Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 czerwca 2025 r. (wpływ 3 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

(…)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy zamierzają zbyć niezabudowaną nieruchomość stanowiącą Ich majątek wspólny.

Wnioskodawcy są osobami fizycznymi, mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającymi obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, a więc podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawcy nie prowadzą działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawców łączy ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

Wnioskodawcom przysługuje prawo wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej nieruchomości położonej w miejscowości (…), składającej się z niezabudowanej działki gruntu nr (…) o łącznej pow. (…) ha, powstałej z podziału działki gruntu nr (…) o powierzchni (…) ha (dalej: „Nieruchomość”). W rejestrze gruntów przedmiotowa Nieruchomość oznaczona jest jako pastwiska trwałe (PsIV).

Prawo do Nieruchomości Wnioskodawcy nabyli do majątku wspólnego na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej od rodziców Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny zawartej 14 czerwca 2000 r. - akt notarialny (…), której przedmiotem była darowizna części gospodarstwa rolnego, w którego skład wchodziła działka nr (…). W rejestrze gruntów prowadzonym przez Starostę (…) działka ewidencyjna nr (…) oznaczona była jako pastwiska trwałe (PsIV) i grunty po rowami (WPsIV).

Wnioskiem z 18 grudnia 2023 r. Wnioskodawcy wystąpili do Wójta Gminy (…) o zatwierdzenie podziału działki nr (…). W wyniku podziału działki nr (…) (decyzja zatwierdzająca projekt podziału z 28 grudnia 2023 r.) powstała przedmiotowa Nieruchomość oraz działka nr (…) o powierzchni (…) ha, jako przylegająca do cieku wodnego – rzeka (…), oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako Wp, tj. grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi.

24 lutego 2025 r. Wnioskodawcy wystąpili z wnioskiem do Starostwa Powiatowego w (…) o nieodpłatne przekazanie działki nr (…) do zasobu Skarbu Państwa. Starosta Powiatu (…) wniosek Wnioskodawców przekazał wg właściwości do Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w (…), sprawujący zarząd nad rzeką (…), gdyż zgodnie z art. 258 ust. 1 i ust. 8a ustawy Prawo wodne, Państwowe Gospodarstwo Wody Polskie reprezentuje i wykonuje prawa właścicielskie Skarbu Państwa do gruntów pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi, a także może nabywać w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości na zasadach przewiedzianych w ustawie Prawo wodne. W odpowiedzi na wniosek jw. Państwowe Gospodarstwo Wody Polskie poinformowało Wnioskodawców, że wystąpi z pozwem o uzgodnienie treści księgi wieczystej, w której Wnioskodawcy wskazani są jako właściciele działki nr (…), gdyż działka ta jako grunt pokryty śródlądowymi wodami płynącymi rzeki (…) jest niezgodny z rzeczywistym stanem prawnym i musi zostać zmieniony w ten sposób, że jako właściciel tej działki winien być wskazany Skarb Państwa.

Nieruchomość nie była w okresie 5 lat i obecnie nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej. Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), jak również nie stanowi jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.).

Umową przedwstępną z 23 listopada 2023 r. (…) Wnioskodawcy zobowiązali się do sprzedaży działki nr (…) (przed podziałem), pod warunkiem (dalej: „Umowa przedwstępna”). Jak zaznaczono w Umowie przedwstępnej, stan prawny działki nr (…) jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym, działka nie jest zabudowana, działka nie była w okresie 5 lat i obecnie nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, działka nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), jak również nie stanowi jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze  zm.), działka nie jest przedmiotem najmu, użyczenia, dzierżawy lub innych umów obligacyjnych. Taki opis działki nr (…) odnosić należy włączenie do Nieruchomości, jako części działki wskazanej w Umowie przedwstępnej, opis ten jest aktualny również na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawcy zobowiązali się sprzedać działkę za określoną w Umowie przedwstępnej cenę, powiększoną ewentualnie o podatek od towarów i usług, gdyby na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej (umowy sprzedaży) był on wymagalny. Wnioskodawcy zobowiązali się ponadto do tego, że jeżeli z udzielonej im interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wynikać będzie konieczność naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości:

·w przypadku doliczenia do ceny sprzedaży podatku VAT, przedłożą zaświadczenia potwierdzające ich status jako czynnych podatników podatku VAT oraz interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia podatku VAT, a także udokumentują sprzedaż stosowną fakturą VAT,

oraz że:

·„na dzień zawarcia umowy sprzedaży i wystawienia faktury VAT będą zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług, oraz że po zawarciu transakcji nie wyrejestrują się oni z datą wsteczną”.

