Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 17 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 października 2019 r. (z datą wznowienia wykonywania działalności od 3 kwietnia 2023 r.) pod firmą …, prowadzoną pod adresem …, zarejestrowaną w CEIDG. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Wniosek dotyczy stanu faktycznego, niezmiennego przez lata podatkowe 2023, 2024 oraz 2025. Wnioskodawca zamierz skorzystać z ulgi IP BOX również w przyszłości, o ile stan faktyczny wskazany we wniosku nie ulegnie zmianie.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów. Wnioskodawca tworzy i rozwija dokumentację techniczną oraz kod źródłowy, w szczególności do aplikacji webowych dla firm z branży bankowej. Dokumentacja obejmuje zarówno szczegółowy opis architektury systemu, sposób działania poszczególnych modułów, jak i instrukcje użytkowania komponentów aplikacji oraz opisy ….

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1)Analiza wymagań biznesowych -na podstawie spotkań z analitykami i właścicielami produktu tworzony jest opis potrzebnych funkcjonalności.

2)Projektowanie rozwiązania - Wnioskodawca opracowuje strukturę modułów, architekturę systemu oraz sposób komunikacji między komponentami.

3)Implementacja - Wnioskodawca tworzy kod źródłowy.

4)Wnioskodawca organizuje kod zgodnie z podejściem … lub …, co ułatwia testowanie oraz rozdzielenie logiki biznesowej od infrastruktury.

5)Tworzenie dokumentacji technicznej równolegle lub po implementacji - Wnioskodawca przygotowuje dokumentację kodu, diagramy, opisy przepływu danych oraz scenariusze użycia.

6)Testowanie i weryfikacja - Wnioskodawca opracowuje testy jednostkowe oraz integracyjne, a także uczestniczy w testach akceptacyjnych.

7)Utrzymanie i rozwój - Wnioskodawca wprowadza zmiany zgodnie z feedbackiem użytkowników końcowych oraz aktualizuje dokumentację po każdej istotnej zmianie.

Wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę aplikacje są wykorzystywane przez klientów końcowych (np. przez użytkowników banków) głównie do zarządzania swoimi produktami finansowymi m.in. kredytami, funduszami, kontami bankowymi. Wnioskodawca pracował przede wszystkim nad modułami dotyczącymi:

a)zmian posprzedażowych w kredytach hipotecznych -użytkownik mógł wnioskować o zmianę warunków kredytu (np. przesunięcie terminu spłaty, wakacje kredytowe);

b)zarządzania harmonogramem spłat - moduł umożliwiał klientowi banku podgląd oraz modyfikację harmonogramu spłaty rat;

c)generowania aktów notarialnych – system automatycznie przygotowywał dokumenty niezbędne do podpisu w kancelarii;

d)zarządzania inwestycjami - moduł pozwalający klientom analizować i dywersyfikować środki pomiędzy różne fundusze inwestycyjne. Zawierał część analityczną (raporty, wykresy) i możliwość inicjowania operacji finansowych.

W odniesieniu np. do aplikacji dla firm z sektora bankowego, powstają one w językach …,… i …. Wnioskodawca stosuje podejście … oraz … np. z użyciem …. Wnioskodawca przestrzega zasad …, … oraz stosuje wzorce projektowe. Korzysta on z … dla redukcji … oraz … do mapowania encji i …. Całość powstaje w środowisku … z testami automatycznymi, sprawdzaniem jakości kodu i wdrożeniami na środowiska testowe oraz produkcyjne. Aplikacje są dostępne przez przeglądarkę internetową i są zintegrowane z wewnętrznymi systemami bankowymi. W ramach współpracy z sektorem bankowym dokumentacja tworzona jest w postaci komentarzy w kodzie, opisów w systemach …/… oraz jako dokumenty techniczne i projektowe (np. diagramy …, dokumenty integracyjne). Tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje oparte są m.in. o:

a)Backend: …

b)Frontend: …, …;

c)Bazy danych: …, … (w zależności od projektu);

d)Inne technologie: …, …, …, …, ….

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP, programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

-Materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

-Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa.

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, tworzenie dokumentacji technicznej, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych. Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)koszty usługi księgowej i doradczej - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na sporządzenie ewidencji niezbędnej do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Należy również podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej; nie obejmuje opłaty ustawowej za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej); w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej;

b)koszty amortyzacji i użytkowania samochodu - koszty związane z amortyzacją oraz użytkowaniem samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Podkreślić należy, iż koszty te są wprost związane z wytworzeniem oprogramowania. Przez koszty użytkowania samochodu Wnioskodawca rozumie wydatki na paliwo, ubezpieczenie, przegląd, serwis oraz wymianę bieżącą płynów i części eksploatacyjnych.

c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych - Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura. Jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem kosztów wyposażenia biurowego i artykułów biurowych rozumie koszty dotyczące zakupu: biurka, krzesła, tonerów do drukarki, papieru, długopisów.

