Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 września 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku CIT podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność finansowo-księgowo-kadrowa. Grupa Spółek powiązanych, do której należy również Wnioskodawca postanowiły, że Wnioskodawca będzie w ramach grupy kapitałowej pełnił rolę: Centrum Usług Wspólnych (dalej jako: CUW).

Wobec czego Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz pozostałych spółek z grupy:

  1) usługi księgowe - polegające na przyjmowaniu zasad (polityki) rachunkowości, prowadzeniu, na podstawie dowodów księgowych ksiąg rachunkowych, okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, wycenie aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego, sporządzaniu sprawozdań finansowych, gromadzeniu i przechowywaniu dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą, poddaniu badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych - jeśli podlegają takiemu obowiązkowi

  2) usługi administracyjne - polegające na wspieraniu codziennego funkcjonowania firmy, organizacji lub instytucji poprzez wykonywanie zadań związanych z zarządzaniem biurem, obiegiem dokumentów, komunikacją wewnętrzną i zewnętrzną oraz wsparciem operacyjnym. Ich celem jest zapewnienie sprawnej organizacji pracy i efektywności działania poszczególnych Spółek z Grupy.

  3) usługi kadrowe - polegające na kompleksowej obsłudze spraw związanych z zatrudnianiem, ewidencją, rozliczaniem oraz obsługą pracowników w firmie. Ich głównym celem jest zapewnienie zgodności z przepisami prawa pracy i ułatwienie przedsiębiorcy zarządzania zasobami ludzkimi.

  4) usługi pośrednictwa handlowego w sprzedaży usług - polegające na łączeniu odbiorców i sprzedawców odpadów oraz wspieraniu procesu zawierania transakcji między nimi.

  5) usługi logistyczne - polegające na planowaniu, realizacji i kontroli przepływu transportu odpadów - od punktu początkowego do końcowego odbiorcy (klienta). Głównym celem tych usług jest zapewnienie sprawnego, terminowego i ekonomicznego przemieszczania towarów wraz z usługami towarzyszącymi (organizowaniem odpowiedniej dokumentacji etc).

Usługi świadczone przez Spółkę będące przedmiotem wniosku są realizowane dla podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku CIT. Wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz podmiotów powiązanych ustalane są na warunkach rynkowych.

Usługi Spółki rozliczane będą w kwartalnych okresach rozliczeniowych, pokrywających się z kwartałem kalendarzowym. Pierwszy okres rozliczeniowy będzie obejmował pierwszy niepełny kwartał kalendarzowy oraz następujący po nim kwartał kalendarzowy. Strony umowy ustalą, że na poczet wykonania usługi będą wystawiane faktury zaliczkowe stanowiące 1/3 przewidywanego wynagrodzenia kwartalnego. Faktury zaliczkowe będą wystawiane w ostatnim dniu roboczym miesiąca kalendarzowego. Faktura końcowa zostanie wystawiona do 15 tego dnia po okresie rozliczeniowym. Wysokość zaliczek będzie przez strony ustalana nie częściej niż raz na pół roku, uwzględniając prognozowaną wysokość wynagrodzenia. Po zakończeniu roku kalendarzowego Wnioskodawca dokona weryfikacji rocznej poniesionych kosztów i zastrzega sobie wystawienie faktury korygującej. Przy czym Spółka dołoży wszelkich starań, aby wynagrodzenie określone w powyższy sposób było obliczone w sposób prawidłowy. Nie można jednak wykluczyć, że taki podział wynagrodzenia ulegnie modyfikacji w wyniku powtórnego przeliczenia parametrów go kształtujących (np. dostarczonych ostatecznie ilości dokumentów, ilości pracowników) czy też w wyniku modyfikacji bazy kosztowej spowodowanej korektami księgowania kosztów. Jednak wynagrodzenie za okresy rozliczeniowe będą naliczane wedle najlepszej wiedzy Spółki na podstawie przedstawianych dokumentów.

