorzystywana przez Wnioskodawców do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, od jej zakończenia minęło 9 lat,
• Wnioskodawcy wynajmowali tą nieruchomość po zakończeniu działalności jako składnik majątku prywatnego każdego z nich,
• w tym czasie nie dokonywali modernizacji, ani nie przeprowadzali zmian w celu podniesienia standardów i wzrostu wartości nieruchomości (zostały wykonane drobne prace remontowe mające na celu bieżące zabezpieczenie nieruchomości),
• nieruchomość nie była wykorzystywana dla celów rolniczych,
• transakcja sprzedaży ma charakter incydentalny,
• sprzedający nie działają jako profesjonalny podmiot gospodarczy,
• sprzedający nie prowadzą działalności gospodarczej i nie planują jej podejmować,
• transakcja sprzedaży nastąpi po upływie długiego okresu czasu - od nabycia nieruchomości minęło 15 lat, a od dnia wycofania jej z działalności gospodarczej 9 lat,
• intencją sprzedających jest uporządkowanie spraw majątkowych ze względu na wiek jednego z nich.

W świetle powyższego stanu faktycznego uważają Państwo, że transakcja nie jest realizowana w ramach działalności gospodarczej i tym samym przychód uzyskany przez sprzedających nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Jak również dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 28 powołanej ustawy:

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi - w rozumieniu art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na mocy art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei w myśl art. 8 ust. 2 tej ustawy:

Wobec tego przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną wspólnicy będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku tej spółki.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zatem, przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres, jaki upłynął między datą wycofania ich z tej działalności a datą ich sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast, gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że chcą Państwo dokonać zbycia nieruchomości użytkowej. Państwo są dla siebie osobami obcymi, byłymi wspólnikami spółki cywilnej, w ramach której była prowadzona działalność gospodarcza do 7 września 2016 r. Nieruchomość użytkową zabudowaną budynkiem produkcyjnym oraz budynkiem socjalnym nabyli Państwo16 lipca 2010 r. - na zasadach współwłasności łącznej do majątku spółki cywilnej dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość znajdowała się w ewidencji środków trwałych. Przed zakończeniem działalności gospodarczej spółki cywilnej dokonali Państwo wycofania nieruchomości z majątku spółki i wykreślenia jej z ewidencji środków trwałych uchwałą spółki z 31 maja 2016 r.

Aktualnie nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej. Oboje uzyskują Państwo przychód z wynajmu nieruchomości mieszkalnych będących odrębnymi składnikami Państwa majątku osobistego. Po zakończeniu działalności spółki cywilnej nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Nie podejmowali Państwo takiej działalności i nie zamierzają jej podejmować. Nieruchomość była wykorzystywana jako przedmiot najmu w ramach zarządu własnością prywatną przez każdego ze współwłaścicieli. Data ewentualnej transakcji nie jest jeszcze znana.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przypadku planowanej przez Państwa sprzedaży przedmiotowej nieruchomości użytkowej wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, nie powstanie po Państwa stronie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania tej nieruchomości z działalności gospodarczej.

Ponadto, w Państwa sytuacji zastosowania nie będzie miał art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ – jak wynika z wniosku - nieruchomość ta nie ma charakteru mieszkalnego i wykorzystywali Państwo ją w działalności gospodarczej, tj. w spółce cywilnej. Natomiast, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W konsekwencji, przychód uzyskany przez Państwa z planowanej sprzedaży opisanej nieruchomości po upływie 6 lat od wycofania jej z działalności gospodarczej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.