d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego - należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu i dokumentacji zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty, natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych.Ponadto, Wnioskodawca wykorzystuje również takie urządzenia do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i rozwijania umiejętności praktycznych, w zakresie posiadanej już wiedzy teoretycznej z programowania. Rozwijanie umiejętności poprzez nieustanne ćwiczenie i testowanie różnych rozwiązań podnosi konkurencyjność Wnioskodawcy oraz przyspiesza wymyślanie nowych przyszłychkoncepcji. Wnioskodawca oświadcza, iż wskazując koszt zakupu sprzętu komputerowego elektronicznego, rozumie: telefon, tablet, słuchawki, mikrofon, modem, router, ładowarki, baterie, monitor, laptop, pendrive, klawiaturę, mysz.

Od 3 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawkę.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Uzupełnienie stanu faktycznego

17 czerwca 2025 r. udzielił Pan odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu:

1)Czy prowadzona przez Pana działalność dotyczy wyłącznie tworzenia oprogramowania, czy również jego rozwijania/modyfikowania/ulepszania?

Odpowiedź: Wnioskodawca tworzy nowe moduły i komponenty systemów (np. dla procesów posprzedażowych, takich jak zmiana limitu czy wcześniejsza spłata kredytu). Rozwija On istniejące rozwiązania – dodając nowe funkcje, usprawniając wydajność oraz dostosowując systemy do zmieniających się wymagań biznesowych. Wnioskodawca modernizuje i refaktoryzuje kod w celu zwiększenia jego czytelności, bezpieczeństwa oraz zgodności z najnowszymi technologiami. Głównie tworzy On i rozwija interfejsy użytkownika w …, a także implementuje logikę biznesową w Java, zapewniając zgodność z obowiązującymi standardami oraz potrzebami klientów.

Dzięki temu działalność Wnioskodawcy nie ogranicza się wyłącznie do „utrzymywania” istniejącego oprogramowania, lecz obejmuje realne tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie systemów informatycznych.

2)Co – w kontekście przedstawionego opisu – należy rozumieć pod pojęciem „program komputerowy”? W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „program komputerowy”, „projekty programistyczne”, „zlecenia programistyczne”, „rozwiązania programistyczne”, „oprogramowanie”, „prace programistyczne”. W konsekwencji nie wiadomo, czego dotyczą zadane przez Pana we wniosku pytania:

a)Jakie konkretne „Oprogramowanie” Pan tworzy?

b)Jakie konkretne „Oprogramowanie” Pan rozwija oraz w jaki sposób?

c)W jakim okresie powstawało „Oprogramowanie”, o którym mowa we wniosku?

d)Czy uczestniczy Pan we własnych czy też cudzych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Pod pojęciem „program komputerowy” Wnioskodawca rozumie wytwarzane przez siebie autorskie moduły oraz komponenty systemów informatycznych, tworzone w postaci kodu źródłowego w językach … (część back-endowa) oraz … (…, część front-endowa). Efektem pracy Wnioskodawcy jest działające oprogramowanie – zestaw klas, serwisów, kontrolerów oraz komponentów interfejsu użytkownika, które realizują określone procesy szczególnie w systemach bankowych i inwestycyjnych (np. zmiana limitu kredytowego, wcześniejsza spłata kredytu, obsługa funduszy inwestycyjnych).

Określenia takie jak „projekty programistyczne”, „zlecenia programistyczne”, „rozwiązania programistyczne”, „prace programistyczne” czy „oprogramowanie” odnoszą się do tych właśnie konkretnych fragmentów kodu źródłowego, tworzonych przez Wnioskodawcę, które tworzą nowe funkcjonalności w systemach informatycznych klienta (w szczególności w systemach bankowych).

Wnioskodawca tworzy przede wszystkim moduły i komponenty systemów bankowych oraz inwestycyjnych, m.in.:

·moduły obsługi zmiany limitu kredytowego online,

·moduły umożliwiające wcześniejszą spłatę kredytu,

·moduły do obsługi funduszy inwestycyjnych (podgląd, zlecenia kupna/sprzedaży),

·systemy posprzedażowe, np. zmiany danych klienta czy generowanie dokumentów.

Powstają one przy zastosowaniu najnowszych technologii: … oraz ….

Wnioskodawca rozwija również istniejące moduły i komponenty, np.:

·rozbudowuje oprogramowanie o nowe funkcje (np. dodatkowe typy kredytów, nowe kanały komunikacji z klientem),

·modernizuje kod do nowszych wersji … ,

·optymalizuje wydajność i poprawia bezpieczeństwo (np. wdrożenie …, szyfrowanie danych).

W praktyce oznacza to dopisywanie nowego kodu źródłowego, refaktoryzację istniejącego oraz wprowadzanie zmian zgodnie z wymaganiami biznesowymi.

Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowania od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 3 kwietnia 2023 r. Prace mają charakter ciągły – stale powstają nowe moduły, a istniejące są rozwijane i ulepszane.

Wnioskodawca uczestniczy zarówno we własnych pracach (samodzielnie projektuje i implementuje nowe moduły oraz komponenty), jak i w pracach zespołowych (współpraca przy tworzeniu kodu z innymi programistami, analitykami i testerami). W obu przypadkach samodzielnie tworzy On i rozwija kod źródłowy, dzięki czemu ma realny wkład w powstanie i rozwój programów komputerowych.

Jeżeli Wnioskodawca ulepsza lub rozwija program komputerowy, którego własności nie posiada, to nie dokonuje zbycia całego programu, a jedynie zbywa On efekty swoich prac związanych z modyfikacją „cudzego” IP, występując wtedy jako właściciel efektów prac związanych z ulepszeniem lub rozwinięciem danego programu komputerowego.

3)Jakie konkretne narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosował Pan, co powoduje, że wytworzony, rozwinięty/zmodyfikowany „program komputerowy” w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega oryginalność Pana oprogramowania; jakie usprawnienia odróżniają wytworzone/rozwinięte przez Pana oprogramowanie od już istniejących?

Odpowiedź: W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy oraz rozwija oprogramowanie, które w znacznym stopniu różni się od standardowych, dostępnych rozwiązań.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia kilka przykładowych narzędzi, koncepcji oraz rozwiązań technicznych, które zastosował, a które powodują, że Jego oprogramowanie ma charakter twórczy, oryginalny i innowacyjny.

1.Implementacja autorskich reguł biznesowych w module wcześniejszej spłaty kredytu Stworzono i rozwinięto zaawansowany moduł w …, który:

·dynamicznie kalkuluje koszty wcześniejszej spłaty kredytu, biorąc pod uwagę różne scenariusze (zmienne oprocentowanie, opłaty, okresy karencji),

·umożliwia klientowi symulację różnych wariantów spłaty w czasie rzeczywistym (na froncie w …),

·obejmuje integrację z wewnętrznym systemem scoringowym banku.

To rozwiązanie powstało od podstaw – nie jest gotowym produktem, lecz autorskim modułem dopasowanym do potrzeb klienta.

2.Użycie mechanizmu … i … w celu poprawy wydajności oraz rozdzielenia operacji odczytu i zapisu. Pozwoliło to:

·zyskać lepszą skalowalność dla zapytań front-endowych,

·zmniejszyć obciążenie bazy danych,

·ułatwić audyt historii zmian (szczególnie ważne w sektorze finansowym).

To rozwiązanie było projektowane i implementowane przeze Wnioskodawcę – nie jest to standardowy wzorzec stosowany „z półki”, lecz dostosowany do specyfiki procesów bankowych.

3.Tworzenie dynamicznych formularzy w … z regułami biznesowymi pobieranymi z back-endu.

Wnioskodawca zaprojektował system, w którym logika formularzy (np. walidacja, wymagane pola, reguły zależności) jest definiowana na serwerze i dynamicznie wczytywana przez aplikację …. Dzięki temu:

·bank może wprowadzać zmiany w procesach bez konieczności przebudowy front-endu,

·skraca się czas wdrożeń,

·zmniejsza się liczba błędów.

To rozwiązanie nie występuje w gotowych bibliotekach – powstało jako autorskie rozszerzenie standardowych komponentów ….

4.Wdrożenie zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa, w tym:

·integracja uwierzytelniania …,

·autorskie filtry w …, które weryfikują dodatkowe nagłówki bezpieczeństwa,

·rozwiązania maskujące dane wrażliwe (np. PESEL, nr rachunku) w logach serwera.

To rozwiązanie znacznie zwiększyło bezpieczeństwo danych osobowych klientów banku.

5.Automatyzacja procesów na styku front-end/back-end, w tym stworzenie narzędzia do automatycznej generacji modeli i serwisów … na podstawie definicji …, co:

·redukuje błędy wynikające z niespójności kontraktów,

·skraca czas wdrażania nowych wersji ….

To rozwiązanie jest rozszerzeniem istniejących narzędzi – ale dostosowanym do specyfiki konkretnego środowiska bankowego.

Podsumowując, Wnioskodawca tworzy autorskie moduły, które nie są gotowymi produktami, stosuje zaawansowane wzorce architektoniczne i integracje (…, dynamiczne formularze) oraz optymalizuje wydajność i bezpieczeństwo w sposób specyficzny dla sektora bankowego. Rozwiązania te powstają w wyniku pracy twórczej, a nie tylko konfiguracji gotowych bibliotek.

