Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełniła go Pani 27 czerwca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X, NIP (...). W ramach tej działalności zawarto umowę zlecenia z Panem A.A, który pełni funkcję prokurenta – osoby uprawnionej do podejmowania kluczowych decyzji w zakresie działalności operacyjnej i sytuacjach pilnych i nieprzewidzianych.

Ustalono, że jego wynagrodzenie zawiera świadczenie niepieniężne w postaci opłacania składki na indywidualne ubezpieczenie na życie i dożycie (polisa nr (...)) zawarte w (...). Składka miesięczna wynosi (...) zł i obejmuje część ochronną i kapitałową. Ubezpieczającym jest (...), ubezpieczonym – A.A PESEL (...).

Świadczenie to traktowane jest jako wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia i opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, deklarowanym w PIT-8AR.

Uzupełnienie wniosku

Działalność gospodarcza prowadzona jest od 13 stycznia 2015 r. Forma opodatkowania działalności gospodarczej to podatek liniowy według stawki 19%.

Prokura została udzielona Panu A.A w dniu (...) 2022 r. Umowa ubezpieczenia została zawarta w dniu (...) 2022 r. na okres 20 lat.

Odpowiadając na pytanie, czy łączą Panią z prokurentem powiązania rodzinne, stwierdziła Pani:

Prokurent nie jest moim krewnym ani powinowatym w rozumieniu przepisów podatkowych.

Umowa ubezpieczenia na życie i dożycie należy do działu I grupy 1 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (ubezpieczenia na życie).

Warunki umowy zostały określone w (...). Ubezpieczenie ma charakter ochronno-kapitałowy. Składka dzieli się na część ochronną (ubezpieczenie na wypadek śmierci) oraz kapitałową (dożycie). Ochrona trwa przez cały okres ubezpieczenia, tj. 20 lat. Umowa przewiduje wypłatę świadczenia z tytułu śmierci lub dożycia.

Ubezpieczonym jest wyłącznie prokurent – Pan A.A.

Uprawnionym do świadczenia z tytułu umowy jest osoba wskazana przez ubezpieczonego (w przypadku śmierci) lub sam ubezpieczony (w przypadku dożycia). Ubezpieczenie nie zapewnia świadczenia m.in. w przypadku samobójstwa w pierwszych 2 latach lub innych wyłączeń określonych w OWU.

Umowa nie jest powiązana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Umowa nie ma charakteru inwestycyjnego w rozumieniu ubezpieczeń powiązanych z indeksem, wartością bazową lub zmiennymi wskaźnikami. Składka kapitałowa jest przeznaczona na wypłatę świadczenia dożycia, a nie na ryzykowną lokatę kapitału.

Zgodnie z umową, cała składka miesięczna wynosi (...)zł, z czego część ochronna wynosi (...) zł, a reszta to składka kapitałowa. Obie części składki są obowiązkowe. Składka ochronna zapewnia świadczenie na wypadek śmierci, składka kapitałowa – wypłatę w razie dożycia końca okresu ubezpieczenia. Terminowe opłacanie składek jest warunkiem utrzymania ochrony oraz prawidłowego wykonania zobowiązania przez zleceniodawcę.

Umowa nie przewiduje:

a)możliwości wypłaty wartości odstąpienia od umowy w ciągu pierwszych 5 lat,

b)zaciągania zobowiązań pod zastaw praw z umowy,

c)wypłat z tytułu dożycia przed upływem pełnego okresu ubezpieczenia (20 lat).

Prokurent otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie w formie świadczenia niepieniężnego, tj. opłacania składki ubezpieczeniowej. Wypłata ta jest ujmowana jako przychód z tytułu umowy zlecenia i wykazywana w deklaracji PIT-8AR. Prokurent wspiera działalność gospodarczą poprzez pomoc w prowadzeniu spraw firmy, podpisywanie umów oraz reprezentowanie przedsiębiorcy w relacjach z kontrahentami i instytucjami, wtedy kiedy nie jest to możliwe przez Pani osobę, np. kiedy Pani jest na urlopie, bądź jest niedysponowana, jest osobą której może zaufać przy wykonywaniu obowiązków w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności. Najistotniejszą funkcją prokurenta jest jednak zabezpieczenie ciągłości prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacjach skrajnych, w tym choroby lub śmierci właściciela. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej brak takiej osoby mógłby skutkować niemożnością kontynuacji działalności oraz trudnościami w zakończeniu spraw formalnych i rozliczeniowych. Powołanie prokurenta daje więc gwarancję, że działalność zostanie zabezpieczona operacyjnie i formalnie także w sytuacjach kryzysowych.

Wypłacana składka ma charakter stały, niezależny od bieżących decyzji – jest wynagrodzeniem ryczałtowym w formie pokrywania kosztu składki ubezpieczeniowej. Została ustalona na stałym poziomie (...) zł miesięcznie i wynika z zawartej umowy cywilnoprawnej.

