Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. W odpowiedzi na wezwanie uzupełniła go Pani pismem z 17 lipca 2025 r. (wpływ do tutejszego organu 18 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Urodziła się Pani na Ukrainie. Posiada Pani obywatelstwo Ukraińskie.

Jest Pani Polką z pochodzenia.

Wyjechała Pani do Polski z Ukrainy 29 lutego 2024 r. na podstawie ruchu bezwizowego. Do tego czasu zamieszkiwała i pracowała Pani na Ukrainie.

W dniu 1 kwietnia 2024 r. rozpoczęła Pani prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na terytorium RP.

Średni miesięczny przychód z działalności gospodarczej oscyluje w granicach (...) tys. euro.

Suma osiąganych przez Panią przychodów przekroczy kwotę 85 528 zł.

Wybrała Pani opodatkowanie działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Decyzją z 11 kwietnia 2025 r. Konsul RP w (...) przyznał Pani Kartę Polaka.

Zamieszkuje Pani na terenie Polski z dwuletnim synem, dla którego złożyła Pani wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy. Po uzyskaniu zezwolenia dla syna, będzie starać się Pani o zezwolenie na pobyt stały.

Zakupiła Pani mieszkanie w (...) i zamieszkuje Pani w nim wraz z dzieckiem.

Od daty wjazdu do Polski, nie planuje Pani wracać na Ukrainę. Prowadzi tu Pani działalność gospodarczą, pozyskuje kontrahentów, ma Pani tutaj przyjaciół. Pani centrum życiowe i gospodarcze znajduje się w Polsce. Planuje Pani pozostać w Polsce na stałe.

Chce skorzystać Pani z ulgi na powrót od roku 2025.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

-trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. 2024 r. oraz

-okres od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Do 2024 r. rozliczała Pani podatki wyłącznie na terytorium Ukrainy. Od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, rozlicza Pani podatki wyłącznie na terenie Polski.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Data Pani przyjazdu do Polski to 29 lutego 2024 r.

Z dniem przyjazdu do Polski przeniosła Pani również do tego kraju swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych (centrum interesów życiowych).

Uzyskała Pani Kartę Polaka 11 kwietnia 2025 r. Nie miała Pani jej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski.

W latach 2021-2023 i w okresie od 1 stycznia 2024 r. do dnia przyjazdu do Polski miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Ukrainie, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju.

W żadnym z następujących lat podatkowych 2021, 2022, 2023 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

Centrum interesów osobistych i gospodarczych w latach 2021, 2022, 2023 oraz w okresie od 1 stycznia 2024 r. do dnia przyjazdu do Polski miała Pani na Ukrainie.

Nie jest Pani w posiadaniu certyfikatu rezydencji, tj. zaświadczenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych wydanego przez organ administracji podatkowej Ukrainy. Niemniej, oświadcza Pani, że w zakresie stanu faktycznego, przed dniem 29 lutego 2024 r. posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Ukrainie.

Posiada Pani umowy z kontrahentami zawieranymi jako przedsiębiorca na Ukrainie oraz deklaracje podatkowe. Poza tym wskazuje Pani, że interpretacja jest wydawana w oparciu o stan faktyczny wskazany we wniosku. KIS wydaje interpretację przepisów prawa w oparciu o stan faktyczny. Weryfikacja stanu faktycznego nie następują na etapie wydania interpretacji, a ewentualnie późniejszych czynności sprawdzających lub kontroli.

Nie korzystała Pani uprzednio, w całości lub w części ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulgi na powrót).

W całym okresie, w którym chce Pani skorzystać z ulgi na powrót planuje Pani uzyskiwać przychody/dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Posiada Pani jednoosobową działalność gospodarczą i planuje ją prowadzić przez cały okres.

Pytanie

Czy przysługuje Pani ulga na powrót w rozliczeniach podatkowych za lata 2025, 2026, 2027?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przysługuje Pani ulga na powrót w rozliczeniach podatkowych za lata 2025, 2026, 2027.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy, przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego uwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

W wyniku przeniesienia w dniu 29 lutego 2024 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ww. ustawy. Nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2024 r. oraz od początku 2024 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski. Spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ww. ustawy.

Kolejnym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

Uzyskała Pani Kartę Polaka w dniu 11 kwietnia 2025 r., tym samym spełniła Pani kryterium określone w 21 ust. 43 pkt 3 lit. a.

W celu skorzystania z przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia, podatnik musi spełnić przewidziany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a warunek, czyli „posiadać” w szczególności Kartę Polaka (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków), co oznacza, że najpóźniej przed końcem pierwszego roku podatkowego (z czterech następujących po sobie lat podatkowych), za który podatnik chce korzystać ze zwolnienia, winien ją posiadać. Jeżeli podatnik w roku X zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i (najpóźniej) w tym roku będzie posiadać Kartę Polaka (przy spełnieniu pozostałych warunków), to zwolnieniem będzie mógł objąć przychody (wskazane w przepisie, do odpowiedniej wysokości itd.) w roku X (od początku roku) oraz w trzech kolejnych latach albo w roku X+1 oraz w trzech kolejnych latach. Jeżeli natomiast podatnik zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku X, lecz Kartę Polaka uzyska dopiero w roku kolejnym, to zwolnieniem będzie mógł objąć przychody (wskazane w przepisie, do odpowiedniej wysokości itd.), przy spełnieniu pozostałych warunków, w roku X+1 (od początku roku) oraz w trzech kolejnych latach.