Wynagrodzenie każdej ze Spółek z tytułu usługi Pośrednictwa zostanie wyliczone w oparciu o wygenerowany obrót dla każdej ze Spółek. Przez obrót rozumie się przychody zafakturowane oraz te, które powinny być zafakturowane zgodnie z przepisami prawa.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Księgowości zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zaksięgowanych operacji gospodarczych (dokumentów księgowych/zapisów księgowych).

Wynagrodzenie z tytułu usługi Administracji zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o udział przychodów danej Spółki w ogólnej kwocie przychodów wszystkich Spółek.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Kadrowej zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zatrudnionych pracowników.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Logistycznej zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5%. Te wynagrodzenie będzie dzielone według klucza podziału opartego o ilość zamówionych usług logistycznych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

              1. Na pytanie, na czym polegają świadczone przez Państwa usługi biurowe, o które pytają Państwo w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 i jakie czynności w ramach tej usługi wykonują Państwo, bowiem nie zostały one opisane w opisie zdarzenia przyszłego we wniosku?

Wnioskodawca dokonał pomyłki pisarskiej. Będzie świadczył:

1) usługi księgowe. Nie będzie świadczył usług biurowych.

2) usługi administracyjne,

3) usługi kadrowe,

4) usługi pośrednictwa handlowego,

5) usługi logistyczne

6) opisane w treści wniosku.

Usługi Księgowe - czynności obejmujące prowadzenie pełnej i uproszczonej księgowości, ewidencję VAT, przygotowanie deklaracji, sporządzanie sprawozdań finansowych, prowadzenie rejestrów, obsługa audytów i raportowanie.

Usługi Administracyjne - obsługa zamówień materiałów biurowych, prowadzenie działań windykacyjnych, organizacja i obsługa spotkań, kontakt z kancelariami prawnymi i doradcami, korespondencja.

Usługi Kadrowe - prowadzenie dokumentacji kadrowej, obsługa akt osobowych, zgłoszenia do ZUS, prowadzenie ewidencji czasu pracy, badania lekarskie, szkolenia BHP, obsługa umów o pracę i cywilnoprawnych.

Usługi Pośrednictwa - kojarzenie stron transakcji, pozyskiwanie klientów i podwykonawców, przygotowanie ofert, udział w przetargach, przedstawianie usług.

Usługi Logistyczne - organizacja transportu, kontakt i wybór firm transportowych, kontrola przepływu towarów, zarządzanie dokumentacją przewozową.

Odpowiednio Wnioskodawca zmieni treść zadanych pytań (poniżej) oraz stanowisko w sprawie.

              2. Na pytanie, w jaki sposób rozliczane są usług biurowe?

Wnioskodawca będzie świadczył usługi księgowe oraz pozostałe wskazane w treści wniosku. Nie będzie świadczył usług biurowych.

Wynagrodzenie za usługi księgowe zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę na poziomie 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zaksięgowanych operacji gospodarczych (ilość dokumentów/zapisów księgowych).

              3. Na pytanie czy usługi, o które Państwo pytają we wniosku, czyli usługi biurowe, administracyjne, usługi kadrowe, usługi pośrednictwa handlowego i usługi logistyczne są świadczone w sposób nieprzerwany, regularny?

Odpowiedź jest twierdząca. Wszystkie usługi będą świadczone w sposób nieprzerwany, regularny.

              4. Na pytanie czy ww. usługi, o które pytają Państwo we wniosku polegają na wykonywaniu wielu kolejnych, powtarzalnych czynności w dłuższym okresie?

Odpowiedź jest twierdząca. Usługi wskazane we wniosku będą świadczone w sposób nieprzerwany i regularny.

              5. Na pytanie, czy wystawienie faktur korygujących związane jest z rozliczeniem wcześniej wykonanych usług, które nie zostały ujęte w pierwotnie wystawionych fakturach, czy też z dostosowaniem ceny świadczonych usług do określonego poziomu rentowności?