Składki ubezpieczeniowe opłacane przez firmę na rzecz prokurenta mają ścisły związek z zabezpieczeniem źródła przychodów i jego funkcjonowaniem. Prokurent, jako osoba zaufania i kluczowa dla operacyjnego zarządzania firmą, zapewnia ciągłość działania przedsiębiorstwa również w przypadkach nagłych i losowych, jak i wszystkich innych, w których właściciel nie może wykonywać czynności prawnych ani formalnych osobiście. Dzięki posiadaniu prokurenta możliwe jest kontynuowanie lub odpowiednie zakończenie spraw związanych z działalnością gospodarczą, co bez takiego zabezpieczenia mogłoby być niemożliwe. Z tego względu ponoszenie kosztów ubezpieczenia tej osoby jest racjonalne, celowe, kluczowe i pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności że sytuacje losowe się zdarzają i ma to na celu zabezpieczenie ewentualnego zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej i zakończenie wszelkich rozpoczętych działań tak by w jak najmniej uciążliwy i łatwy sposób dokończyć rozpoczęte działania z Klientami.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, może Pani zaliczyć pełną wartość składki ubezpieczeniowej ((...) zł miesięcznie) opłacanej na rzecz prokurenta – jako formę wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia – do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT?

Pani stanowisko

W Pani ocenie, pełna składka na ubezpieczenie ((...) zł/mies.) opłacana w ramach wynagrodzenia z tytułu umowy cywilnoprawnej z prokurentem może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Składka ta stanowi formę wynagrodzenia za pełnione obowiązki i jako taka ma związek z uzyskiwaniem przychodów i zabezpieczeniem funkcjonowania działalności, została prawidłowo opodatkowana (PIT-8AR). Prokurent, jako osoba zaufana, odpowiada również za kontynuację działania firmy w razie Pani śmierci lub niezdolności do działania, co według Pani wzmacnia gospodarcze uzasadnienie tego wydatku jako kosztu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Jako konieczne do spełnienia warunki przy kwalifikacji kosztu do kosztów uzyskania przychodów zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie przyjmuje się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 23 ustawy o PIT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

·Zawarła Pani umowę zlecenia z Panem A.A, który pełni funkcję prokurenta w Pani firmie; jego wynagrodzenie stanowi wyłącznie świadczenie niepieniężne w postaci opłacania składki na indywidualne ubezpieczenie na życie i dożycie;

·Prokurent nie jest Pani krewnym ani powinowatym;

·Ubezpieczenie ma charakter ochronno-kapitałowy. Składka dzieli się na część ochronną (ubezpieczenie na wypadek śmierci) oraz kapitałową (dożycie). Ochrona trwa przez cały okres ubezpieczenia, tj. 20 lat;

·Ubezpieczonym jest wyłącznie prokurent. Uprawnionym do świadczenia z tytułu umowy jest osoba wskazana przez ubezpieczonego (w przypadku śmierci) lub sam ubezpieczony (w przypadku dożycia);

·Umowa ubezpieczenia na życie i dożycie należy do działu I grupy 1 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (ubezpieczenia na życie);

·Umowa nie jest powiązana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Nie ma charakteru inwestycyjnego w rozumieniu ubezpieczeń powiązanych z indeksem, wartością bazową lub zmiennymi wskaźnikami. Składka kapitałowa jest przeznaczona na wypłatę świadczenia dożycia, a nie na ryzykowną lokatę kapitału.

Umowa ubezpieczenia została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 805 § 1 ww. ustawy:

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 805 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego:

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Przepis art. 829 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku.

Jak stanowi art. 109¹ § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście – pkt 2.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wskazała Pani, że składki ubezpieczeniowe opłacane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na rzecz prokurenta, mają ścisły związek z zabezpieczeniem źródła przychodów i jego funkcjonowaniem. Prokurent zapewnia ciągłość działania przedsiębiorstwa również w przypadkach nagłych i losowych, jak i wszystkich innych, w których właściciel nie może wykonywać czynności prawnych ani formalnych osobiście. Ponoszenie kosztów ubezpieczenia tej osoby jest racjonalne, celowe, kluczowe i pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności że sytuacje losowe się zdarzają i ma to na celu zabezpieczenie ewentualnego zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej i zakończenie wszelkich rozpoczętych działań tak by w jak najmniej uciążliwy i łatwy sposób dokończyć rozpoczęte działania z klientami.

Funkcja prokurenta jest bezspornie związana z Pani działalnością gospodarczą. Należy więc uznać, iż świadczenie niepieniężne stanowiące wynagrodzenie w związku z pełnieniem funkcji prokurenta na podstawie umowy zlecenia, jest powiązane z zachowaniem, zabezpieczeniem jak i uzyskaniem ogółu przychodów z wykonywanych przez prokurenta czynności.

Zatem, wydatki ponoszone przez Panią na opłacenie składki ubezpieczeniowej, w ramach zawartej na rzecz prokurenta polisy na życie i dożycie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że do Pani obowiązków należy właściwe udokumentowanie prawa do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w tym m.in. okoliczności, że przedstawione świadczenie jest należne z tytułu zawartej umowy zlecenia. Wydając interpretację indywidualną opieram się bowiem wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli lub postępowania organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy –Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.