Ponadto Wnioskodawcy udzielili Kupującemu:

·zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r. Nr 89 poz. 414 ze zm.), w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskania zgód, opinii itp., a także udostępnili Kupującemu Nieruchomość celem przeprowadzenia badań gruntu oraz postawienie prowizorycznego złącza linii kablowej mającej w przyszłości zasilać budowę Kupującego realizowaną na Nieruchomości,

·nieodwołanego pełnomocnictwa do występowania przed wszystkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskanie niezbędnych dla Kupującego decyzji i pozwoleń.

W dniu zawarcia umowy przedwstępnej, Wnioskodawcy zawarli z Kupującym umowę dzierżawy z 23 listopada 2023 r., w której określono, że umowa zawarta została na czas nieokreślony. Następnie, strony umowy dzierżawy przyjęły w tej samej dacie (23 listopada 2023 r.) aneks do umowy dzierżawy (dalej: „Aneks”) wskazując, że:

•umowa dzierżawy zawarta została w związku z umową przedwstępną,

•Wnioskodawcy jako wydzierżawiający udzielają Dzierżawcy (czyli Kupującemu z Umowy przedwstępnej) prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, oraz zmieniając Aneksem okres obowiązywania umowy dzierżawy z czasu nieokreślonego na czas określony, tj. trzy miesiące.

Następnie aneksem oznaczonym „(…)” z 22 marca 2024 r. dookreślili wstecznie, już po wygaśnięciu umowy dzierżawy, wskazując jako jej przedmiot działkę nr (…).

Wynagrodzenie z tytułu incydentalnej trzymiesięcznej dzierżawy za okres 23 listopada 2023 r. – 22 lutego 2024 r. wypłacone Wnioskodawcom było symboliczne i nie przekroczyło kwoty 100 zł. Trzymiesięczna dzierżawa miała umożliwić Kupującemu przeprowadzenie badań gruntowych, posadowienie na nieruchomości prowizorycznego złącza kablowego na potrzeby zasilania budowy, a także poczynienia określonych Umową przedwstępną innych niezbędnych prac przygotowawczych dla planowanej inwestycji Kupującego.

W opisie sprawy, opierając się o zapisach Umowy przedwstępnej (pozwolenie na użytkowanie nieruchomością dla celów budowlanych), Kupujący wystąpił w imieniu własnym, na swoją rzecz jako strona i uzyskał dla siebie, jako strony na potrzeby przyszłej inwestycji planowanej do realizacji na Nieruchomości, stosowne w ocenie Kupującego decyzje, warunki i zapewnienia.

Wnioskodawcy, z polecenia Kupującego jako strony Umowy przedwstępnej, udzielili wskazanemu przez Kupującego profesjonalnemu pełnomocnikowi pełnomocnictwa do złożenia wniosku o interpretację indywidualną w zakresie, o którym mowa w Umowie przedwstępnej (chodzi o podatek VAT), z tym jednak, że zakres pełnomocnictwa określony w części E formularza PPS-1 brzmiał: „czynności związane ze złożeniem wniosku o wydanie interpretacji podatkowej”.

