Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 czerwca 2025 r. (data wpływu 13 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani podatnikiem w Polsce, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 roku. Przeprowadziła się Pani do Polski 25 lipca 2022 roku, po uzyskaniu przez firmę, w której Pani pracuje do dnia dzisiejszego wizy pracowniczej. Od 1 sierpnia 2022 roku została nawiązana współpraca między Panią a tą firmą na podstawie umowy o pracę. Od tego czasu regularnie składa Pani wnioski o kartę pobytu czasowego. Aktualna karta o pobyt czasowy ważna jest do lutego 2026 roku. Wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce, nie podlegała Pani ograniczonemu i nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w tym kraju. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski była Brazylia. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Od momentu przyjazdu do Polski w 2022 roku centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych znajduje się i będzie znajdowało w Polsce.

Ma Pani obywatelstwo brazylijskie oraz od 4 czerwca 2024 roku otrzymała Pani dokument na obywatelstwo niemieckie. Składając zeznania roczne za rok 2023 i 2024 skorzystała Pani z ulgi na zmianę rezydencji podatkowej. Za 2023 rok skorzystała Pani z ulgi na zmianę rezydencji podatkowej, ponieważ niemieckie obywatelstwo pochodzi od Pani ojca zgodnie z nabyciem obywatelstwa poprzez urodzenie.

Pani przychody w 2023 r. i 2024 r. przekraczały kwotę 85.528,00 zł. Dzięki zastosowaniu ulgi na zmianę rezydencji podatkowej kwota 85.528,00 zł została zaliczona do przychodów zwolnionych zgodnie z art. 21 ust. 152 ustawy PIT w każdym roku podatkowym, natomiast pozostała kwota jest opodatkowana.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Dokładna data wydania dokumentu poświadczającego obywatelstwo niemieckie to 27 listopada 2024 r. Obywatelstwo niemieckie zostało przyznane z datą wsteczną, tj. 6 czerwca 2024 r.

Do Polski przyjechała Pani z zamiarem przeniesienia się na stałe. Nie zamierza Pani na stałe wrócić do Brazylii. Świadczy Pani pracę na rzecz spółki pod nazwą (…) z siedzibą przy ulicy (…).

Posiada Pani dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski w postaci zeznań podatkowych za okres od 2018 r. do 2022 r. Nie korzystała Pani wcześniej w całości lub części z ulgi na powrót.

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na zmianę rezydencji podatkowej, polegającej na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych zaczynając od 1 stycznia 2023 r. w kolejnych 4 latach, czy od roku 2024 i w kolejnych 4 latach zgodnie z art. 21 ust. 152 ustawy PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem począwszy od 2023 roku może Pani skorzystać z ulgi na zmianę rezydencji podatkowej do kwoty 85.528,00 zł zgodnie z art. 21 ust. 152 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 43 zostały spełnione warunki przysługujące do skorzystania z tego zwolnienia m.in. w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok, w którym nastąpiła zmiana miejsca zamieszkania na Polskę oraz od początku roku do dnia poprzedzającego dzień, w którym ta zmiana miejsca zamieszkania miała miejsce. Ponadto posiada Pani obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej- obywatelstwo niemieckie. Posiada Pani dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia w postaci umowy najmu nieruchomości oraz zeznań podatkowych składanych w innym kraju. Dodatkowo nie korzystała Pani uprzednio w całości lub w części z tego zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

W celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że przeprowadziła się Pani do Polski 25 lipca 2022 r. i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy. Z treści wniosku wynika, że nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:

• z podatnikiem, który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej
• lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Tymczasem z przedstawionych przez Panią okoliczności wynika, że na dzień przeprowadzki do Polski, nie posiadała Pani obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Posiadała Pani wyłącznie obywatelstwo brazylijskie.

Analiza tych przepisów w sposób jednoznaczny wskazuje, że podatnik musi posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Nie spełnia Pani tego warunku, gdyż na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski (w lipcu 2022 r.) posiadała Pani wyłącznie obywatelstwo brazylijskie. Natomiast obywatelstwo niemieckie posiada Pani dopiero od 6 czerwca 2024 r.

Z opisu zdarzenia wynika również, że przed lipcem 2022 r. nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce, do lipca 2022 r. mieszkała Pani w Brazylii. Zatem nie spełniła Pani również warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miała Pani miejsca zamieszkania:

• nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
• na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

W świetle przedstawionych przez Panią okoliczności zauważyć należy, że nie spełniła Pani warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, oraz niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek należy wskazać, że wskutek niespełnienia warunku określonego w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”. 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.