Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki zabudowanej nr 1 oraz działki niezabudowanej nr 2. Uzupełnili go Państwo pismami z 10 maja 2025 r. (wpływ 16 maja 2025 r. ) oraz z 30 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Podatnik ...Sp. z o.o. jest użytkownikiem wieczystym zabudowanych gruntów oznaczonych jako działki 2 i 1 położonych w ..., pow. ....

Działka nr 2 opisana w ... w dacie zakupu zajęta była budowlami – ogrodzenie oraz betonowa droga. Budowle te 30.11.2021 roku uległy fizycznej likwidacji. Od tej daty działka nie jest zabudowana. Przed ich likwidacją były użytkowane przez poprzedniego właściciela nieruchomości. Ich pierwsze zasiedlenie miało więc miejsce przed ich nabyciem przez podatnika. Działka nr 1 opisana w ... w dacie zakupu zajęta była pod budowle i inne urządzenia stanowiące stację paliw. Właścicielem ich był Podatnik.

Po częściowej likwidacji budowli 30.11.2021 roku, na działce znajdują się aktualnie urządzenia i budowle: studnia głębinowa wraz z hydrofornią, hydrantem i pompą wodną. Są trwale z gruntem związane i stanowią budowle i urządzenia budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 3 i art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. Budowle te i urządzenia zostały wybudowane w roku 2012 i w tym też roku przekazane na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie miało więc miejsce w roku 2012.

Nieruchomości te zostały nabyte przez podatnika 22.12.2011 roku na podstawie aktu notarialnego Rep A nr .... Sprzedawca wykorzystywał nieruchomości jako stację paliw. Sprzedaż na rzecz ...Sp. z o.o. była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, ...z tego tytułu odliczył podatek wykazany w fakturze wystawionej przez sprzedawcę. W roku 2012 dokonana została modernizacja nabytej stacji, wymieniono zbiornik stacji paliw i wykonano studnię głębinową wraz z urządzeniami. Z tytułu tych wydatków podatnik odliczył VAT.

Stacja paliw służyła na potrzeby własne podatnika, jednak od 2012 roku zmienił plany inwestycyjne, nie uruchomił stacji paliw. Od roku 2012 nie ponosił tez żadnych nakładów na te nieruchomości, które uprawniałyby go do odliczania podatku VAT.

Podatnik prowadzi działalność, której przychody w całości podlegają opodatkowaniu VAT. Nieruchomości nie są jednak w niej wykorzystywane i nie mają z nimi związku. Podatnik zamierza zbyć te nieruchomości i do daty ich zbycia nie zamierza ich wykorzystywać w prowadzonej działalności.

W uzupełnieniu z 10 maja 2025 r. wskazano:

Po ponownej analizie sytuacji, Wnioskodawca informuje, że na działce 1 znajduję się: studnia głębinowa wraz z osprzętem, pompa głębinowa, zbiornik hydroforowy, 2 dwupłaszczowe zbiorniki na paliwo o pojemności 21 m3 oraz 32 m3, hydrant nadziemny DN80.

Za budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane należy uznać: studnię głębinową ze zbiornikiem hydroforowym (obiekt hydrotechniczny) oraz 2 zbiorniki płaszczowe (zbiorniki).

Za urządzenia budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 należy uznać pompę głębinową, rurociąg tłoczny pompy głębinowej oraz hydrant.

Z gruntem trwale związane są budowle: studnia głębinowa, zbiornik hydroforowy, 2 zbiorniki płaszczowe.

Poszczególne budowle znajdujące się na działce nr 1 nie będą do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Spółkę w żaden sposób, a więc również do celów zwolnionych od podatku VAT.

W roku 2012 dokonana modernizacja nabytej stacji na działce nr 1 stanowiła wydatki na ulepszenie 2 zbiorników stacji paliw i studnię głębinową. Wydatki w przypadku: zbiornika nr 1 stanowiły ponad 30% wartości początkowej, zbiornika nr 2 stanowiły ponad 30% wartości początkowej, w przypadku studni głębinowej stanowiły ponad 30% wartości początkowej tych budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Po zakończonym ulepszeń wskazanych wyżej budowli nie nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie do dnia dzisiejszego.

Brak zasiedlenia żadnej z ulepszonych budowli, a więc brak upływu okresu 2 lat do planowanej sprzedaży.

Dla działki 2 obowiązuje Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy ... zatwierdzony uchwałą nr ... Rady Gminy ... z dnia 28.11.2003 r.

Przeznaczenie działki 2 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego: KS, UC.

KS – administracja i urządzenia obsługi komunikacji drogowej z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi, z podstawowym przeznaczeniem na administrację oraz stacje paliw, parkingi, przystanki, obsługi samochodów (myjnie, warsztaty naprawcze itp.) – możliwość lokalizacji usług gastronomicznych, noclegowych i ewentualnie zabudowy mieszkaniowej;

UC – tereny pod zabudowę usługową obiektów o powierzchni nie mniejszej niż 2000 metrów kwadratowych (np. centra handlowe).