4)W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programu komputerowego”, którego dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „programu komputerowego” lub ulepszenia/rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania/modyfikowania (jakiego „programu komputerowego”?) zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy, rozwija i modyfikuje Pan program komputerowy?

b)w oparciu o jakie technologie informatyczne został wytworzony przez Pana program komputerowy, czego dotyczyło tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie przez Pana „programu komputerowego”; jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował;

c)co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana, na czym polega oryginalność tego „programu komputerowego”;

Odpowiedź: Działalność gospodarcza Wnioskodawcy ma twórczy charakter, ponieważ jej rezultaty choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od rezultatów prac, realizowanych przez innych programistów. W ramach tej działalności Wnioskodawca opracowuje, rozwija i modyfikuje nowe autorskie moduły oprogramowania wykorzystywane głównie w systemach bankowych oraz inwestycyjnych. Są to rozwiązania projektowane od podstaw lub znacząco rozbudowywane przez Wnioskodawcę, co wymaga twórczego podejścia, projektowania architektury i implementacji niestandardowych mechanizmów, dostosowanych do specyfiki

danego sektora gospodarki.

Przykładowo w ramach projektów Wnioskodawca:

·tworzy nowe moduły obsługujące np. wcześniejszą spłatę kredytu, zmianę limitu czy obsługę funduszy inwestycyjnych,

·projektuje i implementuje nowe funkcjonalności w istniejących modułach, np. obsługę nowych typów produktów finansowych, integrację z zewnętrznymi systemami …,

·refaktoryzuje i modernizuje istniejące komponenty, np. migracja z … do …, z … do …,

·opracowuje autorskie mechanizmy optymalizacji wydajności, np. cache danych, kolejki zdarzeń, dynamiczne formularze,

·rozwija moduły bezpieczeństwa, m.in. filtrowanie wrażliwych danych w logach, maskowanie danych, walidacje wejścia.

Te działania wymagają projektowania architektury, analizy wymagań biznesowych, tworzenia dokumentacji technicznej oraz implementacji w kodzie źródłowym.

Programy komputerowe, które tworzy i rozwija Wnioskodawca powstają przede wszystkim, w oparciu o:

·… po stronie back-endu,

·… po stronie front-endu,

·bazy danych relacyjne,

·narzędzia ….

Narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej

Wnioskodawcy oraz klienta zostały wymienione w odpowiedzi na pytanie nr 3.

Rozwiązania wytwarzane przez Wnioskodawcę nie są gotowymi produktami, lecz autorskimi modułami i komponentami, zaprojektowanymi i zaimplementowanymi pod konkretne wymagania klienta z sektora finansowego. Zastosowano w nich zaawansowane wzorce architektoniczne …. i dynamiczną konfigurację procesów, co znacząco odróżnia je od prostych aplikacji ….

Dzięki dynamicznym formularzom i centralnej konfiguracji procesów możliwa jest szybsza adaptacja do zmian w regulacjach prawnych bez kosztownych prac deweloperskich. Oprogramowanie jest dopasowane do specyfiki branży kontrahenta, przede wszystkim: bezpieczeństwo, audyt historii zmian, odporność na dużą liczbę jednoczesnych użytkowników. Stworzono autorskie mechanizmy generowania kodu i testów, co usprawnia rozwój i zmniejsza liczbę błędów.

Dzięki tym rozwiązaniom oprogramowanie powstałe w ramach działalności Wnioskodawcy ma charakter oryginalny i wyróżnia się na tle standardowych innych rozwiązań dostępnych na rynku, a już na pewno odróżnia się od rozwiązań stosowanych w praktyce gospodarczej kontrahenta oraz samego Wnioskodawcy.

5)W związku ze wskazaniem we wniosku, że:

„(…) Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy”.

proszę wyjaśnić:

a)Jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac oraz

Odpowiedź: Każdorazowo cel był taki sam - stworzenie oprogramowania, które będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

b)Jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania.

Odpowiedź: Przy każdym oprogramowaniu te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Wnioskodawca samodzielnie je stworzył, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

c)Na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, która zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem.

d)Jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „programu komputerowego”?

Odpowiedź: Każde oprogramowanie posiadało harmonogram pac, które zostały każdorazowo zrealizowane.

6)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy (rozwija/ulepsza) Pan „Oprogramowanie” proszę wyjaśnić:

a)Jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem pracy nad poszczególnymi projektami Wnioskodawca posiadał:

·wykształcenie wyższe techniczne – tytuł inżyniera informatyki uzyskany na Uniwersytecie,

·szereg kursów specjalistycznych (głównie na platformie …), dotyczących nowoczesnych technologii, m.in. …, …, architektura mikroserwisowa, bezpieczeństwo aplikacji, wzorce projektowe,

·praktyczne doświadczenie zawodowe zdobywane w projektach z sektora bankowego oraz finansowego, w których Wnioskodawca tworzył moduły dla systemów posprzedażowych (np. zmiana limitu, wcześniejsza spłata kredytu, obsługa funduszy inwestycyjnych),

·aktywne uczestnictwo w lokalnych grupach technologicznych (spotkania grup … i …), gdzie Wnioskodawca poznawał nowe podejścia i wymieniał doświadczenia z innymi specjalistami.

