Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 31 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 13 maja 2025 r. (wpływ 13 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od fizycznych (dalej: „podatek PIT”), rozliczającym się z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym. Wnioskodawca prowadzi działalność pod firmą: (…), NIP: (…). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji etykiet opakowaniowych w technice fleksograficznej.

Wnioskodawca:

1) nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

2) nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego;

3) prowadzi ewidencje, na podstawie których jest w stanie określić:

a) zaangażowanie pracowników w działalność rozwojową (ewidencja czasu pracy);

b) wysokość kosztów kwalifikowanych związanych z nabyciem materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością rozwojową;

c) wartość odpisów amortyzacyjnych od kosztów środków trwałych związanych bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową;

4) zatrudnia pracowników zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi na podstawie umowy o pracę;

5) odlicza koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych tylko w tej części, w jakiej pracownicy faktycznie realizują zadania związane z działalnością badawczo-rozwojową, na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wskazanej w pkt 3 lit. a powyżej;

6) odlicza koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych w zakresie nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową zgodnie z ewidencją wskazaną w pkt 3 lit. b powyżej;

7) zamierza odliczać wartość odpisów amortyzacyjnych od kosztów środków trwałych bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową, zgodnie z ewidencją wskazaną w pkt 3 lit. c powyżej, co do projektów, które będą realizowane w przyszłości.

Okres (lata podatkowe), który jest objęty wnioskiem: Wniosek dotyczy lat 2018–2024.

Opisane we wniosku informacje, dane i warunki będą obowiązywać również w latach następnych. Wnioskodawca planuje w kolejnych latach realizować projekty badawczo-rozwojowe w opisanych obszarach, kontynuując prace nad innowacyjnymi rozwiązaniami i technologiami. W przyszłości Wnioskodawca planuje nabyć nową linię produkcyjną wyposażoną w nowoczesną maszynę do druku etykiet fleksograficznych oraz oprogramowanie niezbędne do prowadzenia badań B+R, w tym do projektowania etykiet i zarządzania produkcją z modułem prowadzenia badań B+R.

Zakres działalności:

1. Produkcja etykiet i optymalizacja technologii produkcji oraz stosowanych materiałów i surowców do ich produkcji i aplikacji na produktach klientów: Etykiety muszą spełniać wiele funkcji zarówno pod względem użytkowym, reklamowym oraz informacyjnym. Etykieta stanowi ważne źródło informacji i jest nośnikiem wielu cennych danych dotyczących produktu, jego statusu ekologicznego oraz posiadanych certyfikatów. Istotne są kwestie takie, jak np. projekt graficzny, ergonomiczny kształt, łatwa aplikacja na produkcie oraz jej usuwalność i kompatybilność z urządzeniami aplikującymi, trwałość (odporność) na różnego rodzaju czynniki zewnętrzne.

Etykiety produkowane przez Wnioskodawcę znajdują zastosowanie w logistyce, spedycji, sklepach, hurtowniach, magazynach, aptekach, garmażerii, piekarniach, a wykonane z najwyższej jakości materiałów uznanych na rynku producentów gwarantują satysfakcję z ich użytkowania. Dostosowane są do wszystkich rodzajów wag etykietujących i drukarek kodów kreskowych użytkowanych na rynku (co ulega ciągłym zmianom w celu dostosowania się do zmiennych wymogów ustawowych oraz wymagań poszczególnych branż i oferowanych produktów).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność odznacza się dwoma głównymi rodzajami działalności w zakresie produkcji etykiet:

a) w ramach projektu badawczo-rozwojowego – etykiety produkowane są na indywidualne zamówienie Klientów, co wymaga indywidualnego podejścia w celu zaprojektowania nowych, innowacyjnych rozwiązań, co pozwala na uzyskanie nowego rodzaju etykiety lub wdrożenia nowoczesnych technologii lub innowacyjnych rozwiązań produkcyjnych w zakresie etykietowania produktów (więcej – patrz pkt 3 poniżej), co wymaga prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Wnioskodawcę;

b) w ramach rutynowej produkcji – tj. projekty dotyczące wprowadzenia okresowych zmian i drobnych ulepszeń do rozwiązań i produktów, które zostały wcześniej opracowane przez Wnioskodawcę. Prace te mają charakter rutynowy.

Przesłankami przemawiającymi za klasyfikacją danego projektu jako wymagającego podjęcia prac o charakterze badawczo-rozwojowym (projekt badawczo-rozwojowy) są m.in.:

1) konieczność opracowania od podstaw nowego typu etykiety fleksograficznej, wynikająca z indywidualnych i specyficznych wymagań klienta, który nie dostarcza gotowego projektu, a jedynie przekazuje informacje o wymaganych właściwościach, parametrach oraz sposobie użytkowania etykiet (…);

2) potrzeba prowadzenia dalszych prac nad rozwijaniem pierwotnych prototypów etykiet fleksograficznych, w sytuacji gdy testy przeprowadzone przez klienta wykazały, że opracowane przez firmę pierwotne prototypy nie spełniają w pełni oczekiwań technicznych, jakościowych lub funkcjonalnych klienta;

3) potrzeba opracowania nowej lub znacząco ulepszonej technologii produkcji etykiet fleksograficznych (w tym technologii druku, mieszania farb i lakierów, technologii wykrawania i konfekcjonowania), wynikająca z faktu, że dostępne technologie lub materiały nie pozwalają na osiągnięcie parametrów jakościowych i technicznych, jakich wymaga konkretny projekt;

4) potrzeba przeprowadzenia samodzielnych badań nad nowymi materiałami dostępnymi na rynku lub samodzielnego opracowania (mieszania) własnych farb i lakierów, gdy materiały obecnie dostępne na rynku nie spełniają specyficznych wymagań jakościowych lub technicznych określonych przez klienta;

5) konieczność przeprowadzenia testów funkcjonalnych nowych prototypów etykiet w rzeczywistych warunkach eksploatacji bezpośrednio u klientów, z uwagi na brak możliwości pełnego odwzorowania tych warunków w siedzibie firmy;

6) potrzeba znaczącej adaptacji parametrów technicznych i ustawień posiadanych przez firmę urządzeń produkcyjnych, w celu spełnienia specyficznych wymagań jakościowych i technologicznych związanych z realizacją nowego, niestandardowego projektu.

Wystąpienie co najmniej jednej z powyższych przesłanek powoduje, że Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoczęcia prac kwalifikowanych jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działania rutynowe, tj. wprowadzanie okresowych zmian lub drobnych ulepszeń do już istniejących produktów lub technologii produkcji, które nie mają charakteru innowacyjnego lub badawczo-rozwojowego, nie mieszczą się w zakresie powyższej klasyfikacji

2. Cel Wnioskodawcy

Celem Wnioskodawcy, jako stale rozwijającego się przedsiębiorcy, jest zwiększanie możliwości produkcyjnych, poszerzanie gamy wytwarzanych produktów (etykiet) poprzez wprowadzanie innowacji produktowych i technologicznych, udoskonaleń w relacji do oferowanych już na rynku produktów konkurencyjnych, jak również usprawnianie procesu wytwarzania produktów (etykiet).

Powyższe dążenie implikuje konieczność prowadzenia przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych.

3. Innowacyjne i twórcze rozwiązania: Realizowane prace przez Wnioskodawcę polegają między innymi na wytwarzaniu samemu, poszukiwaniu na rynku oraz testowaniu nowych surowców lub zamienników jako składników produktów, tworzeniu nowych produktów oraz technologii ich wytwarzania, ulepszaniu istniejących receptur i technologii, udoskonalaniu, prowadzeniu produkcji prototypowej, dokonywaniu walidacji produktów oraz wprowadzeniu nowych lub udoskonalonych produktów na rynek lub bezpośrednio u klienta (zgodnie z jego wymogami).

4. Działalność badawczo-rozwojowa: Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w ramach poszczególnych projektów. Takie projekty dotyczą opracowania nowej technologii produkcyjnej lub nowych etykiet, w tym uzyskania nowych substancji lub materiałów do produkcji etykiet i ich aplikacji na produktach lub opakowaniach klientów Wnioskodawcy.

W wyniku realizowanych prac powstają nowe produkty i metody produkcyjne, które mają charakter unikalny i innowacyjny, co przejawia się także w tym, że każdorazowo są indywidualnie dostosowywane do linii produkcyjnej oraz produktów klientów Wnioskodawcy na podstawie przedstawionych przez nich wymagań. Wnioskodawca realizuje nowatorskie projekty zarówno:

a) na potrzeby wewnętrzne (poszerzenie własnej oferty lub udoskonalenie produkcji) oraz

b) na potrzeby zewnętrzne – realizowane na zlecenia klientów.

Kierunek prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę wyznacza zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach (lub branżach), a także dążenie do utrzymania najwyższej jakości produktów w postaci etykiet. Wnioskodawca stale monitoruje rynek surowców oraz dostępność nowych rozwiązań w zakresie projektowania i wytwarzania etykiet. Wnioskodawca wymienia także doświadczenie i zdobytą wiedzę z podmiotami konkurencyjnymi, uczestnicząc w licznych spotkaniach branżowych. W ramach projektów badawczo-rozwojowych Wnioskodawca aktywnie współpracuje z dostawcami materiałów, którzy są liderami w swoich dziedzinach.

Współpraca z dostawcami materiałów pozwala Wnioskodawcy także opracowywać różne kombinacje surowców i technologii, aby znaleźć optymalne rozwiązania dla unikalnych wymagań klientów. Zespół specjalistów Wnioskodawcy regularnie uczestniczy w szkoleniach i warsztatach organizowanych przez dostawców, aby być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami i technologiami w dziedzinie materiałów do etykiet fleksograficznych. Wnioskodawca nie świadczy usług prowadzenia działalności badawczej lub prac rozwojowych dla innych podmiotów.

Projekty realizowane przez Wnioskodawcę można podzielić na dwie grupy:

1. Projekty badawczo-rozwojowe (dalej: „Projekty B+R”), tj. projekty obejmujące projektowanie i tworzenie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów.

2. Projekty rutynowe, tj. projekty dotyczące wprowadzenie okresowych zmian i drobnych ulepszeń do rozwiązań i produktów, które zostały wcześniej opracowane przez Wnioskodawcę. Prace te mają charakter rutynowy. Wnioskodawca podkreśla, iż jego działalność w ramach projektów rutynowych nie jest objęta niniejszym wnioskiem.

Wymienione powyżej prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawca realizuje systematycznie zarówno na potrzeby wewnętrzne, jak i zewnętrzne – wynikające z indywidualnych potrzeb klientów.

Działalność badawczo-rozwojowa (w skrócie: „prace B+R”) Wnioskodawcy obejmuje:

1. Tworzenie „od zera” nowych produktów:

1) z inicjatywy Wnioskodawcy lub

2) na podstawie bezpośredniego zapotrzebowania zgłaszanego przez klienta, poprzez projektowanie i wytwarzanie prototypów indywidualnych i unikalnych rozwiązań w zakresie etykietowania produktów, na podstawie dostarczonych przez klienta informacji o wymaganiach oraz charakterystyce produktu, dla którego tworzona jest etykieta. Wnioskodawca nie otrzymuje od klientów żadnych gotowych projektów, a jedynie ustala z klientem wymagania lub preferencje w zakresie pożądanego efektu dot. etykietowania produktów klienta.

2. Rozwijanie prototypów – dalsze prace prowadzone przez Wnioskodawcę nad ulepszeniem etykiet lub rozwiązań wykonanych dla danego klienta, jeżeli po wykonaniu testów przez klienta pierwotne prototypy nie spełniają jego oczekiwań.

3. Opracowanie nowych lub ulepszanie istniejących procesów technologicznych – działania inicjowane przez Wnioskodawcę, obejmujące zarówno opracowanie nowych technologii produkcji, jak i doskonalenie już istniejących procesów technologicznych, mające na celu umożliwienie produkcji nowych wyrobów lub usprawnienie produkcji dotychczas realizowanej.

4. Poszukiwanie i testowanie nowych materiałów – samodzielne badanie materiałów dostępnych na rynku oraz samodzielne ich wytwarzanie (np. mieszanie farb i lakierów) w przypadku, gdy dostępne rozwiązania nie spełniają wymagań technologicznych lub jakościowych Wnioskodawcy. W przypadku produktów opracowywanych z inicjatywy Wnioskodawcy pierwszym etapem jest badanie rynku, mające na celu weryfikację i ustalenie potencjalnego zainteresowania (popytu) na dany typ etykiety.

Etap ten nie występuje przy realizacji projektów powstających na podstawie indywidualnych zamówień składanych przez klientów.

W przypadku działalności B+R polegającej na projektowaniu nowych produktów w postaci prototypów etykiet na indywidualne zamówienie klienta powstaje konieczność opracowania nowej koncepcji i technologii w celu wytworzenia etykiety zgodnie z założeniami wymaganiami przedstawionymi przez klienta.

Wnioskodawca tworzy prototyp etykiety od podstaw w oparciu o uwagi i wytyczne Klienta. Klient określa m.in. ilość, rozmiar oraz funkcję, jaką ma spełniać etykieta, informację o technologii i urządzeniach, na których będzie aplikowana etykieta, warunkach, w jakich odbywa się aplikowanie, oraz szczegółowych informacji o podłożu (produkcie), dla którego tworzony jest prototyp etykiety. Po przygotowaniu i testowaniu prototypu etykiety mającym na celu zweryfikowanie założeń projektowych i wymagań klienta ewentualne skorygowanie zmian. W twórczym procesie projektowania i wytwarzania prototypów etykiet należy przewidywać różne parametry i warunki środowiska, w których użytkowane są etykiety, które mogą ulegać ciągłym zmianom i jednocześnie tak konstruować prototypy etykiet, aby zapewniały one wysoką jakość oraz spełniały swoją funkcję użytkową.

Projektowanie i wytwarzanie prototypów etykiet jest procesem, który wymaga innowacyjnego podejścia, wykorzystania specjalistycznej wiedzy technicznej oraz know-how Wnioskodawcy.

