
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 26 czerwca 2025 r. (wpływ 26 czerwca 2025 r. i 28 lipca 2025 r.) oraz pismem z 28 lipca 2025 r. (wpływ 28 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów ma zasadach ogólnych (skala podatkowa). Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od 2 lutego 2025 r. polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania jak i rozwijaniu oprogramowania już istniejącego, w tym w celu jego ulepszenia (działalność w obszarze IT).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy tworzone są programy komputerowe na zlecenie klienta.
Wytworzone w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art 74 i n. ww. ustawy.
Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przez osoby zatrudniane przez Wnioskodawcę na podstawie umów cywilnoprawnych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji i usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji i usług.
Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.
Oprogramowanie jest i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi.
Efektem działania Wnioskodawcy są programy komputerowe, które przykładowo mogą przybierać takie formy jak: architektura systemu, architektura modułów, pojedyncze algorytmy i struktury danych, moduły funkcjonalne, systemy zabezpieczeń aplikacji, oprogramowanie w zakresie stron i serwisów internetowych, oprogramowanie w zakresie tworzenia aplikacji, systemów, programów i narzędzi automatyzujących, architektura bazodanowa, skrypty bazodanowe w zakresie zarządzania danymi i ich przetwarzania, jak również aplikacje wspierające działalność przedsiębiorstw, w których są wdrażane. Dopasowanie istniejącego oprogramowania do potrzeb konkretnego zlecenia wymaga opracowania nowych rozwiązań, tj. nowych funkcji lub parametrów oprogramowania. Wykorzystując więc zdobytą wiedzę, Wnioskodawca tworzy nowe zastosowania, a także zmienione, ulepszone produkty.
Wnioskodawca opracowuje i będzie opracowywał nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład firmy Wnioskodawcy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie w świadczeniu usług programistycznych, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących, znanych Wnioskodawcy.
Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do oprogramowania, udzielenia zgody na wykonywanie praw zależnych do oprogramowania i przeniesienia prawa do udzielania przez klientów Wnioskodawcy zgody na wykonywanie praw zależnych do oprogramowania przez podmioty trzecie.
Wszystkie ww. prawa nabywają i będą nabywać klienci Wnioskodawcy, a Wnioskodawca wyzbywa się i będzie się wyzbywał odpłatnie tych praw.
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich i związane z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do programu komputerowego napisanego w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę są i będą przychodami, a po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu – dochodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu mamy do czynienia w tym przypadku z dochodem z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 i n. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego, w tym stanowiącego ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy).
W sytuacjach, gdy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej rozwijane lub ulepszane jest i będzie istniejące oprogramowanie komputerowe, Wnioskodawca jest i będzie właścicielem tego stworzonego jako rozwinięcie lub ulepszenie oprogramowania (stanowiącego nowe kody, algorytmy w językach programowania, w związku z napisaniem których powstaje nowe kwalifikowane prawo IP) zanim majątkowe prawa autorskie i uprawnienia w zakresie praw zależnych zostaną przeniesione na klienta, udzielone mu.
Wnioskodawca świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce.
Podmiot, dla którego Wnioskodawca przez 2025 r. i do dnia złożenia wniosku wytwarzał oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, nie ma siedziby w Polsce.
Na podstawie zawartej ze Zleceniodawcą umowy Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na rzecz Zleceniodawcy majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji, jak również udziela (i będzie udzielał) zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi (oraz będzie przenosił) na Zleceniodawcę prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.
W zakresie, w jakim Wnioskodawca potrzebuje dostępu do oprogramowania, które ma ulepszyć lub rozwinąć poprzez dopisanie kodu źródłowego rozwiązania, modułu, funkcjonalności (stanowiących nowe oprogramowanie) do oprogramowania, do którego majątkowe prawa autorskie przysługują Zleceniodawcy, Wnioskodawca posiada i powinien posiadać (w przyszłości) uprawnienie do korzystania z udostępnionego mu oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej, udzielanej mu przez Zleceniodawcę w potrzebnym mu zakresie (na polach eksploatacji uprawniających Wnioskodawcę do korzystania z oprogramowania Zleceniodawcy w zakresie, jaki potrzebny jest do wykonania przez Wnioskodawcę zleconych w ramach jego działalności gospodarczej prac programistycznych), otrzymując również zgodę na rozporządzanie i korzystanie z utworu zależnego. W tym miejscu podkreślić należy, że w ramach stworzonego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy ulepszenia lub rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej (utwór, a bardziej szczegółowo program komputerowy) objęte ochroną zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w tym art. 74 tej ustawy).