Abstrahując od poprawności formalnej pełnomocnictwa szczególnego i możliwości posługiwania się w konkretnej sprawie podatkowej, tak sformułowanym pełnomocnictwem szczególnym, przedmiotem wniosków złożonych przez Wnioskodawców reprezentowanych przez pełnomocnika było pytanie, czy w stanie sprawy, sprzedaż działki będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednakże przedstawiony we wniosku opis zaistniałych zdarzeń był odmienny od stanu jaki ma miejsce w niniejszej sprawie. Przedstawiając te zdarzenia, Wnioskodawcy pominęli okoliczność, że dzierżawa realizowana w związku z przyrzeczeniami i zapewnieniami zawartymi w Umowie przedwstępnej miała charakter incydentalny, realizowana była za symboliczne wynagrodzenie i wygasła po upływie trzech miesięcy do daty zawarcia umowy dzierżawy oraz zakończyła się wcześniej niż złożony został wniosek o interpretację. Nieprawidłowo określono również przedmiot przyszłej sprzedaży, gdyż w tym opisie pominięto okoliczności związane z podziałem, który miał miejsce przed złożeniem wniosku. Opisując stan faktyczny nie wyeksponowano również okoliczności, że w ramach udzielenia Kupującemu prawa do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych wszystkie działania związane z działką, do których Wnioskodawcy upoważnili Kupującego, w tym złożone przez Kupującego wnioski przygotowujące przyszłą inwestycję, składane były przez Kupującego we własnym imieniu i na własną rzecz, a w konsekwencji wszystkie decyzje i zapewnienia adresowane i kierowane były do Kupującego. To Kupujący był stroną wszystkich postępowań administracyjnych oraz wszystkich działań zmierzających do uzyskania stosowanych zapewnień. Kupujący nie reprezentował więc Wnioskodawców jako pełnomocnik, działał wyłącznie w swoim imieniu na swoją rzecz, a skutki tych działań dotyczyły jedynie Kupującego. Tak więc, Wnioskodawcom nie można przypisać jakichkolwiek działań typowych dla tzw. obrotu profesjonalnego.

Powołując między innymi fakt dzierżawy jako przesłankę oceny zdarzenia przyszłego (sprzedaży nieruchomości), organ interpretacyjny w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2024 r. (dalej: „Interpretacja”) uznał, że uwzględniając opis zaistniałych zdarzeń zaprezentowanych we wniosku, Wnioskodawcy z tytułu transakcji sprzedaży działki będą podatnikami podatku od towarów i usług. Zważywszy jednak, że przedstawione we wniosku okoliczności niezbędne dla oceny zdarzenia przyszłego odbiegają od stanu rzeczywistego, Interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług nie pełni dla Wnioskodawców funkcji ochronnej, gdyż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawno-podatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Wnioskodawcy rozważają, przystępując do transakcji sprzedaży działki, pominięcie interpretacji z 1 sierpnia 2024 r., tj. nierejestrowanie się dla potrzeb transakcji sprzedaży działki jako czynni podatnicy podatku VAT, niedoliczanie podatku VAT do wartości działki oraz niedokumentowanie sprzedaży fakturą VAT, gdyż działka wchodzi w skład ich majątku prywatnego, a Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych działań typowych dla działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Oczywiście, kwalifikacja transakcji sprzedaży działki dla celów podatku od towarów i usług nie jest tożsama z kwalifikacją dla celów podatku dochodowego.

Niezależnie jednak do ocen prawnych formułowanych na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, w stanie sprawy przychodów ze sprzedaży przedmiotowej działki, Wnioskodawcy nie zamierzają zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż źródłem przychodów Wnioskodawców będzie odpłatne zbycie nieruchomości, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i realizowane jest z majątku prywatnego Wnioskodawców, a ponieważ dochodzi do niego po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dochód Wnioskodawców uzyskany ze sprzedaży nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawcy wskazali, że przedmiotem planowanej sprzedaży jest działka o nr geodezyjnym (…) powstała z podziału działki nr (…) w sposób opisany we wniosku. Planowa sprzedaż nieruchomości ma mieć miejsce do 31 grudnia 2025 r.

Wnioskodawcy posiadają w swoich zasobach majątkowych na dzień złożenia wniosku inne nieruchomości tworzące gospodarstwo rolne i leśne (działki rolne, łąki, działki leśne) jednak nie planują ich sprzedaży.

Pani (…) (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) - nie dokonywała w przeszłości sprzedaży nieruchomości będących jej własnością, ani będących we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania) - dokonał w 2021 r. sprzedaży nieruchomości (grunt rolny orny - działka nr (…), obręb (…)) na rzecz swojego sąsiada celem powiększenia gospodarstwa rolnego należącego do tego sąsiada. Grunt rolny, będący przedmiotem sprzedaży został nabyty do majątku odrębnego drogą darowizny od rodziców. Przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości był zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym (grunt rolny wchodzący w skład gospodarstwa rolnego, który w wyniku sprzedaży nie utracił charakteru rolnego).

