Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – na wezwania organu – pismem z 9 czerwca 2025 r. (wpływ) oraz 22 czerwca 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Od roku 2021 mieszka Pani na stałe w Danii. W roku 2023 jednocześnie była Pani zatrudniona w duńskiej firmie w Danii oraz w polskiej firmie w Polsce. Obecnie zatrudniona jest Pani tylko w polskiej firmie w Polsce, jednak pracę wykonuje Pani głównie zdalnie – online.

Do A. przyjeżdża Pani średnio raz w miesiącu na kilka dni. Generalnie więcej niż 185 dni w roku przebywa Pani w Danii.

Swoje dochody z Polski rozlicza Pani każdego roku w polskim Urzędzie Skarbowym – PIT-37, zaś dochody z Danii rozlicza Pani w duńskim Urzędzie Skarbowym. Dodatkowo, co roku zgłasza Pani w duńskim Urzędzie Skarbowym zarobki z Polski oraz kwotę opłaconego podatku w Polsce. Posiada Pani pełny status podatkowy w Danii, numer CPR duński oraz certyfikat rezydencji podatkowej.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Pani wniosek dotyczy roku podatkowego 2022, 2023 i 2024 oraz lat kolejnych.

W okresach, których dotyczy wniosek, zamieszkiwała Pani i nadal zamieszkuje Pani w Danii, jednak w Danii oraz w Polsce składała Pani deklaracje rozliczeniowe. W duńskim systemie podatkowym jest Pani zarejestrowana od roku 2021. W okresie od stycznia 2021 r. zamieszkuje Pani powyżej 183 dni w roku w Danii. Pani mąż jest Duńczykiem, w Danii prowadzi działalność gospodarczą i oboje Państwo mieszkacie w Danii. W Danii studiuje i mieszka również Pani córka.

Pani stałe miejsce zamieszkania jest w Danii, ul. (...), wraz z Pani mężem. Duński Certyfikat rezydencji został wydany 17 grudnia 2020 r., numer (...), na podstawie którego wydano Pani CPR numer (…), którym posługuje się Pani nie tylko do celów podatkowych.

W Danii mieszka Pani mąż, A.B., z pochodzenia Duńczyk. W Danii Pani mąż pracuje i prowadzi własną firmę, X. Pani córka studiuje i mieszka w Danii od 2022 r. Mąż prowadzi firmy również w Polsce (Y Sp. z o.o. oraz Z Sp. z o.o.).

Posiada Pani umowę o pracę z firmą Y Sp. z o.o., i otrzymuje Pani miesięczne wynagrodzenie na polskie konto bankowe. Corocznie rozlicza Pani PIT-11 w Polsce z otrzymanych dochodów w Polsce. Pani praca polega na tym, że wiele czynności może Pani wykonywać online podczas pobytu w Danii i nie ma potrzeby, aby pracując przebywała Pani w biurze w Polsce każdego dnia. Jednocześnie, w związku z prowadzeniem firmy przez Pani męża w Polsce, przyjeżdżają Państwo regularnie do Polski, przynajmniej raz w miesiącu na 3-5 dni maksymalnie.

Podczas pobytu w Polsce zatrzymują się Państwo w Pani mieszkaniu w A., gdyż tam posiada Pani nieruchomość. Polska firma Pani męża również ma siedzibę w A..

Nie posiada Pani żadnych inwestycji ani kredytów w Polsce. Posiada Pani konta bankowe, których rachunki zostały otwarte wiele lat temu, jeszcze przed Pani wyprowadzką do Danii. Posiada Pani również ubezpieczenie na życie w Polsce, którą to umowę zawarła Pani w roku 2001 i cały czas kontynuuje opłacanie składek miesięcznych. W Danii obecnie Pani nie pracuje.

W Danii nie posiada Pani nieruchomości. Dom jest zapisany na Pani męża. Posiada Pani z mężem wspólne konto bankowe w duńskim banku. Powyższe informacje będą miały odzwierciedlenie w latach następnych.

Nie ma Pani w planach powrotu do Polski.

W latach 2021-2022 uczęszczała Pani do szkoły językowej celem nauczenia się języka duńskiego. W grudniu 2022 r. w Danii zdała Pani egzamin PD3 potwierdzający Pani znajomość języka duńskiego. W roku 2023, od maja do listopada uczęszczała Pani na zajęcia do szkoły SOSU – opiekunka socjalno-społeczna w (...) w Danii celem zdobycia kwalifikacji i zatrudnienia w Danii. Aby móc uczęszczać na zajęcia do szkoły SOSU, Pani komuna, (...), podpisała z Panią umowę kontraktową, za którą otrzymywała Pani regularne wynagrodzenie. Jednocześnie w tym samym czasie zajmowała się Pani sprawami w polskiej firmie Pani męża, tak jak wcześniej wyjaśniono, online.