Jest to oprogramowanie, do którego majątkowe prawa autorskie i uprawnienia w zakresie praw zależnych przysługują i będą przysługiwały Zleceniodawcy (wcześniej zostały przeniesione na Zleceniodawcę, udzielone mu przez Wnioskodawcę lub innych uprawnionych), a Wnioskodawca uzyskuje i będzie uzyskiwał możliwość korzystania z tego oprogramowania (dostęp do kodu źródłowego) na podstawie licencji niewyłącznej udzielanej przez Zleceniodawcę.
Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku prac programistycznych. Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W uzupełnieniach wniosku wyjaśnił Pan, co następuje.
Oprogramowania, których dotyczy wniosek, są oparte o jeden kod bazowy, który umożliwia wydanie go w różnej formie z rozmaitym przeznaczeniem.
Obecne wariacje kodu występują jako programy:
(…).
Innowacyjności tego kodu polega na (…).
(…).
Twórczy charakter działań jest związany z pośrednim (tworzenie konceptów i planowanie pracy) i bezpośrednim tworzeniem kodu (programowanie, analiza kodu oraz pojawiających się błędów, a także wdrożenie na środowiska programistyczne).
Konkretne działania zmierzające do wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, które zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań, w ramach których Wnioskodawca będzie tworzył, rozwijał, ulepszał to:
·(…),
·planowanie pracy (rozbicie na konkretne zadania i estymacja czasu ich realizacji oraz definicja współzależności),
·programowanie,
·analiza kodu (tzw. code review),
·analiza pojawiających się błędów,
·wdrożenie na środowiska programistyczne,
w oparciu o technologie:
(…).
Wnioskodawca stosuje opracowaną przez siebie (…) – jest to innowacyjna koncepcja niewystępująca w praktyce działalności gospodarczej Wnioskodawcy wcześniej.
Oryginalność oprogramowania przejawia się poprzez wykorzystanie (…):
(…).
Działalność prowadzona będzie w sposób uporządkowany. Opiera się o (…). Cykle wykonania oprogramowania zawierają się w 3-tygodniowych sprintach z wyznaczonym celem głównym, którego zrealizowanie rozpocznie proces wdrożenia kodu do wersji produkcyjnych.
W każdym z cykli zawierają się następujące kroki:
·tworzenie konceptu,
·wykonanie szkiców UI,
·podział realizowanego celu na pojedyncze zadania,
·szacowanie prac ilościowo i czasowo,
·programowanie wraz z rewizją kodu,
·wdrożenie kodu na środowiska testowe,
·wykonywanie testów oprogramowania,
·wdrożenie kodu na środowiska produkcyjne.
Główne cele sprintów z kolei zawarte są w rocznym planie działań (tzw. roadmap’a).
Systematyczność działań jest wymagana zarówno z punktu widzenia technologicznego (zmiany w wersjach narzędzi programistycznych (…).
Głównymi celami prac są:
(…).
Finansowanie jest zewnętrzne związane bezpośrednio z Zleceniodawcą – firma: A.
Cele opisane wyżej, zostaną zrealizowane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, która będzie dotyczyła tworzenia oprogramowania w roli (…).
Na rok 2025 opracowano strategiczne cele IT dla oprogramowania (…), a na ich podstawie tworzony jest na bieżąco harmonogram prac zwany roadmap’a (wraz z rewizją kwartalną).
Wnioskodawca posiada ponad xx doświadczenie w dziedzinie szeroko pojętej (…), a także przez ostatnie xx lat pracował nad (…).
W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z dziedziny IT oraz tworzenia oprogramowania. Jak również, doświadczenie zdobyte podczas pracy nad aplikacjami (…).
Wnioskodawca nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej. (…).
Efekty działań oparte będą o:
(…).
Jako, że równolegle do tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca pełni funkcję szefa technicznego (…) odpowiada za wszystkie decyzje techniczne, zaplanował pełną architekturę systemu, wybrał użytą technologię oraz wyznaczył wszystkie cele zawarte w strategii IT oraz technicznej roadmap’ie (planie prac) na rok 2025.
Zaplanowane przedsięwzięcie będzie poprzez zastosowanie metodologii (…). Całość programowania będzie wykonywana w (…) i przekazywana do klienta poprzez repozytorium (…).
Produkt nabędzie uniwersalnego zastosowania dla (…).
Efekty pracy zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze będą odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie będą efektem pracy, która będzie wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty będzie dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Projekty te wymagają definicji u podstaw (…), który jest autorstwa Wnioskodawcy i został opracowany w celu realizacji opisywanego projektu.
W efekcie prac będą powstawały utwory zależne w rozumieniu art. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dochód z przeniesienia praw autorskich do utworów zależnych Wnioskodawca zamierza uwzględnić przy określaniu podstawy opodatkowania preferencyjną stawką.
Działania Wnioskodawcy będą zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.