W ramach prac B+R, w oparciu o oryginalne rozwiązania zaprojektowane przez pracowników Wnioskodawcy, powstaje prototyp etykiety, który stanowi nowy, dotychczas nieoferowany przez Wnioskodawcę produkt. Z uwagi na to, że każdy prototyp etykiety ma charakter indywidualny, w celu jego wykonania konieczne jest wykonanie każdorazowo nowych wykrojników oraz nowych polimerów (są to elementy oprzyrządowania niezbędne dla wykonania prototypów etykiet) oraz wyboru surowca.

Do wytworzenia prototypów etykiet niezbędne są surowce w postaci m.in.: papieru, farby, kleju, lakieru, oraz narzędzia, takie jak polimery. W procesie wytwarzania prototypów etykiet wykonywana jest także praca związana z technologią polegająca na analizie projektu etykiety wzoru i jego „przetłumaczeniu” do parametrów technicznych umożliwiających przeprowadzenie produkcji na parku maszynowym Wnioskodawcy (m.in. analiza barw, niezbędnych do wykonania zabiegów drukarskich).

Wymienione powyżej prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawca realizuje systematycznie zarówno na potrzeby wewnętrzne, jak i zewnętrzne – wynikające z indywidualnych potrzeb klientów.

W przypadku stwierdzenia, iż Wnioskodawca nie produkował dotychczas etykiet tego typu, dane zamówienie zostaje sklasyfikowane jako „nowy produkt” lub „modyfikacja produktu” i wraz z taką klasyfikacją zostaje mu nadany indywidualny numer wyrobu.

Poniżej opis rozumienia pojęć: „Nowy Produkt”, „Zmodyfikowany Produkt”.

Nowy Produkt

Za nowy produkt Wnioskodawcy uznaje on w szczególności:

-    etykiety o całkowicie nowej strukturze i konstrukcji, które nie były dotychczas produkowane przez Wnioskodawcę,

-    etykiety wykonane z materiałów dotychczas niewykorzystywanych w działalności Wnioskodawcy,

-    etykiety charakteryzujące się nowymi właściwościami, strukturą, funkcjonalnościami, czy wymaganiami jakościowymi znacznie odbiegającymi od dotychczas produkowanych przez Wnioskodawcę.

Prace nad nowymi produktami Wnioskodawca podejmuje w celu zwiększenia zasobów dotychczasowej wiedzy oraz wykorzystania zasobów tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i spełniania wymagań klientów, co przekłada się na możliwość rozwoju Wnioskodawcy. Nowa wiedza pozwala także na zdobycie przewagi konkurencyjnej i jest czynnikiem decydującym o pozycji Wnioskodawcy na rynku.

Zmodyfikowany Produkt

Za „zmodyfikowany produkt” uznaje się: etykiety, które zostały już wyprodukowane dla klienta, jednak ze względu na wymagania klienta po wykonaniu serii testów wymaga istotnej modyfikacji.

METODOLOGIA PRAC BADAWCZO-ROZWOJOWYCH:

Praca w typowym projekcie badawczo-rozwojowym dotyczącym projektowania i wytwarzania nowych produktów w postaci prototypów etykiet odbywa się według następującego schematu:

Etap 1.

Tworzenie koncepcji funkcjonalnej

Proces rozpoczyna się od otrzymania zapytania ofertowego od klienta zawierającego podstawowe informacje, takie jak rozmiar, kształt, przeznaczenie etykiety oraz rodzaj produktu, na którym będzie aplikowana, a ponadto ustalane są informacje na temat linii produkcyjnej klienta – tj. maszyn i urządzeń, na których zostanie wykonana aplikacja etykiet.

Na tej podstawie tworzona jest koncepcja funkcjonalna etykiety, uwzględniająca oczekiwania i wymagania techniczne klienta. Nadzór nad realizacją projektów badawczo-rozwojowych sprawuje właściciel przedsiębiorstwa (…), który powołuje zespół projektowy odpowiedzialny za opracowanie projektu oraz technologii produkcji. Zespół lokalizuje dostępną wiedzę wewnętrzną, korzystając z wcześniejszych projektów i dokumentacji, oraz identyfikuje braki wiedzy wymagające pozyskania jej z zewnątrz organizacji – poprzez literaturę branżową i konsultacje ekspertów zewnętrznych.

Pracownicy Wnioskodawcy dokonują analizy projektu produktu dostarczonego przez klienta pod kątem wykonalności zapytania ofertowego na dostępnym parku maszynowym.

Przedmiotem analizy na tym etapie są:

a) rodzaj produktu, na którym będzie aplikowana etykieta,

b) rodzaj podłoża, na którym będzie aplikowana etykieta – surowiec, z którego zostało wykonane opakowanie,

c) wymagania jakościowe oraz wydajnościowe określone przez klienta (czas aplikacji ma wpływ na szybkość produkcji i rachunek ekonomiczny całego procesu),

d) środowisko, w jakim odbywa się proces aplikacji etykiet, magazynowania i użytkowania produktu (m.in. temperatura, wilgotność, zapylenie, światło UV, uszkodzenia mechaniczne, rozpuszczalniki, mydło, tłuszcze, alkalia).

e) analiza procesu produkcji klienta (technologia, maszyny, na których zostanie wykonana aplikacja etykiet).

Etap 2 Analiza koncepcji

Opracowana koncepcja funkcjonalna jest analizowana pod kątem możliwości jej realizacji na dostępnym parku maszynowym Wnioskodawcy, spełnienia określonych przez klienta parametrów jakościowych oraz kompatybilności technologicznej z procesem produkcji klienta.

Podczas procesu projektowania zespół pracujący nad prototypem etykiety koncentruje się w ramach prowadzonych prac nad tym, aby tworzony prototyp spełniał wymagania jakościowe i wydajnościowe klienta. Prowadzone przez specjalistów działania mają doprowadzić do znalezienia najlepszej koncepcji etykiety, która zapewni klientowi możliwie najwyższą szybkość produkcji przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich warunków jakościowych.

Etap 3. Tworzenie dokumentacji

Po pozytywnej analizie koncepcji opracowywana jest szczegółowa dokumentacja techniczna, zawierająca szczegółowy opis parametrów technicznych, wykorzystywanych materiałów, technologii druku, klejów, lakierów, dodatków oraz marszruty technologicznej wymaganej do produkcji prototypów etykiet.

Etap 4. Wykonanie prototypu

Na tym etapie tworzonych jest kilka wersji prototypów etykiety. Tworzenie kilku wersji prototypów etykiet umożliwia testowanie różnych materiałów, klejów, powłok oraz technologie druku, aby znaleźć optymalne rozwiązanie, które spełni wymagania jakościowe, funkcjonalne i techniczne klienta.

Wygląd i skład etykiety fleksograficznej jest zatem zależny od jej przeznaczenia, oczekiwanych funkcji, środowiska aplikacji oraz preferencji klienta.

Dlatego etykiety fleksograficzne są elastycznymi rozwiązaniami, które mogą być dostosowywane do różnych potrzeb i wymagań. Na tym etapie realizowane są prototypowe egzemplarze etykiet zgodnie z przygotowaną dokumentacją techniczną.

Zamawiane są materiały, surowce oraz narzędzia niezbędne do wykonania prototypów. Następnie, przy wykorzystaniu dostępnych technologii oraz opracowanych założeń, wytwarzane są próbne egzemplarze etykiet.

Fazy procesu projektowania prototypu etykiety obejmują:

1) Projektowanie kształtu etykiety – kształt etykiety musi być dopasowany idealnie do produktu, na którym ma być aplikowana etykieta. Ergonomia odgrywa tutaj istotną rolę w kontekście zarówno kosztów produkcyjnych, jak i technologii produkcji samej aplikacji etykiety.

2) Dobór materiałów, z których zostanie wykonany prototyp etykiety:

a) Podłoża i materiału wierzchniego – na rynku dostępnych jest wiele surowców wykorzystywanych do stworzenia podłoża i materiału wierzchniego. Każdy z nich odznacza się innymi właściwościami oraz posiada swoje wady i zalety. Materiałem tym może być papier, poliester, polietylen, polipropylen, akryl czy winyl. Dobór odpowiedniego podłoża i warstwy wierzchniej, z których wykonany jest prototyp etykiety, ma ogromne znaczenie dla skuteczności i wydajności urządzeń aplikujących etykiety. Urządzenia te są używane w procesie automatycznego przyklejania prototypów etykiet do produktów lub opakowań, a właściwe materiały pozwalają na płynne działanie maszyn, minimalizują problemy techniczne i zwiększają jakość aplikacji. Problemy doboru podłoża i warstwy wierzchniej w procesie projektowania prototypów etykiet:

a. Kompatybilność z maszynami i liniami produkcyjnymi: Wybór odpowiedniego podłoża i warstwy wierzchniej jest kluczowy, aby pasowały do specyfikacji i wymagań urządzenia aplikującego etykiety. Materiały te powinny mieć odpowiednią grubość i sztywność, aby być łatwo przetwarzanymi przez maszynę bez zakłóceń w działaniu.

b. Właściwości techniczne: Podłoże i warstwa wierzchnia muszą posiadać właściwości techniczne umożliwiające płynne podawanie, cięcie i aplikację na produktach. Odpowiednio dobrane materiały minimalizują ryzyko zacięć, zwijania się i innych problemów technicznych.

c. Wydajność i prędkość aplikacji: Właściwe podłoże i warstwa wierzchnia pozwalają na szybką i precyzyjną aplikację prototypów etykiet na produkty. Wydajność maszyn aplikujących etykiety może znacznie wzrosnąć, jeśli materiały są dobrze dopasowane do parametrów maszyny.

d. Stabilność etykiety: Poprawnie dobrane podłoże i warstwa wierzchnia zapewniają trwałe i stabilne przyklejenie prototypów etykiety na produkcie lub opakowaniu. To pozwala uniknąć problemów z odrywaniem się etykiet, co może prowadzić do odrzutów i strat produkcji.

e. Bezpieczeństwo: W przypadku aplikowania etykiet na produkty spożywcze lub inne wyroby, odpowiednie materiały muszą być bezpieczne dla kontaktu z żywnością i spełniać odpowiednie normy.

f. Estetyka: Materiały o odpowiedniej powierzchni i fakturze pozwalają uzyskać pożądane efekty wizualne prototypów etykiety, co ma znaczenie z punktu widzenia estetyki i wizerunku produktu.

g. Odporność na warunki zewnętrzne: Jeśli etykiety są stosowane na produktach, które będą narażone na zmienne warunki zewnętrzne, podłoże i warstwa wierzchnia muszą być odpowiednio odporne na wilgoć, światło UV, zmiany temperatury i działanie substancji chemicznych.

b) Dobór farb – w przypadku braku gotowych produktów spełniających wymagania projektowe, Wnioskodawca dokonuje mieszania i łączeniu różnych produktów. Farby muszą być dostosowane do konkretnych materiałów etykiet, aby zapewnić ich trwałość i odporność (właściwości chemiczne i fizyczne) na różne czynniki zewnętrzne. Odpowiednio dobrane farby gwarantują, że nadruk na etykiecie pozostaje czytelny i nie blaknie w wyniku ekspozycji na światło, wilgoć czy inne warunki atmosferyczne. W przypadku braku gotowych produktów, które spełniają wymagania projektowe, zespół specjalistów przystępuje do mieszania i łączenia różnych dostępnych produktów farb.

Specjaliści przeprowadzają testy, aby znaleźć najlepsze kombinacje farb, które pozwolą osiągnąć oczekiwane efekty kolorystyczne i trwałość i wymagane właściwości nadruku.

c) Dobór Kleju – zastosowany rodzaj kleju ma wpływ na aplikację oraz usuwalność etykiety. Etykiety mogą być aplikowane na wiele różnych sposobów, w zależności od parku technologicznego klienta oraz samej technologii produkcji. Etykiety, w zależności od podłoża mogą być realizowane z różną warstwą kleju, a to będzie miało wpływ na ich usuwalność, co stanowi istotną rolę w późniejszej segregacji odpadów. Etykiety z mocnym klejem mogą stanowić znaczny problem w kontekście ekologii i oddzielenia surowców (etykiety od opakowania). Natomiast w niektórych przypadkach warunki aplikowania etykiet, rodzaj podłoża oraz technologia produkcji wymusza zastosowanie najmocniejszych klejów.

Wybór odpowiedniego kleju do produkcji prototypów etykiet jest kluczowy dla zapewnienia trwałego i skutecznego przyklejenia etykiety do opakowania lub produktu. Kleje mają różne właściwości i odpowiednie dopasowanie kleju do maszyn aplikujących etykiety jest niezwykle ważne, aby uniknąć problemów podczas produkcji i zapewnić wysoką jakość finalnych etykiet. Problemy doboru odpowiedniego kleju i jego dostosowanie do maszyn aplikujących prototypu etykiety:

i.         Trwałość i wytrzymałość: Wybór odpowiedniego kleju pozwala na uzyskanie trwałego i wytrzymałego przyklejenia etykiety do opakowania lub produktu. Klej musi być odpowiednio mocny, aby utrzymać etykietę na swoim miejscu przez cały okres przechowywania i transportu.

ii.        Odporność na warunki zewnętrzne: Klej do etykiet powinien być odporny na różne warunki zewnętrzne, takie jak zmiany temperatury, wilgotność, światło UV oraz substancje chemiczne. Dzięki temu etykiety pozostaną czytelne i estetyczne przez cały czas ekspozycji.

iii.       Kompatybilność z materiałami: Klej musi być odpowiednio dopasowany do materiałów, z których wykonana jest etykieta i opakowanie. Niektóre kleje mogą nie być odpowiednie do określonych powierzchni lub materiałów, co może prowadzić do odrywania się etykiet lub innych problemów.

iv.        Właściwości aplikacji: Klej musi być odpowiednio dostosowany do maszyn aplikujących etykiety. Różne maszyny aplikujące prototypy etykiet mogą wymagać różnych parametrów klejenia, takich jak lepkość, czas schnięcia czy temperatura aplikacji.

v.        Szybkość schnięcia: Szybkość schnięcia kleju ma wpływ na tempo produkcji. W przypadku produkcji na dużą skalę ważne jest, aby klej schnął odpowiednio szybko, aby umożliwić szybkie przetwarzanie etykiet.

vi.       Bezpieczeństwo żywności: W przypadku etykiet używanych na produktach spożywczych, klej musi spełniać odpowiednie normy i być bezpieczny do kontaktu z żywnością

d) Dobór substancji pomocniczych i dodatków – oprócz farb, klejów i powłok ochronnych, w procesie wytwarzania prototypów etykiet fleksograficznych wykorzystuje się różne substancje pomocnicze, rozcieńczalniki i dodatki, które odgrywają istotną rolę w uzyskiwaniu odpowiednich właściwości druku, jakości etykiet oraz efektów wizualnych. Te elementy są kluczowe dla optymalnego funkcjonowania procesu fleksograficznego i wpływają na jakość prototypów etykiet.

