Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 maja 2025 r. (wpływ 22 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem holenderskim, który całe życie pracował w Holandii. W latach 1984-2005 w X na stanowisku (...) - z tego tytułu otrzymuje Pan emeryturę z Y. W latach 2006 do 01.03.2022 pracował Pan w Z na stanowisku (...) - z tego tytułu otrzymuje emerytury z Q (...) i N, (...). Jednocześnie w okresie od 1978 do 2021r. pracował Pan w (...) jako (...) bez prawa do emerytury. Od 01.03.2025 r. otrzymuje Pan też emeryturę V (odpowiednik ZUS). Innych źródeł dochodu Pan nie posiada. W 2006 r. Pana żona, która ma obywatelstwo tak polskie, jak i holenderskie zakupiła w Polsce nieruchomość. W 2023 r. zaczęli Państwo się przenosić do Polski. W 2024 r. swoje życie związali Państwo z Polską i tutaj zamieszkali Państwo na stałe i tutaj zamierzają skupić swe podstawowe interesy życiowe. W Holandii pobierany jest od emerytury podatek dochodowy. W urzędzie skarbowym otrzymał Pan też informację, iż emerytura ta powinna być opodatkowana w Polsce, nie w Holandii. Stąd Pana wątpliwości i pytanie gdzie, w którym z tych dwóch państw ma Pan opłacać podatek od emerytury oraz gdzie powinien rozliczyć PIT roczny.

Uzupełnienie wniosku

W związku z wezwaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2025 r. do usunięcia braków wniosku, wskazał Pan, że wniosek dotyczy roku 2025 r. i dalszych lat, kiedy to z żoną przenieśli Państwo całość swoich interesów życiowych do Polski. Nie posiada Pan obywatelstwa polskiego. Od 2025 r. posiada Pan miejsce zamieszkania i centrum interesów osobistych w Polsce. Emerytura V jest wypłacana zgodnie z przepisami prawa o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Holandii. Emerytura z Q stanowi płatność realizowaną zgodnie z przepisami holenderskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych. Ani wypłaty, ani uprawnienia z tytułu osiąganych emerytur nie kwalifikują Pana do ulgi podatkowej w Holandii. Emerytura z Q stanowi wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego działającego w oparciu o przepisy dot. pracowniczych programów emerytalnych. Jest ona wypłacana w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę. Wypłaty te mają na celu zabezpieczenie źródła utrzymania po przejściu na emeryturę. Wszystkie emerytury są wypłacane z tytułu świadczenia usług na rzecz Holandii. Żadna z emerytur nie jest wypłacana i nie pozostaje w związku z działalnością gospodarczą Holandii, jej jednostki terytorialnej czy organu lokalnego.

Pytanie

Czy w Polsce będzie wystarczające ponowne opodatkowanie emerytur, które Pan otrzymuje w Holandii, które są tam opodatkowane - w zeznaniu rocznym, z uwzględnieniem zasad unikania podwójnego opodatkowania?

Pana stanowisko w sprawie

W Polsce ma do Pana zastosowanie art. 27 ust. 9 w zw. z ust. 9a tego artykułu, jak i art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – powinien Pan rozliczyć się z wszystkich otrzymywanych emerytur w zeznaniu rocznym z uwzględnieniem zasad cytowanej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na  miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że jest obywatelem Holandii i od 2025r. posiada Pan miejsce zamieszkania i centrum interesów osobistych w Polsce.

Otrzymuje Pan następujące emerytury:

–emeryturę V (odpowiednik ZUS; otrzymuje Pan od 01.03.2025r.),

–emeryturę z Y,

–emeryturę z Q ,

–emeryturę z N.

W odniesieniu do tych świadczeń należy zastosować przepisy Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120 ze zm.).

Zauważyć należy, że ww. Konwencja polsko-holenderska została zmieniona Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku z dnia 29 października 2020 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 906).

W myśl art. 18 ust. 1-3 tej Konwencji:

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i renty oraz inne podobne świadczenia, jak również renty kapitałowe, powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

2. Wypłacone emerytury i renty oraz inne wypłaty realizowane zgodnie z przepisami prawa o ubezpieczeniach społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

3. Emerytura i renta, inne podobne świadczenie lub renta kapitałowa będą uważane za powstające w Umawiającym się Państwie, o ile składki lub wpłaty związane z taką emeryturą, rentą lub innym podobnym świadczeniem lub rentą kapitałową lub uprawnienia wynikające z takiej emerytury, renty lub innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury, renty, innego podobnego świadczenia lub renty kapitałowej z funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub podmiotu prowadzącego działalność ubezpieczeniową w innym państwie nie będzie ograniczało w żaden sposób praw do opodatkowania pierwszego z Państw zgodnie z niniejszym artykułem.

Postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Należy dodatkowo zauważyć, że art. 19 ww. Konwencji reguluje m.in. opodatkowanie emerytur lub innych podobnych świadczeń uzyskiwanych przez osoby fizyczne w związku ze świadczeniem usług na rzecz Państwa, lub jego odpowiednich jednostek i stanowi lex specialis w stosunku do postanowień zawartych w ww. art. 18 Konwencji.

Jak wynika z wspomnianego powyżej art. 19 ww. Konwencji:

1.

a) Uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, z wyjątkiem emerytur, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, mogą być opodatkowane w tym Państwie.

b) Jednakże uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a ta osoba jest osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, która:

(i) jest obywatelem tego Państwa lub

(ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2.

a) Jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, może być opodatkowana w tym Państwie.

b) Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 stosuje się do uposażeń, płac i podobnych wynagrodzeń oraz emerytur z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności, uznać należy, że wszystkie wypłacane Panu z Holandii emerytury - w świetle ww. przepisów Konwencji polsko-holenderskiej - podlegają opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach zgodnie z postanowieniami konwencji (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Niderlandy wyłącznie z tego powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niderlandach), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Niderlandach.

W Polsce do ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest m.in. emerytura.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są:

wypłaty:

a) transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,

b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,

c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych

- z zastrzeżeniem ust. 33;

Zgodnie z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 710 ze zm.):

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

wypłata – dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie;

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

1. Wypłata następuje:

1) na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2) na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia;

3) w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

4) na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Mając zatem na uwadze wskazane we wniosku okoliczności - w szczególności fakt, że emerytura z Q i emerytura z N stanowią wypłaty z Pracowniczych Programów Emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii stwierdzić należy, że świadczenia te korzystają w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji świadczenia w postaci wypłat emerytury Q i emerytury N nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 27 ust. 9-9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

9. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

9a. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, w odniesieniu do wypłacanej zgodnie z przepisami prawa o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Holandii emerytury państwowej (tzw. V) należy wskazać, że podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z zastosowaniem metody unikania podwójnego opodatkowania, w postaci proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), o której mowa w art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej oraz art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do emerytury z Y należy zauważyć, że mimo iż znajdzie do niej zastosowanie przepis szczególny - art. 19 omawianej Konwencji - emerytura z Y stosownie do treści ust. 2 lit. a ww. artykułu podlega opodatkowaniu także w Polsce. Tym samym do tej emerytury również znajdzie zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania, w postaci proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), o której mowa w art. 23 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej oraz art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ww. ustawy podatnik ma prawo od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Odnosząc się wprost do Pana stanowiska, zgodnie z którym powinien się Pan rozliczyć z otrzymanych emerytur w zeznaniu rocznym, w kontekście pytania interpretacyjnego należy wskazać, że zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane:

1) osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy (…)

Natomiast zgodnie z art. 35 ust. 2 ww. ustawy:

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 2 albo 3, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zgodnie z art. 44 ust. ust. 1a pkt 2 ww. ustawy:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

2) z emerytur i rent z zagranicy,

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Jak wynika z art. 44 ust. 3e ww. ustawy:

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że nie jest wystarczające opodatkowanie podlegających w Polsce opodatkowaniu zagranicznych emerytur dopiero w zeznaniu rocznym. Od otrzymywanych w trakcie roku emerytur z V i Y powinny być także odprowadzane zaliczki w trakcie roku. W odniesieniu do emerytury V i Y należy dodatkowo wskazać, że istnieje możliwość uwzględnienia zapłaconego w Holandii podatku już na etapie wpłacania zaliczki.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując, należy wskazać, że:

–emerytura V i Y podlega opodatkowaniu w Polsce z zastosowaniem metody unikania podwójnego opodatkowania, w postaci proporcjonalnego zaliczenia (powinny być od niej odprowadzane w Polsce w trakcie roku zaliczki oraz należy wykazać ją w zeznaniu rocznym).

–emerytury z Q i z N nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie należy ich wykazywać w zeznaniu rocznym (nie można w Polsce odliczyć ewentualnie zapłaconego od nich podatku w Holandii).

Zatem, Pan stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.