Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytania nr 1 jest:

·nieprawidłowe w zakresie kosztów uzyskania przychodu podlegających waloryzacji na podstawie art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 czerwca 2025 r.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani B. A, ul. B 1, (...), PESEL: (...),

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan A. A, ul. B 1, (...), PESEL: (...).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zaistniały stan faktyczny

Są Państwo polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz nieruchomości, w których mowa we wniosku, położone są na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

A. A 15 maja 2019 r. nabył zabudowaną budynkiem jednorodzinnym nieruchomość położoną w A (dalej „Nieruchomość 1”) za kwotę 555 000 zł. W dacie nabycia nieruchomości był kawalerem.

Koszty związane z nabyciem Nieruchomości 1 (podatek od czynności cywilnoprawnych, taksa notarialna, opłaty sądowe) poniesione przez A. A na nabycie Nieruchomości i wskazane w akcie notarialnym wyniosły 14 658 zł. Nieruchomość 1 nie miała charakteru rekreacyjnego.

W nabytej Nieruchomości 1 Wnioskodawczyni, czyli C. A wówczas jeszcze C. B, oraz A. A zaspakajali własne potrzeby mieszkaniowe i prowadzili wspólne gospodarstwo domowe.

14 sierpnia 2019 r. X S.A., dalej „Bank" udzielił A. A oraz Wnioskodawczyni kredytu mieszkaniowego „(...) na kwotę 544 000 zł.

Zgodnie z umową kredytową celem kredytu był remont i modernizacja Nieruchomości 1 oraz refinansowanie kosztów, jak również inne cele. Kredyt był zabezpieczony na hipotece Nieruchomości 1.

Związek małżeński pomiędzy Wnioskodawczynią, a A. A został zawarty 2 stycznia 2021 r. w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

1 kwietnia 2022 r. Wnioskodawczyni i A. A zawarli umowę darowizny, na mocy której A. A darował do majątku wspólnego małżonków Nieruchomość 1.

5 sierpnia 2024 małżonkowie (...) odpłatnie zbyli stanowiącą ich współwłasność na zasadach wspólności ustawowej majątkowej Nieruchomość 1 za cenę 1 699 000 zł.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Bank pozostająca do spłaty na moment zbycia Nieruchomości 1 część kredytu zabezpieczona na jej hipotece w części kapitałowej wynosiła 503 240 zł.

Spłaty kredytu przed zbyciem Nieruchomości 1 (kapitał w wysokości 40 760 zł) dokonywane były solidarnie przez obu kredytobiorców, tj. Wnioskodawczynię i A. A. Cena sprzedaży Nieruchomości 1 została uregulowana przez nabywców przelewem na rzecz Banku w wysokości 505 000 zł, a pozostałej części przelewem na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, przy czym Strony postanowiły, że w przypadku nadpłaty z tytułu spłaty wierzytelności Banku, powstała z tego tytułu różnica należna będzie sprzedającym, a w przypadku niedopłaty Sprzedający zobowiązują się pokryć ją ze własnych. Różnica mogła powstać z tytułu wzrastającej każdego dnia wierzytelności Banku w części odsetkowej, w stosunku do wartości odsetek uwzględnionej w wydanym przez Bank zaświadczeniu.

W okresie od daty nabycia Nieruchomości 1, tak przed jak po zawarciu związku małżeńskiego jak również przed i po wniesieniu Nieruchomości nr 1 do majątku wspólnego małżonków zarówno Wnioskodawczyni jak A. A ponosili udokumentowane fakturami VAT nakłady na remont i modernizację Nieruchomości 1.

Wnioskodawczyni i jej mąż ustalili przychód ze sprzedaży Nieruchomości wykazany w deklaracji PIT- 39 za 2024 r. każdego z małżonków poprzez podzielenie przychodu ze zbycia Nieruchomości 1 przez dwa.