W procesie projektowania prototypów etykiet fleksograficznych projektant dobiera:

i. Substancje pomocnicze do farb:

• Środki wiążące: Środki te zapewniają odpowiednie połączenie pigmentów i żywic, co zwiększa trwałość i odporność farby na czynniki zewnętrzne,

• Roztwory mokre: Służą do utrzymania równowagi konsystencji farby i zwiększenia jej lepkości.

ii. Rozcieńczalniki:

• Etanol: Popularny rozcieńczalnik stosowany do redukcji lepkości farb i ułatwienia druku. • Aceton: Często używany jako rozpuszczalnik, który szybko odparowuje, umożliwiając szybsze schnięcie farby.

• Benzyna: Jest stosowana w niektórych farbach, aby poprawić ich własności mechaniczne i ułatwić ich nanoszenie.

iii. Dodatki:

• Fotoinicjatory: Są używane w farbach UV, aby inicjować reakcje polimeryzacji po naświetleniu światłem UV.

• Reduktory piany: Pomagają w zmniejszeniu ilości powietrza w farbie, co zapobiega powstawaniu bąbli podczas drukowania.

• Substancje antystatyczne: Zapobiegają elektryzowaniu się powierzchni etykiety, co może wpłynąć na jakość druku i aplikacji.

• Substancje zmniejszające tarcie: Zmniejszają tarcie między etykietami podczas przetwarzania, co zapobiega uszkodzeniom i blokadom maszyny.

3) Technologie i rodzaj uszlachetniania

Uszlachetnianie zabezpiecza prototypy etykiet przed wieloma czynnikami zewnętrznymi, przez co są bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne. Uszlachetnianie odbywa się poprzez lakierowanie lub laminowanie. Łączenie lakierów jest kluczowym procesem, który pozwala na uzyskanie lepszych właściwości i dostosowanie lakierów do indywidualnych potrzeb projektowanych prototypów etykiet. Zespół specjalistów odpowiedzialny za proces łączenia lakierów dba o precyzyjne dobranie składników i proporcji, aby osiągnąć oczekiwane cechy lakierów. Łączenie lakierów ma na celu uzyskanie różnych efektów i właściwości, takich jak połysk, matowość, odporność na ścieranie, wilgoć, czy promieniowanie UV. Dzięki tej technologii tworzony jest lakier o różnych stopniach przezroczystości oraz o różnych właściwościach ochronnych. Technologie stosowane w procesie projektowania prototypów etykiet:

i. Laminacja warstw lakieru: Jednym z najczęstszych sposobów łączenia lakierów jest laminacja, w której nakłada się kolejne warstwy lakieru na powierzchnię prototypu etykiety. Na przykład, można zastosować lakier ochronny na całej powierzchni etykiety, a następnie nakładać dodatkowe warstwy lakieru na wybrane elementy, takie jak logo, obrazek czy tekst. To połączenie lakierów zwiększa trwałość i odporność etykiety na uszkodzenia mechaniczne i ścieranie.

ii. Laminacja lakieru i folii: Innym sposobem łączenia lakierów jest laminacja lakieru z folią. Nakładając folię ochronną na etykietę po naniesieniu lakieru, można zabezpieczyć lakier przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią i promieniowaniem UV. Laminacja lakieru z folią może również nadać etykiecie efekt połysku lub matu oraz podkreślić niektóre elementy graficzne.

iii. Kombinacja lakieru i powłok specjalnych: W zależności od potrzeb i wymagań, można łączyć lakier z różnymi powłokami specjalnymi, takimi jak lakier selektywny, lakier zmiękczający, czy lakier termoaktywny. Na przykład lakier selektywny może być stosowany tylko na określone obszary etykiety, aby podkreślić konkretny element graficzny lub informację. Natomiast lakier termoaktywny może zmieniać kolor lub wydruk w odpowiedzi na zmianę temperatury, co może być wykorzystane do oznaczania informacji na etykiecie.

iv. Laminacja lakieru z dodatkowymi warstwami ochronnymi: Można także zastosować dodatkowe warstwy ochronne na już nałożony lakier, aby zwiększyć jego odporność i trwałość. Na przykład można nakładać warstwę lakieru UV na istniejącą warstwę lakieru, aby zapewnić dodatkową ochronę przed promieniowaniem UV.

4) Wykonanie narzędzi niezbędnych do wykonania prototypów etykiet, takich jak: polimery i wykrojniki, walce (wykonanie narzędzi wg projektu Wnioskodawcy jest zlecane firmie zewnętrznej).

Powyższe wskazuje, że do opracowania nowych lub ulepszonych produktów konieczne jest spełnienie wielu zmiennych, a każdy rozpoczęty proces opracowania produktu jest obarczony dużym ryzykiem niepowodzenia (ze względu na konieczność uwzględnienia właściwości fizycznych i chemicznych półproduktów oraz wymagań projektu stawianych przez klienta). Etap ten jest kluczowym elementem działalności rozwojowej, wymaga dużej wiedzy i umiejętności członków zespołu.

Etap 5. Testowanie parametrów jakościowych

Wykonane prototypy etykiet przekazywane są klientowi, który testuje je w rzeczywistych warunkach użytkowania, oceniając ich zgodność z założonymi wymaganiami jakościowymi, funkcjonalnymi oraz technologicznymi. Na podstawie informacji zwrotnych wprowadzane są ewentualne poprawki i ulepszenia.

Etap 6. Walidacja koncepcji funkcjonalnej w relacji do parametrów jakościowych

Na podstawie wyników uzyskanych podczas testowania przez klienta zespół projektowy dokonuje weryfikacji pierwotnej koncepcji funkcjonalnej. Analizuje się, czy założone wcześniej parametry jakościowe są osiągalne i spełniają wymagania klienta oraz czy konieczne są dalsze modyfikacje.

Etap 7. Tworzenie dokumentacji powalidacyjnej

Po zakończeniu walidacji zespół projektowy uaktualnia dokumentację techniczną prototypu etykiety, wprowadzając niezbędne zmiany wynikające z przeprowadzonych testów. Powstaje dokumentacja powalidacyjna stanowiąca podstawę do produkcji partii zerowej.

Etap 8. Wykonanie prototypu (partia zerowa)

Na tym etapie, zgodnie z uaktualnioną dokumentacją techniczną, produkowana jest pierwsza partia przemysłowa – tzw. partia zerowa prototypów etykiety. Produkcja odbywa się w rzeczywistych warunkach produkcyjnych Wnioskodawcy na pełnym zestawie maszyn tworzących docelową linię technologiczną. Ze względu na wysoką wydajność maszyn do produkcji etykiet, nie jest możliwe wykonanie pojedynczych sztuk prototypów. Dlatego też konieczne jest wyprodukowanie pierwszej partii przemysłowej prototypów etykiet, co umożliwia zweryfikowanie powtarzalności jakościowej i technologicznej procesu produkcyjnego. Partia zerowa pozwala wykryć ewentualne błędy technologiczne, materiałowe lub ustawienia maszyn, które mogą być kosztowne w późniejszej produkcji seryjnej.

Etap 9. Walidacja wykonania prototypu – partia zerowa

Wyprodukowana partia zerowa jest poddawana testom jakościowym w rzeczywistych warunkach produkcyjnych Wnioskodawcy, z uwzględnieniem długotrwałej pracy linii produkcyjnych. Testy te trwają od kilku godzin do nawet kilku dni, aby potwierdzić zgodność wyprodukowanych etykiet z wymaganymi parametrami technicznymi i jakościowymi.

Na podstawie wyników testów partii zerowej Wnioskodawca podejmuje decyzję o:

• zatwierdzeniu prototypu etykiety do produkcji seryjnej,

• kontynuowaniu dalszych prac rozwojowych przez zespół projektowy,

• wdrożeniu zmian w technologii lub procesie produkcji w celu osiągnięcia założonych parametrów jakościowych.

Etap 10. Powtórne testowanie parametrów jakościowych

Jeżeli w etapie walidacji wykonania prototypu (partii zerowej) zostaną wprowadzone zmiany, następuje ponowne przeprowadzenie testów jakościowych, które mają ostatecznie potwierdzić zgodność produktu ze wszystkimi parametrami technologicznymi, jakościowymi i wymaganiami klienta.

Etap 11. Zamknięcie projektu

Na zakończenie projektu badawczo-rozwojowego Właściciel Wnioskodawcy zwołuje zebranie wszystkich pracowników działu projektowego. Podczas zebrania omawiane są wyniki projektu oraz doświadczenia zdobyte w trakcie realizacji poszczególnych etapów. Nowa wiedza powstała podczas realizacji projektu zostaje przekazana pracownikom, którzy nie uczestniczyli bezpośrednio w projekcie.

Opracowana dokumentacja projektowa jest archiwizowana w wersji papierowej oraz elektronicznej i umieszczona w bazie projektów B+R Wnioskodawcy, co pozwala wykorzystać zgromadzoną wiedzę w przyszłych projektach. Po zakończeniu etapu badawczo-rozwojowego prototyp etykiety zostaje skierowany do produkcji seryjnej, która nie stanowi już działalności badawczo-rozwojowej.

Prace badawczo-rozwojowe realizowane przez Wnioskodawcę nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych/okresowych zmian do produktów (etykiet), czy procesów produkcji lub projektowania. Rozwiązania wypracowywane w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych pozwalają na realizację określonych celów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Prace prowadzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów, a prace nad nowymi produktami/procesami nie zawsze skutkują wprowadzeniem nowych produktów do oferty przedsiębiorstwa/sposobów wytwarzania produktów do działalności gospodarczej (przykładowo, w sytuacjach gdy właściwości nowego produktu nie są zadowalające, a wprowadzenie produktu do sprzedaży mogłoby okazać się nieopłacalne z biznesowego punktu widzenia etc.), a prace optymalizacyjne w zakresie istniejących produktów/procesów nie zawsze skutkują uzyskaniem lepszych parametrów produktów lub optymalizacją procesu produkcyjnego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w sposób systematyczny, według harmonogramów oraz procesów opracowanych wewnętrznie w przedsiębiorstwie. Ponadto w procesie projektowania i produkcji prototypów powstają problemy technologiczne, charakterystyczne dla działalności rozwojowej, świadczące o innowacyjności wypracowywanych rozwiązań.

PONIŻEJ PRZYKŁADOWE PROJEKTY B+R REALIZOWANE PRZEZ WNIOSKODAWCĘ:

PRZYKŁAD 1: Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla produktów piekarniczych

Założenia projektu: Projekt miał na celu opracowanie innowacyjnej etykiety fleksograficznej dedykowanej produktom piekarniczym. Etykieta miała spełniać indywidualne wymagania klienta, zapewniając czytelność, atrakcyjny wygląd i odporność na warunki pakowania i przechowywania tych produktów.

Cele:

1. Dostosowanie do wymagań klienta: Stworzenie etykiety, która spełni indywidualne wymagania klienta dotyczące wyglądu, treści i funkcjonalności.

2. Odporność na warunki przechowywania: Gwarancja, że etykieta utrzyma swoje właściwości podczas przechowywania w warunkach pokojowych, bez narażania na uszkodzenia czy blaknięcie.

3. Estetyka i czytelność: Zachowanie czytelności tekstu i grafiki nawet na powierzchniach o nieregularnym kształcie czy z fakturą.

4. Zastosowanie materiałów spożywczych: Wykorzystanie materiałów bezpiecznych dla żywności, które nie przenikną do produktu i nie wpłyną na jego jakość.

Wyzwanie technologiczne: Największym wyzwaniem było stworzenie etykiety, która zachowa trwałość i estetykę nawet w warunkach kontaktu z żywnością i wilgocią. Konieczne było znalezienie odpowiednich materiałów i technologii druku, które spełnią te wymagania, kompatybilność z urządzeniami aplikującymi.

Twórczość: Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której zastosowano unikalne laminaty, powstałe w wyniku łącznia różnego rodzaju lakierów, co pozwoliło osiągnąć odporność i estetykę etykiety.

Innowacyjność: Projekt opierał się na wprowadzeniu innowacyjnej etykiety fleksograficznej, uwzględniającej indywidualne potrzeby klienta oraz spełniającej wymagania dotyczące trwałości i estetyki w warunkach pakowania i przechowywania produktów piekarniczych. Unikalne laminaty, powstałe w wyniku łączenia różnych lakierów, stanowiły nowatorskie rozwiązanie, które pozwoliło osiągnąć pożądaną odporność i estetykę.

Działania rozwojowe:

1. Wybór materiałów spożywczych: Wybór materiałów, które są bezpieczne dla żywności i nie wpłyną na jakość produktów piekarniczych.

2. Badania materiałowe: Przeprowadzenie badań nad właściwościami materiałów, aby zapewnić trwałość etykiety w warunkach przechowywania.

3. Testy: Przeprowadzenie testów praktycznych z zastosowaniem różnych materiałów i technik druku, aby ocenić trwałość etykiety.

4. Zgodność z normami: Upewnienie się, że etykieta spełnia wszystkie odpowiednie normy bezpieczeństwa dotyczące materiałów spożywczych.

PRZYKŁAD 2: Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla zniczy i wkładów

Założenia projektu: Projekt miał na celu opracowanie prototypu innowacyjnej etykiety specjalnie dostosowanej do zniczy i wkładów. Etykieta miała za zadanie zachować czytelność i estetykę w różnych warunkach, w tym podczas ekspozycji na ogień, zmiennej wilgotności i temperatury.