Nie przynależy Pani do żadnych klubów ani organizacji. Ma Pani uprawnienia do głosowania w wyborach lokalnych w Danii oraz możliwość dokonania wyboru, z którego kraju będzie Pani głosować, jeśli chodzi o wybory do Parlamentu Europejskiego.

Od momentu przeprowadzki do Danii, czyli od grudnia 2020 r., cała Pani aktywność społeczna odbywa się w Danii – będzie to miało odzwierciedlenie w latach następnych.

Podczas przyjazdu do Polski zatrzymuje się Pani w Pani mieszkaniu w A.

Podczas przyjazdu do Polski będzie Pani zatrzymywała się w swoim mieszkaniu, dopóki będzie Pani w jego posiadaniu. Jednocześnie Pani pobyt w Polsce będzie wiązał się tylko z odwiedzinami rodziny, co oznacza, że będzie Pani przebywała w Polsce kilka dni w roku.

Od roku 2021 większą część roku przebywa Pani w Danii wraz z mężem i córką. Posiada Pani obywatelstwo polskie. W latach następnych będzie Pani przebywała większą część roku wyłącznie w Danii wraz z mężem i córką, gdzie znajduje się Pani centrum interesów gospodarczych.

W roku 2023 była Pani jednocześnie zatrudniona w polskiej firmie męża oraz przez (...), gdyż uczęszczała Pani do szkoły SOSU. W roku 2023 otrzymała Pani przychody ze stosunku pracy w obu krajach jednocześnie: umowa o pracę w polskiej firmie oraz umowa o kształcenie w duńskiej komunie, (...).

Na pytanie z wezwania czy wynagrodzenia były/będą wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie miał miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie (w państwach), w którym wykonywała/będzie Pani wykonywać Pani pracę wyjaśniła Pani, że nie, (...) - siedziba w Danii, Y Sp. z o.o.– A..

Z kolei na pytanie z wezwania czy pracodawca posiadał/będzie posiadał w kraju (krajach), w których wykonywała/będzie Pani wykonywać pracę, zagraniczny zakład lub stałą placówkę w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i Pani wynagrodzenia były/będą ponoszone przez ten zakład lub placówkę wskazała Pani, że tak. Dochód z Danii ma Pani rozliczony w Danii, zaś dochód z Polski ma Pani rozliczony w Polsce oraz zgłoszony do Urzędu Skarbowego w Danii, co sprawia, że jest Pani zobowiązana dopłacać rokrocznie różnice podatkowe między krajami. W Danii również od stycznia 2025 r. płaci Pani co miesiąc tzw. B-skat.

W latach następnych po 2024 r. będzie Pani posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Danii. W latach 2022-2024 oraz latach następnych Dania traktowała/będzie traktować Panią jako osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem tego państwa. Zgodnie z wewnętrznym prawem duńskim rozlicza się Pani wraz z małżonkiem w duńskim Urzędzie Skarbowym. Dodatkowo co miesiąc płaci Pani tzw. Podatek B-skat, jako osoba mieszkająca w Danii, jak każdy duński obywatel.

W latach następnych nie będzie Pani przebywała w Polsce dłużej niż 183 dni. W latach 2022-2024 miała Pani i kolejnych będzie Pani miała stałe miejsce zamieszkania w Danii.

W związku z przygotowywaniem polskiej firmy do zamknięcia/likwidacji wkrótce utraci Pani zdolność uzyskiwania dochodów z Polski. Jednocześnie nie zamierza Pani podejmować innej pracy w Polsce. Po zlikwidowaniu firmy Y zamierza Pani pracować tylko w Danii.

Jeśli chodzi o pobyt nieprzekraczający łącznie 183 dni – nie przebywała Pani i nie przebywa Pani łącznie 183 dni w okresie 12 miesięcy w Polsce. Główna działalność męża jest skoncentrowana w Danii, co nie pozwala Pani na przebywanie w Polsce łącznie 183 dni w roku. Tak jak wyjaśniała Pani wcześniej, do Polski przyjeżdżała Pani i przyjeżdża Pani na 3-5 dni w miesiącu, a następnie wracała Pani i wraca do Danii. Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Danii. W latach 2022-2024 przebywała Pani i w latach kolejnych będzie Pani przebywała w Danii przez okres dłuższy niż 183 dni w roku. W Danii jest Pani dom wraz z mężem i córką, która pracuje i studiuje w Danii i która również zamierza pozostać w Danii na stałe.

Pytania

1)Czy ma Pani obowiązek rozliczania swoich dochodów z Danii w Polsce?