Efekty prac zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania „oprogramowania”, będą odrębnymi programami komputerowymi, które będą podlegać ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Będą przysługiwać Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania”.
Usługi świadczone muszą być wykonane w odpowiednich ramach czasowych (deadlines), a kierownictwo ocenia końcowy produkt (ale nie nadzoruje prac jednostkowych).
Umowa ze Zleceniodawcą nie reguluje kwestii wynagrodzenia. Wnioskodawca otrzymuje wygrodzenie również za usługi doradcze w dziedzinie IT. Wnioskodawca wystawia faktury z wyodrębnionym wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Zleceniodawcę – jako pozycja: Wytwarzanie oprogramowania (…).
Przenoszenie praw odbywa się na zasadzie wyodrębnionego dostępu do repozytoriów kodu, których właścicielem jest Zleceniodawca – dostęp jest ograniczony na czas tworzenia przez Wnioskodawcę oprogramowania (czas trwania umowy).
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania powstałego w wyniku realizacji umowy:
·następuje w formie pisemnej pod rygorem nieważności,
·obejmuje szczegółowo wskazane pola eksploatacji, zgodnie z wymogami art. 41 ust. 2 ustawy,
·dotyczy jedynie oprogramowania stworzonego w ramach wykonywania zlecenia,
·przewiduje, że prawa majątkowe będą przechodzić na Zleceniodawcę z chwilą przyjęcia danego oprogramowania (zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy),
·zawiera postanowienia wyłączające konieczność odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie praw, co jest dopuszczalne w relacjach B2B.
Wskaźnik nexus obliczany będzie jako proporcja działań objętych stawką preferencyjną do stawki „podstawowej”.
Odrębna ewidencja prowadzona jest od 2 lutego 2025 r. w arkuszu (…), do którego wprowadzane są wszystkie aktywności związane z tworzeniem oprogramowania dla Zleceniodawcy. Jak również dodatkowo logowany jest czas w systemie (…).
Odrębna ewidencja będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia zeznania podatkowego w przewidzianym terminie.
Każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej będzie wyodrębniane w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji.
Koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą wyodrębniane w sposób zapewniający możliwość określenia kwalifikowanego dochodu.
Pytanie
Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tzw. IP BOX i opodatkować swoje dochody za 2025 r. stawką 5% z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być (zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT) rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej – prace rozwojowe.
Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwianiu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Wnioskodawca w 2025 r. przenosił i przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2025 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz uzupełnieniach wynika, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej tworzone są programy komputerowe na zlecenie klienta. Oprogramowania, których dotyczy wniosek, są oparte o jeden kod bazowy, który umożliwia wydanie go w różnej formie z rozmaitym przeznaczeniem. Obecne wariacje kodu występują jako programy:
(…).
Innowacyjności tego kodu polega na przedstawieniu (…).
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów komputerowych opisanych we wniosku i uzupełnieniach).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie przedstawionym we wniosku oraz uzupełnieniach wskazał Pan, że wytworzone w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art 74 i n. ww. ustawy. Oprogramowanie jest i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które na bieżąco Pan śledzi. Opracowuje i będzie Pan opracowywał nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle Pana wiedzy i mając na uwadze indywidualny wkład Pana firmy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie w świadczeniu usług programistycznych, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących, znanych Panu. Twórczy charakter działań jest związany z pośrednim (…) i bezpośrednim tworzeniem kodu (programowanie, analiza kodu oraz pojawiających się błędów, a także wdrożenie na środowiska programistyczne). Konkretne działania zmierzające do wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, które zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań, w ramach których będzie Pan tworzył, rozwijał, ulepszał to: (…). Stosuje Pan opracowaną przez siebie (…) – jest to innowacyjna koncepcja niewystępująca w praktyce Pana działalności gospodarczej wcześniej. Oryginalność oprogramowania przejawia się poprzez wykorzystanie (…). (…). Zastosowanie ww. technologii będzie powodować, iż oprogramowanie po jego wytworzeniu/rozwinięciu/ulepszeniu będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących. Efekty pracy zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze będą odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie będą efektem pracy, która będzie wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty będzie dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Projekty te wymagają definicji u podstaw (…), który jest Pana autorstwa i został opracowany w celu realizacji opisywanego projektu.
Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan we wniosku, że oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. W uzupełnieniach wskazał Pan, że działalność prowadzona będzie w sposób uporządkowany. Opiera się ona o metodologię (…). Cykle wykonania oprogramowania zawierają się w 3-tygodniowych sprintach z wyznaczonym celem głównym, którego zrealizowanie rozpocznie proces wdrożenia kodu do wersji produkcyjnych. W każdym z cykli zawierają się następujące kroki: tworzenie konceptu, wykonanie szkiców UI, podział realizowanego celu na pojedyncze zadania, szacowanie prac ilościowo i czasowo, programowanie wraz z rewizją kodu, wdrożenie kodu na środowiska testowe, wykonywanie testów oprogramowania, wdrożenie kodu na środowiska produkcyjne. Główne cele sprintów z kolei zawarte są w rocznym planie działań (tzw. roadmap’a). Systematyczność działań jest wymagana zarówno z punktu widzenia technologicznego (…). Głównymi celami prac są: (…). Finansowanie jest zewnętrzne związane bezpośrednio z Zleceniodawcą. Cele opisane wyżej, zostaną zrealizowane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, która będzie dotyczyła tworzenia oprogramowania w roli (…) przez Zleceniodawcę. Na rok 2025 opracowano strategiczne cele IT dla oprogramowania (…), a na ich podstawie tworzony jest na bieżąco harmonogram prac zwany roadmap’a (wraz z rewizją kwartalną).
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
We wniosku wskazał Pan, że oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. Efektem Pana działania są programy komputerowe, które przykładowo mogą przybierać takie formy jak: architektura systemu, architektura modułów, pojedyncze algorytmy i struktury danych, moduły funkcjonalne, systemy zabezpieczeń aplikacji, oprogramowanie w zakresie stron i serwisów internetowych, oprogramowanie w zakresie tworzenia aplikacji, systemów, programów i narzędzi automatyzujących, architektura bazodanowa, skrypty bazodanowe w zakresie zarządzania danymi i ich przetwarzania, jak również aplikacje wspierające działalność przedsiębiorstw, w których są wdrażane. Dopasowanie istniejącego oprogramowania do potrzeb konkretnego zlecenia wymaga opracowania nowych rozwiązań, tj. nowych funkcji lub parametrów oprogramowania. Wykorzystując więc zdobytą wiedzę, tworzy Pan nowe zastosowania, a także zmienione, ulepszone produkty. W uzupełnieniach wskazał Pan, że posiada ponad xx doświadczenie w dziedzinie szeroko pojętej Inżynierii Oprogramowania (…), a także przez ostatnie xx lat pracował Pan nad (…). W ramach działalności wykorzystuje Pan wiedzę z dziedziny IT oraz tworzenia oprogramowania, jak również doświadczenie zdobyte podczas pracy nad aplikacjami do (…). Efekty działań oparte będą o: (…). Zaplanował Pan pełną architekturę systemu, wybrał użytą technologię oraz wyznaczył wszystkie cele zawarte w strategii IT oraz technicznej roadmap’ie (planie prac) na rok 2025. Przedsięwzięcie zaplanowane będzie poprzez zastosowanie (…).
Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji i usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji i usług. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Opracowuje i będzie opracowywał Pan nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy. Efektem Pana działania są programy komputerowe, które przykładowo mogą przybierać takie formy jak: (…). Dopasowanie istniejącego oprogramowania do potrzeb konkretnego zlecenia wymaga opracowania nowych rozwiązań, tj. nowych funkcji lub parametrów oprogramowania. Wykorzystując więc zdobytą wiedzę, tworzy Pan nowe zastosowania, a także zmienione, ulepszone produkty. W uzupełnieniach wskazał Pan, że posiada ponad xx doświadczenie w dziedzinie szeroko pojętej Inżynierii Oprogramowania (…), a także przez ostatnie xx lat pracował Pan nad (…). W ramach działalności wykorzystuje Pan wiedzę z dziedziny IT oraz tworzenia oprogramowania, jak również doświadczenie zdobyte podczas pracy nad aplikacjami do (…). Efekty działań oparte będą o: (…). (…).
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy stwierdzić należy, że Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych wskazanych we wniosku i jego uzupełnieniach, spełniała/spełnia/będzie spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie będzie całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymieniony we wniosku i jego uzupełnieniach i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnień.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Według art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:
·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.
Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
-tworzy i rozwija/ulepsza Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-efekty Pana prac zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania oprogramowania, będą odrębnymi programami komputerowymi, które będą podlegać ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; będą Panu przysługiwać majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania;
-sposób przenoszenia na Zleceniodawcę praw do oprogramowania następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
-osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
-prowadzi i będzie prowadził Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej będzie wyodrębniane w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą wyodrębniane w sposób zapewniający możliwość określenia kwalifikowanego dochodu;
-odrębna ewidencja prowadzona jest od 2 lutego 2025 r. i będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia zeznania podatkowego w przewidzianym terminie.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawa do programów komputerowych tworzonych i rozwijanych/ulepszanych przez Pana są/będą kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanych dochodów osiągniętych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu podatkowym za 2025 r. (za okres od 2 lutego 2025 r.).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