Wystawione faktury będą obejmowały wszystkie wykonane czynności, ale modyfikacji może ulec wynagrodzenie w wyniku powtórnego przeliczenia należnego spółce wynagrodzenia. Chodzi o korektę związaną z dostosowaniem ostatecznej ceny na wykonane usługi. Nie chodzi o wyrównanie poziomu rentowności a ujęcie wszystkich kosztów związanych z kalkulacją ceny w prawidłowej wysokości.

              6. Na pytanie, jeżeli korekty związane są z dostosowaniem ceny do określonego poziomu rentowności to proszę o wskazanie czy korekty zostały dokonane w związku z tym, że:

- nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki

- znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej

           - a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych?

Nie nastąpi zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki. Podstawą korekt u Wnioskodawcy będą w istocie zdarzenia w związku ze zidentyfikowanymi błędami w metodyce kalkulacji ceny, błędami rachunkowymi lub kalkulacyjnymi. Są to zatem zdarzenia wymuszające na Wnioskodawcy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej kosztów nieprawidłowo uwzględnionych, także kosztów przyjętych w innej wysokości, niż prawidłowa - co może być wynikiem wyłącznie błędu ludzkiego. W tym zakresie, nie są to okoliczności, których nie można było przewidzieć w momencie ustalania wynagrodzenia między wnioskodawcą jako usługodawcą a spółkami jako usługobiorcami za dany okres rozliczeniowy. Intencją i powodem do wystawienia faktur korygujących, nie będzie zatem dostosowanie ceny transferowej do określonego poziomu rentowności, a jedynie zweryfikowanie poprawności przyjętej pierwotnie bazy kosztowej. Koszty i przychody są znane, ewentualnie mogą nie zostać ujęte w prawidłowej wysokości bądź nie wszystkie koszty zostaną wcześniej ujęte przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze, z powodu błędu czy omyłki.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku) ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 września 2025 r.

     1. Czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług księgowych będzie powstawał z chwilą upływu każdego okresu do którego odnoszą się rozliczenia tj. z upływem każdego kwartału?

      2. Czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług administracyjnych, będzie powstawał z chwilą upływu każdego okresu do którego odnoszą się rozliczenia, tj. z upływem ostatniego dnia każdego kwartału?

      3. Czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług kadrowych, będzie powstawał z chwilą upływu każdego okresu do którego odnoszą się rozliczenia, tj. z upływem ostatniego dnia każdego kwartału?

      4. Czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego, będzie powstawał z chwilą upływu każdego okresu do którego odnoszą się rozliczenia, tj. z upływem ostatniego dnia każdego kwartału?

      5. Czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usług logistycznych, będzie powstawał z chwilą upływu każdego okresu do którego odnoszą się rozliczenia, tj. z upływem ostatniego dnia każdego kwartału?

      6. Jeśli Wnioskodawca wystawi fakturę z tytułu otrzymanej zaliczki na poczet świadczenia usług z pkt 1-5 powyżej, to czy wystawienie faktury powoduje powstanie obowiązku podatkowego ?

Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 września 2025 r.

Zdaniem Wnioskodawcy dla usług opisanych w treści wniosku (pkt 1-5), obowiązek podatkowy będzie powstawał na mocy art. 19a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2025.775 ze zm.) - dalej ustawa o VAT, albowiem usługi te będą świadczone w sposób regularny, w sposób ciągły a strony umowy ustalą kwartalne okresy rozliczeniowe (za wyjątkiem pierwszego).

Zgodnie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Przy czym, na mocy art. 19a ust. 8 ustawy o vat jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Wobec tego, że ustawa o vat nie definiuje usług o charakterze ciągłym, należy zastosować wykładnię językową tego pojęcia. Wykładnia językowa pojęcia "sprzedaż o charakterze ciągłym" sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika "ciągły". W Słowniku Języka Polskiego pod. red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako "dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny stale się powtarzający, stały" oraz "ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów". Jednocześnie jednak sądy administracyjne wskazują, że pojęcie "usług świadczonych w sposób ciągły" obejmuje nie tylko świadczenia tradycyjnie definiowane jako okresowe (ciągłe), ale również świadczenia dokonywane w ramach stałych umów o współpracę, w przypadku których w związku z ich świadczeniem ustalono następujące po sobie terminy płatności (zob. przykładowo wyroki NSA z dnia 22 lutego 2019 r. - I FSK 150/17 oraz z dnia 10 września 2019 r. - I FSK 971/17).