Cele:

1. Odporność na warunki ekstremalne: Stworzenie etykiety, która wytrzyma działanie wysokich temperatur, płomienia oraz wilgotności, charakterystycznych dla otoczenia zniczy.

2. Zachowanie estetyki i czytelności: Gwarancja, że etykieta będzie czytelna i atrakcyjna wizualnie nawet pod wpływem ekspozycji na ogień i dym.

Wyzwanie technologiczne: Największym wyzwaniem technologicznym było stworzenie etykiety, która zachowa swoją czytelność, estetykę i integralność pomimo narażenia na wysoką temperaturę i ogień. Konieczne było zastosowanie specjalistycznych materiałów i technologii, które wytrzymają ekstremalne warunki, kompatybilność z urządzeniami aplikującymi.

Twórczość:

Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której zastosowano specjalistyczne technologie lakierowania ognioodpornego, aby zapewnić etykiecie trwałość i integralność, w celu zabezpieczenia etykiety przed działaniem ognia i wysokich temperatur.

Innowacyjność: Projekt opierał się na wprowadzeniu innowacyjnej etykiety fleksograficznej, wykorzystującej zaawansowane materiały i technologie, aby zapewnić trwałość i czytelność w warunkach związanych ze zniczami i wkładami. Wykorzystano specjalistyczne technologie lakierowania ognioodpornego, aby zapewnić etykiecie trwałość i integralność nawet w przypadku narażenia na działanie ognia i wysokich temperatur.

Działania rozwojowe:

1. Badania materiałowe: Przeprowadzono badania nad materiałami ognioodpornymi, które zachowają swoje właściwości podczas ekspozycji na ogień i wysoką temperaturę.

2. Wybór odpowiedniego lakieru: Proces rozpoczyna się od doboru właściwego lakieru ognioodpornego. Lakier taki musi posiadać właściwości termiczne, które pozwalają mu tworzyć warstwę ochronną w przypadku ekspozycji na wysokie temperatury. Różne rodzaje lakierów mogą mieć różne składniki, które zapewniają odporność na ogień i wysokie temperatury.

3. Testy: Przeprowadzono testy z użyciem rzeczywistych zniczy i wkładów, aby ocenić zachowanie etykiety w warunkach użytkowania.

PRZYKŁAD 3: Nazwa projektu: prototyp etykiety do filtrów samochodowych

Założenia projektu: Zdolność przetrwania w trudnych warunkach środowiskowych i mechanicznych, charakterystycznych, jednocześnie dostarczając niezbędne informacje oraz spełniając estetyczne i funkcjonalne wymagania.

Cele:

1. Odporność na warunki ekstremalne: Opracowanie etykiety, która wytrzyma działanie czynników atmosferycznych, wibracji, olejów i innych agresywnych substancji spotykanych w motoryzacji.

2. Zachowanie czytelności: Zapewnienie, że etykieta była czytelna i estetyczna przez cały okres użytkowania, mimo narażenia na kurz, wilgoć i uszkodzenia mechaniczne.

3. Nowoczesność i innowacyjność: Zastosowanie nowatorskich technologii druku i materiałów, które podniosły jakość, trwałość i funkcjonalność etykiety.

Wyzwanie technologiczne: Największym wyzwaniem technologicznym w projekcie było stworzenie prototypu etykiety, która spełniałaby wszystkie wymagania dotyczące odporności na warunki ekstremalne, zachowania czytelności oraz estetyki. Konieczne było wypracowanie nowoczesnych rozwiązań materiałowych, technologii druku i klejów, które pozwoliłyby na osiągnięcie tych celów, kompatybilność z urządzeniami aplikującymi.

Twórczość: Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której zastosowano połącznie kilku różnorodnych warstw powłok oraz specjalistycznych technologii druku i połączenia szczególnych materiałów, co pozwoliło osiągnąć trwałość etykiety na warunki ekstremalne: czynniki atmosferyczne, wibracje, oleje i agresywne substancje występujące w motoryzacji; a ponadto zapewnia czytelność i estetyczność etykiety przez cały okres użytkowania, mimo narażenia na kurz, wilgoć i uszkodzenia mechaniczne.

Innowacyjność: Projekt opierał się na wprowadzeniu innowacyjnej etykiety fleksograficznej, wykorzystującej nowoczesne materiały, techniki druku i kleje, aby zapewnić trwałość i czytelność etykiety w trudnych warunkach motoryzacyjnych. Połączenie kilku różnorodnych warstw powłok stanowi istotną innowację projektu, tworząc prototyp etykiety, która nie tylko spełnia wyśrubowane standardy branżowe, ale także przekracza oczekiwania poprzez kompleksowe dostosowanie do trudnych warunków przemysłu motoryzacyjnego.

Działania rozwojowe:

1. Badania materiałowe: Przeprowadzono badania nad materiałami, które były odporne na czynniki atmosferyczne, oleje, wibracje i inne agresywne substancje.

2. Połączenie kilku warstw specjalistycznych powłok: to innowacyjne podejście umożliwiło uzyskanie wszechstronnych korzyści w zakresie trwałości, ochrony i estetyki:

i. Powłoki chemicznie odporne: Dzięki zastosowaniu powłok chemicznie odpornych, etykieta jest nie tylko w stanie przetrwać kontakt z olejami, paliwami i innymi agresywnymi substancjami, ale również zachować swoją pierwotną czytelność i estetykę.

ii. Powłoki UV: Poprzez zastosowanie powłok ochronnych przed promieniowaniem UV, etykieta jest chroniona przed degradacją materiałów i blaknięciem kolorów, co skutkuje długotrwałym utrzymaniem jej wyrazistości.

iii. Powłoki mechanicznie wytrzymałe: Kombinacja powłok mechanicznie wytrzymałych zapewnia etykiecie odporność na różnego rodzaju uszkodzenia, takie jak zarysowania czy otarcia, zachowując jednocześnie trwałość w warunkach codziennego użytkowania.

iv. Powłoki antyadhezyjne: Dla zastosowań wymagających uniknięcia przypadkowego przyklejenia się etykiety do powierzchni, zastosowane powłoki antyadhezyjne działają jako bariera ochronna, pozwalając na swobodne użytkowanie i umieszczanie etykiety tam, gdzie jest to potrzebne.

v. Powłoki antykorozyjne: Warstwy powłok antykorozyjnych efektywnie zabezpieczają metalowe elementy etykiety przed skutkami wilgoci, chroniąc je przed korozją.

vi. Powłoki termiczne: Dzięki zastosowaniu powłok termicznych, etykieta jest w stanie utrzymać swoją integralność i estetykę nawet w ekstremalnych temperaturach, co ma szczególne znaczenie w obszarach bliskich elementom silnika czy układowi wydechowemu.

3. Stworzenie wielu prototypowych wersji etykiety, testując różne kombinacje materiałów.

4. Współpraca z branżą motoryzacyjną: Konsultacje z przedstawicielami przemysłu motoryzacyjnego w celu zrozumienia ich specyficznych potrzeb.

5. Testy w laboratorium klienta: Przeprowadzono testy laboratoryjne, symulujące ekstremalne warunki, w jakich etykieta mogła być użytkowana.

PRZYKŁAD 4

Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla zakładów mięsnych

Założenia projektu: Celem projektu jest opracowanie prototypów etykiet, które będą aplikowane na produkty mięsne w temperaturach dodatnich i zachowają swoją funkcjonalność oraz czytelność podczas magazynowania w warunkach niskich temperatur, takich jak chłodnie i mroźnie. Etykiety te mają stanowić wskaźnik stanu świeżości produktu, reagując na zmiany temperatury, wilgotności i warunków przechowywania.

Cele:

1. Stworzenie prototypów etykiet o wysokiej adhezji w niskich temperaturach, zapewniających trwałe przyczepienie do opakowań mięsnych nawet w mroźnych warunkach.

2. Odporność etykiet na skraplanie wilgoci, aby zapobiec osłabieniu przyczepności w chłodniach.

3. Zastosowanie elastycznych materiałów, które nie pękają ani nie odkształcają się pod wpływem zmian temperatury.

4. Zachowanie czytelności etykiet w ekstremalnie niskich temperaturach poprzez odporność na blaknięcie i utratę kontrastu.

5. Zwiększenie odporności etykiet na uszkodzenia mechaniczne, takie jak zgniecenia czy otarcia w procesie przechowywania.

6. Zagwarantowanie, że materiały etykiet nie wpływają negatywnie na jakość i bezpieczeństwo produktów mięsnych.

7. Ochrona przed promieniowaniem UV, aby etykiety nie traciły wyrazistości pod wpływem światła słonecznego.

8. Projektowanie prototypów etykiet tak, aby były łatwo dostosowywane do różnych rodzajów opakowań mięsnych.

9. Ułatwienie procesu aplikacji etykiet, również w warunkach temperatury dodatniej.

10. Zapewnienie bezpiecznego usuwania etykiet bez uszkadzania opakowań i pozostawiania resztek kleju.

Wyzwanie technologiczne: Głównym wyzwaniem technologicznym jest osiągnięcie wymaganych właściwości etykiet w dynamicznych warunkach temperatur, zarówno podczas aplikacji, jak i przechowywania w chłodniach i mroźniach, kompatybilność z urządzeniami aplikującymi.

Twórczość: Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której zastosowano nowatorskie materiały (kleje oraz warstwy folii i nadruków) pozwalające na etykietowanie produktów mięsnych w opakowaniach, zapewniając etykiecie długotrwałą czytelność i odporność na skraplanie oraz warunki przechowywania w niskich temperaturach (ujemnych) oraz możliwość aplikacji etykiet w temperaturach dodatnich, a także ich bezpiecznego usuwania bez uszkadzania opakowań i pozostawiania resztek kleju.

Innowacyjność: Projekt opiera się na wprowadzeniu innowacyjnych etykiet mięsnych, które łączą w sobie właściwości adhezyjne, elastyczność, czytelność i odporność na skraplanie w trudnych warunkach przechowywania w niskich temperaturach.

Działania rozwojowe:

1. Badania nad materiałami odpornymi na niskie temperatury oraz skraplanie wilgoci.

2. Testowanie różnych rodzajów klejów, aby zapewnić trwałe przyczepienie w ekstremalnych warunkach.

3. Wybór elastycznych materiałów, które nie ulegają deformacji w zmieniających się temperaturach.

4. Opracowanie farb odpornych na warunki mroźni.

5. Testowanie odporności etykiet na uszkodzenia mechaniczne.

6. Badania nad materiałami, które nie oddziałują negatywnie na żywność.

7. Wybór materiałów odporowych na promieniowanie UV.

8. Projektowanie etykiet dostosowanych do różnych opakowań mięsnych.

9. Badania nad łatwością aplikacji i usuwania etykiet.

10. Testy praktyczne etykiet w warunkach rzeczywistego przechowywania mięsnych produktów spożywczych w chłodniach i mroźniach.

PRZYKŁAD 5

Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla branży mięsnej

Cele:

1. Opracowanie etykiety fleksograficznej dostosowanej do potrzeb branży mięsnej, cechującej się odpornością na termokurczliwość i wodę, co umożliwia jej skuteczne działanie w warunkach termicznego przetwarzania mięsa i kontaktu z wodą i tłuszczami.

2. Opracowanie etykiety, która utrzyma czytelność informacji nawet w warunkach ekstremalnych, zapewniając pełną identyfikowalność produktów mięsnych.

3. Stworzono etykietę, która była zgodna z wymogami higieny i bezpieczeństwa żywności oraz normami przemysłowymi.

Wyzwanie technologiczne: Zapewnienie trwałości i czytelności etykiety fleksograficznej w warunkach termicznego przetwarzania mięsa, gdzie występuje termokurczliwość, oraz w warunkach kontaktu z wodą i tłuszczami, która może prowadzić do rozmycia druku.

Rodzaj innowacji: Innowacja produktowa, koncentrująca się na opracowaniu etykiety fleksograficznej, która była odporna na termokurczliwość i wodę i kontakt z tłuszczami, zapewniając pełną identyfikowalność i czytelność produktów mięsnych.

Działania rozwojowe:

1. Badania nad materiałami: Przeprowadzono analizę różnych materiałów ochronnych pod kątem ich odporności na termokurczliwość, która występuje podczas procesów termicznego przetwarzania mięsa. Zidentyfikowano materiały, które zachowały integralność etykiety podczas ekspozycji na zmienne temperatury. Przeprowadzono badania nad klejami o wysokiej odporności na wodę, które zapewniły trwałe przyklejenie etykiety nawet w warunkach kontaktu z wilgocią i tłuszczami. Przeprowadzono testy w celu oceny skuteczności klejów w warunkach ekspozycji na wodę oraz tłuszcz zwierzęcy.

2. Opracowanie specjalistycznych powłok ochronnych: Opracowano powłoki ochronne, które zabezpieczyły druk i informacje zawarte na etykiecie przed działaniem wody i tłuszczów, zapewniając pełną czytelność etykiety. Przeprowadzono testy w celu oceny skuteczności różnych powłok w ochronie etykiety przed ekspozycją na wodę.

3. Badania nad odpornością druku na wodę: Przeprowadzono testy druku umożliwiającego uzyskanie trwałego i czytelnego druku nawet w warunkach kontaktu z wodą i tłuszczami.

PRZYKŁAD 6:

Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla branży chemicznej

Cele:

1. Opracowanie nowoczesnej etykiety fleksograficznej, spełniającej wymagania specyficzne dla branży chemicznej, takie jak odporność na chemikalia, wilgoć i zmienne warunki temperaturowe.

2. Zaprojektowanie etykiety o zwiększonej trwałości i odporności, aby zapewnić czytelność informacji nawet w agresywnych środowiskach produkcyjnych.

3. Stworzenie etykiety, która spełni najwyższe standardy bezpieczeństwa, zgodnie z regulacjami branżowymi.

Wyzwanie technologiczne: Zapewnienie trwałości i czytelności etykiety w warunkach charakterystycznych dla przemysłu chemicznego, gdzie ekspozycja na agresywne substancje chemiczne może prowadzić do szybkiego zużycia tradycyjnych etykiet.