Dzięki temu przed rozpoczęciem każdego nowego projektu, Wnioskodawca posiadał zarówno solidne podstawy teoretyczne, jak i aktualną wiedzę rynkową.

b)Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone, rozwinięte/ulepszone Oprogramowanie od już istniejących?

Odpowiedź: W swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę oraz umiejętności z zakresu:

·tworzenia architektury systemów mikroserwisowych,

·bezpieczeństwa aplikacji webowych (maskowanie danych, filtrowanie, logowanie incydentów),

·zarządzania wydajnością i optymalizacją zapytań,

·programowania front-end w …, w tym dynamicznych formularzy i integracji z back-endem,

·integracji systemów za pomocą … oraz narzędzi typu ….

Odnośnie do innowacyjnych technologii, wykorzystywanych przy tworzeniu nowych rozwiązań programistycznych, można do nich zaliczyć katalog z odpowiedzi na pytanie nr 3.

c)Jaki jest sposób wykorzystania oraz selekcji tej wiedzy pod względem przydatności do realizacji każdego nowego, rozwiniętego/ulepszonego Oprogramowania? (jaka wiedza została wykorzystana?)?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem każdego projektu Wnioskodawca:

·analizuje wymagania biznesowe i techniczne,

·porównuje dostępne rozwiązania i technologie z wcześniejszych projektów oraz nowo poznane koncepcje,

·selekcjonuje elementy, które najlepiej pasują do danego przypadku (np. czy warto użyć …, czy wystarczy klasyczny model …),

·projektuje architekturę modułu tak, by była elastyczna, skalowalna i zgodna z wymogami sektora bankowego.

W praktyce oznacza to, że:

·część wiedzy pochodzi z wykształcenia i wcześniejszych projektów

·druga część wiedzy pochodzi z nowych szkoleń i społeczności technologicznych.

Kluczowym etap selekcji wiedzy jest autorskie i unikalne w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz kontrahenta połączenie znanych rozwiązań i dostosowanie ich do specyfiki danego modułu.

Dzięki temu każde nowe lub rozwinięte oprogramowanie powstaje w wyniku twórczego procesu, a nie prostego powielenia istniejących rozwiązań.

d)Jakie produkty, usługi procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca oferował dotychczas:

·tworzenie i rozwój modułów programistycznych dla sektora bankowego (np. zmiana limitu, wcześniejsza spłata kredytu, obsługa funduszy inwestycyjnych),

·projektowanie oraz implementacja rozwiązań webowych (front-end w …, back-end w …),

·integrację systemów poprzez …,

·projektowanie architektury mikroserwisowej i usprawnienia wydajnościowe,

·rozwój istniejącego oprogramowania (modyfikacje, refaktoryzacja, wdrażanie nowych funkcji w odpowiedzi na zmiany prawne i biznesowe),

·testy automatyczne i wdrażanie procesów ….

e)Na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych czy programistycznychoparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Rozwiązania Wnioskodawcy są oparte m.in. na:

·technologiach: …,…, …, …, …,

·wzorcach projektowych i koncepcjach: …, architektura mikroserwisowa, …, …,

·metodykach: …, …, …,

·narzędziach: … , …, …, …, …,

·własnych autorskich rozwiązaniach: np. dynamiczne formularze w … generowane z konfiguracji back-end, dedykowane filtry bezpieczeństwa i walidacji, rozwiązania cache poprawiające szybkość aplikacji.

f)Co Pan planował?

Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo planuje wytworzenie oprogramowania, które będzie zawierało wszelkie wymagane funkcjonalności, poprzez ustalenie etapów prac danego projektu. Kształtują się one następująco:

·analiza wymagań biznesowych – rozmowy z interesariuszami, analiza wymagań prawnych,

·projektowanie architektury rozwiązania – wybór technologii i wzorców projektowych,

·opracowanie prototypu lub …,

·szczegółowe projektowanie komponentów (diagramy klas, diagramy sekwencji, modele danych),

·określenie harmonogramu i zadań (podział na sprinty / etapy realizacji).

g)W jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Realizacja projektów wedle zaplanowanego harmonogramu wygląda następująco:

·programowanie modułów back-end w … (logika biznesowa, integracja systemami bankowymi, …, bezpieczeństwo),

·tworzenie front-end w … (komponenty, dynamiczne formularze, walidacja, UX),

·pisanie testów jednostkowych i integracyjnych,

·dokumentowanie …w …/…,

·budowa … (automatyczne testy, … i …),

·wdrożenie na środowiska testowe i produkcyjne,

·monitorowanie działania i optymalizacja na podstawie realnych danych.

h)Co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanych projektów?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy są nowe lub znacząco usprawnione moduły oprogramowania dla sektora bankowego, umożliwiające m.in.:

·szybszą i bezpieczniejszą obsługę wniosków posprzedażowych (np. zmiany limitu, wcześniejsze spłaty kredytów),

·dynamiczne dostosowywanie formularzy bez konieczności wdrażania nowych wersji front-end,

·szybsze reagowanie na zmiany prawne i regulacyjne,

·zwiększenie wydajności obsługi dużej liczby klientów dzięki cache i architekturze mikroserwisowej.