Pytanie

Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawców, że planowana sprzedaż działki nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a w konsekwencji dochód ze sprzedaży działki, w stanie sprawy, nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do sytuacji, w której przychód Wnioskodawców uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości kwalifikowałby się do przychodów z działalności gospodarczej, gdyż odpłatne zbycie Nieruchomości w stanie sprawy nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "pdopU"), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 pdofU.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) pdofU, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie (z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tak więc, aby w stanie sprawy, przychody ze zbycia Nieruchomości kwalifikowały się do przychodów z działalności gospodarczej, to zbycie musiałoby następować w wykonaniu czynności typowych dla czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej. Wykładnia art. 5a pkt 6 pdofU pozwala na stwierdzenie, że dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów pdofU, nie jest niezbędne spełnienie wymogów formalnych (np. rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w przepisach odrębnych). Nie ma także znaczenia subiektywne przekonanie podatnika, iż przychody z jego aktywności są przypisane do innego źródła przychodu. Wszelkie działania cechujące się fachowością (stałym, nie okazjonalnym, nie amatorskim charakterem), podporządkowaniu regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (np. seryjnością produkcji, stypizowaniem działań, ciągłością współpracy) i uczestnictwem w obrocie gospodarczym, są pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 pdofU, a uzyskane w ich wyniku przychody są przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 pdofU. W odniesieniu do czynności zbycia nieruchomości, kwalifikowanie przychodów do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 pdofU dokonywane jest np. w oparciu o ilość zbywanych nieruchomości, podejmowane przez podatnika działania dla zwiększenia ich wartości, a także inne, działania związane np. z organizacją sprzedaży. Działalność gospodarcza stanowi zjawisko obiektywnie istniejące w danym czasie. Zamiar jej prowadzenia uzewnętrznia się w faktycznie podejmowanych czynnościach o określonym charakterze. Rzeczywisty charakter tych czynności, a nie subiektywne przekonanie podatnika (organu podatkowego) decyduje o tym, czy wykonywane przez daną osobę działania stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą. W przypadku, gdy działalność podatnika, niezależnie od jego zamiaru lub woli czy przekonania, odpowiada przesłankom przewidzianym w art. 5a pkt 6 pdofU, przynosząc określony tam przychód, to w rozumieniu tej ustawy nie można jej kwalifikować inaczej niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie trzech warunków:

•po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,

•po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,

•po trzecie, w sposób ciągły.

W orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 773/13 (a także w innych wyrokach, np. z dnia 4 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 855/14 i z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. akt II FSK 70/13), podkreśla się ze ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie prawnym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 pdofU z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 pdofU nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 pdofU wskazuje rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.

Z opisu stanu sprawy wynika, że Wnioskodawcy nabyli w 2000 r. nieodpłatnie do majątku wspólnego małżonków (darowizna) nieruchomość (działka nr (...)), z której w wyniku podziału wyodrębniona została Nieruchomość (działka nr (...)). Nieruchomość od chwili jej nabycia nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, a Wnioskodawcy nie podejmowali jakichkolwiek działań przygotowujących Nieruchomość do sprzedaży, a więc skoro tych działań nie było w okresie poprzedzającym zawarcie Umowy przedwstępnej, nie można Wnioskodawcom przypisać innych intencji poza zamiarem osiągnięcia zysku ze sprzedaży, co jednak jest również cechą typową dla zarządzania majątkiem prywatnym. Tak też należy ocenić podział działki, o którym mowa we wniosku, związany z opisanymi tam okolicznościami (konieczność wyodrębnienia gruntu pod ciekiem wodnym, którego właścicielem z mocy prawa może być jedynie Skarb Państwa). Skoro Wnioskodawcy nie podejmowali jakichkolwiek działań poprzedzających potencjalną sprzedaż decydujących o ich kwalifikacji jako działań zaawansowanych, typowych dla działalności podmiotów zajmujących się obrotem nieruchomościami, to nie ma podstaw do rozpatrywania kwalifikacji przychodu ze sprzedaży Nieruchomości jako przychodu z działalności gospodarczej. Należy przy tym zwrócić uwagę, że uprawnienie potencjalnego kupującego do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych nie miało służyć Wnioskodawcom jako sprzedającym, a wyłącznie Kupującemu. Kupujący nie działał na zlecenie Wnioskodawców i nie podejmował działań celem uatrakcyjnienia Nieruchomości dla potencjalnych przyszłych nabywców. Kupujący działał z upoważnienia Wnioskodawców, wymaganego przez przepisy prawa budowlanego, wyłącznie w swoim interesie i na swoją rzecz. Należy podkreślić, że pełnomocnictwo udzielone Kupującemu w Umowie przedwstępnej do występowania przed wszystkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych dla uzyskanie niezbędnych dla Kupującego decyzji i pozwoleń służyć miało jedynie Kupującemu.