2)Czy w związku z tym, że jest Pani rezydentem podatkowym duńskim nie ma Pani takiego obowiązku?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nie ma Pani obowiązku rozliczania swoich dochodów z Danii w Polsce, ponieważ jest Pani rezydentem podatkowym tamtego kraju i rozlicza Pani dochody duńskie w Danii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki zostały określone jako tzw. alternatywa łączna (w postaci spójnika „lub”). Zatem spełnienie choćby jednego z ww. warunków jest wystarczające dla uznania, że podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu omawianego przepisu, a więc podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie danej osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. warunek stanowi samodzielną podstawę do uznania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania przez nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodka interesów życiowych.

Natomiast osoby fizyczne, które nie spełniają żadnego z kryteriów określonych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli:

1)nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych) ani

2)nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,

nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu omawianej ustawy, a tym samym posiadają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, czyli są zobowiązane do zapłaty podatku tylko od dochodów uzyskanych w danym roku na terytorium Polski.

Ponadto wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ze złożonego wniosku wynika, że powzięła Pani wątpliwość czy ma Pani obowiązek rozliczania swoich dochodów z Danii w Polsce.

W związku z tym należy odwołać się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 43 poz. 368) zmienionej Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 7 grudnia 2009 r.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie ,,osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego tylko w tym Państwie.

Art. 4 ust. 2 Konwencji stanowi, że:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania z żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