Kwestię ustalenia woli stron umowy dla rozliczeń pomiędzy stronami i tym samym dla powstania obowiązku podatkowego w vat, podkreślił WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 11 marca 2025 r. sygn. I SA/Po 794/24, który stwierdził, że: Rozstrzygająca jest wola kontrahentów, którzy umówili się na rozliczenie (opłacanie) świadczonych usług (dostaw) w okresach rozliczeniowych. Ustawodawca wprowadził więc uregulowanie, zgodnie z którym z woli stron kontraktu obowiązek podatkowy nie powstanie z chwilą dokonania dostawy lub wyświadczenia usługi, lecz w momencie upływu danego okresu czasu. Przy czym okres ten wobec braku jego zdefiniowania co do długości, w tym także braku określenia, że mają to być okresy równe, pozostawiono uznaniu stron. Powyższe oznacza, że ustawodawca dopuszcza, poprzez wolę stron umowy, na rozliczenia dokonywane w okresach - ustalonych rozliczeniowych i dla tych usług obowiązek podatkowy w vat będzie powstawał z upływem okresu rozliczeniowego na który umówiły się strony umowy.

Jako sprzedaż ciągłą można uznać także każdą usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

Tym samym, jeżeli Wnioskodawca świadcząc usługi opisane w treści wniosku będzie je świadczył na rzecz swoich klientów usługi o charakterze ciągłym, dla których okresem rozliczeniowym jest co do zasady kwartał (z wyjątkiem pierwszego okresu rozliczeniowego, który będzie obejmował niepełny kwartał), to zgodnie z treścią powołanych przepisów datę powstania obowiązku podatkowego w VAT będzie wyznaczał ostatni dzień kwartału, którego dotyczy rozliczenie.

Potwierdzają to interpretacje indywidualne prawa podatkowego.

Przykładowo dla usług księgowych:

   - Interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 r. (ILPP5/443-34/14-4/KG), w którym możemy przeczytać:

„(...) świadczone przez Spółkę w ramach kompleksowego zlecenia usługi księgowe i doradztwa podatkowego można uznać za usługi o charakterze ciągłym. W konsekwencji, Spółka postąpi prawidłowo, określając moment powstania obowiązku podatkowego dla tychże usług w oparciu o art. 19a ust. 3 ustawy, czyli po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, którym w analizowanym przypadku jest ostatni dzień miesiąca (...)”.

Analogicznie do przedstawionej tu interpretacji prawa podatkowego, w przypadku Wnioskodawcy okresem rozliczeniowym przyjętym przez strony umowy będzie kwartał. Zatem obowiązek podatkowy dla świadczenia usług księgowych będzie powstawał z ostatnim dniem kwartału.

W dalszej kolejności ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, z uwzględnieniem obowiązujących zasad współpracy na świadczenie usług: kadrowych, logistycznych, pośrednictwa handlowego w ramach których, dla świadczonych usług zostały ustalone kwartalne okresy rozliczeniowe, obowiązek podatkowy powstawać będzie każdorazowo również na zasadach wynikających z przepisu art. 19a ust. 3 ustawy VAT, czyli w ostatnim dniu danego kwartału (okresu rozliczeniowego).

