Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 25 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

W dniu xx czerwca 2008 roku Wnioskodawca wraz z drugim Współkredytobiorcą działając jako małżonkowie oraz Bank zawarli Umowę nr kredytu budowlanego w złotych.

Kredyt został udzielony z przeznaczeniem na zakup i wykończenie lokalu mieszkalnego w budowie. Umowa kredytowa została zabezpieczona hipoteką ustanowioną na kredytowanej nieruchomości. Kredyt udzielony został w kwocie (...) zł i wypłacony w następujących terminach i kwotach:

-w dniu xx czerwca 2008 r. w kwocie (...) zł;

-w dniu xx sierpnia 2008 r. w kwocie (...) zł;

-w dniu xx sierpnia 2008 r. w kwocie (...) zł;

-w dniu xx września 2008 r. w kwocie (...) zł.

Na mocy Aneksu nr 2 z dnia xx października 2008 r. nastąpiła zmiana rodzaju umowy z kredytu złotowego na kredyt waloryzowany do waluty CHF.

Przewalutowanie nastąpiło zgodnie z Tabelą kursu banku z dnia xx października 2008 r., a zadłużenie z tytułu kredytu w walucie w dniu podpisania Aneksu nr 2 wyniosło (...) CHF. Wnioskodawca wraz drugim Współkredytobiorcą regularnie uiszczali raty kapitałowo-odsetkowe w następujący sposób:

-od dnia udzielenia kredytu do dnia xx maja 2021 r. w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej;

-od dnia xx maja 2021 r. na mocy umowy majątkowej małżeńskiej wyłączającej ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, po połowie w równych częściach;

-od dnia xx stycznia 2022 r. po rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód przez Sąd Okręgowy (prawomocność wyroku w dniu xx stycznia 2022 r.), po połowie w równych częściach.

W związku ze stosowaniem przez Bank w umowie kredytowej klauzul niedozwolonych, w 2024 r. Wnioskodawca wraz z Współkredytobiorcą wniósł przeciwko Bankowi do Sądu Okręgowego pozew o ustalenie nieważności umowy kredytowej oraz o zapłatę kwoty wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, jako nienależnych Bankowi.

Sprawa toczyła się przed Sądem Okręgowym. W toku postępowania Bank zwrócił się do Wnioskodawcy i Współkredytobiorcy z propozycją zawarcia ugody, w wyniku której zadłużenie Wnioskodawcy i drugiego Współkredytobiorcy zostałoby umorzone do tego stopnia, że zawarcie tej ugody zamknęłoby umowę kredytową.

Bank zaproponował przewalutowanie aktualnego zadłużenia w CHF na PLN, a następnie umorzenie tego zadłużenia w całości oraz w związku z rozliczeniem, wypłacenie dodatkowych środków w łącznej wysokości (…) zł, po połowie dla każdego z Kredytobiorców. Co prawda z treści ugody nie wynika wprost, z jakiego tytułu Bank dokona zwrotu (...) zł. Kwota ta została uzgodniona w toku procesu negocjacji, a jej wysokość odpowiada i wynika bezpośrednio z wysokości nadpłaty kredytu.

Bank wypłacił Wnioskodawcy i Współkredytobiorcy kwotę (...) zł. Kredytobiorcy spłacili zaś Bankowi kwotę (...) zł ((...) zł do dnia xx czerwca 2024 r. wg Zaświadczenia wydanego przez Bank z dnia xx czerwca 2024 r. oraz (…) zł w okresie od xx lipca 2024 do xx października 2024 r. wg zestawienia operacji na rachunku w banku).