Dla działki 2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Nabycie działki nr 2 było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT i udokumentowana była fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

Z tytułu nabycia działki nr 2 przysługiwało Podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działka 2 od momentu zakupu do roku 2012 była przygotowywana do uruchomienia stacji paliw, prowadzone były roboty budowlane: rozbiórka budynku usługowego i innych budowli. Następnie nie była użytkowana do roku 2018. Od 02.07.2018 do 08.01.2021 była przedmiotem umowy dzierżawy (wykorzystywana do czynności opodatkowanych). Po tym terminie nie jest i nie będzie wykorzystana jedynie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Prowadzone roboty budowlane w okresie do 2012 oraz dzierżawa gruntu w okresie 02.07.2018 do 08.01.2021 stanowiły wykorzystanie do czynności opodatkowanych. W pozostałych okresach nie była wykorzystywana w jakimkolwiek zakresie, a więc również do czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.

Ponadto w uzupełnieniu z 30 czerwca 2025 r. wskazano, że wydatki na ulepszenie przekraczające wartość 30% wartości początkowej budowli dotyczyły wszystkich budowli tj. wydatki w przypadku:

·zbiornika nr 1 stanowiły ponad 30% wartości początkowej,

·zbiornika nr 2 stanowiły ponad 30% wartości początkowej,

·studni głębinowej ze zbiornikiem hydroforowym stanowiły ponad 30% wartości początkowej

tych budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym

Pytanie

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek 1 i 2 wraz z prawem własności budowli i urządzeń posadowionych na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu)

Po ponownej analizie stanu faktycznego sprawy oraz obowiązujących przepisów, stanowisko Podatnika ulega zmianie. W ocenie Podatnika sprzedaż obu nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadku działki nr 1, z uwagi na fakt, że budowle i urządzenia po ich modernizacji nie były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, natomiast w odniesieniu do działki nr 2 z uwagi na fakt, że jest to działka budowlana, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego i jest niezabudowana. Nieruchomości te nie miały i nie mają związku z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ich zakupie i z takiego prawa skorzystał.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) – zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy o VAT:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

1. Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu wyjaśnienia wymaga, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Natomiast odnosząc się do kwestii sposobu opodatkowania gruntów zabudowanych należy wskazać, że dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT:

Przez pierwsze zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu, lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu wskazać należy na treść wyroku NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że :

„zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, czy „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418), zwanej dalej „ustawą Prawo budowlane”.

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wskazać należy, że urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo użytkownikiem wieczystym gruntów oznaczonych jako działki 2 i 1 położonych w .... Nieruchomości te zostały nabyte przez Państwa 22.12.2011 roku na podstawie aktu notarialnego. Sprzedawca wykorzystywał nieruchomości jako stację paliw. Sprzedaż na rzecz Państwa była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, z tego tytułu odliczyli Państwo podatek wykazany w fakturze wystawionej przez sprzedawcę. Prowadzą Państwo działalność, której przychody w całości podlegają opodatkowaniu VAT. Nieruchomości nie są jednak w niej wykorzystywane i nie mają z nimi związku. Podatnik zamierza zbyć te nieruchomości i do daty ich zbycia nie zamierza ich wykorzystywać w prowadzonej działalności.

Działka nr 1 opisana w ... w dacie zakupu zajęta była pod budowle i inne urządzenia stanowiące stację paliw. Budowle te i urządzenia zostały wybudowane w roku 2012 i w tym też roku przekazane na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie miało więc miejsce w roku 2012.

Na działce 1 znajdują się: studnia głębinowa wraz z osprzętem, pompa głębinowa, zbiornik hydroforowy, 2 dwupłaszczowe zbiorniki na paliwo o pojemności 21 m3 oraz 32 m3, hydrant nadziemny DN80. Za budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane należy uznać: studnię głębinową ze zbiornikiem hydroforowym (obiekt hydrotechniczny) oraz 2 zbiorniki płaszczowe (zbiorniki). Za urządzenia budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy prawo budowlane należy uznać pompę głębinową, rurociąg tłoczny pompy głębinowej oraz hydrant. Z gruntem trwale związane są budowle: studnia głębinowa, zbiornik hydroforowy, 2 zbiorniki płaszczowe. Poszczególne budowle znajdujące się na działce nr 1 nie będą do dnia sprzedaży wykorzystywane przez spółkę w żaden sposób, a więc również do celów zwolnionych od podatku VAT. W roku 2012 dokonana modernizacja nabytej stacji na działce nr 1 stanowiła wydatki na ulepszenie 2 zbiorników stacji paliw i studnię głębinową. Wydatki w przypadku: zbiornika nr 1 stanowiły ponad 30% wartości początkowej, zbiornika nr 2 stanowiły ponad 30% wartości początkowej, w przypadku studni głębinowej ze zbiornikiem hydroforowym stanowiły ponad 30% wartości początkowej tych budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Po zakończonym ulepszeń wskazanych wyżej budowli nie nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie do dnia dzisiejszego. Brak zasiedlenia żadnej z ulepszonych budowli, a więc brak upływu okresu 2 lat do planowanej sprzedaży.