Twórczość: Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której zastosowano szczególnego rodzaju materiały ochronne oraz uzyskano kleje odporne na chemikalia oraz opracowano specjalistyczne powłoki ochronne etykiety.

Innowacyjność: Innowacja produktowa, koncentrująca się na opracowaniu etykiety fleksograficznej, która będzie odporna na działanie chemikaliów, wilgoci oraz ekstremalnych warunków środowiskowych.

Działania rozwojowe:

1. Badania nad materiałami ochronnymi: Analiza różnych materiałów ochronnych pod kątem ich odporności na działanie substancji chemicznych, wilgoci i warunków temperaturowych. Badania nad nowymi materiałami, które będą spełniać wymagania branży chemicznej pod względem trwałości i czytelności.

2. Badania nad klejami odpornymi na chemikalia: Poszukiwanie klejów o wysokiej odporności chemicznej, które zapewnią trwałe przyklejenie etykiety nawet w agresywnym środowisku chemicznym. Testy w celu oceny stabilności i skuteczności różnych klejów w warunkach ekspozycji na chemikalia.

3. Opracowanie specjalistycznych powłok ochronnych: Opracowanie powłok ochronnych, które zabezpieczą druk i informacje zawarte na etykiecie przed działaniem agresywnych substancji chemicznych. Testy w celu oceny skuteczności różnych powłok w ochronie etykiety przed ekspozycją na chemikalia.

PRZYKŁAD 7:

Nazwa projektu: Prototyp etykiety dla branży rtv agd

Cele:

1. Opracowanie innowacyjnej etykiety fleksograficznej dostosowanej do potrzeb branży RTV AGD.

2. Zaprojektowanie etykiety o wyjątkowej trwałości, estetyce i funkcjonalności, przyczyniającej się do wyróżnienia produktów na rynku.

3. Stworzenie etykiety, która będzie odporna na warunki eksploatacji typowe dla produktów RTV AGD, takie jak wilgoć, wysoka temperatura i działanie detergentów.

4. Wprowadzenie klejów odlepnych umożliwiających wielokrotne przyleganie i przeklejanie etykiet bez uszkodzeń powierzchni produktu.

Wyzwanie technologiczne: Zapewnienie trwałości i estetyki etykiety w warunkach eksploatacji charakterystycznych dla produktów RTV AGD, przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności w procesie aplikacji i możliwości przeklejania.

Twórczość: Projekt ten wprowadza nowy rodzaj etykiety, w której uzyskano materiały do wytworzenia klejów odlepnych umożliwiające wielokrotne przyleganie i przyklejanie etykiet bez uszkodzeń opakowań czy powierzchni produktów; a ponadto pozyskano powłoki z materiałów testowanych przez Wnioskodawcę, co gwarantuje trwałość i odporność na odlepianie i przyklejanie etykiet.

Innowacyjność: Innowacja produktowa, polegająca na opracowaniu nowatorskiej etykiety fleksograficznej dostosowanej do specyfiki branży RTV AGD, uwzględniającej potrzeby estetyczne, funkcjonalne i technologiczne.

Działania rozwojowe:

1. Badania materiałowe: Analiza dostępnych materiałów ochronnych, klejów odlepnych i powłok, biorąc pod uwagę specyfikę produktów RTV AGD. Badania nad nowymi materiałami ochronnymi i klejami odlepymi, które będą bardziej odporne na warunki eksploatacji charakterystyczne dla tej branży. Testy w celu oceny wytrzymałości, odporności chemicznej i trwałości różnych materiałów i klejów.

2. Badania nad powłokami: Przegląd dostępnych rodzajów lakierów i powłok stosowanych w etykietach fleksograficznych. Badania nad innowacyjnymi powłokami ochronnymi i dekoracyjnymi, zapewniającymi trwałość, estetykę i możliwość przeklejania etykiet. Testy l w celu oceny właściwości i skuteczności różnych powłok.

3. Testy: przeprowadzono także testy przyczepności i trwałości etykiet w warunkach rzeczywistej eksploatacji. Testy wytrzymałościowe, w tym testy odporności na ścieranie i zarysowania.

Twórczy, innowacyjny charakter prac badawczo-rozwojowych

Twórczy charakter działań badawczo-rozwojowych związanych z projektowaniem i tworzeniem nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów (etykiet) realizowanych przez Wnioskodawcę przejawia się w szczególności w następujących aspektach: Efektem prac są indywidualne i unikalne prototypy etykiet, które powstają „od zera”, na podstawie specyficznych, często niestandardowych wymagań klientów.

Efektem końcowym prac badawczo-rozwojowych są nowe produkty (etykiety) dostosowane do konkretnych potrzeb klientów oraz ich specyficznych warunków produkcyjnych. Prototypy te cechują się nowymi rozwiązaniami technologicznymi i materiałowymi, które wcześniej nie były stosowane przez Wnioskodawcę, a czasami nawet nie występowały na rynku.

Twórczy charakter przejawia się w tym, iż Wnioskodawca nie otrzymuje od klientów gotowych projektów, a jedynie ogólne wymagania, co oznacza, że Wnioskodawca musi samodzielnie opracować projekt, dobrać odpowiednie materiały (takie jak kleje, podłoża, farby) oraz technologie druku i uszlachetniania. Często w tym celu Wnioskodawca opracowuje własne mieszanki farb, klejów, lakierów lub powłok ochronnych, dostosowując ich właściwości chemiczne i fizyczne do wymagań konkretnego zastosowania.

Oryginalność produktów polega na tym, że prototypy etykiet opracowywane są zawsze na podstawie indywidualnych oczekiwań klientów. W odróżnieniu od rozwiązań funkcjonujących już na rynku lub u Wnioskodawcy, nowe etykiety projektowane są z uwzględnieniem unikalnych czynników, takich jak środowisko aplikacji (np. wysoka wilgotność, temperatura, oddziaływanie substancji chemicznych), parametry produkcji klienta (szybkość aplikacji, maszyny używane do aplikowania etykiet), oczekiwana estetyka, bezpieczeństwo produktu, a także aspekty ekologiczne (np. łatwość usuwania etykiet w procesie recyklingu opakowań).

Indywidualne podejście do każdego prototypu powoduje, że tworzone produkty są inne niż dotychczas funkcjonujące rozwiązania, zarówno u Wnioskodawcy, jak również czasami inne niż dostępne na rynku.

Stosowane technologie i rozwiązania powodujące unikalność tworzonych produktów obejmują m.in.:

• opracowanie i stosowanie niestandardowych mieszanek farb oraz powłok ochronnych o specjalnych właściwościach technicznych (np. odporność na UV, substancje chemiczne, odporność na uszkodzenia mechaniczne), o dobór specjalistycznych klejów o zróżnicowanych właściwościach (np. wysokiej trwałości, odporności na warunki zewnętrzne, dopasowaniu do specyficznych materiałów opakowaniowych klienta), o projektowanie niestandardowych kształtów i układów etykiet, optymalizujących proces ich aplikacji oraz poprawiających ergonomię produkcji, o stosowanie nowoczesnych technologii uszlachetniania etykiet poprzez laminowanie wielowarstwowe, używanie powłok selektywnych, folii ochronnych oraz innych specjalistycznych dodatków, które nadają etykietom specjalne właściwości techniczne, wizualne i użytkowe.

Wszystkie wymienione działania powodują, że opracowywane przez Wnioskodawcę etykiety mają wyraźnie twórczy, innowacyjny charakter, a ich oryginalność wykracza poza rutynowe zmiany czy modyfikacje standardowych rozwiązań znanych na rynku lub wcześniej stosowanych przez Wnioskodawcę.

W odniesieniu do kryterium systematyczności realizacji prac B+R przez Wnioskodawcę, działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest według jasno określonych etapów, z wyznaczaniem konkretnych celów i monitorowaniem ich osiągnięcia.

Cele wyznaczane do osiągnięcia w ramach realizowanych projektów B+R obejmują:

• Opracowanie funkcjonalnych, trwałych i ekonomicznych rozwiązań w zakresie etykietowania, spełniających konkretne wymagania techniczne, jakościowe oraz użytkowe zgłaszane przez klientów.

• Zaprojektowanie i wdrożenie nowych technologii produkcyjnych, które pozwolą na realizację indywidualnych projektów etykiet na skalę przemysłową z zachowaniem wysokiej jakości, szybkości aplikacji oraz wymagań środowiskowych i technicznych.

• Opracowanie nowej wiedzy, która pozwala na szybkie i skuteczne reagowanie na indywidualne potrzeby klientów oraz pozwala wyróżnić się na rynku w zakresie oferowanych rozwiązań technologicznych.

Cele osiągnięte w ramach poszczególnych realizowanych projektów B+R:

• Opracowanie nowych, indywidualnych rozwiązań technologicznych (dobór odpowiednich mieszanek klejów, farb i materiałów etykiet) zgodnie z oczekiwaniami klientów.

• Uzyskanie etykiet o odpowiedniej trwałości, odporności na specyficzne warunki środowiskowe i technologiczne (wilgotność, światło UV, substancje chemiczne), które zostały zweryfikowane podczas testów u klientów.

• Optymalizacja technologii produkcyjnych w celu zwiększenia wydajności i jakości produkcji etykiet, przy jednoczesnym obniżeniu kosztów produkcji.

Zasoby ludzkie, rzeczowe oraz finansowe zaangażowane w realizację projektów B+R:

• Zasoby ludzkie: Projekty są realizowane przez dedykowane zespoły projektowe powoływane przez Właściciela Wnioskodawcy. Każdy zespół składa się z lidera projektu oraz specjalistów z zakresu technologii, projektowania, druku, kontroli jakości, a także przedstawicieli działu sprzedaży odpowiedzialnych za kontakt z klientem. W skład zespołów projektowych wchodzi zazwyczaj od kilku do kilkunastu osób, w zależności od zakresu i skali projektu.

• Zasoby rzeczowe wykorzystywane w projektach: Projekty badawczo-rozwojowe realizowane są przy wykorzystaniu posiadanego przez Wnioskodawcę parku maszynowego, obejmującego maszyny fleksograficzne, specjalistyczne urządzenia do uszlachetniania etykiet (lakierowanie, laminowanie), narzędzia oraz materiały specjalistyczne (farby, kleje, folie, lakiery, podłoża drukowe). Wnioskodawca korzysta również z usług dostawców zewnętrznych w zakresie wykonania narzędzi niezbędnych do produkcji prototypów etykiet (polimery, wykrojniki, walce).

• Zasoby finansowe: Wnioskodawca realizuje projekty B+R, finansując je głównie ze środków własnych. Koszty obejmują zakup specjalistycznych materiałów (w tym mieszanie farb i lakierów, dobór i zakup klejów), przygotowanie narzędzi (polimery, wykrojniki), prace zespołu projektowego, koszty testów w rzeczywistych warunkach produkcyjnych u klientów, a także koszty ewentualnych konsultacji z ekspertami zewnętrznymi. Działania te są prowadzone regularnie i planowo, według wypracowanego harmonogramu, dokumentowane w kartach projektów, co potwierdza systematyczność i metodyczny charakter prowadzonych przez (…) prac badawczo-rozwojowych.

Kryterium „zdobywania nowej wiedzy i umiejętności”:

1. Zasoby wiedzy posiadane przed rozpoczęciem prac: Przed rozpoczęciem prac związanych z projektowaniem i tworzeniem nowych produktów w zakresie etykietowania Wnioskodawca dysponował wiedzą praktyczną oraz techniczną dotyczącą technologii fleksograficznych, znajomością materiałów stosowanych w produkcji etykiet (papiery, folie, kleje) oraz podstawowym know-how w zakresie projektowania i aplikacji etykiet. Wiedza ta pochodziła z dotychczasowych doświadczeń produkcyjnych, dokumentacji technicznej zgromadzonej w trakcie realizacji wcześniejszych projektów oraz umiejętności pracowników związanych z obsługą parku maszynowego.

Rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywany i rozwijany w trakcie prowadzonych prac: W trakcie realizacji projektów badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystał i rozwinął następujące rodzaje wiedzy i umiejętności:

• Wiedzę technologiczną dotyczącą doboru odpowiednich kombinacji materiałów (np. papierów, folii, klejów) w zależności od specyficznych wymagań środowiskowych, jakościowych oraz technologicznych zgłaszanych przez klientów.

• Wiedzę dotyczącą właściwości fizycznych i chemicznych materiałów używanych do produkcji etykiet, co pozwala na skuteczny dobór materiałów dla konkretnych warunków produkcji i użytkowania.

• Umiejętności w zakresie projektowania procesów technologicznych, kalibrowania maszyn, oraz zarządzania procesami testowymi w rzeczywistych warunkach produkcyjnych.

• Wiedzę związaną z przygotowaniem unikalnych mieszanek farb oraz lakierów dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, szczególnie w sytuacji, gdy gotowe produkty nie są dostępne na rynku.

Rodzaj, sposób łączenia oraz efekty kształtowania i rozwoju istniejącej wiedzy: Wnioskodawca łączyła i rozwijała swoją dotychczasową wiedzę technologiczną dotyczącą produkcji etykiet fleksograficznych z nowymi doświadczeniami wynikającymi z realizowanych projektów. Nowe doświadczenia obejmują opracowywanie indywidualnych receptur materiałowych (farby, kleje, lakiery) oraz unikalnych sposobów aplikacji etykiet w specyficznych warunkach użytkowania produktów przez klientów. Efektem tych działań była możliwość stworzenia nowych, wcześniej niewystępujących na rynku rozwiązań oraz skuteczniejsze reagowanie na indywidualne zapotrzebowanie klientów.

Czy realizowane prace miały/mogą mieć na celu zdobywanie nowej wiedzy i umiejętności:

Tak, działania Wnioskodawcy są ukierunkowane przede wszystkim na zdobywanie nowej, praktycznej wiedzy i umiejętności technicznych związanych z:

• testowaniem i wdrażaniem nowych materiałów (surowców, klejów, farb),

• opracowywaniem nowych technologii druku i uszlachetniania etykiet,

• optymalizacją procesów technologicznych związanych z produkcją oraz aplikacją etykiet.