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca będzie świadczył ww. usługi w sposób regularny, z dużą częstotliwością w ramach centrum usług wspólnych. Jak wskazuje wykładnia doktrynalna, dla uznania danego świadczenia za usługę ciągłą należy mieć na względzie przede wszystkim ustalenia, jakich dokonały strony w ramach łączącego je stosunku zobowiązaniowego. Takie stanowisko prezentuje również cytowany powyżej wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 marca 2025 r. sygn. I SA/Po 794/24: Rozstrzygająca jest wola kontrahentów, którzy umówili się na rozliczenie (opłacanie) świadczonych usług (dostaw) w okresach rozliczeniowych. Co więcej, ten sam Sąd podkreśla, że z brzmienia art. 19a ust. 3 ustawy o vat wynika, iż obejmuje on zarówno usługi świadczone w sposób ciągły, jak i wszelkie inne usługi z założenia powtarzające się, o ile strony umówiły się na rozliczanie (opłacanie) w okresach rozliczeniowych. Organ podatkowy nie ma możliwości kwestionowania tego, że strony umówiły się na rozliczanie czynności w ramach okresów rozliczeniowych, ani ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z wykonaniem każdej czynności (usług jednostkowych) w danym okresie.

Organy często prezentują stanowisko, w którym podkreślają, że w przypadku większości świadczeń istnieje możliwość wyodrębnienia daty rozpoczęcia oraz wykonania usługi a jeśli taka możliwość istnieje, to nie mamy do czynienia z usługami ciągłymi. Za takie organy podatkowe uznają jedynie np. świadczenie dostaw energii cieplnej czy gazu. Przy czym twierdzenie, że usługami ciągłymi są jedynie takie świadczenia, gdzie nie można wyodrębnić daty zakończenia świadczenia usługi, skutkowałoby brakiem możliwości zastosowania normy art. 19a ust. 3 ustawy VAT, czyniąc normę prawną zbiorem pustym. Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Gliwicach w wyroku z dnia 22 czerwca 2021 r. o sygn. I SA/Gl 602/21 stwierdził, że: „Stałe usługi, nawet jeśli można wyodrębnić poszczególne daty ich rozpoczęcia i zakończenia, należy uznać za ciągłe i stosować do nich art. 19a ust. 3 u.p.t.u. - czyli przyjąć, że obowiązek podatkowy powstaje z upływem ostatniego dnia każdego okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony stosunku zobowiązaniowego. Nie ma dostatecznych podstaw ku temu, by pod pojęciem tym rozumieć wyłącznie takie usługi, przy których poszczególnych czynności nie można wyodrębnić.”

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 27 maja 2019 r., o sygn. I FSK 970/17, stwierdził, że: „za dostawę świadczoną w sposób ciągły, o której mowa w art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (…), należy uznać ciąg kolejnych świadczeń (dostaw), stanowiących realizację przyjętego zobowiązania do dokonania szeregu dostaw częściowych określonych towarów, objętych jednym stosunkiem zobowiązaniowym, ze z góry założoną powtarzalnością świadczeń (dostaw) i ustalonymi okresami ich rozliczeń lub terminami płatności.”

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonuje stosowanych ustaleń, zgodnie z którymi, dla świadczonych usług w ramach Centrum Usług Wspólnych zostały ustalone następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń (w przypadku Wnioskodawcy kwartalne okresy rozliczeniowe).

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przytoczone wyżej orzeczenie oraz przejęte uzgodnienia określające sposób wystawiania faktury, terminy rozliczeń lub płatności, powinny one być czynnikiem, który bierze się pod uwagę przy ustaleniu momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu przedmiotowych usług. Dodatkowo, usługi te będą wykonywane powtarzalnie, stale.

Tym samym należy stwierdzić, że do wykonywanych usług w ramach Centrum Usług Wspólnych zastosowanie znajdą regulacje przepisu art. 19a ust. 3 ustawy VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy dla tych usług powstanie w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w m.in. następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) wydanych w odniesieniu do sytuacji podobnych do tej będącej przedmiotem niniejszego wniosku, m.in.:

- dla usług logistycznych bądź podobnych

   - z dnia 10 stycznia 2022 r. (nr 0112-KDIL1-2.4012.514.2021.2.ST): „Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, spółką kapitałową, która świadczy usługi transportowe. (...) Odnosząc się do wątpliwości Spółki, mając na uwadze wskazane w opisie stanu faktycznego informacje - uznać należy, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z usługą wykonywaną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń. (.) Podsumowując, obowiązek podatkowy w opisanym w stanie faktycznym powstaje na mocy art. 19a ust. 3 ustawy, tj. z upływem każdego okresu rozliczeniowego określonego w umowie (tygodnia stanowiącego okres od niedzieli do soboty)”.