Różnica między kwotą wypłaconą przez Bank na rzecz Kredytobiorców a kwotą spłaconą Bankowi wyniosła (...) zł (nadpłata). Zatem dodatkowa kwota (...) zł wypłacona przez Bank w ramach zawartej ugody jest nawet niższa niż powstała nadpłata i stanowi zwrot ekwiwalentu wydatków uprzednio poniesionych z własnych środków. Zawarcie ugody skutkowało również umorzeniem postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Okręgowym. Z uwagi na chęć szybkiego zakończenia sporu sądowego, Wnioskodawca wraz z Współkredytobiorcą zdecydowali się na zawarcie ugody z Bankiem. Do zawarcia ugody doszło xx marca 2025 r. Na dzień złożenia niniejszego wniosku doszło już do wypłaty przez Bank wszystkich kwot, do wypłaty których Bank się zobowiązał w treści ugody. W załączeniu Wnioskodawca przedkłada kopię podpisanej Ugody. Wnioskodawca wskazuje, iż:

-kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej na wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

-kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz

-nigdy wcześniej Wnioskodawca ani Współkredytobiorcą nie korzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Wnioskodawca i Współkredytobiorcą podczas podpisywania ugody złożyli oświadczenie w wyżej wymienionym zakresie. Oświadczenie to stanowi załącznik do Ugody. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie (Ministra Finansów) z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, Wnioskodawca i Współkredytobiorca zamierza skorzystać w rozliczeniu podatkowym za rok 2025 z procedury zaniechania poboru podatku od umorzonej wierzytelności w kwocie (...) zł - umorzenie nastąpi w wykonaniu ugody, która jest podstawą sporządzenia niniejszego wniosku i dotyczy przedmiotowej umowy kredytowej.

Na umorzoną kwotę (...) zł, zgodnie z treścią Ugody, składają się:

a)(...) zł – kwota kapitału bieżącego (nie wymagalnego),

b)0,00 zł – kwota kapitału przeterminowanego (wymagalnego),

c)0,00 zł – kwota odsetek zapadłych niespłaconych (wymagalnych),

d)0,00 zł – kwota odsetek zapadłych podwyższonych (wymagalnych).

Wnioskodawca i Współkredytobiorca podpisując ugodę przyjęli do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z długu (umorzenia) z tytułu zadłużenia wobec Banku, i otrzymania kwoty (...) zł, o której mowa w pkt 3.2. ugody, Bank będzie zobowiązany do wypełnienia ciążących na nim obowiązku informacyjnym tj. sporządzenia informacji PIT-11.

Pytania

1)Czy wypłacona przez Bank kwota (...) zł ((...) zł dla Wnioskodawcy i (...) zł dla Współkredytobiorcy), stanowiąca równowartość nadpłaty, którą Bank zwrócił Wnioskodawcy i Współkredytobiorcy w wyniku zawartej ugody jest dla Wnioskodawcy i Współkredytobiorcy neutralna podatkowo, gdyż nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, ewentualnie czy będzie podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie (Ministra Finansów) z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

2)Czy kwota umorzenia w wysokości (...) zł powstała w wyniku zawarcia Ugody podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie (Ministra Finansów) z dnia 11 marca 2022 r.?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, w odniesieniu do pytania 1 wypłacona przez Bank kwota (...) zł ((...) zł dla Wnioskodawcy i (...) zł dla Współkredytobiorcy), stanowiąca równowartość nadpłaty, którą Bank zwrócił Wnioskodawcy i Współkredytobiorcy w wyniku zawartej ugody jest dla Wnioskodawcy Współkredytobiorcy neutralna podatkowo, gdyż nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, ewentualnie czy będzie podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie (Ministra Finansów) z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Pani zdaniem w zakresie pytania 2, kwota umorzenia w wysokości (...) zł powstała w wyniku zawarcia Ugody podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie (Ministra Finansów) z dnia 11 marca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

·dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

·dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez Bank wierzytelności stanowiącej kwotę kapitału bieżącego dotyczącego umowy kredytowej wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646, ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Poprawność powyższego stanowiska potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2633/10, w którym Sąd wskazał, że: „gdy dochodzi do umorzenia wierzytelności przez kredytodawcę nie jest istotne, czy u podstaw uzyskanego nieodpłatnego świadczenia leży umowa o zwolnienie z długu, czy też decyzja wierzyciela o rezygnacji z dochodzenia należności. Zasadnicze znaczenie ma bowiem to, że w następstwie takich zdarzeń dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku spłaty zadłużenia. Po jego stronie powstaje tym samym przychód stanowiący równowartość umorzonej kwoty zobowiązania, którego nie musi już świadczyć na rzecz wierzyciela. Faktyczna rezygnacja wierzyciela z dochodzenia należności prowadzi więc do powstania przychodu, podobnie jak w przypadku zawarcia umowy o zwolnienie z długu, albowiem w każdym z tych przypadków po stronie dłużnika ustaje obowiązek spełnienia świadczenia. Należy bowiem zauważyć, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Prawodawca przewidział przy tym szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń – na zasadach, które określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem xx stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizowanej sprawy wynika, że w 2008 r. wspólnie z drugim Współkredytobiorcą zaciągnęła Pani kredyt budowlany. Kredyt został udzielony z przeznaczeniem na zakup i wykończenie lokalu mieszkalnego w budowie. Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej na wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa kredytowa została zabezpieczona hipoteką ustanowioną na kredytowanej nieruchomości. W związku z tym, że umowa kredytowa zawierała klauzule niedozwolone wniosła Pani wraz z drugim Współkredytobiorcą do sądu pozew o unieważnienie umowy kredytowej oraz o zapłatę wpłaconych kwot tytułem rat kapitałowo-odsetkowych. W trakcie postępowania sądowego Bank zaproponował Kredytobiorcom zawarcie ugody, polegającej na przewalutowaniu aktualnego zadłużenia w CHF na PLN, a następnie umorzenie całości zadłużenia – bieżącego kapitału w kwocie (...) zł. Ponadto, Bank zaproponował wypłacenie kwoty (...) zł, tj. po (...) zł dla każdego z Kredytobiorców.

Bank wypłacił Kredytobiorcom w ramach zawartej w 2008 r. umowy kredtowej kwotę (...) zł. Natomiast Kredytobiorcy spłacili kwotę (...) zł ((...) zł do dnia xx czerwca 2024 r. wg zaświadczenia wydanego przez Bank z dnia xx czerwca 2024 r. oraz (...) zł w okresie od xx lipca 2024 do xx października 2024 r. wg zestawienia operacji na rachunku w banku). Różnica między kwotą wypłaconą przez Bank na rzecz Kredytobiorców a kwotą spłaconą Bankowi wyniosła (...) zł (nadpłata). Zatem dodatkowa kwota (...) zł wypłacona przez Bank w ramach zawartej ugody jest niższa niż powstała nadpłata i stanowi zwrot ekwiwalentu wydatków uprzednio poniesionych z własnych środków.

W ramach zawartej xx marca 2025 r. ugody Bank zobowiązał się do umorzenia zadłużenia w kwocie (...) zł, na którą to kwotę składa się kapitał bieżący. Nie korzystała Pani dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizacje innej inwestycji mieszkaniowej, niż ta, która była finansowana przedmiotowym kredytem.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że umorzenie przez Bank zadłużenia w kwocie (...) zł, z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r., stanowi dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, w analizowanym przypadku w związku z uzyskaniem przez Panią przychodu związanego z ww. umorzeniem wierzytelności, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Spełnia Pani bowiem przesłanki umożliwiające skorzystanie z ww. zaniechania.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych wypłaty na Pani rzecz ustalonej w ugodzie kwoty (...) zł wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Jednakże definicja przychodu podatkowego zawarta w art. 11 ust. 1 wskazuje, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

Z opisu sprawy wynika, że wypłacona przez Bank w ramach zawartej ugody kwota jest niższa niż powstała nadpłata i stanowi zwrot ekwiwalentu wydatków uprzednio poniesionych przez Panią z własnych środków.

Zatem w analizowanej sprawie po Pani stronie nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody otrzymała Pani zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy zostały przekazane na rzecz Banku w ramach spłaty udzielonego Pani kredytu mieszkaniowego. Kwota otrzymana na podstawie ugody z Bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Pani majątku. Wypłata ta będzie dla Pani neutralna podatkowo.

W konsekwencji, wypłacona przez Bank kwota (...) zł nie będzie stanowiła dla Pani przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będzie miała Pani obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez Bank kwoty.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego Współkredytobiorcy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.