Dodatkowo do efektów prac należy zaliczyć autorskie rozwiązania techniczne, np. dynamiczne generowanie formularzy, integracja z …, dodatkowe filtry bezpieczeństwa i kontrola dostępu.

Wszystko to w znacznym stopniu różni się od prostych systemów …, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii i autorskich rozwiązań odpowiadających na specyficzne wymagania sektora bankowego.

7)Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że:

(…) Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

należy rozumieć, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/modyfikowania/ulepszania utworów – efekty Pana samodzielnej pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: Tak, wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizował w zakresie wytwarzania i  rozwijania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są prawa majątkowe.

8)Czy efekty Pana prac, które nazywa Pan: „program komputerowy”/„projekty programistyczne”/„zlecenia programistyczne”/„rozwiązania programistyczne”/„oprogramowanie”/„prace programistyczne”/„usługi programistyczne”, zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczały się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta?

Odpowiedź: Wnioskodawca oświadcza, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

9)Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?

Odpowiedź: Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń.

10)Czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan „oprogramowanie” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: W przypadku rozwijania bądź ulepszania oprogramowania działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania.

11)Czy w przypadku gdy rozwija/ulepsza Pan „oprogramowanie” lub jego część, to czy jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem ulepszanego „oprogramowania”, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z autorskiego prawa do „oprogramowania”, bądź czy działa Pan na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca działa w takiej sytuacji na zlecenie podmiotu będącego

właścicielem tego oprogramowania. Własność praw majątkowych do wytworzonych przez siebie funkcjonalności, implementowanych do oprogramowania Kontrahenta, przenoszona jest w zupełności na niego, w związku z czym Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

12)W jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentem regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: W umowach pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem, strony ustaliły, iż kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług:

1)z chwilą przyjęcia (przekazania) utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy zdnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu kontrahentowi przez Wnioskodawcę, co bezpośrednio regulują zapisy zawarte w umowie.

2)z chwilą wytworzenia utworu, podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

13)Jak należy rozumieć Pana sformułowanie, że:

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym (…)

w szczególności:

·na jakiej podstawie (w oparciu o jakie kryteria) jest ustalane Pana „zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym”?

·w jaki sposób Pana „zaangażowanie” przekłada się na wartość Pana wynagrodzenia?

Odpowiedź: Zgodnie z umową należne wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Przy pomocy ewidencji Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować odpowiednią wartość wynagrodzenia, które ma skorzystać z ulgi. Zaangażowanie mierzone jest czasem jaki jest Wnioskodawcy potrzebny do wytworzenia programu komputerowego.

14)Jakie „okresy rozliczeniowe” przewidują poszczególne umowy z kontrahentami? Czy:

a)są to stałe okresy czasowe (np. okresy miesięczne)?

b)zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie (np. po zakończeniu przez Pana określonych prac albo etapu prac) – jeśli tak, proszę wskazać spełnienie jakich warunków lub zaistnienie jakich okoliczności wyznacza koniec okresu rozliczeniowego?

Odpowiedź: Są to okresy miesięczne. Zakończenie okresu rozliczeniowego jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek warunków przez Wnioskodawcę.

15)Czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „program komputerowy”/„projekty programistyczne”/„zlecenia programistyczne”/„rozwiązania programistyczne”/„oprogramowanie”/„prace programistyczne” następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Odpowiedź: Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

16)Jak na gruncie poszczególnych umów z kontrahentem wyglądała/wygląda relacja pomiędzy przeniesieniem przez Pana na kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Odpowiedź: Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta, po upływie okresu rozliczeniowego, autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części programu komputerowego, która stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz świadczenie usług, Wnioskodawca otrzymuje po upływie okresu rozliczeniowego wynagrodzenie wypłacane na podstawie wystawionej przez Niego faktury. Wartość wynagrodzenia wyliczana jest na podstawie tego, ile czasu w ciągu jednego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca poświęcił na tworzenie programu komputerowego, a ile na działania nietwórcze (np. czynności administracyjne), następnie określa jaka była to część całego czasu poświęconego na świadczenie usług w danym okresie rozliczeniowym. Na podstawie takich obliczeń Wnioskodawca ustala wysokość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania.

17)Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Pana od kontrahenta obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem kwalifikowanego IP, czy również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem takiego prawa? Czy faktury wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahentów? Jeśli nie, prosimy wskazać dlaczego?