   - z dnia 15 lipca 2021 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.255.2021.2.AJB) oraz z dnia 3 lipca 2020 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.91.2020.3.RST): „(...) w opisanym przypadku mamy do czynienia z usługą wykonywaną w sposób ciągły, mający długotrwały charakter, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń. Jak wskazał Wnioskodawca umowa na cykliczny transport została zawarta na czas nieokreślony. Zatem, zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy, momentem powstania obowiązku podatkowego dla świadczonej usługi jest data upływu każdego okresu (czyli w analizowanym przypadku tygodnia) do którego odnoszą się rozliczenia (wystawiona faktura)”.

   - z dnia 27 października 2021 r. (nr. 1462-IPPP3.4512.670.2016.8.S.MPE): „(...) pojęcie usług/dostaw w sposób ciągły" powinno być rozumiane szerzej, obejmując zarówno tradycyjnie definiowane jako usługi ciągłe, jak również dokonywane w ramach stałych umów o współpracę, w przypadku których w związku z ich świadczeniem ustalono następujące po sobie terminy płatności. Ustawodawca krajowy, realizując postanowienia wynikające z art. 64 ust. 2 zdanie trzecie Dyrektywy VAT jako kryterium charakteryzujące te usługi (ciągłe w rozumieniu Dyrektywy) przyjął ustalenie dla niech następujących po sobie terminów płatności.”

(...) Zatem należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę jak i nabywanych usług transportowych oraz usług dzierżawy wagonu, składowania kontenera, przeładunku towaru oraz spedycji, realizowanych na zasadach opisanych we wniosku, będzie powstawał z upływem okresu rozliczeniowego ustalonego z poszczególnymi podwykonawcami i Klientami, tj. zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT”.

Jeśli chodzi o usługi administracyjne, to te nie zostały zdefiniowane również w ustawie o VAT (zresztą jak pozostałe usługi również). Wobec czego, ich znaczenie należy odczytywać literalnie. Usługi administracyjne mogą być kojarzone z usługami biurowymi, dla których to na gruncie ustawy o vat powstaje szczególny obowiązek podatkowy tj. art. 19a ust. 5 pkt 4 lit b). Przy czym wnikliwa analiza pozwala pomimo wszystko na odróżnienie zakresu świadczonych usług a mianowicie usługi biurowe to „prace w biurze” - kopiowanie, odbieranie korespondencji, logistyka. Usługi administracyjne mają charakter bardziej formalny i strategiczny, związany z zarządzaniem procesami, kontaktami z urzędami i obsługą firmową w sensie organizacyjnym i prawnym (analogicznie jak w przypadku Wnioskodawcy usługi te wymagają m.in. prowadzenia działań windykacyjnych, kontakt z kancelariami prawnymi i doradcami - specjalistami), co oznacza, że usługi administracyjne wymagają specjalistycznej wiedzy i zarządzania procesami, podczas, gdy usługi biurowe ograniczają się do prostych czynności wykonywanych w biurze jak kserowanie dokumentów, odbieranie telefonów etc. Wobec czego, jako, że usługi administracyjne nie stanowią usług biurowych, a będą świadczone analogicznie jak pozostałe usługi w sposób regularny, ciągły to również do nich znajdzie zastosowanie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT. Zatem także dla usług administracyjnych, obowiązek podatkowy będzie powstawał z ostatnim dniem okresu rozliczeniowego, czyli w ostatnim dniu kwartału.