Wiedza ta znajduje praktyczne zastosowanie w bieżącej działalności Wnioskodawcy i stanowi podstawę do dalszego rozwoju technologicznego oraz zwiększenia konkurencyjności rynkowej.

Zakres nowej wiedzy i umiejętności oraz przejaw zdobywania tej wiedzy w działalności: Zdobycie nowej wiedzy pozwala na:

• wytwarzanie nowych rodzajów etykiet o zwiększonej odporności na ekstremalne warunki użytkowania, np. wysokie temperatury, wilgotność, agresywne środowiska chemiczne,

• opracowanie unikalnych receptur klejów oraz farb do zastosowań specjalistycznych, które wcześniej nie były dostępne lub nie spełniały oczekiwań jakościowych klientów,

• stworzenie nowych procesów technologicznych umożliwiających produkcję etykiet dostosowanych do specyficznych, indywidualnych parametrów jakościowych określanych przez klientów, takich jak np. szybkość aplikacji lub trwałość nadruku.

Ukierunkowanie prac na nowe odkrycia: Prace prowadzone przez Wnioskodawcę były ukierunkowane na uzyskanie nowych odkryć w obszarach, takich jak:

• opracowanie unikalnych kombinacji materiałowych do produkcji etykiet o nietypowych właściwościach technicznych,

• stworzenie nowych procesów technologicznych umożliwiających znaczne skrócenie czasu aplikacji etykiet przy zachowaniu wysokiej jakości i estetyki,

• opracowanie nowych metod uszlachetniania (np. innowacyjnych połączeń lakierów z foliami), zwiększających trwałość etykiet i poprawiających ich parametry techniczne.

W efekcie uzyskane odkrycia umożliwiły Wnioskodawcy zdobycie przewagi konkurencyjnej na rynku poprzez oferowanie nowych, unikalnych rozwiązań technicznych dla klientów.

Wniosek dotyczy lat podatkowych 2018-2024 oraz zdarzeń przyszłych.

Wnioskodawca nie posiada statusu Centrum Badawczo-Rozwojowego.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR). Forma opodatkowania to podatek liniowy.

Koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, były, są i będą zaliczane, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym również przez odpisy amortyzacyjne.

Koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową nie zostały i nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie. Będą one odliczone od podstawy obliczenia podatku zgodnie z przepisami dotyczącymi ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Dodatkowo, zgodnie z przepisami, koszty te nie zostały i nie zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję kosztów działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonych księgach podatkowych.

Koszty kwalifikowane związane z działalnością badawczo-rozwojową są ewidencjonowane w 16 kolumnie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (KPiR), zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz art. 26e Ustawy o PIT.

Dzięki temu możliwe jest precyzyjne określenie i wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych, które są wykorzystywane do rozliczania ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Środki trwałe nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej. Są one używane również do innych celów operacyjnych Wnioskodawcy. Jednakże, Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję wykorzystania tych środków w projektach B+R, co pozwala na precyzyjne określenie części, w jakiej są one wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Ta ewidencja jest prowadzona zgodnie z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i służy do rozliczania kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R.

Koszty działalności badawczo-rozwojowej

W ramach działalności badawczo-rozwojowej, związanej z opracowywanemu Nowych Produktów, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki z tytułu:

1. należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej jako „Ustawa o SUP”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

2. wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (art. 26e ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy PIT).

Koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, były, są i będą zaliczane, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Koszty te dotyczą także prototypów. Koszty te będą odliczone od podstawy obliczenia podatku zgodnie z przepisami dotyczącymi ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Dodatkowo, zgodnie z przepisami, koszty te nie zostały i nie zostaną uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR). Koszty kwalifikowane związane z działalnością badawczo-rozwojową są ewidencjonowane w 16 kolumnie księgi, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz art. 26e Ustawy o PIT. W kolumnie tej wpisywane są wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka część tych kosztów zostanie odliczona w ramach ulgi B+R.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję kosztów działalności badawczo-rozwojowej w prowadzonych księgach podatkowych. Koszty kwalifikowane związane z działalnością badawczo-rozwojową są ewidencjonowane w 16 kolumnie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (KPiR), zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz art. 26e Ustawy o PIT. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne określenie i wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych, które są wykorzystywane do rozliczania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W ramach działalności badawczo-rozwojowej związanej z opracowywaniem Nowych Produktów, Wnioskodawca będzie w przyszłości ponosił następujące wydatki z tytułu:

1.   w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 26e ust. 3 ustawy PIT, dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej (WNiP) i środków trwałych odpisy amortyzacyjne w proporcji. Wnioskodawca w przyszłości planuje nabyć nową linię produkcyjną oraz niezbędne oprogramowanie, które będzie mu służyło do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (w części) oraz prowadzenia rutynowej produkcji (w pozostałej części) – o czym wspomniano na wstępie wniosku.

2. Ewidencje

Wnioskodawca prowadzi ewidencje, na podstawie których jest w stanie określić:

1) zaangażowanie pracowników w działalność rozwojową (ewidencja czasu pracy),

2) wysokość kosztów kwalifikowanych związanych z nabyciem materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością rozwojową, Wnioskodawca będzie także prowadził w przyszłości ewidencję, na podstawie której będzie w stanie określić wartość odpisów amortyzacyjnych od kosztów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych bezpośrednio z działalnością rozwojową.

Uzupełnienie

Na czym polega twórczy charakter projektów badawczo-rozwojowych, które Pan wykonuje:

jakie konkretnie technologie Pan zastosował w tych projektach – proszę opisać?

Technologie zastosowane w projektach:

Wnioskodawca stosuje szereg innowacyjnych technologii w zakresie produkcji etykiet:

·    technologia fleksograficznego druku z wykorzystaniem niestandardowych, nowatorskich, mieszanych na miejscu farb i lakierów oraz klejów, w tym także samodzielnie opracowywanych;

·    nowatorskie metody mieszania farb i klejów – dostosowywane do ekstremalnych warunków użytkowania (np. przemysł motoryzacyjny, mięsny, chemiczny);

·    wielowarstwowe struktury materiałowe etykiet z zastosowaniem specjalistycznych podłoży, warstw ochronnych i adhezyjnych (folii, winylu, poliestru, papieru itd.),

·    technologie lakierowania UV i laminacji (w tym lakierów ognioodpornych, matowych, selektywnych i termoaktywnych),

·    techniki projektowania prototypów etykiet na podstawie wymogów klienta, bez gotowych wzorców,

·    zastosowanie narzędzi takich, jak polimery, wykrojniki i walce tworzonych do konkretnego projektu.

·    symulacje i testy funkcjonalne – w środowiskach rzeczywistych, np. chłodnie, ogień, kontakt z tłuszczem, wodą, UV, substancjami chemicznymi.

Jakie konkretne nowe zastosowanie powstało przy realizacji poszczególnych projektów – proszę opisać?

Etykiety na znicze i wkłady – etykiety ognioodporne, zachowujące integralność w kontakcie z płomieniem.

Etykiety dla przemysłu mięsnego – odporne na wilgoć, tłuszcz, termokurczliwość, nadające się do chłodni i mroźni.

Etykiety dla motoryzacji – odporne na oleje, wibracje, UV, ekstremalne temperatury, z zachowaniem czytelności.

Etykiety z funkcją wskaźnika świeżości – reagujące na zmiany temperatury i wilgotności.

Etykiety do RTV/AGD – z klejami odlepnymi, umożliwiającymi wielokrotne przeklejanie bez uszkodzenia powierzchni.

Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, czy rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował – proszę opisać?

Nowe receptury farb i lakierów – opracowywane wewnętrznie (np. farby ognioodporne, UV, odporne na tłuszcze). Prototypowanie wielowariantowe – tworzenie kilku wersji prototypów dla testów w warunkach rzeczywistych. Projektowanie narzędzi dedykowanych (polimerów, wykrojników) – wykonywanych na podstawie unikalnych założeń projektowych. Systemowe podejście projektowe – od zapytania ofertowego przez testowanie, aż do dokumentacji powalidacyjnej.

Koncepcje etykiet dla specyficznych środowisk branżowych, m.in. zastosowania chłodnicze, chemiczne, RTV/AGD, spożywcze.

Co powoduje, że efekty powstałe w wyniku prowadzonych projektów różnią się od już funkcjonujących u Pana lub na rynku, na czym polega ich oryginalność – proszę opisać?

Opracowane prototypy są unikalne, tworzone „od zera” na podstawie wytycznych klientów – brak gotowych projektów. Nie istniały tego typu produkty w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Prawdopodobnie nie występowały także na rynku, ponieważ klient nie zgłaszałby takiego zapotrzebowania Wnioskodawcy, gdyby mógł uzyskać gotowy produkt, co z pewnością byłoby dla niego szybsze i tańsze. Nowe materiały i powłoki są testowane i łączone w konfiguracjach niestosowanych wcześniej u Wnioskodawcy. Etykiety muszą być kompatybilne z różnymi systemami aplikującymi, co wymaga każdorazowo nowych rozwiązań, testów i indywidualnego podejścia do rozwiązań stosowanych na linii produkcyjnej klienta. Funkcjonalność w warunkach ekstremalnych (ogień, mrozy, chemikalia) odróżnia produkty od standardowych dostępnych na rynku. Twórczość przejawia się w projektowaniu od podstaw materiału, technologii, estetyki i sposobu aplikacji.

W odniesieniu do kryterium „w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”:

-     jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu – proszę opisać?

Doświadczenie produkcyjne w druku fleksograficznym, znajomość maszyn, materiałów i procesów. Dokumentacja wcześniejszych projektów i testów. Know-how w zakresie mieszania farb, lakierów, klejów oraz uszlachetniania. Wiedza branżowa z konferencji, szkoleń i współpracy z dostawcami materiałów,

-    jaki rodzaj wiedzy i umiejętności Pan wykorzystał i rozwinął w ramach każdego projektu – proszę opisać?

Wiedzę z zakresu chemii polimerów i powłok drukarskich. Umiejętności projektowania etykiet dostosowanych do specyficznych wymagań (ergonomia, aplikacja, odporność). Umiejętność adaptacji procesów technologicznych do nowych zastosowań. Kompetencje w zakresie testowania i walidacji produktów w warunkach eksploatacyjnych.

-    jakie to były miejsca, sposoby wykorzystywania oraz selekcji wiedzy pod względem jej przydatności (jaka wiedza została wykorzystana) w ramach poszczególnych projektów – proszę opisać?

Analiza dokumentacji projektowej poprzednich projektów. Konsultacje z dostawcami materiałów, udział w szkoleniach produktowych. Testy w warunkach produkcyjnych – wiedza testowana praktycznie. Selekcja wiedzy przez zespół projektowy podczas etapu 1 i 2 każdego projektu.

Czy w ramach prac w zakresie projektów połączono i kształtowano istniejącą wiedzę (jaką); co było efektem tego połączenia i kształtowania – proszę opisać?

Tak. Połączenie wiedzy o właściwościach materiałów z wiedzą o aplikacji i eksploatacji. Łączenie różnych lakierów, farb i powłok, by osiągnąć nowe cechy: (…). Efektem były nowe konfiguracje materiałów, prototypy o unikalnych właściwościach.

Czy Pana prace miały na celu przede wszystkim zdobywanie nowej wiedzy i umiejętności – jeśli tak, proszę opisać, jakiego zakresu ta wiedza i umiejętności dotyczą?

Tak – głównym celem była:

1. Wiedza na temat reakcji materiałów w specyficznych warunkach eksploatacyjnych.

2. Umiejętność komponowania materiałów i receptur (kleje, farby, powłoki) pod niestandardowe potrzeby.

3. Nowe umiejętności w zakresie projektowania i weryfikacji etykiet w środowiskach przemysłowych.

W czym się przejawia zdobycie nowej wiedzy i umiejętności – proszę opisać?

Możliwość opracowywania kolejnych, coraz bardziej zaawansowanych projektów. Skrócenie czasu opracowania i testowania prototypów. Poszerzenie gamy oferowanych produktów o etykiety wysokospecjalistyczne (m.in. ognioodporne, spożywcze, antykorozyjne).

Czy Pana prace związane z poszczególnymi projektami były ukierunkowane na nowe odkrycia – jeśli tak, proszę je opisać?

Tak (patrz odpowiedź na pytanie 1b powyżej – wszystkie nowe odkrycia są tam opisane) – nowe odkrycia to:

1. Odkrycie kombinacji materiałów i lakierów dających nowe właściwości (odporność na ogień, wielokrotne odklejanie).

2. Opracowanie kombinacji materiałów i klejów o selektywnej przyczepności (np. do przemysłu AGD).

3. Opracowanie powłok nieoddziałujących z produktami spożywczymi w warunkach mroźni lub podwyższonej wilgotności.

Pytania

1.  Czy, zgodnie z art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy PIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 26e ustawy PIT, z ulgi na badania i rozwój?

2.  Czy, zgodnie z art. 26e ust. 2 i 3 ustawy PIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Wnioskodawcę na:

a)  koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R;

b)  koszty materiałów i surowców;

c)  koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R?

Pana stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy PIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 26e ustawy PIT, z ulgi na badania i rozwój.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26e ust. 2 i 3 ustawy PIT, kosztami kwalifikowanymi są wydatki przeznaczone przez Wnioskodawcę na:

a) koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R;

b) koszty materiałów i surowców;

c) koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawa o PIT przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stosownie zaś do art. 5a pkt 39 ustawy o PIT badania naukowe stanowią:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym miejscu należy podkreślić, że użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” w regulacji art. 5a pkt 38 ustawy o PIT oznacza, że podatnik może prowadzić łącznie badania naukowe oraz prace rozwojowe, bądź tylko badania naukowe albo tylko prace rozwojowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby zakwalifikować daną działalność jako działalność badawczo-rozwojową, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

a. systematyczność;

b. twórczość;

c. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia wszystkie ww. kryteria.

A. Systematyczność.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu.

Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kryterium systematyczności jest spełnione z uwagi na prowadzenie prac B+R w oparciu o właściwą metodykę działań, w ramach której do realizacji projektu opracowywane są określone wymagania, harmonogram działań oraz przypisywane są adekwatne zasoby (zarówno materiały, jak i wykwalifikowana kadra).