Odpowiedź: Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmuje zarówno wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich, jak i za inne czynności wykonywane w ramach umowy.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przenoszenia praw autorskich, ponieważ przepisy nie przewidują obowiązku ich wyszczególniania. Wydzielenie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich możliwe jest na podstawie prowadzonej na bieżąco ewidencji.

18)Jeśli wynagrodzenie obejmuje również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem kwalifikowanego IP, to czy preferencyjną stawką podatkową zamierza Pan objąć całe wynagrodzenie otrzymane od kontrahentów, czy tylko tę jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Odpowiedź: Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową tylko tę część Jego wynagrodzenia, która dotyczy przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

19)Czy wydatki na usługę księgową obejmują także opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej?

Odpowiedź: Wydatki na usługę księgową nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

20)Czy i które z wymienionych przez Pana kosztów stanowią/będą stanowiły środek trwały (środki trwałe) w prowadzonej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Wyłącznie samochód będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej.

21)W odniesieniu do kosztów wymienionych we wniosku oraz w jego uzupełnieniu, których dotyczy postawione przez Pana pytanie nr 3, tj. kosztów, które chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, prosimy wskazać:

·jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie/rozwijanie „programów komputerowych”/„projektów programistycznych”/”zleceń programistycznych?

·w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „program komputerowego”/„projektu programistycznego”/„zlecenia programistycznego”/„rozwiązania programistycznego”/„oprogramowania”/„prac programistycznych”/„usług programistycznych”,? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, prosimy wyjaśnić te zasady)?

·czy wszystkie wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione przez Pana i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem/rozwijaniem/ulepszaniem „programów komputerowych”/„projektów programistycznych”/”zleceń programistycznych”, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku?

Odpowiedź: Wnioskodawca oświadcza, iż w części opisującej stan faktyczny we wniosku szczegółowo uargumentował powiązanie wymienionych kosztów, które są podstawowymi kosztami ponoszonymi przez niemal każdego programistę z prowadzeniem działalności programistycznej, co obrazuje wprost funkcjonalny ich związek z wytworzeniem oprogramowania. Wszystkie wymienione w pytaniu interpretacyjnym koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę programami komputerowymi, a sposób powiązania każdego z ponoszonych wydatków został przedstawiony we wniosku. Koszty te są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem oprogramowania (jak i powstaniem praw autorskich przysługujących do niego).

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części stosując w tym celu proporcję przychodową. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu, tylko te bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania/jego części.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione (i ponoszone będą nadal) na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania.

22)Czy w prowadzonej przez Pana na bieżąco od 3 kwietnia 2023 r. ewidencji:

·wyodrębniał Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

·prowadził Pan przedmiotową ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

·wyodrębniał Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Tak.

23)Czy Kontrahenci, o których mowa we wniosku, są podmiotami polskimi, czy zagranicznymi (z jakiego kraju?).

Odpowiedź: Są to podmioty polskie.

24)Jeśli Kontrahenci są podmiotami zagranicznymi, to czy usługi dla tego podmiotu są wykonywane przez Pana w Polsce czy w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę?

Odpowiedź: Nie dotyczy.

25)Jeśli usługi są wykonywane w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę, to, czy działalność gospodarcza w tym państwie jest prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem?

Odpowiedź: Nie dotyczy.

26)Wobec wskazania, że Pana wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego – czy będzie Pan uzyskiwał dochody z kwalifikowanych IP w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym opisie sprawy (jeżeli nie, należy wyczerpująco przedstawić okoliczności ich uzyskiwania).

Odpowiedź: Wniosek dotyczy wyłącznie 4 stanów faktycznych.

Pytania

1.Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3.Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)        koszty usługi księgowej i doradczej.

b)        koszty amortyzacji i użytkowania samochodu,

c)        koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,

d)        koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb kontrahentów, z którymi współpracuje, a dany kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

b)nieprzewidywalność: kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, Jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny,

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie „prace rozwojowe” oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez kontrahenta przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu - począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego kontrahenta. Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Programy komputerowe stworzone przez Niego na rzecz kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, jak i Jego kontrahenta. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.). Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74). Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

  • z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;
  • ze sprzedaży kwalifikowanego IP;
  • z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  • z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tychże oprogramowań. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi on wydatki na:

a)koszty usługi księgowej i doradczej,

b)koszty amortyzacji i użytkowania samochodu,

c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,

d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą, Jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm., t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm., t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1571 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm., Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm., Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy :

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Tworzy i rozwija Pan dokumentację techniczną oraz kod źródłowy, w szczególności do aplikacji webowych dla firm z branży bankowej. Dokumentacja obejmuje zarówno szczegółowy opis architektury systemu, sposób działania poszczególnych modułów, jak i instrukcje użytkowania komponentów aplikacji oraz opisy API.