AD. 6 Zaliczka dla usług ciągłych

Na mocy art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Zaliczka na usługi ciągłe otrzymana przez Wnioskodawcę zobowiązuje do wykazania tej kwoty przedpłaty dla celów podatku VAT z chwilą jej otrzymania. Data wystawienia faktury pozostaje bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w tym wypadku ustalonego zgodnie z wpływem zaliczki na poczet usług. Jednak, jeśli zaliczka zostanie opłacona, to w stosunku do otrzymanej kwoty powstaje obowiązek podatkowy. Jako, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy dla świadczonych usług będzie powstawał na mocy art. 19a ust. 3 to oznacza, samo wystawienie faktury zaliczkowej nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT. Obowiązek podatkowy w VAT powstanie dopiero w sytuacji otrzymanej kwoty - w wysokości otrzymanej kwoty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy.

I tak, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Wskazana powyżej regulacja jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym:

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W świetle art. 19a ust. 2 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy:

W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi w odniesieniu do usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, czyli takiej usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu. W takiej sytuacji przyjmuje się, że usługa wykonana jest z upływem każdego okresu, do którego te płatności lub rozliczenia odnoszą się. Przy czym, w przypadku gdy usługa świadczona jest przez okres dłuższy niż rok i w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń usługę taką uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy VAT, zgodnie z którym:

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT:

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy o VAT:

W przepisie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie uznania za wykonaną „usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli taką usługę, która jest zwykle wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.

Obecnie przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: „(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały - pod względem czasowym i funkcjonalnym - charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych).”

Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”.

W związku z powyższym sformułować można wniosek, że jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą dostawę lub usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy itd. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nieoznaczony. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe.

Należy podkreślić, że w zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie (czasie). Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, ponieważ jest ono realizowane stale - stan realizacji świadczenia trwa - przez określony okres. Pod pojęciem sprzedaży „ciągłej” należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Niemożność jednorazowego wykonania czynności o charakterze ciągłym powinna wynikać z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności, że na mocy jednej umowy zawartej na określony czas dokonanych zostanie wiele świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo. Samo zawarcie więc pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do dokonywania stałych dostaw towarów nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 157/11: wskazał, że „istotą świadczenia ciągłego jest pewna stałość i trwałe spełnianie świadczenia w czasie, która powoduje niemożność wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia i w konsekwencji określenia dnia dokonania danej czynności, jako dnia spełnienia świadczenia”.

Sformułować można zatem wniosek, że jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą dostawę lub usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że ze złożonego wniosku wynika, że umowy o świadczenie opisanych we wniosku usług, tj. usług księgowych, administracyjnych, kadrowych, pośrednictwa handlowego oraz logistycznych świadczonych dla pozostałych spółek z grupy dotyczą czynności powtarzalnych, rozliczanych w następujących po sobie terminach płatności.

Zgodnie z opisem sprawy będą Państwo świadczyć ww. usługi w sposób regularny, i nieprzerwany. Opisane we wniosku usługi polegają na wykonaniu wielu kolejnych, powtarzalnych czynności w dłuższym okresie. Ponadto ustalili Państwo, że dla świadczonych usług w ramach Centrum Usług Wspólnych zostały ustalone następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń (okresy rozliczeniowe - kwartał).

Tym samym należy stwierdzić, że do wykonywanych usług w ramach Centrum Usług Wspólnych zastosowanie znajdą regulacje przepisu art. 19a ust. 3 ustawy VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy dla tych usług powstanie w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego, tj. w ostatnim dniu kwartału.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 -5 jest prawidłowe.

Przechodząc do Państwa wątpliwości w kwestii powstania obowiązku podatkowego w sytuacji wystawienia faktury z tytułu otrzymanej zaliczki na poczet wymienionych we wniosku usług wskazać należy, że:

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze, celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dokonania dostawy towarów czy też otrzymania zaliczki, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Według art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

   1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

   2) sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

   3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

   4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106i ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 106i ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 106i ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 106i ust. 8 ustawy:

Powołane przepisy wyraźnie wskazują, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem tej dostawy lub wykonaniem usługi. Jeżeli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty przed dokonaniem danej czynności - powinien wystawić fakturę również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym otrzymał całość lub część zapłaty, jednak nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem tej części zapłaty lub całości.