Analogicznie zostały ustalone koszty uzyskania przychodów, tj. ich suma, zwaloryzowana, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości 1, a w stosunku do nakładów, które zwiększyły wartość Nieruchomości 1 poczynionych w czasie posiadania Nieruchomości 1, od roku następującego po ich poniesieniu, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie Nieruchomości 1, wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski", niezależnie od tego, które z małżonków poniosło koszt nabycia i wydatków na remont nieruchomości, została podzielona na dwa.

Tym samym, tak Wnioskodawczyni jak jej małżonek, wykazali w zeznaniu PIT 39 za 2024 r. dochód stanowiący różnicę pomiędzy połową przychodu ze zbycia Nieruchomości 1, a połową zwaloryzowanych nakładów poniesionych na jej nabycie i remont.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość na gruncie brzmienia art. 22 ust 6c-6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co do sposobu ustalenia kosztów odpłatnego zbycia Nieruchomości 1 przez nią samą i przez jej małżonka.

Zdarzenie przyszłe

Zarówno Wnioskodawczyni jak jej mąż zamierzają skorzystać z ulgi mieszkaniowej, tj. zamierzają wydać przychód ze sprzedaży Nieruchomości 1 w okresie nie przekraczającym trzech lat na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, poprzez nabycie gruntu i wybudowanie na tym gruncie domu jednorodzinnego.

Suma nakładów na nabycie gruntu oraz budowę domu jednorodzinnego przekroczy kwotę przychodu ze sprzedaży Nieruchomości 1. Małżonkowie będą zmuszeni do zaciągnięcia kredytu bankowego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego.

Po osiągnięciu przychodu ze sprzedaży Nieruchomości 1 (data zawarcia aktu notarialnego przenoszącego własność Nieruchomości 1) jej nabywca uregulował część ceny sprzedaży (505 000 zł) poprzez spłatę kredytu „(...) zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i A. A.

Przy czym wydatki na remont Nieruchomości 1, poniesione przez Wnioskodawczynię lub jej męża po dacie zaciągnięcia spłacanego kredytu wynosiły 118 475 zł 94 gr (przed waloryzacją o wskaźnik GUS).

Na moment złożenia niniejszego wniosku, małżonkowie nabyli 28 sierpnia 2024 r., tj. po dacie zbycia Nieruchomości 1, nieruchomość gruntową położoną w miejscowości Rozalin, dalej Nieruchomość 2, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w terenie zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej o symbolu M.

Cena nabycia nieruchomości gruntowej wyniosła 300 000 zł, a koszty związane z jej nabyciem uwzględnione w akcie notarialnym wyniosły 2 923 zł 10 gr.

Nieruchomość gruntowa nie ma charakteru rekreacyjnego. Małżonkowie zamierzają wybudować na tej nieruchomości gruntowej budynek jednorodzinny, w którym będą zaspakajać własne potrzeby mieszkaniowe.

Małżonkowie wystąpili z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę i je otrzymali. Szacowane nakłady na budowę domu jednorodzinnego wyniosą 1 500 000 zł i będą poniesione przed upływem lat trzech licząc od daty zbycia Nieruchomości 1.

Małżonkowie nie mogą wykluczyć, że nakłady rzeczywiste będą wyższe lub niższe od szacowanych jednak na pewno przekroczą kwotę 1 396 077 zł, tj. kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy łącznym przychodem ze sprzedaży Nieruchomości 1, a kwotą dotychczas wydatkowaną na nabycie nieruchomości gruntowej.

Wydatki na budowę domu jednorodzinnego udokumentowane będą fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawczynię lub na jej męża, z którym pozostaje w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

Ani Wnioskodawczyni ani jej małżonek nie korzystali z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym w związku z nabyciem i remontem Nieruchomości 1.

Pytania

1)Czy małżonkowie postąpili prawidłowo ustalając dochód ze zbycia Nieruchomości 1 dla każdego z nich poprzez ustalenie ich udziału w proporcji 1/2 tak w przychodach ze zbycia Nieruchomości 1, jak w zwaloryzowanych nakładach poniesionych na jej nabycie i zwiększenie jej wartości poczynionych w okresie posiadania Nieruchomości 1?

