
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (dalej. „Wnioskodawca”).
Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej niezabudowanej o łącznej powierzchni (…) (dalej jako: nieruchomość rolna), która położona jest we wsi (…). Powyższą nieruchomość rolną Wnioskodawca otrzymał od rodziców, na skutek zawartej w 2002 r. umowy darowizny.
Wnioskodawca na tej nieruchomości rolnej prowadzi gospodarstwo rolne i uprawia ziemię (zboże). Nieruchomość rolna Wnioskodawcy nigdy nie była wykorzystywana do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie udostępniał nieruchomości rolnej na podstawie umowy dzierżawy, najmu czy też innej umowy cywilnoprawnej wywierającej tożsame skutki. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o podatku o VAT.
Wnioskodawca nie prowadził nigdy działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. W 2002 r. sprzedał jedną działkę rolną, a środki uzyskane z tej sprzedaży przeznaczył na zakup mieszkania dla syna. W 2021 r. sprzedał dwie działki rolne (jednemu właścicielowi) przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży na bieżące potrzeby finansowe swojej rodziny, w tym pomoc finansową synowi. Wnioskodawca aktualnie zamierza sprzedać nieruchomość rolną. Głównym motywem sprzedaży jest chęć zdobycia środków finansowych na pokrycie budowy domu. Dodatkowym powodem sprzedaży jest fakt, iż powierzchnia gruntu rolnego jest zbyt mała, żeby stanowiła główne źródło dochodu Wnioskodawcy z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. W konsekwencji prowadzenie gospodarstwa rolnego stało się nieopłacalne. Głównym źródłem dochodu Wnioskodawcy jest zawarta z jego pracodawcą umowa o pracę.
Wnioskodawca jest obecnie w trakcie postępowania o dział nieruchomości rolnej na mniejsze działki (na 17 mniejszych działek), a także doprowadził do nich drogę dojazdową, co było konieczne do podziału działki. Wnioskodawca by móc podzielić działkę na mniejsze był obowiązany do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, co uczynił.
Na jednej z działek powstałych z podziału nieruchomości rolnej, Wnioskodawca w przyszłości planuje wybudować dom na własne cele mieszkalne.
Wnioskodawca nie będzie korzystać z usług biura nieruchomości celem znalezienia potencjalnego nabywcy nieruchomości rolnej. Wnioskodawca nie poniesie żadnych nakładów inwestycyjnych, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości rolnej – nie doprowadzi prądu, wody, gazu ani nie utwardzi gruntu.
Wnioskodawca nie podejmie się żadnej wyspecjalizowanej działalności marketingowej, poza dodaniem ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości na jednym z serwisów internetowych. Wnioskodawca nie będzie budować na podzielonych działkach domów, z wyjątkiem jednego planowanego domu na własne cele mieszkaniowe. Jak wcześniej wskazano Wnioskodawca musiał wystąpić o warunki zabudowy, gdyż było to warunkiem koniecznych do podziału działki. Celem Wnioskodawcy nie jest prowadzenie działalności deweloperskiej, a zarząd majątkiem prywatnym.
Środki pieniężne uzyskane na skutek sprzedaży nieruchomości rolnej Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na budowę domu, a także zabezpieczenie stabilizacji finansowej swojej rodziny.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym, planowana sprzedaż nieruchomości rolnej przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości rolnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu.
Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
1)odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2)zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Przepisy ustawy o PIT nie precyzuje pojęcia „nabycie”. Nie wskazuje również, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa, na podstawie jakiej czynności prawnej, bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to interpretuje się szeroko, tzn., że nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy PIT, następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości. W interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2018 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.253.2018.1.AWO odnosząc się do definicji pojęcia „nabycia” stwierdził, że „(...) pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw”.
W rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że nabycie nieruchomości rolnej przez Wnioskodawcę nastąpiło dnia 8 stycznia 2002 r. na skutek umowy darowizny (gospodarstwo rolne darowane zostało przez rodziców). Zredagowany w ustawie PIT 5-letni okres upłynął już dawno, ponieważ nabycie nieruchomości rolnej nastąpiło w 2002 r.
Przechodząc natomiast do aspektu uznania za działalność gospodarczą czynności towarzyszących zbyciu nieruchomości rolnej, odnieść się należy do definicji działalności gospodarczej wskazanej w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.
Zgodnie z tym przepisem za działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT uznaje się działalność zarobkową:
1)Wytwórcza, budowlaną, handlową, usługową,
2)Polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3)Polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Działalność uznać należy za zarobkową w sytuacji, gdy jej celem jest maksymalizowanie możliwości osiągnięcia potencjalnego zysku. Jednakże w okolicznościach niniejsze sprawy działania ukierunkowane są wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb, a środki pieniężne otrzymane z planowanej sprzedaży nieruchomości rolnej mają zostać przeznaczone na cele prywatne Wnioskodawcy, o których już mówiono w opisie stanu faktycznego.
Odnosząc się natomiast do zorganizowania i ciągłości podejmowanych działań, zauważyć należy, że profesjonalny obrót nieruchomościami nie jest celem Wnioskodawcy.
Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 10 września 2024 r. sygn. akt II FSK 1/22 „(...) wykładnia językowo-logiczna art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w z zw. z art. 5a pkt 6 updof wyklucza możliwość zaliczenia przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (jej części) do źródła przychodów przewidzianego w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof wbrew woli podatnika, jeżeli był on jej właścicielem (lub współwłaścicielem) przez okres dłuższy od pięcioletniego okresu między jej nabyciem i zbyciem oraz nie uzewnętrznił w sposób obiektywny woli dokonania odpłatnego zbycia tej nieruchomości (jej części) w ramach wykonania działalności gospodarczej po upływie owego pięcioletniego okresu (przed jej odpłatnym zbyciem)”.
Zespół czynności towarzyszący planowanemu zbyciu nieruchomości rolnej (wymieniony już w stanie faktycznym) nie świadczy o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.
Przykładowo, jak już wspominano w uzasadnieniu do pytania nr 1 – podział nieruchomości na mniejsze działki także nie może stanowić przesłanki kwalifikacji do kategorii „działalności gospodarczej”, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Jak orzekł NSA w wyroku z dnia 17 lipca 2024 r. II FSK 422/24: „Sam podział przez właściciela jednej nieruchomości na kilka, a nawet kilkanaście działek, a następnie ich sprzedaż nie może jednoznacznie świadczyć o zorganizowanej i ciągłej działalności gospodarczej, a raczej wskazuje na elementy związane z prawidłowym gospodarowaniem własnym, osobistym mieniem”.
Tożsamo pozostałe czynności, które Wnioskodawca wykonał celem sprzedaży działek na skutek podziału nieruchomości rolnej. Warto wskazać, iż niemożliwym byłoby oczekiwania od Wnioskodawcy sprzedaży nieruchomości w jak najmniej opłacalny sposób. Jednakże głównym celem przyświecającym podziałowi nieruchomości rolnej była konieczność wydzielenia części działki, na której Wnioskodawca będzie budował swój dom. Do tego potrzebne są środki finansowe, które Wnioskodawca zamierza zdobyć sprzedając pozostałą część działki. Konieczne zatem było podzielenie nieruchomości rolnej na mniejsze, a to z kolei wiązało się z koniecznością wystąpienia o warunki zabudowy.
W konsekwencji planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości rolnej należy uznać za czynność związaną ze wykonywanie prawa własności, a stosując obiektywne kryteria kwalifikacji zespołu czynności towarzyszącemu sprzedaży planowanej nieruchomości, należy wskazać, iż nie świadczy on o wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.
Mając powyższe na względzie, w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości rolnej przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.
Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części, udziału w nieruchomości bądź praw majątkowych określonych w lit. a-c nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:
-zarobkowym celu działalności,
-wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
-prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:
Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.
Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.
W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne, celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.
Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy.
Zakwalifikowanie do źródła przychodów ma istotne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodów, możliwość odliczenia kosztów ich uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez podatników do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości rolnej niezabudowanej (…). Powyższą nieruchomość rolną otrzymał Pan od rodziców, na skutek zawartej w 2002 r. umowy darowizny. Na tej nieruchomości rolnej prowadzi Pan gospodarstwo rolne i uprawia ziemię (zboże). Nieruchomość rolna nigdy nie była wykorzystywana do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nigdy nie udostępniał Pan nieruchomości rolnej na podstawie umowy dzierżawy, najmu czy też innej umowy cywilnoprawnej wywierającej tożsame skutki. Nie prowadził Pan nigdy działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. W 2002 r. sprzedał Pan jedną działkę rolną, a środki uzyskane z tej sprzedaży przeznaczył na zakup mieszkania dla syna. W 2021 r. sprzedał Pan dwie działki rolne (jednemu właścicielowi) przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży na bieżące potrzeby finansowe swojej rodziny, w tym pomoc finansową synowi. Aktualnie zamierza Pan sprzedać nieruchomość rolną. Głównym motywem sprzedaży jest chęć zdobycia środków finansowych na pokrycie budowy domu. Dodatkowym powodem sprzedaży jest fakt, iż powierzchnia gruntu rolnego jest zbyt mała, żeby stanowiła Pana główne źródło dochodu z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. W konsekwencji prowadzenie gospodarstwa rolnego stało się nieopłacalne. Pana głównym źródłem dochodu jest zawarta z pracodawcą umowa o pracę. Jest Pan obecnie w trakcie postępowania o dział nieruchomości rolnej na mniejsze działki (na 17 mniejszych działek), a także doprowadził Pan do nich drogę dojazdową, co było konieczne do podziału działki. Wskazał Pan, że był obowiązany do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, co uczynił – by móc podzielić działkę na mniejsze. Na jednej z działek powstałych z podziału nieruchomości rolnej, w przyszłości planuje Pan wybudować dom na własne cele mieszkalne. Nie będzie Pan korzystać z usług biura nieruchomości celem znalezienia potencjalnego nabywcy nieruchomości rolnej. Nie poniesie Pan żadnych nakładów inwestycyjnych, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości rolnej – nie doprowadzi prądu, wody, gazu ani nie utwardzi gruntu. Nie podejmie się Pan żadnej wyspecjalizowanej działalności marketingowej, poza dodaniem ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości na jednym z serwisów internetowych. Nie będzie Pan budować na podzielonych działkach domów, z wyjątkiem jednego planowanego domu na własne cele mieszkaniowe. Wskazał Pan również, że Pana celem nie jest prowadzenie działalności deweloperskiej, a zarząd majątkiem prywatnym. Środki pieniężne uzyskane na skutek sprzedaży nieruchomości rolnej zamierza Pan przeznaczyć na budowę domu, a także zabezpieczenie stabilizacji finansowej swojej rodziny.
W tej sprawie czynności podejmowane przez Pana nie mają charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż przez Pana nieruchomości rolnej nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania i cel Pana działania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Tym samym, przychody z planowanej sprzedaży nieruchomości rolnej nie będą uzyskane ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży nieruchomości rolnej należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Natomiast moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. W tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Jak stanowi art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.
Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość rolną nabył Pan na podstawie umowy darowizny od rodziców w 2002 r.
W rezultacie, odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości rolnej, o której mowa we wniosku, będzie miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości na podstawie umowy darowizny. W konsekwencji, sprzedaż ta nie będzie skutkowała powstaniem po Pana stronie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, planowana przez Pana sprzedaż nieruchomości rolnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Jednocześnie informuję, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlegać będzie odrębnemu rozstrzygnięciu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