Nieruchomość jest nieogrodzona, niepodłączona do mediów, bez jakichkolwiek pozwoleń czy ustaleń związanych z realizacją przyszłego procesu ich jakiegokolwiek zagospodarowania. To Kupujący, działając we własnym imieniu i własnym interesie a także na własny koszt, a nie w interesie sprzedających, podjął działania zmierzające do weryfikacji możliwości realizacji zamierzonego celu inwestycyjnego i przygotowania nieruchomości pod planowaną inwestycję. Nie działał on więc na rzecz Wnioskodawców celem uatrakcyjnienia i podniesienia wartości działek (cena Nieruchomości była określona w Umowie przedwstępnej), lecz w celu oceny możliwości zrealizowania planowanego zamierzenia inwestycyjnego. W ocenie Wnioskodawców, wszelkie umocowania udzielone nabywcy nie były nakierowane na podwyższenie atrakcyjności Nieruchomości, nie był to zatem ciąg zorganizowanych działań w celu maksymalizacji dochodu. Umowa przedwstępna musi zawierać essentialianegotii umowy przyrzeczonej, w tym w przypadku umowy sprzedaży - przede wszystkim cenę, a ta nie była uzależniona od podjęcia tychże czynności i ich efektów. Kupujący dokonywał owych działań na własny koszt. Wnioskodawcom nie są znane szczegóły działań podjętych przez Kupującego. Zawarta w dniu Umowy przedwstępnej, w związku z tą umową, incydentalna umowa dzierżawy (na okres 3 miesięcy od 23 listopada 2023 r.) za symbolicznym wynagrodzeniem (poniżej 100 zł za cały trzymiesięczny okres dzierżawy) nie zmienia niczego w ocenie kwalifikacji przyszłych przychodów Wnioskodawców ze sprzedaży Nieruchomości. Celem incydentalnej dzierżawy było umożliwienie Kupującemu przeprowadzenia weryfikacji przydatności gruntu dla planowanego zamierzenia inwestycyjnego, a także budowa prowizorycznego złącza kablowego na potrzeby przyszłej budowy. Działania te nie służyły „uatrakcyjnieniu″ Nieruchomości w celu podniesienia jego wartości w celu maksymalizacji zysku, a przychody z tego tytułu w kwocie łącznej poniżej 100 zł nie świadczą o wcześniejszym poprzedzającym przyszłą sprzedaż wykorzystaniu nieruchomości w działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatkowych (zarówno przepisów o podatku dochodowym jak i przepisów o podatku od towarów i usług). Wnioskodawcy nie zostali zapoznani z wynikami badań gruntowych zrealizowanych na Nieruchomości przez Kupującego, a Umowa przedwstępna przewiduje demontaż złącza kablowego na koszt Kupującego, gdy z przyczyn określonych w Umowie przedwstępnej nie doszłoby do zawarcia umowy przyrzeczonej. Należy zwrócić uwagę, że wszelkie działania Kupującego których podjęcie przewiduje Umowa przedwstępna są jego prawem a nie obowiązkiem. Kupujący mógł zatem zarówno podjąć wszystkie wskazane w Umowie przedwstępnej działania, jak i mógł ich nie podejmować i nabyć Nieruchomość bez rozpoznania możliwości wykorzystania jej zgodnie ze swoimi zamierzeniami. To również dowodzi, że owe działania bądź ich brak nie mają istotnego wpływu na sam fakt sprzedaży gruntu, co więcej, nie wpływają na jego cenę.