2)Czy małżonkowie postąpią prawidłowo uwzględniając wydatek na spłatę kredytu „(...) jako uprawniający ich do zastosowania ulgi mieszkaniowej w części odpowiadającej poniesionym po dacie zaciągnięcia kredytu własny kąt wydatkom na remont Nieruchomości 1?

3)Czy w przypadku wydatkowania całości przychodu ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o PIT, małżonkowie uprawnieni będą do skorzystania z ulgi mieszkaniowej niezależnie od tego czy, a jeśli tak. w jakiej dacie zostanie zaciągnięty kolejny kredyt na dokończenie budowy Nieruchomości 2?

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Państwa stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko wskazują Państwo, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów, d)-innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat. licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat. licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że małżonek Wnioskodawczyni nabył w maju 2019 r. do majątku odrębnego Nieruchomość 1 (w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych oraz potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni), a następnie darował ją do majątku wspólnego małżonków w kwietniu 2022 r. Do sprzedaży przez małżonków Nieruchomości 1, stanowiącej majątek objęty małżeńską wspólnością mieszkaniową, doszło w sierpniu 2024 r., tj. przed upływem lat pięciu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości 1. W konsekwencji, na mocy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie Nieruchomości 1 stanowi dla każdego z małżonków źródło przychodu.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanego Kodeksu:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Natomiast zgodnie z art. 33 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Należy podkreślić, że przedmioty, o których mowa art 33 Kodeksu, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka (np. nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej), pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania, do czego doszło w wyniku darowizny Nieruchomości 1 do majątku wspólnego małżonków, oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie dokonanej sprzedaży Nieruchomości 1 należy wskazać, co następuje:

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust 1. jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust 6c i 6d ustawy o PIT:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a- c nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy I praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art 10 ust. 1 pkt 8 lit a-c.

Stosownie do brzmienia art. 22 ust 6e i 6f tej ustawy:

6e - Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d. ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

6f - Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należy wyraźnie podkreślić, że na mocy art 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu osiąganych przez nich dochodów.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów kreślonych zgodnie z art. 9 ust 1 i 1a. po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

W przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw nie znajduje zastosowania art. 6 ust 2 ww. ustawy. Oznacza to, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie.

Obowiązek podatkowy obciąża zatem każdego z małżonków z osobna. Skoro każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to każdy z nich zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek wspólny małżeński i wyliczenia należnego podatku dochodowego.

Stwierdzić zatem należy, że Wnioskodawczyni sprzedając wraz z mężem w 2024 r. Nieruchomość 1, wchodzącą w skład majątku wspólnego uzyskała przychód odpowiadający 1/2 ceny sprzedaży, przy uwzględnieniu równego udziału małżonków w majątku wspólnym.

Wskazać jednocześnie należy, że kosztami uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy I praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Skoro przy tym w analizowanym przypadku przychody powstają po połowie obojga małżonków, uznać należy, że są oni również uprawnieni do uwzględnienia po połowie kosztów nabycia przedmiotowej nieruchomości (mimo, że faktycznie koszty te ponoszone byty tak przez Wnioskodawczynię jak przez jej małżonka w różnych udziałach).