Zatem wystawienie faktury nie wcześniej niż 30. dnia przed wykonaniem usługi bądź otrzymaniem zapłaty w całości lub w części nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

W myśl art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy:

   1. W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

   2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Przepis ten zobowiązuje wystawcę faktury do zapłaty wykazanej w niej kwoty podatku, niezależnie od okoliczności wystawienia takiej faktury. Każda zatem faktura z wykazaną kwotą podatku, wprowadzona do obrotu prawnego, powoduje konieczność zapłaty tego podatku. Już samo wystawianie faktur, które nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych, bez względu na ujęcie ich w rejestrach prowadzonych dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług oraz wykazanie podatku należnego z nich wynikającego w deklaracji, skutkuje zaistnieniem obowiązków wynikających z art. 108 ust. 1 ustawy. Każda osoba, która wprowadza do obrotu prawnego fakturę z wykazaną kwotą podatku (bez względu na powód nieprawidłowego wystawienia faktury) ma obowiązek zapłaty wykazanego w niej podatku VAT.

Z tych też względów, jeżeli podatnik wystawi fakturę zaliczkową przed wykonaniem usługi lub dostawą towarów oraz przed otrzymaniem całości lub części zapłaty i w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury zaliczkowej otrzyma kwotę zaliczki wskazaną na fakturze, uznać należy, że faktura została wystawiona zgodnie z art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy, a obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania tej zaliczki.

W przypadku natomiast, gdy dostawa lub usługa nie zostanie wykonana lub zaliczka zapłacona w zakładanym terminie, dojdzie do wystawienia przez podatnika faktury wcześniej niż 30 dni przed dostawą towarów lub wykonaniem usługi lub zapłatą zaliczki, więc tym samym zostanie naruszony art. 106i ust. 7 pkt 1 lub/i pkt 2 ustawy (z wyjątkiem wskazanych w ustawie przypadków, gdy faktury mogą być wystawione wcześniej).

Do tak wystawionej faktury może (aczkolwiek nie musi) znaleźć zastosowanie art. 108 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2023 r. o sygn. akt I FSK 686/19 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że:

(…) art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nie dotyczy faktur dokumentujących prawdziwe zdarzenie, ale wystawionych przedwcześnie. Przepis art. 108 ust. 1 i 2 ustawy o VAT odnosi się do „pustych faktur”, tj. które nie dokumentują rzeczywistej transakcji, zdarzenia gospodarczego. Obowiązek zapłaty podatku w trybie art. 108 ustawy o VAT wynika wyłącznie z faktu wystawienia tzw. pustej faktury. Jest to przepis o charakterze prewencyjnym, albowiem ma on przeciwdziałać wprowadzeniu do obiegu nierzetelnych faktur, z których nieuczciwi przedsiębiorcy mogliby wywodzić prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, które podlega opodatkowaniu, to sam fakt wystawienia przedwcześnie faktury, nie rodzi obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy o VAT. Taka faktura powinna zostać zewidencjonowana i rozliczona na zasadach ogólnych, tj. z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Wystawienie przedwczesnej faktury pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego na gruncie VAT.

Zatem, co do zasady, zaliczki wpłacone przez spółki z grupy otrzymane przez Państwa powodują zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z chwilą ich otrzymania.

Jednakże, w przypadku gdy spółki z grupy, wpłacą zaliczki z opóźnieniem, tzn. po upływie 30-go dnia od dnia wystawienia faktury VAT, co spowoduje, że faktura okaże się być wystawiona z naruszeniem art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy, należy uznać, że faktura ta nie staje się „fakturą pustą” ze skutkami, o jakich mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem odpowiadając wprost na sformułowane przez Państwa pytanie oznaczone we wniosku nr 6, wskazać należy, że jeżeli Państwo wystawią fakturę z tytułu otrzymania zaliczki na poczet świadczenia opisanych we wniosku usług czyli udokumentują Państwo fakturą fakt otrzymania zaliczki, to obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania zaliczki zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1 do nr 6). W zakresie p podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.