O fakcie dokonania sprzedaży gruntu w charakterze podatnika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym (wykonywania prawa własności), decyduje stopień aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażowane są środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Bez wątpienia w okolicznościach sprawy, Wnioskodawcy nie podjęli jakichkolwiek działań, które noszą takie cechy, a jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, np. w wyroku z 1 września 2021 r. sygn. akt II FSK 326/20, spełnienie w konkretnym przypadku warunku celu zarobkowego samo w sobie nie przesądza o zaliczeniu uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Oczywiste jest bowiem dążenie podatnika do uzyskania jak najlepszych efektów ekonomicznych z przeprowadzonej transakcji.

Z punktu widzenia art. 5a pkt 6 pdofU istotne jest również ustalenie, czy zamiarem podatnika było uczynienie sobie z odpłatnego zbycia nieruchomości stałego, tj. ciągłego źródła zarobkowania, co niewątpliwie w niniejszej sprawie nie ma miejsca. Sprzedaż nieruchomości w ramach zarządzania majątkiem prywatnym może być zatem źródłem okazjonalnego zysku i nie będzie kwalifikowane jako sprzedaż w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 pdofU, co w konsekwencji powoduje, że przychód z tytułu zbycia Nieruchomości powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) pdofU i w związku z tym w stanie sprawy (ze względu na datę nabycia) transakcja zbycia Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż dokonana będzie po upływie 5 lat, licząc od końca roku w którym doszło do nabycia Nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z kolei, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

•zarobkowym celu działalności,

•wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

•prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy).

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód ma ogromne znaczenie dla określenia, chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Państwa do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że umową przedwstępną z dnia 23 listopada 2023 r. zobowiązali się Państwo do sprzedaży działki nr (…) (przed podziałem). Jak zaznaczono w Umowie przedwstępnej, stan prawny działki nr (…) jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym, działka nie jest zabudowana, działka nie była w okresie 5 lat i obecnie nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, działka nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny, jak również nie stanowi jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, działka nie jest przedmiotem najmu, użyczenia, dzierżawy lub innych umów obligacyjnych. Zobowiązali się Państwo sprzedać działkę za określoną w Umowie przedwstępnej cenę, powiększoną ewentualnie o podatek od towarów i usług, gdyby na dzień zawarcia umowy przyrzeczonej (umowy sprzedaży) był on wymagalny. Nie podejmowali Państwo jakichkolwiek działań poprzedzających potencjalną sprzedaż decydujących o ich kwalifikacji jako działań zaawansowanych, typowych dla działalności podmiotów zajmujących się obrotem nieruchomościami, to nie ma podstaw do rozpatrywania kwalifikacji przychodu ze sprzedaży Nieruchomości jako przychodu z działalności gospodarczej.

Wobec przedstawionych okoliczności sprawy, uznać należy, że podejmowane przez Państwa działania mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem i nie wskazują na działania o charakterze inwestycyjnym, typowym dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Nie można, mówić o zorganizowanym i ciągłym charakterze Państwa działalności w odniesieniu do zbywanej nieruchomości.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że uprawnienie potencjalnego kupującego do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych nie miało służyć Państwu jako sprzedającym, a wyłącznie Kupującemu. Kupujący nie działał na Państwa zlecenie i nie podejmował działań celem uatrakcyjnienia Nieruchomości dla potencjalnych przyszłych nabywców. Kupujący działał z Państwa upoważnienia, wymaganego przez przepisy prawa budowlanego, wyłącznie w swoim interesie i na swoją rzecz.

Zatem podejmowane przez Państwa działania mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem i nie wskazują na działania o charakterze inwestycyjnym, typowym dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż nieruchomości następuje w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres, stopień zaangażowania i cel działania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe tej czynności, należy więc ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż przez Państwa nieruchomości (działki nr (…)) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Dlatego też nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Natomiast moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Uwzględniając powyższe, należy więc stwierdzić, że nabycie przez Państwa nieruchomości do majątku wspólnego na zasadach ustawowej wspólności majątkowej nastąpiło na podstawie umowy darowizny od Pani rodziców zawartej 14 czerwca 2000 r. Zatem, upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2000 r.

W konsekwencji, planowana sprzedaż nieruchomości (działki nr (…)) przed 31 grudnia 2025 r., tj. po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyli Państwo nieruchomość w drodze darowizny od Pani rodziców, nie będzie dla Państwa stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionego pytania i własnego stanowiska, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Jednocześnie wyjaśniam, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.