Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przekazywaniem prezentów pracownikom, zleceniobiorcom i osobom współpracującym na podstawie umów B2B. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Są Państwo spółką kapitałową będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz posiadającą status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Są Państwo spółką zatrudniającą pracowników oraz zleceniobiorców, wobec których pełni rolę pracodawcy lub zleceniodawcy i jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Współpracują Państwo również z osobami fizycznymi na podstawie umowy o współpracy (dalej: „Umowa B2B”).

Przeważający rodzaj Państwa działalności to (…) (PKD (…)).

Podejmują Państwo działania mające na celu wzmacnianie relacji i zaangażowania pracowników i zleceniobiorców zatrudnionych w firmie, a także osób współpracujących. Narzędziami wykorzystywanymi w tym celu są następujące świadczenia:

-przedpłacone karty podarunkowe (np. (…)),

-przelewy pieniężne,

-upominki rzeczowe (np. zestawy kosmetyków, kubki i tym podobne),

-karty/bony podarunkowe (np. do (…), bony podarunkowe (…)).

Karty podarunkowe, upominki rzeczowe i karty/bony podarunkowe są przyznawane pracownikom, zleceniobiorcom i osobom współpracującym z różnych powodów, jak na przykład:

-święta (np. Boże Narodzenie, Wielkanoc),

-jubileusze,

-urodziny,

-przejście na emeryturę,

-ślub,

-narodziny dziecka,

-inne wydarzenia (np. Dzień Kobiet).

Natomiast przelewy pieniężne stanowią wsparcie dla osób w trudnej sytuacji życiowej oraz osób z orzeczeniem niepełnosprawności. Wsparcie tego rodzaju dotyczy osób, które są pracownikami lub zleceniobiorcami.

Przyznanie świadczeń:

-nie jest uzależnione od wyników pracy, od realizacji zlecenia, ocen rocznych, czy wskaźników absencji,

-nie wynika z wewnętrznych regulacji firmy, umów o pracę, umów ze zleceniobiorcami ani umów B2B,

-nie stanowi dodatkowej formy wynagrodzenia, jak również nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracowników, zleceniobiorców, osób współpracujących.

Wymienione świadczenia są i będą dokonywane ze środków obrotowych Państwa firmy. Nie tworzą Państwo Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Przekazywanie pracownikom i zleceniobiorcom, a także osobom współpracującym tego rodzaju prezentów jest przede wszystkim sposobem na sprawienie im przyjemności, wsparcia w związku z występującymi u nich trudnościami oraz wynika z Państwa dobrej woli, w żadnym aspekcie nie stanowi formy wywiązania się z umów wiążących strony.

Pytania

1.Czy przekazanie pracownikom i zleceniobiorcom wymienionych w stanie faktycznym świadczeń spowoduje powstanie u nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym spoczywać będzie na Państwu obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek w oparciu o przepisy ustawy o PIT od wartości tych świadczeń?

2.Czy są Państwo zobowiązani, jako płatnik, do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wartości świadczeń na rzecz osób fizycznych będących stroną umów B2B, niebędących jednocześnie Państwa pracownikami?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przy czym, w art. 10 ust. 1 ustawa o PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2)działalność wykonywana osobiście;

3)pozarolnicza działalność gospodarcza;

4)inne źródła.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jak z kolei stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Na mocy z kolei art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 1 art. 17.

Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 1 przytoczonej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W ustawie przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń, w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na podstawie wyżej wskazanych przepisów należy stwierdzić, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy o PIT.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) stwierdził:

Przekazanie przedpłaconych kart podarunkowych, upominków rzeczowych, kart/bonów podarunkowych nie stanowi gratyfikacji, wynagrodzenia za zrealizowaną pracę, nie stanowi również świadczenia wzajemnego. W Państwa ocenie, wartość przekazanych świadczeń mieści się w wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Podobnie jest w przypadku przekazywanych kwot pieniężnych, do ich wypłaty nie są Państwo zobowiązani, nie są związane ze świadczenie wzajemnym, tym samym stanowią one formę szlachetnego wsparcia i mogą być rozpatrywane jedynie w aspekcie darowizny.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe indywidualnych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

-interpretacja indywidualna z 13 stycznia 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.898.2024.2.KF:

-interpretacja indywidualna z 14 czerwca 2024 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.284.2024.1.AS:

-interpretacja indywidualna z 16 stycznia 2025 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4015.201.2024.5.PB, 0113-KDIPT2-3.4011.701.2024.5.GG:

-interpretacja indywidualna z 24 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.16.2023.1.JM:

W związku z powyższym, Państwa zdaniem:

1)odpowiedź na pytanie nr 1 jest następująca: świadczenia wymienione w stanie faktycznym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie znajduje wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tego rodzaju świadczenia nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 ustawy o PIT. Oznacza to, że nie ciąży na Państwu obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych;

2)odpowiedź na pytanie nr 2 jest następująca: nie będą Państwo zobowiązani, jako płatnik, do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu świadczeń na rzecz osób fizycznych będących stroną umów B2B, niebędących jednocześnie Państwa pracownikami. Zastosowanie znajduje wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że nie ciąży na Państwu obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty w ww. przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

Przy czym, jak wynika z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podmiocie dokonującym ww. świadczeń (pracodawcy) ciążą natomiast obowiązki płatnika, wynikające z art. 32 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym:

Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Również w tym przypadku na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego tytułu ciążą obowiązki płatnika. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

W odniesieniu do osób współpracujących z Państwem na podstawie umów B2B wskazuję, że odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym art. 14 ust. 2 pkt 8 omawianej ustawy stanowi, że:

Wskazać również należy, że podatnicy, uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sami dokonują opodatkowania takich dochodów. Zgodnie tym przepisem:

Zatem, w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą, uzyskujących świadczenia związane z tą działalnością, ustawodawca nie wprowadził obowiązków płatnika po stronie podmiotu dokonującego świadczenia. Na podmiotach tych nie ciążą również obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczą one wyłącznie przychodów zaliczanych do innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały:

Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):

Umowa darowizny zdefiniowana natomiast została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), w myśl którego:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że podejmują Państwo działania mające na celu wzmacnianie relacji i zaangażowania pracowników i zleceniobiorców zatrudnionych w firmie, a także osób współpracujących na podstawie umów B2B. Narzędziami wykorzystywanymi w tym celu są następujące świadczenia: przedpłacone karty podarunkowe, upominki rzeczowe (np. zestawy kosmetyków, kubki i tym podobne), karty/bony podarunkowe oraz przelewy pieniężne.

Karty podarunkowe, upominki rzeczowe i karty/bony podarunkowe są przyznawane pracownikom, zleceniobiorcom i osobom współpracującym z różnych powodów, jak na przykład święta (np. Boże Narodzenie, Wielkanoc), jubileusze, urodziny, przejście na emeryturę, ślub, narodziny dziecka, inne wydarzenia (np. Dzień Kobiet). Natomiast przelewy pieniężne stanowią wsparcie dla osób w trudnej sytuacji życiowej oraz osób z orzeczeniem niepełnosprawności. Wsparcie tego rodzaju dotyczy osób, które są pracownikami lub zleceniobiorcami.

Przyznanie świadczeń nie jest uzależnione od wyników pracy, od realizacji zlecenia, ocen rocznych, czy wskaźników absencji. Nie wynika z wewnętrznych regulacji firmy, umów o pracę, umów ze zleceniobiorcami ani umów B2B. Ponadto nie stanowi dodatkowej formy wynagrodzenia, jak również nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracowników, zleceniobiorców, osób współpracujących.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.

Co do zasady, argumenty zawarte w ww. wyroku TK odnoszą się do pracowników, ale z uwagi na to, że zasadnicza część rozważań TK została oparta na art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje pojęcie przychodu nie tylko ze stosunku pracy, ale także z innych tytułów, to wnioski płynące z wyroku TK należy odnieść także do przychodów innych niż pracownicy osób.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że przekazanie pracownikom, zleceniobiorcom i osobom współpracującym z Państwem na podstawie umów B2B, opisanych we wniosku świadczeń, które – jak sami Państwo podali we wniosku – nie stanowią dodatkowej formy wynagrodzenia, jak również nie wiążą się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony obdarowanych osób, lecz ich celem jest wzmacnianie relacji i zaangażowania pracowników, zleceniobiorców i osób współpracujących na podstawie umów B2B, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość przekazanych świadczeń (zarówno rzeczowych, jak i pieniężnych) w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie stanowi dla nich przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem z ww. tytułu nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 (w odniesieniu do pracowników) i art. 41 ust. 1 (w odniesieniu do zleceniobiorców) ww. ustawy.

Nie są Państwo również zobowiązani – jako płatnik – do potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od wartości świadczeń przekazanych na rzecz osób będących stroną umów B2B, niebędących jednocześnie Państwa pracownikami. Przy czym, jak wyjaśniłem już wcześniej, obowiązek ten nie będzie ciążył na Państwu niezależnie od tego czy po stronie osób współpracujących na podstawie umów B2B powstanie przychód czy nie. W przypadku przekazywania świadczeń dla osób prowadzących działalność gospodarczą ustawodawca nie nałożył bowiem obowiązków płatnika na podmioty dokonujące tych świadczeń.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.