Uzasadnieniem dla wskazanej interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 152 in fine ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sama konstrukcja podatku dochodowego. Wskazać w tym miejscu należy, że ustawodawca przesądził, że zwolnienie dotyczy przychodów podatnika „w czterech kolejno następujących po sobie latach podatkowych, licząc od początku, roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego”. Zwrócić przy tym należy uwagę, że data zmiany miejsca zamieszkania przesądza jedynie o roku podatkowym, za który przychody podlegać będą zwolnieniu (jest to rok, w którym doszło do zmiany miejsca zamieszkania albo rok następny), nie stanowi natomiast terminu, na który warunek posiadania w szczególności Karty Polaka musi być spełniony. Zwolnienie dotyczy przychodów w okresie „od początku roku” (w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania) albo „od początku roku następnego” pod warunkiem (m.in.) posiadania w szczególności Karty Polaka.

Warunek „posiadania” w szczególności Karty Polaka winien zostać spełniony najpóźniej w roku podatkowym, w którym podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, gdyż wówczas „posiada” Kartę Polaka, jak tego wymaga art. 21 ust. 1 pkt 152 w zw. z ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednocześnie zwolnienie stosowane jest „od początku (wyrazy „od początku” podkreślone przez Sąd) roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku (wyrazy „od początku” podkreślone przez Sąd) roku następnego".

Zwolnieniem są objęte zatem przychody „od początku” roku zmiany miejsca zamieszkania albo „od początku roku następnego”.

Wskazana wykładnia umożliwia skorzystanie ze zwolnienia również przez tych podatników, którzy zmienią miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pod koniec danego roku i w efekcie staną się posiadaczami Karty Polaka w roku kolejnym (proces uzyskiwania Karty Polaka jest, co oczywiste, rozciągnięty w czasie).

Powyższe stanowisko zostało przyjęte przez Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. III SA/Wa 294/24.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

 - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczony Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opisie zdarzenia wskazała Pani, że urodziła się Pani na Ukrainie. Posiada Pani obywatelstwo Ukraińskie. Jest Pani Polką z pochodzenia. Data Pani przyjazdu do Polski to 29 lutego 2024 r. Do tego czasu zamieszkiwała i pracowała Pani na Ukrainie. Z dniem przyjazdu do Polski przeniosła Pani również do tego kraju swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych (centrum interesów życiowych). Zakupiła Pani mieszkanie w (...) i zamieszkuje Pani w nim wraz z dzieckiem (dwuletnim synem). Od daty wjazdu do Polski, nie planuje Pani wracać na Ukrainę. W dniu 1 kwietnia 2024 r. rozpoczęła Pani prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na terytorium RP. Pozyskuje tu Pani kontrahentów, ma Pani tutaj przyjaciół. Pani centrum życiowe i gospodarcze znajduje się w Polsce. Planuje Pani pozostać w Polsce na stałe. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Uzyskała Pani Kartę Polaka 11 kwietnia 2025 r. Nie miała Pani jej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski.

W świetle przedstawionych okoliczności uznać należy, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Panią spełniony, bowiem w związku z przeprowadzą podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto wyjaśniła Pani, że nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. 2024 r. oraz okres od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

W konsekwencji zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w okresie od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce.

Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co jednak najistotniejsze, warunkiem wymienionym w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka lub spełnienie jednego z pozostałych warunków wynikających z tego przepisu.

Zatem wobec literalnego brzmienia przepisów regulujących przedmiotowe zwolnienie, w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających” – tj. z podatnikiem, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b miejsce zamieszkania lub posiada np. Kartę Polaka wymienioną w lit. a przepisu.

Z przedstawionych przez Panią okoliczności wynika, że wyjechała Pani do Polski z Ukrainy 29 lutego 2024 r. na podstawie ruchu bezwizowego i do tego czasu zamieszkiwała i pracowała Pani na Ukrainie.

Nie spełnia Pani zatem warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miała Pani miejsca zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

Na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski nie posiadała Pani również obywatelstwa polskiego, jak też obywatelstwa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, bowiem jak Pani wskazała – posiada Pani obywatelstwo Ukraińskie.

W Pani przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka.

Tymczasem z przedstawionych przez Panią okoliczności wynika, że do Polski przyjechała Pani 29 lutego 2024 r. Z dniem przyjazdu do Polski przeniosła Pani również do tego kraju swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych (centrum interesów życiowych). Uzyskała Pani Kartę Polaka 11 kwietnia 2025 r., nie miała jej Pani na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski.

W świetle przedstawionych przez Panią okoliczności nie spełniła Pani zatem warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącego posiadania Karty Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanego przez Panią wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie w nim zawarte zapadło w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Nie stanowi ono materialnego prawa podatkowego i nie ma mocy powszechnie obowiązującej. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa bowiem zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje ona takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Należy przy tym wskazać, że powołane przez Panią orzeczenie na chwilę obecną jest nieprawomocne.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.