Za przyjęciem tego stanowiska przemawia fakt objęcia Nieruchomości 1 wspólnością majątkową małżonków (a w efekcie w pewnym sensie objęcia tą wspólnością poniesionego przez małżonków wydatków), jak również fakt, że przyjęcie stanowiska odmiennego stanowiska oznaczałoby bezzasadne uniemożliwienie małżonkom uwzględnienia połowy kosztu nabycia tej nieruchomości.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawczyni, w przedstawionej sytuacji, każdy z małżonków powinien rozpoznać połowę przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości oraz jest uprawniony do rozpoznania połowy kosztu nabycia tej nieruchomości. W efekcie każdy z małżonków powinien, w ocenie Wnioskodawczyni, opodatkować połowę dochodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W piśmie z 30 czerwca 2025 r. dokonali Państwo doprecyzowania własnego stanowiska, oświadczając, że stoją na stanowisku, że w przedstawionej sytuacji, każdy z małżonków powinien rozpoznać połowę przychodu ze sprzedaży Nieruchomości 1 oraz jest uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów połowy zwaloryzowanych nakładów poniesionych na jej nabycie i zwiększenie jej wartości, poczynionych w okresie posiadania tej nieruchomości. W efekcie każdy z małżonków powinien, w ocenie Wnioskodawczyni, opodatkować połowę dochodu ze sprzedaży Nieruchomości 1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

·nieprawidłowe w zakresie kosztów uzyskania przychodu podlegających waloryzacji na podstawie art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Z kolei jak stanowi art. 6 ust. 2 ww. ustawy:

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim i we współwłasności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

–mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Zasady ustalenia dochodu z tytułu zbycia nieruchomości

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustawodawca wprawdzie nie określił, jakie koszty należy uważać za koszty odpłatnego zbycia, niemniej w doktrynie wskazuje się, że mogą to być wyłącznie koszty, które muszą być ponoszone w związku ze zbyciem. Będą to więc – jak już wyżej wskazano – np. koszty związane z wyceną nieruchomości, koszty notarialne, koszty pośredników, ale także koszty związane z ponoszeniem ciężarów publicznoprawnych (por. J. Marciniak (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych, Warszawa 2011 r., s. 199, A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 10, art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, LEX 2010).

Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży, jak wskazano powyżej, jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zatem stwierdzić należy, że do kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości można zakwalifikować wszystkie koszty, które były niezbędne, tzn. musiały być poniesione, aby czynność sprzedaży doszła do skutku.

Przy czym kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu zbywanej nieruchomości odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. (…)

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Na mocy art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Stosując przepis art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można corocznie podwyższać poniesione koszty nabycia lub koszty wytworzenia, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie.

Skutki podatkowe rozszerzenia współwłasności pomiędzy małżonkami w drodze darowizny

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały unormowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków, stosownie do art. 33 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy należą między innymi:

·przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,

·przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawcalub darczyńca inaczej postanowił.

Jak stanowi art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Stosownie natomiast do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U.  z 2024 r. poz. 1061):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia  pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego. Konkluzja ta nie wynika z jednoznacznego brzmienia przepisów i w istocie dla celów prawnopodatkowych wprowadza fikcję prawną, bowiem oznacza, że małżonek nabywa nieruchomość wcześniej niż ta została włączona do majątku wspólnego, a więc w czasie,  gdy stanowiła składnik majątku odrębnego.

Analogiczne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18 dotyczącym darowizny nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku objętego wspólnością ustawową. Zdaniem Sądu skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy PIT od daty czy to ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej, czy też przeniesienia pojedynczego składnika z majątku osobistego jednego z nich do wspólnego majątku małżonków. Nie ma zatem podstaw prawnych, aby termin nabycia przez żonę nieruchomości liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, a należy przyjąć jako datę nabycia przez nią nieruchomości datę jej nabycia przez męża, skoro została na mocy umowy darowizny objęta wspólnością małżeńską.

W ocenie Sądu jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku osobistego jednego z nich do majątku wspólnego obojga małżonków jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT nieruchomości i innych praw majątkowych przez drugiego małżonka. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej,  które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi,  a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej. W ocenie Sądu konsekwencje podatkowe darowizny z majątku odrębnego do majątku wspólnego winny być identyczne, jak w przypadku umownego rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej w trybie art. 48 Kodeksu rodzinnego  i opiekuńczego.