Z analizy Pani opisu sprawy wynika, że od roku 2021 mieszka Pani na stałe w Danii. Pani stałe miejsce zamieszkania jest w Danii, ul. (...), wraz z Pani mężem. W duńskim systemie podatkowym jest Pani zarejestrowana od roku 2021. Duński Certyfikat rezydencji został wydany 17 grudnia 2020 r., numer (...), na podstawie którego wydano Pani CPR numer (…), którym posługuje się Pani nie tylko do celów podatkowych. W okresie od stycznia 2021 r. zamieszkuje Pani powyżej 183 dni w roku w Danii. Pani mąż jest Duńczykiem, w Danii prowadzi działalność gospodarczą i oboje Państwo mieszkacie w Danii. W Danii Pani mąż pracuje i prowadzi własną firmę, X. W Danii studiuje i mieszka również Pani córka. Pani córka studiuje i mieszka w Danii od 2022 r. Mąż prowadzi firmy również w Polsce (Y Sp. z o.o. oraz Z sp. z o.o.). W Danii nie posiada Pani nieruchomości. Dom jest zapisany na Pani męża. Posiada Pani z mężem wspólne konto bankowe w duńskim banku. Powyższe informacje będą miały odzwierciedlenie w latach następnych. Nie ma Pani w planach powrotu do Polski. Do A. przyjeżdża Pani średnio raz w miesiącu na kilka dni. Generalnie więcej niż 185 dni w roku przebywa Pani w Danii. Podczas pobytu w Polsce zatrzymują się Państwo w Pani mieszkaniu w A., gdyż tam posiada Pani nieruchomość. Polska firma Pani męża również ma siedzibę w A.. Nie posiada Pani żadnych inwestycji ani kredytów w Polsce. Posiada Pani konta bankowe, których rachunki zostały otwarte wiele lat temu, jeszcze przed Pani wyprowadzką do Danii. Posiada Pani również ubezpieczenie na życie w Polsce, którą to umowę zawarła Pani w roku 2001 i cały czas kontynuuje opłacanie składek miesięcznych. W okresach, których dotyczy wniosek zamieszkiwała Pani i nadal zamieszkuje w Danii. W roku 2023 jednocześnie była Pani zatrudniona w duńskiej firmie w Danii oraz w polskiej firmie w Polsce. Obecnie zatrudniona jest Pani tylko w polskiej firmie w Polsce, jednak pracę wykonuje Pani głównie zdalnie – online. Swoje dochody z Polski rozlicza Pani każdego roku w polskim Urzędzie Skarbowym – PIT-37, zaś dochody z Danii rozlicza Pani w duńskim Urzędzie Skarbowym. Dodatkowo co roku zgłasza Pani w duńskim Urzędzie Skarbowym zarobki z Polski oraz kwotę opłaconego podatku w Polsce. Posiada Pani umowę o pracę z firmą Y Sp. z o.o., i otrzymuje Pani miesięczne wynagrodzenie na polskie konto bankowe. Corocznie rozlicza Pani PIT-11 w Polsce z otrzymanych dochodów w Polsce. Pani praca polega na tym, że wiele czynności może Pani wykonywać online podczas pobytu w Danii i nie ma potrzeby, aby pracując przebywała Pani w biurze w Polsce każdego dnia. Jednocześnie, w związku z prowadzeniem firmy przez Pani męża w Polsce, przyjeżdżają Państwo regularnie do Polski, przynajmniej raz w miesiącu na 3-5 dni maksymalnie. W Danii obecnie Pani nie pracuje. W latach 2021-2022 uczęszczała Pani do szkoły językowej celem nauczenia się języka duńskiego. W grudniu 2022 r. w Danii zdała Pani egzamin PD3 potwierdzający Pani znajomość języka duńskiego. W roku 2023, od maja do listopada uczęszczała Pani na zajęcia do szkoły SOSU – opiekunka socjalno-społeczna w (...) w Danii celem zdobycia kwalifikacji i zatrudnienia w Danii. Aby móc uczęszczać na zajęcia do szkoły SOSU, Pani komuna, (...), podpisała z Panią umowę kontraktową, za którą otrzymywała Pani regularne wynagrodzenie. Jednocześnie w tym samym czasie zajmowała się Pani sprawami w polskiej firmie Pani męża, tak jak wcześniej wyjaśniono, online. Nie przynależy Pani do żadnych klubów ani organizacji. Ma Pani uprawnienia do głosowania w wyborach lokalnych w Danii oraz możliwość dokonania wyboru, z którego kraju będzie Pani głosować, jeśli chodzi o wybory do Parlamentu Europejskiego. Od momentu przeprowadzki do Danii, czyli od grudnia 2020 r., cała Pani aktywność społeczna odbywa się w Danii – będzie to miało odzwierciedlenie w latach następnych. Podczas przyjazdu do Polski będzie zatrzymywała się Pani w swoim mieszkaniu, dopóki będzie Pani w jego posiadaniu. Jednocześnie Pani pobyt w Polsce będzie wiązał się tylko z odwiedzinami rodziny, co oznacza, że będzie Pani przebywała w Polsce kilka dni w roku. Od roku 2021 większą część roku przebywa Pani w Danii wraz z mężem i córką. Posiada Pani obywatelstwo polskie. W latach następnych będzie Pani przebywała większą część roku wyłącznie w Danii wraz z mężem i córką, gdzie znajduje się Pani centrum interesów gospodarczych. W roku 2023 była Pani jednocześnie zatrudniona w polskiej firmie męża oraz przez (...), gdyż uczęszczała Pani do szkoły SOSU. W roku 2023 otrzymała Pani przychody ze stosunku pracy w obu krajach jednocześnie: umowa o pracę w polskiej firmie oraz umowa o kształcenie w duńskie komunie, (...). W latach następnych po 2024 r. będzie Pani posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Danii. W latach 2022-2024 oraz latach następnych Dania traktowała/będzie traktować Panią jako osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem tego państwa. Zgodnie z wewnętrznym prawem duńskim rozlicza się Pani wraz z małżonkiem w duńskim Urzędzie Skarbowym. Dodatkowo co miesiąc płaci Pani tzw. podatek B-skat, jako osoba mieszkająca w Danii, jak każdy duński obywatel. W latach następnych nie będzie Pani przebywała w Polsce dłużej niż 183 dni. W latach 2022-2024 i kolejnych będzie Pani miała stałe miejsce zamieszkania w Danii. W związku z przygotowywaniem polskiej firmy do zamknięcia/likwidacji wkrótce utraci Pani zdolność uzyskiwania dochodów z Polski. Jednocześnie nie zamierza Pani podejmować innej pracy w Polsce. Po zlikwidowaniu firmy Y zamierza Pani pracować tylko w Danii. Jeśli chodzi o pobyt nieprzekraczający łącznie 183 dni – nie przebywała Pani i nie przebywa Pani łącznie 183 dni w okresie 12 miesięcy w Polsce. Główna działalność męża jest skoncentrowana w Danii, co nie pozwala Pani na przebywanie w Polsce łącznie 183 dni w roku. Tak jak wyjaśniała Pani wcześniej, do Polski przyjeżdżała Pani i przyjeżdża Pani na 3-5 dni w miesiącu, a następnie wracała Pani i wraca Pani do Danii. Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Danii. W latach 2022-2024 przebywała Pani i w latach kolejnych będzie Pani przebywała w Danii przez okres dłuższy niż 183 dni w roku. W Danii jest Pani dom wraz z mężem i córką, która pracuje i studiuje w Danii i która również zamierza pozostać w Danii na stałe.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że w latach 2022, 2023 i 2024 oraz w latach kolejnych (jeśli nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) nie posiadała i nie będzie Pani posiadać miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była i będzie Dania. Zatem podlegała i będzie Pani podlegać (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wskazana powyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium.

Tym samym, Pani dochody uzyskane z Danii (opodatkowane i rozliczone w Danii) nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Zatem, nie miała i nie będzie Pani miała (jeśli nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) obowiązku rozliczania tych dochodów w Polsce.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.