Działka nr 2 opisana w ... w dacie zakupu zajęta była budowlami – ogrodzenie oraz betonowa droga. Budowle te 30.11.2021 roku uległy fizycznej likwidacji. Od tej daty działka nie jest zabudowana. Dla działki nr 2 obowiązuje Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy ... zatwierdzony uchwałą nr ... Rady Gminy ... z dnia 28.11.2003 r. Przeznaczenie działki nr 2 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego: KS, UC.

KS – administracja i urządzenia obsługi komunikacji drogowej z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi, z podstawowym przeznaczeniem na administrację oraz stacje paliw, parkingi, przystanki, obsługi samochodów (myjnie, warsztaty naprawcze itp.) – możliwość lokalizacji usług gastronomicznych, noclegowych i ewentualnie zabudowy mieszkaniowej.

UC – tereny pod zabudowę usługową obiektów o powierzchni nie mniejszej niż 2000 metrów kwadratowych (np. centra handlowe).

Dla działki nr 2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nabycie działki nr 2 było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT i udokumentowana była fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT. Z tytułu nabycia działki nr 2 przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka nr 2 od momentu zakupu do roku 2012 była przygotowywana do uruchomienia stacji paliw, prowadzone były roboty budowlane: rozbiórka budynku usługowego i innych budowli. Następnie nie była użytkowana do roku 2018. Od 02.07.2018 do 08.01.2021 była przedmiotem umowy dzierżawy (wykorzystywana do czynności opodatkowanych). Po tym terminie nie jest i nie będzie wykorzystana jedynie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. Prowadzone roboty budowlane w okresie do 2012 oraz dzierżawa gruntu w okresie 02.07.2018 do 08.01.2021 stanowiły wykorzystanie do czynności opodatkowanych. W pozostałych okresach nie była wykorzystywana w jakimkolwiek zakresie, a więc również do czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do znajdujących się na działce nr 1 budowli, tj. studni głębinowej ze zbiornikiem hydroforowym oraz 2 zbiorników płaszczowych, nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że w odniesieniu do ww. budowli, po dokonaniu ulepszeń stanowiących ponad 30% wartości początkowej tych budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Skoro nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu sprawy sprzedaż na rzecz Państwa była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, z tego tytułu odliczyli Państwo podatek wykazany w fakturze wystawionej przez sprzedawcę oraz w roku 2012 dokonana została modernizacja budowli znajdujących się na działce nr 1, a z tytułu tych wydatków, które stanowiły ponad 30% wartości początkowej każdej z budowli, odliczyli Państwo VAT.

Zatem nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem w stosunku do ww. budowli przysługiwało Państwu od ich nabycia prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz ponosili Państwo wydatki na ulepszenie ww. budowli, w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a te wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej tych budowli.

W związku z tym, dostawa budowli znajdujących się na działce nr 1, nie będzie korzystać również ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Do dostawy ww. budowli nie będą Państwo mogli również zastosować zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem nie były one – jak wynika z opisu sprawy – wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto znajdujące się na działce nr 1 urządzenia budowlane, tj. pompa głębinowa, rurociąg tłoczny pompy głębinowej oraz hydrant, należy traktować jako element przynależny do ww. budowli i ich dostawa również nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. przepisów.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak posadowione na nim budowle. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – sprzedaż gruntu, z którym związane są ww. budowle będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem sprzedaż przez Państwa działki nr 1 wraz ze znajdującymi się na niej budowlami oraz urządzeniami budowlanymi, będzie następować w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, i będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz pkt 2 ustawy o VAT.

Natomiast odnosząc się do działki nr 2 zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Zgodnie z MPZP, przeznaczenie działki nr 2 jest następujące:

KS – administracja i urządzenia obsługi komunikacji drogowej z urządzeniami i obiektami towarzyszącymi, z podstawowym przeznaczeniem na administrację oraz stacje paliw, parkingi, przystanki, obsługi samochodów (myjnie, warsztaty naprawcze itp.) – możliwość lokalizacji usług gastronomicznych, noclegowych i ewentualnie zabudowy mieszkaniowej;

UC – tereny pod zabudowę usługową obiektów o powierzchni nie mniejszej niż 2000 metrów kwadratowych (np. centra handlowe).

Zatem dostawa działki niezabudowanej nr 2 nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ działka na moment sprzedaży stanowić będzie teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Jeżeli przy zbyciu działki niezabudowanej nr 2 wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Do dostawy ww. działki nie będą Państwo mogli również zastosować zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem nie była ona – jak wynika z opisu sprawy – wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT, a od nabycia działki przysługiwało Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem sprzedaż przez Państwa działki nr 2 również będzie następować w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, i będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, sprzedaż przez Państwa działki nr 1 oraz działki nr 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Oceniając Państwa stanowisko całościowo, uznałem je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.