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, że zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który  tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Państwa wniosek

Z treści wniosku wynika m.in., że:

·15 maja 2019 r. Pani mąż nabył zabudowaną budynkiem jednorodzinnym nieruchomość. W dacie nabycia nieruchomości był kawalerem.

·Koszty związane z nabyciem ww. nieruchomości (podatek od czynności cywilnoprawnych, taksa notarialna, opłaty sądowe) wskazane w akcie notarialnym wyniosły 14 658 zł.

·Związek małżeński zawarli Państwo 2 stycznia 2021 r. w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

·1 kwietnia 2022 r. zawarli Państwo umowę darowizny, na mocy której Pani mąż darował do majątku wspólnego małżonków nabytą 15 maja 2019 r. nieruchomość.

·5 sierpnia 2024 r. dokonali Państwo zbycia ww. nieruchomości.

W związku z powyższym wątpliwości Państwa budzi m.in. kwestia, czy prawidłowo ustalili dochód z tytułu sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, przyjmując po połowie przychód ze zbycia nieruchomości oraz po połowie koszty uzyskania przychodów, zaliczając do niech zwaloryzowane koszty nabycia nieruchomości i zwaloryzowane koszty poczynionych nakładów w okresie jej posiadania.

Jak wskazałem powyżej włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest zatem data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Tym samym termin nabycia przez Panią nieruchomości nie należy liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, lecz należy przyjąć jako datę nabycia przez Panią nieruchomości datę jej nabycia przez męża, skoro została na mocy umowy darowizny objęta wspólnością małżeńską.

Jednocześnie z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że w przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ww. ustawy, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowani przez małżonka. Oznacza to, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie. Obowiązek podatkowy obciąża zatem każdego z małżonków z osobna.

Skoro zatem każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to każdy z nich zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu, kosztów uzyskania przychodu i dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek wspólny małżeński i wyliczenia należnego podatku dochodowego.

W świetle powyższego każdemu z Państwa należy przypisać 50% uzyskanych przychodów z tytułu odpłatnego zbycia opisanej we wniosku nieruchomości wchodzących w skład Państwa majątku wspólnego. Każdy z Państwa ma także prawo do odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w art. 22 ust. 6c – ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Państwa przypadku przychodem z tytułu zbycia opisanej we wniosku nieruchomości - zgodnie z przytoczonym powyżej art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest wartość wyrażona w cenie określonej przez Państwo w umowie sprzedaży nieruchomości.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia nieruchomości są Państwo uprawnieni zaliczyć zgodnie z art. 22 ust. 6c i ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·podwyższony (zwaloryzowany) koszt jej nabycia, tj. podwyższoną o wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych cenę jaką Pani mąż zapłacił zbywcy za nabycie nieruchomości, oraz

·udokumentowane fakturami VAT wydatki na nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania przez Państwa. Przy czym wydatki na nakłady nie podlegają podwyższeniu o wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych.

Przepis art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się bowiem zwrotem „koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c”.

Z powyższego zwrotu wynika jednoznacznie, że podstawę waloryzacji w niniejszej sprawie stanowi wyłącznie wynikająca z umowy sprzedaży cena jaką Pani mąż zapłacił nabywając nieruchomość.

W świetle powyższego stanowisko Państwa, w myśl którego w przedstawionej sytuacji, każdy z małżonków powinien rozpoznać połowę przychodu ze sprzedaży Nieruchomości 1 oraz jest uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów połowy zwaloryzowanych nakładów poniesionych na jej nabycie - uznaję za prawidłowe.

Nie sposób natomiast zgodzić się z Państwa stanowiskiem, w myśl którego każdy z Państwa jest również uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów połowę zwaloryzowanych nakładów poniesionych na nieruchomość w okresie jej posiadania. Jak wskazałem bowiem powyżej podstawę waloryzacji w niniejszej sprawie stanowi wyłącznie wynikająca z umowy sprzedaży cena nabycia nieruchomości.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego który jest stroną postępowania

Zainteresowana będąca stroną postępowania –(art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.