Każdorazowo do projektu B+R Wnioskodawca powołuje zespół pracowników zajmujących się działalnością B+R, którzy odpowiedzialni są za opracowanie prototypów etykiet oraz ich testowanie pod względem posiadania oczekiwanych właściwości. Zatem ciężar określania celów do osiągnięcia w danym przedsięwzięciu o charakterze B+R spoczywa na wykwalifikowanej kadrze pracowników/specjalistach z danego obszaru działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podkreśla, że specyfika jego działalności B+R w zakresie realizowania indywidualnych zamówień klientów opiera się o każdorazowe przygotowanie odpowiedniego schematu działań z wyznaczeniem celu do osiągnięcia, stanowiącego każdorazowo nowy produkt (o nowych cechach) odpowiadających zapotrzebowaniu jednostkowego klienta. Działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w sposób systematyczny, według harmonogramów oraz procesów opracowanych wewnętrznie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Ponadto działania są podejmowane w sposób zaplanowany, a osiąganie wyznaczonych celów od opracowania koncepcji i projektu prototypu etykiety i jej przygotowanie – aż do ostatniego etapu prac badawczo-rozwojowych – przygotowanie partii zerowej jest na bieżąco monitorowane. Wnioskodawca wskazuje, że tożsame kryteria spełnienia przesłanki systematyczności przyjął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.651.2019.2.J: „prace (...) prowadzone są jako wyodrębnione projekty, do których przypisane są konkretne zasoby. Zatem, prace te są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (nie mają charakteru przypadkowego i spontanicznego), co także potwierdza ich systematyczny charakter”.

Analogiczny pogląd został zaprezentowany przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej DKIS z 23 września 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.402.2019.2.IR, w której organ stwierdzi, że: „najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań”.

Tożsame okoliczności potwierdza także interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2024 roku, znak: 0112-KDIL2-2.4011.415.2024.2.MM.

Mając na względzie powyższe, działalność Wnioskodawcy związana z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów ma charakter systematyczny w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawa o PIT.

B. Twórczość.

Jak wskazano powyżej, z ustawowej definicji wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W Podręczniku Frascati 2015 (Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the final outcome (uncertain)) opracowanym w krajach OECD, do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych uwypukla się, że celem projektu muszą być nowe koncepcje lub pomysły, które wzbogacają istniejącą wiedzę.

W związku z tym podkreśla się, że z zakresu działalności B+R wyłączono działalność o charakterze rutynowym. A to z kolei oznacza, że wszelkiego rodzaju szablonowe czynności wprowadzające typowe zmiany w produktach bądź procesach nie stanowią działalności twórczej przyporządkowującej jej do prac B+R.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy mieć na względzie, że o przejawie twórczej działalności B+R danego przedsiębiorstwa stanowi już sama okoliczność opracowania nowej koncepcji dla przedsiębiorstwa, u którego wcześniej nie znajdowała zastosowania. A zatem owej twórczości nie należy utożsamiać z prekursorskimi rozwiązaniami w danej branży. Przy czym pierwiastek twórczy w sferze prac B+R przedsiębiorstwa przejawiać się winien w kreatywnym wkładzie człowieka.

Między poszczególnymi fazami prac badawczo-rozwojowych podejmowanych przez Wnioskodawcę istnieje wyraźny związek – tworzą one spójny proces pozwalający na opracowanie gotowego do komercjalizacji produktu. Nie może bowiem powstać finalny produkt bez przeprowadzenia szeregu badań i testów, ustawienia odpowiednich parametrów urządzeń wykorzystywanych do jego stworzenia, jak i testowania różnych rozwiązań. W konsekwencji, między fazą projektową a produkcją nowych produktów w postaci prototypów narzędzi istnieje ścisła zależność – związek przyczynowo-skutkowy.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, że działalność Wnioskodawcy w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy. O powyższym świadczą prowadzone przez Wnioskodawcę czynności mające na celu:

a. opracowanie nowych i ulepszonych produktów w postaci prototypów etykiet,

b. udoskonalaniu procesu produkcji produktów poprzez poprawianie/ulepszanie wydajności procesów.

Prototypy etykiet oferowane przez Wnioskodawcę stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzanych prototypów etykiet wpisują się nie tylko prace twórcze, ale również czynności charakteryzujące się indywidualnością i innowacyjnością. Innowacje wprowadzane przez Wnioskodawcę w ramach Prac B+R, które służą do wytwarzania prototypów etykiet, dokonywane są zarówno w wyniku sugestii i sygnałów otrzymywanych od Klientów, jak również z własnej inicjatywy Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przejawu takiej działalności należy doszukiwać się w prototypach etykiet każdorazowo dostosowywanych dla indywidualnych potrzeb klientów, gdzie wypracowanie danego rozwiązania w postaci prototypu etykiet poprzedzone są szeregiem badań i analiz przez wykwalifikowaną kadrę Wnioskodawcy dedykowaną do projektów z zakresu B+R.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że czynności badawczo-rozwojowe podejmowane przez Pracowników w poszczególnych projektach nie dotyczą prac rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów – takie czynności nie są uznawane przez Wnioskodawcę za działania badawczo-rozwojowe i nie są objęte zakresem niniejszego raportu.

Na nierutynowy charakter działalności Wnioskodawcy w zakresie realizacji projektów B+R wskazuje fakt, że prace zaliczane przez Wnioskodawcę do kategorii badawczo-rozwojowych poprzedzone są zdefiniowaniem zindywidualizowanych wymagań klientów, a w trakcie wykonywania zadań Pracownicy Wnioskodawcy stają przed koniecznością rozwiązania zagadnień badawczych, tj. sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania (które nie posiadają jeszcze modelowego sposobu postępowania u Wnioskodawcy), w tym rozważenie, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod.

Przykładowo, w ramach działalności badawczo-rozwojowej realizowanej przez Wnioskodawcę prowadzony jest szereg prac zmierzających do opracowania prototypu narzędzia od początkowych prac koncepcyjnych, poprzez wykonanie i weryfikację projektów i rozwiązań, aż do momentu wdrożenia opracowanego rozwiązania, wytworzenia prototypu, przygotowania partii zerowej, a następnie przeprowadzenia testów w warunkach rzeczywistych. Charakter tych prac naznaczony jest niepewnością badawczą oraz nie są to prace rutynowe, czy też mające charakter jedynie okresowych zmian.

Podkreślenia wymaga fakt, że prototypy etykiet, o których mowa powyżej, powstają w wyniku twórczej pracy Pracowników Wnioskodawcy, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania stawianych wyzwań. Istotne znaczenie w realizacji zadań poszczególnych pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe ma kreatywność w odniesieniu do stawianych problemów badawczych, zarówno rodzących się wewnątrz Wnioskodawcy, jak i wynikających z oczekiwań klientów.

Mając na względzie powyższe, działalność Wnioskodawcy związana z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów ma charakter twórczy w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawa o PIT.

C. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie prototypów etykiet posiadających charakteryzujące się nowymi właściwościami, strukturą, funkcjonalnościami czy wymaganiami jakościowymi znacznie odbiegającymi od dotychczas produkowanych. Zdaniem Wnioskodawcy działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe.

Głównym bowiem celem działalności realizowanej przez Wnioskodawcę jest opracowywanie nowych produktów w postaci prototypów etykiet. Wnioskodawca, tworząc prototypy etykiet, wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Wnioskodawca systematycznie pozyskuje także nową wiedzę o coraz to nowszych materiałach i technologiach produkcji i stosuje innowacyjne rozwiązania mające na celu ulepszenie procesu produkcyjnego oferowanych produktów. Osoby zaangażowane przez Wnioskodawcę do realizacji projektów B+R, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkcji.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS stwierdził, że: „w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów, usług”.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace skutkują m. in. zwiększeniem kapitału intelektualnego pracowników Wnioskodawcy oraz wykorzystaniu wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów. Zwiększone zasoby wiedzy są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań oraz lepszych jakościowo produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacyjnych ulepszeń do stosowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań w procesie produkcji etykiet.

Mając na względzie powyższe, działalność Wnioskodawcy związana z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów powoduje zwiększenie zasobów wiedzy do opracowywania nowych produktów w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawa o PIT.

Posumowanie: Jak wynika z powyższego opisu, działania podejmowane przez pracowników Wnioskodawcy w ramach Prac B+R ukierunkowane są na nowe odkrycia, mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prowadzone prace mają charakter twórczy i rozwojowy. Zaangażowani pracownicy wykonują działalność prowadzoną systematycznie, której rezultaty mają indywidualny i innowacyjny charakter. Jednocześnie prowadzone przez Wnioskodawcę prace B+R nie obejmują wprowadzania rutynowych i okresowych zmian do produktów. Prowadzone prace zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez podejmowanie prób i testów w odpowiednim środowisku testowym. Każdy zakończony sukcesem projekt B+R skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy lub opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania produktowego i/lub procesowego. Wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji Projektów B+R są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo niepowtarzalne. Zatem nie są to działania wykonywane „automatycznie” i „według utartych schematów”.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę (obejmująca od koncepcyjnych aż po wykonanie partii zerowej) stanowi działalność w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i tym samym uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 26e ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

1) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 września 2020 r . (0111-KDIB1-3.4010.334.2020.2.IM) dotyczącej Ulgi B+R w firmie zajmującej się produkcją związaną z obróbką metali, w której działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy o CIT oraz uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki nie wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

2) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 października 2020 r. (0111-KDIB1-3.4010.364.2020.1.JKU), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że Koszty Prototypów mogą zostać rozliczone w rozliczeniu rocznym CIT jako tzw. koszty kwalifikowane, w rozumieniu przepisu art. 18d Ustawy CIT.

3) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 kwietnia 2021 r. (0111-KDIB1-3.4010.71.2021.1.IM), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że

„1. Prace koncepcyjne związane z tworzeniem nowych lub ulepszonych wyrobów, analiza zapotrzebowania rynku oraz poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań, tworzenie nowych bądź ulepszonych specyfikacji wyrobów.

2. Opracowywanie receptur i ich testowanie dostosowanie istniejących receptur do zmieniających się wymagań rynkowych, opracowanie metodologii badań i metod badawczych w zakresie nowych wyrobów, tworzenie wersji pilotażowych nowych wyrobów oraz ich testowanie.

3. Innowacje procesowe poprawa efektywności procesów technologicznych, prace koncepcyjne nad usprawnieniami linii i procesów produkcyjnych, przygotowywanie specyfikacji innowacyjnych rozwiązań.

4. Usprawnienia z zakresu modyfikacji opakowań nowych bądź ulepszonych produktów projektowanie nowych lub bardziej efektywnych opakowań i potencjalnych innych rozwiązań w zakresie opakowalnictwa. Stanowią przejaw działalności rozwojowej w rozumieniu regulacji PIT.

4) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 października 2021 r. (0111-KDIB1-3.4010.348.2021.2. AN), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować opracowanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Prace rozwojowe mogą obejmować również opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.

5) interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.8.2023.1.ŁZ

6) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 sierpnia 2024 r. (0112-KDIL2-2.4011.415.2024.2.MM) – który potwierdza powyższe stanowiska.

7) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2024 r.(0111-KDIB1-3.4010.355.2024.2.ZK) – który również potwierdza powyższe stanowiska.

8) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.417.2024.2.ZK z dnia 25 września 2024 r.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym realizowany przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/w zdarzeniu przyszłym cykl badawczo-rozwojowy poprzez projekty B+R obejmujący opisaną metodologię prowadzenia prac badawczo-rozwojowych przez Wnioskodawcę należy uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zauważyć, że definicje działalności badawczo-rozwojowej i prac rozwojowych w ustawie o podatku dochodowym od osób pranych oraz Ustawie o PIT są zbieżne. W związku z tym, dla celów wykładni ww. przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, można posłużyć się również stanowiskami organów podatkowych odnoszących się do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy PIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, tj. koszty kwalifikowane.

Przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast w art. 26e ust. 2 ustawy PIT wprowadzony został katalog zamknięty wydatków, które mogą być uznane za koszty kwalifikowane, mogące podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Katalog ten przewiduje, że za koszt kwalifikowany mogą zostać uznane m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 poz. 1230, dalej jako „Ustawa o SUP”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

2. wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (art. 26e ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy PIT),

3. w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 26e ust. 3 ustawy PIT, dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji.

W zakresie Pracowników Wnioskodawca zatrudnia osoby na podstawie umów o pracę, w związku z czym ponosi w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUP.

Na podstawie prowadzonych przez Wnioskodawcę ewidencji Wnioskodawca jest wstanie określić, w jakim wymiarze poszczególne osoby są związane z pracami B+R, a w konsekwencji działalnością rozwojową.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy PIT za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (tj. w szczególności przychody pracowników ze stosunku pracy, wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUP w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Mając na uwadze powyższe, do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe, tj. m.in. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki jak również sfinansowane przez płatnika składki z tych tytułów należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (bez składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych), w zakresie, w jakim, czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Należy wskazać, że w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy PIT pojęcie czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego na prace badawczo-rozwojowe. Zatem zasadnym jest wyłączenie z kosztów kwalifikowalnych ulgi badawczo-rozwojowej oraz wyodrębnienie tej części wynagrodzeń i świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, które są zostały określone w ustawie o SUP, które nie są związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy PIT. Potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje się m.in. w:

1) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.237.2019.2.BM z 12 sierpnia 2019 r.,

2) w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL2-2.4011.115.2021.2.AA z 7 maja 2021 r.,

3) interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.8.2023.1.ŁZ,

4) interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2024 r. 0111-KDIB1-3.4010.355.2024.2.ZK,

5) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.417.2024.2.ZK z dnia 25 września 2024 r.

W zakresie wydatków materiałowych, związanych z zakupem sprzętu oraz urządzeń peryferyjnych wykorzystywanego do działalności rozwojowej, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przepisy Ustawy PIT nie definiują pojęć „materiały” i „surowce”.