Wytwarzane lub rozwijane przez Pana aplikacje są wykorzystywane przez klientów końcowych (np. przez użytkowników banków) głównie do zarządzania swoimi produktami finansowymi m.in. kredytami, funduszami, kontami bankowymi. Pracował Pan przede wszystkim nad modułami dotyczącymi:

a)zmian posprzedażowych w kredytach hipotecznych -użytkownik mógł wnioskować o zmianę warunków kredytu (np. przesunięcie terminu spłaty, wakacje kredytowe);

b)zarządzania harmonogramem spłat - moduł umożliwiał klientowi banku podgląd oraz modyfikację harmonogramu spłaty rat;

c)generowania aktów notarialnych – system automatycznie przygotowywał dokumenty niezbędne do podpisu w kancelarii;

d)zarządzania inwestycjami - moduł pozwalający klientom analizować i dywersyfikować środki pomiędzy różne fundusze inwestycyjne. Zawierał część analityczną (raporty, wykresy) i możliwość inicjowania operacji finansowych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących  produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). 

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, tworzenie dokumentacji technicznej, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. W wyniku prowadzonych prac powstaje program komputerowy - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że przed rozpoczęciem każdego nowego projektu, Wnioskodawca posiadał zarówno solidne podstawy teoretyczne, jak i aktualną wiedzę rynkową. Kluczowym etapem selekcji wiedzy jest autorskie i unikalne w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz Kontrahenta połączenie znanych rozwiązań i dostosowanie ich do specyfiki danego modułu. Dzięki temu każde nowe lub rozwinięte oprogramowanie powstaje w wyniku twórczego procesu, a nie prostego powielenia istniejących rozwiązań. Wnioskodawca każdorazowo planuje wytworzenie oprogramowania, które będzie zawierało wszelkie wymagane funkcjonalności, poprzez ustalenie etapów prac danego projektu. Efektem działań Wnioskodawcy są nowe lub znacząco usprawnione moduły oprogramowania dla sektora bankowego. Dodatkowo do efektów prac należy zaliczyć autorskie rozwiązania techniczne, np. dynamiczne generowanie formularzy, integracja z …, dodatkowe filtry bezpieczeństwa i kontrola dostępu. Wszystko to w znacznym stopniu różni się od prostych systemów …, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii i autorskich rozwiązań odpowiadających na specyficzne wymagania sektora bankowego.

Efektem Pana prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność  w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, tworzenie dokumentacji technicznej, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że działalność, w ramach której Pan tworzy Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Zobowiązany jest Pan w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, który został każdorazowo zrealizowany.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Wskazuje Pan, że czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy oraz rozwija oprogramowanie, które w znacznym stopniu różni się od standardowych, dostępnych rozwiązań. Wnioskodawca tworzy autorskie moduły, które nie są gotowymi produktami, stosuje zaawansowane wzorce architektoniczne i integracje oraz optymalizuje wydajność im bezpieczeństwo w sposób specyficzny dla sektora bankowego. Rozwiązania te powstają w wyniku pracy twórczej, a nie tylko konfiguracji gotowych bibliotek. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

  • badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
  • prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

  • nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
  • łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
  • kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
  • wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Pana systemów i aplikacji. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony.

W odniesieniu np. do aplikacji dla firm z sektora bankowego, wskazał Pan, że powstają one w językach …, … i …. Stosuje Pan podejście … oraz … np. z użyciem …, …, …. Przestrzega Pan zasad …, … oraz stosuje wzorce projektowe. Korzysta On z …dla redukcji … oraz … do mapowania encji i …. Całość powstaje w środowisku … z testami automatycznymi, sprawdzaniem jakości kodu  i wdrożeniami na środowiska testowe oraz produkcyjne. Aplikacje są dostępne przez przeglądarkę internetową i są zintegrowane z wewnętrznymi systemami bankowymi. W ramach współpracy z sektorem bankowym dokumentacja tworzona jest w postaci komentarzy w kodzie, opisów w systemach …/… oraz jako dokumenty techniczne i projektowe (np. diagramy …, dokumenty integracyjne). Tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje oparte są m.in. o:

a)Backend: …, …, …, …;

b)Frontend: …, …;

c)Bazy danych: …, … (w zależności od projektu);

d)Inne technologie: …, …, …, …, ….

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy,

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

  • tworzy Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  • wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, które mają na celu ulepszenie (rozwinięcie) danego oprogramowania (osobny przedmiot obrotu), stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
  • dokonuje Pan przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;
  • prowadzi Pan od 3 kwietnia 2023 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022, poz. 2509, tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowić będzie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2023-2025.

Przechodząc do kwestii, uznania wskazanych w opisie sprawy kosztów, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

  • dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
  • wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

  • dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
  • wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

  • wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  • kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  • dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które będzie Pan ponosił na: koszty usługi księgowej i doradczej, koszty amortyzacji i użytkowania samochodu, koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w literze „a” wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. po. 111).