Definicje w tym zakresie zawiera np. ustawa o rachunkowości, gdzie jest wskazane, że materiały zaliczają się do zapasów i rzeczowych aktywów obrotowych, które zostały nabyte do zużycia na własne potrzeby. Materiały stanowią zasadniczo niezbędny składnik w prowadzeniu procesu produkcji. Surowce stanowią jedną z kategorii materiałów, obok materiałów podstawowych, pomocniczych, paliw czy części zamiennych. Słownik Języka Polskiego PWN definiuje materiały jako „zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy”, a surowiec jako „materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

Kosztami kwalifikowanymi będą także wydatki na nabycie sprzętu specjalistycznego, który nie stanowi środków trwałych i który jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wydaje się jednak zasadnym przyjęcie, że kosztami kwalifikowanymi będą wszelkie materiały, surowce, wyposażenie, a także np. narzędzia, które są ściśle związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i na potrzeby tej działalności wykorzystywane. Skoro jako przykład takich wydatków (posługując się wyrazami „w szczególności”) Ustawodawca podaje naczynia, przybory laboratoryjne, urządzenia pomiarowe, to przenosząc ten przykład na sytuację Wnioskodawcy, jako koszty kwalifikowane powinny być uznane – koszty związane z zakupem sprzętu oraz surowców do prowadzenia prac B+R.

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ustawy PIT za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Kosztem kwalifikowanym może być tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy PIT.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania (tj. uznane za koszty kwalifikowane) w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, określoną w art. 26e ustawy PIT, pod warunkiem, że:

• zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,

• nie dotyczą środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wyłączonych z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową,

• środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności rozwojowej.

Zatem odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową powinny dotyczyć aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto ww. aktywa nie powinny być wymienione w katalogu środków trwałych niepodlegających amortyzacji, określonych w art. 23 ust 1 ustawy PIT.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty:

1) wynagrodzeń pracowników wraz ze składkami ZUS (z wyłączeniem FP oraz FGŚP),

2) koszty materiałów i surowców,

3) koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – w zakresie, w jakim były związane bezpośrednio z działalnością rozwojową, stanowią koszty kwalifikowalne, które przypadają odpowiednio na Wnioskodawcę mogą pomniejszyć u Wnioskodawcy podstawę opodatkowania w PIT.

Ponoszenie ww. kosztów potwierdzają także:

1. interpretacja Ogólna Nr DD8.8203.1.2021 Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika

2. wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2022 r. sygn. II FSK 1204/20;

3. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 grudnia 2019 r. sygn. I SA/Ol 692/19;

4. wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r. sygn. II FSK 364/20;

5. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 listopada 2019 r. sygn. I SA/Rz 609/19;

6. wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2022 r. sygn. II FSK 1247/21;

7. wyrok WSA z dnia 23 czerwca 2021 r. sygn. III SA/Wa 2513/20;

8. wyrok NSA z dnia 4 listopada 2021 r. sygn. II FSK 998/21;

9. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 maja 2021 r. sygn. I SA/Po 826/2);

10. wyrok NSA z dnia 5 lutego 2021 r. sygn. II FSK 1038/19;

11. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 lutego 2019 r. sygn. I SA/Sz 835/18;

12. wyrok NSA z dnia 3 marca 2021 r. sygn. II FSK 65/21;

13. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 września 2020 r. sygn. I SA/Gl 1436/19;

14. interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.8.2023.1.ŁZ;

15. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.355.2024.2.ZK z 30 sierpnia 2024 r.;

16. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.417.2024.2.ZK z dnia 25 września 2024 r.;

17. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1- 3.4010.237.2019.2.BM z 12 sierpnia 2019 r.;

18. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL2-2.4011.115.2021.2.AA z 7 maja 2021 r.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)  badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)  badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)  badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

W myśl art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a)  opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b)  opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą ustawą – nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie 1 października 2018 r.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Twórczość

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie produkcji etykiet opakowaniowych w technice fleksograficznej. W ramach projektu badawczo-rozwojowego etykiety produkowane są na indywidualne zamówienie klientów, co wymaga indywidualnego podejścia w celu zaprojektowania nowych, innowacyjnych rozwiązań, co pozwala na uzyskanie nowego rodzaju etykiety lub wdrożenia nowoczesnych technologii lub innowacyjnych rozwiązań produkcyjnych w zakresie etykietowania produktów. Prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową w ramach poszczególnych projektów (dalej: Projekty), których przykłady opisał Pan we wniosku. Takie Projekty dotyczą opracowania nowej technologii produkcyjnej lub nowych etykiet, w tym uzyskania nowych substancji lub materiałów do produkcji etykiet i ich aplikacji na produktach lub opakowaniach Pana klientów. Efektem prac są indywidualne i unikalne prototypy etykiet, które powstają „od zera”, na podstawie specyficznych, często niestandardowych wymagań klientów. Efektem końcowym są nowe produkty (etykiety) dostosowane do konkretnych potrzeb klientów oraz ich specyficznych warunków produkcyjnych. Prototypy te cechują się nowymi rozwiązaniami technologicznymi i materiałowymi, które wcześniej nie były stosowane przez Pana, a czasami nawet nie występowały na rynku. Nie otrzymuje Pan od klientów gotowych Projektów, a jedynie ogólne wymagania, co oznacza, że musi Pan samodzielnie opracować Projekt, dobrać odpowiednie materiały (takie jak kleje, podłoża, farby) oraz technologie druku i uszlachetniania. Często w tym celu opracowuje Pan własne mieszanki farb, klejów, lakierów lub powłok ochronnych, dostosowując ich właściwości chemiczne i fizyczne do wymagań konkretnego zastosowania. Oryginalność produktów polega na tym, że prototypy etykiet opracowywane są zawsze na podstawie indywidualnych oczekiwań klientów. W odróżnieniu od rozwiązań funkcjonujących już na rynku lub u Pana, nowe etykiety projektowane są z uwzględnieniem unikalnych czynników, takich jak środowisko aplikacji (np. wysoka wilgotność, temperatura, oddziaływanie substancji chemicznych), parametry produkcji klienta (szybkość aplikacji, maszyny używane do aplikowania etykiet), oczekiwana estetyka, bezpieczeństwo produktu, a także aspekty ekologiczne (np. łatwość usuwania etykiet w procesie recyklingu opakowań). Indywidualne podejście do każdego prototypu powoduje, że tworzone produkty są inne niż dotychczas funkcjonujące rozwiązania, zarówno u Pana, jak również czasami inne niż dostępne na rynku.

Zatem prowadzona przez Pana działalność dotycząca opisanych Projektów ma twórczy charakter.

Systematyczność

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W odniesieniu do kryterium systematyczności wskazał Pan, że działalność prowadzona jest według jasno określonych etapów, z wyznaczaniem konkretnych celów, które szczegółowo opisał Pan we wniosku i monitorowaniem ich osiągnięcia. Działania te są prowadzone regularnie i planowo, według wypracowanego harmonogramu, dokumentowane są w kartach Projektów.

Zatem kryterium systematyczności w odniesieniu do opisanych Projektów również jest spełnione.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W odniesieniu do tego kryterium wskazał Pan, że przed rozpoczęciem realizacji każdego Projektu posiadał Pan doświadczenie produkcyjne w druku fleksograficznym, znajomość maszyn, materiałów i procesów, dokumentację wcześniejszych projektów i testów, know-how w zakresie mieszania farb, lakierów, klejów oraz uszlachetniania oraz wiedzę branżową z konferencji, szkoleń i współpracy z dostawcami materiałów. W ramach każdego Projektu wykorzystał i rozwinął Pan wiedzę z zakresu chemii polimerów i powłok drukarskich, umiejętności projektowania etykiet dostosowanych do specyficznych wymagań (ergonomia, aplikacja, odporność), umiejętności adaptacji procesów technologicznych do nowych zastosowań, kompetencje w zakresie testowania i walidacji produktów w warunkach eksploatacyjnych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do opisanej przez Pana działalności jest spełnione.

Prace rozwojowe

Ponadto kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-  badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-  prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

· nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·    nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·    łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności między wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz między umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·    kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·    wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·  planowaniu produkcji oraz

·  projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tym samym ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Prace mające stanowić działalność badawczo-rozwojową nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów oferowanych przez Pana.

Z opisu sprawy wynika, że wykorzystał i rozwinął Pan:

1) wiedzę z zakresu chemii polimerów i powłok drukarskich,

2) umiejętności projektowania etykiet dostosowanych do specyficznych wymagań (ergonomia, aplikacja, odporność),

3) umiejętność adaptacji procesów technologicznych do nowych zastosowań oraz

4) kompetencje w zakresie testowania i walidacji produktów w warunkach eksploatacyjnych.

W zakresie miejsca i selekcji wiedzy pod względem jej przydatności (jaka wiedza została wykorzystana) w ramach poszczególnych Pana projektów wskazał Pan, że jest to:

1) analiza dokumentacji projektowej poprzednich projektów,

2) konsultacje z dostawcami materiałów, udział w szkoleniach produktowych,

3) testy w warunkach produkcyjnych – wiedza testowana praktycznie oraz

4) selekcja wiedzy przez zespół projektowy podczas etapu 1 i 2 każdego projektu.

W ramach prac w zakresie Projektów połączono i kształtowano wiedzę o właściwościach materiałów z wiedzą o aplikacji i eksploatacji. Łączono różne lakiery, farb i powłoki, by osiągnąć nowe cechy: (…). Efektem były nowe konfiguracje materiałów, prototypy o unikalnych właściwościach.

Wobec powyższych okoliczności i przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych dla działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, że wskazana w opisie sprawy działalność w zakresie opisanych Projektów stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w ww. art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: czynności podejmowane przez Pana w ramach Projektów stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Aby stwierdzić, czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są pozostałe warunki do skorzystania z tego odliczenia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)  poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)  nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3)   ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4)   odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25;

5)  koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a)  przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b)  prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c)  odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d)  opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)  poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 czerwca 2018 r.:

Podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Stosownie do art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 30 czerwca 2018 r.:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)  w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)  w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)  w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)  w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)  w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)  w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Ponadto w myśl art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie tych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)  podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)  koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)  koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)  podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5)  w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)  podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)  kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)  koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W odniesieniu do uznania ponoszonych przez Pana w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że w związku z działalnością badawczo-rozwojową może Pan ponosić koszty wynagrodzeń z umów o pracę pracowników wykonujących zadania ściśle związane z projektami oraz koszty składek na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń jako płatnik składek.

Kwestia dotycząca możliwości zaliczenia wynagrodzeń pracowników (tj. osób zatrudnionych na umowy o pracę) do kosztów kwalifikowanych została uregulowana w cytowanym wyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należności ze stosunku pracy mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W sytuacji, gdy pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Podkreślam, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Można zatem przyjąć, że podatnik korzystający z ulgi – dla celów dowodowych – winien prowadzić ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.

Na podstawie powyższego przyjmuję zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie za wykonane usługi oraz składki od wynagrodzenia stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz składki na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń finansowane przez Pana stanowią koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ponadto, w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, ponosił/ponosi Pan koszty nabycia materiałów i surowców.

W odniesieniu do kosztów materiałów zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciem „materiały”, które nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:

Materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z poczynionymi powyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje przytoczono powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bez takich elementów niemożliwe jest jej prowadzenie. Innymi słowy – kosztami kwalifikowanymi są wydatki na surowce i materiały, bez których niemożliwe jest nie tylko prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ale również, bez których niemożliwe byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty materiałów/surowców związanych bezpośrednio z prowadzoną działalnością mającą stanowić działalność badawczo-rozwojową, które przedstawił Pan we wniosku.

Zatem wydatki na materiały i surowce – wpisują się w kategorię materiały i surowce. To oznacza, że ma Pan możliwość uznania tych wydatków za koszty kwalifikowane.

Podsumowanie: ponoszone przez Pana wydatki na zakup materiałów i surowców mogą stanowić dla Pana tzw. koszty kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 26e ust. 7 tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika również, że ponosi Pan wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl powołanego wyżej art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Z przywołanego przepisu wynika – aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny uznać za koszty kwalifikowane, muszą być spełnione następujące warunki:

-  sprzęt nie stanowi środka trwałego,

-  zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

-  jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem wydatki na nabycie ww. sprzętu mogą stanowić koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Podsumowanie: kosztami kwalifikowanymi są wydatki poniesione przez Pana na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W odniesieniu do wydatków, które ponosi Pan na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).

W przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej wskazuję, że ich podstawą zaliczenia w poczet kosztów kwalifikowanych jest art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Choć ustawodawca nie użył w tym przepisie sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że do kosztów kwalifikowanych podatnicy mogą zaliczać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

To sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w całości stanowią koszt kwalifikowany, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy takie składniki są częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, działalności podstawowej niezwiązanej z działalnością badawczo-rozwojową, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W przyszłości planuje Pan nabyć nową linię produkcyjną oraz niezbędne oprogramowanie, które będzie Panu służyło do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (w części) oraz prowadzenia rutynowej produkcji (w pozostałej części) i będą stanowiły środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w proporcji.

Zatem odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowanie: poniesione koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 26e ust. 7 tej ustawy.

Do omówienia pozostaje zatem kwestia możliwości skorzystania przez Pana z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W opisie sprawy wskazał Pan, że:

1)  w ramach prowadzonej przez Pana działalności realizuje Pan prace badawczo-rozwojowe,

2)  prowadzi Pan szczegółową ewidencję kosztów działalności badawczo-rozwojowej (w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów),

3)  koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, były/są zaliczane, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej,

4)  koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, nie zostały zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku,

5)  nie ma Pan statutu centrum badawczo-rozwojowego,

6)  koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, nie zostały uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji wskazałem, że czynności podejmowane przez Pana w ramach projektów stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazałem, że:

-    poniesione wydatki na wynagrodzenia pracowników oraz sfinansowane przez Pana jako płatnika składki na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń w części, w jakiej w danym miesiącu wykonują oni czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej,

-   poniesione wydatki na zakup materiałów i surowców,

-   poniesione wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

-   koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części wykorzystywanej do działalności badawczo-rozwojowej, mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem spełnia Pan przesłanki do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Podsumowanie: jest Pan uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.