Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2005 roku wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał na stałe do 2023 roku. Przez cały ten okres pracował Pan tam w pełnym wymiarze godzin, a centrum Pana interesów osobistych  i gospodarczych znajdowało się na terytorium Wielkiej Brytanii. Nie posiadał Pan w tym czasie żadnych związków osobistych ani finansowych z Polską – nie pracował Pan w Polsce, nie posiadał tu miejsca zamieszkania ani rodziny. Odwiedzał Pan Polskę wyłącznie w celach urlopowych, na okres nieprzekraczający czterech tygodni rocznie.

W 2020 roku nabył Pan w Polsce mieszkanie w celach inwestycyjnych, które następnie wynajmował w latach 2021-2023. Od dochodów z najmu odprowadzał Pan w Polsce podatek w formie ryczałtu, a dodatkowo deklarował Pan ten dochód w Wielkiej Brytanii i tam również uiszczał należny podatek, zgodnie z Pana statusem rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii.

W maju 2023 roku powrócił Pan na stałe do Polski. Po zakończeniu umowy najmu w czerwcu 2023 roku zamieszkał Pan w mieszkaniu, które zakupił w 2020 roku.

W 2024 roku ponownie podjął Pan pracę na terenie Wielkiej Brytanii, tym razem jako osoba samozatrudniona (sole trader). Zarejestrował się Pan w brytyjskim urzędzie skarbowym (HMRC)  w celu opłacania podatków i składek. Pracę wykonuje Pan osobiście i wyłącznie na terytorium Wielkiej Brytanii. Ponieważ obecnie jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce dochody uzyskiwane z działalności w Wielkiej Brytanii wykazał Pan w zeznaniu podatkowym PIT-36 za rok 2024. Wskazał Pan również zamiar skorzystania z tzw. ulgi na powrót w odniesieniu do tych dochodów (jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej). W roku 2024 nie osiągnął Pan żadnych dochodów na terenie Polski, z wyjątkiem zysków kapitałowych z inwestycji giełdowych.

Uzupełnienie wniosku

W okresie od maja do grudnia 2023 i w 2024 nie mieszkał Pan już w Wielkiej Brytanii i nie był Pan rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii. W tym okresie miał Pan miejsce zamieszkania wyłącznie w Polsce. Pana centrum interesów życiowych w tym okresie było w Polsce.

W okresie od maja do grudnia 2023 przebywał Pan wyłącznie w Polsce. W roku 2024 większość czasu przebywał Pan w Polsce, w Wielkiej Brytanii spędził Pan łącznie około 14 tygodni, wyłącznie w celach zarobkowych. W roku 2023 i w roku 2024 przebywał Pan w Polsce ponad 183 dni.

Posiada Pan obywatelstwo polskie.

Posiada Pan następujące dokumenty: P60 z każdego roku (2020, 2021, 2022, 2023), potwierdzający sumę zapłaconego podatku oraz składek na ubezpieczenie, P45 – dokument potwierdzający odejście z pracy w roku 2023, odcinki wypłat z lat 2019-2022, wyciągi bankowe z lat 2019-2023 potwierdzające stałe zamieszkanie w Wielkiej Brytanii. Dodatkowo może Pan przedstawić deklaracje podatkowe z roku 2022 i 2023, w których wykazywał przed brytyjskim urzędem skarbowym Pana dochody z wynajmu mieszkania w Polsce oraz list od pracodawcy potwierdzający zatrudnienie  w latach 2007-2023. Wielka Brytania nie wydaje typowego certyfikatu rezydencji dla osób, które nie są już rezydentami.

W maju 2023 r. przeniósł Pan centrum interesów życiowych do Polski. W okresie od maja 2023 r. do momentu samozatrudnienia w Wielkiej Brytanii w 2024 r. był Pan bezrobotny.

W 2024 r. prowadził Pan działalność gospodarczą na terenie Wielkiej Brytanii (zakończoną w lutym 2025 r.). Działalność rozpoczął Pan w czerwcu 2024 r. Rodzaj działalności gospodarczej: (...). Zakres działalności: praca w jednej firmie na warunkach praktycznie nie różniących się od zwykłej pracy na etacie. Działalność nie posiadała własnej placówki.

W Polsce dla przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej postanowił Pan rozliczać się na zasadach ogólnych. Nie zgłaszał Pan nigdzie tego faktu ponieważ jest to domyślna forma opodatkowania.

Zyski kapitałowe z inwestycji giełdowych to dochody uzyskane przez Pana ze sprzedaży z zyskiem akcji oraz funduszy ETF. Większość tych dochodów została ujęta w informacji PIT-8C otrzymanej od krajowego biura maklerskiego. Dodatkowo uzyskane przez Pana zyski kapitałowe z biura maklerskiego A (z siedzibą na Cyprze), które nie wystawiło PIT-8C, zostały przez Pana samodzielnie ujęte w rocznej deklaracji podatkowej PIT-38.

Pytanie

Czy w Pana przypadku może Pan skorzystać z ulgi na powrót wobec dochodów zagranicznych opisanych we wniosku?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, spełnia Pan warunki do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa  w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT. Spełnia Pan kryterium powrotu do Polski po długotrwałym pobycie za granicą – przebywał i pracował Pan na stałe w Wielkiej Brytanii od 2005 r. do maja  2023 r., a od tego momentu mieszka Pan na stałe w Polsce i jest Pan tutaj rezydentem podatkowym. W Pana przypadku dochody osiągnięte w 2024 roku jako osoba samozatrudniona (sole trader)  w Wielkiej Brytanii stanowią dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których przysługuje ulga zgodnie z treścią przepisu. W związku z tym uważa Pan, że Pana dochody z tej działalności powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT przez okres 4 lat, liczonych zgodnie z treścią przepisu.

Według Pana, dochody uzyskane w 2024 r. na terenie Wielkiej Brytanii z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej powinny zostać objęte tzw. ulgą na powrót, skoro są one opodatkowane zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce (w przeciwnym razie nie musiałby Pan ich w ogóle wykazywać w Polsce).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty  85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym  w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148  i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

–nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

–na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też prawo do przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że działalność gospodarcza za granicą nie jest prowadzona w formie zakładu przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających  z przywołanych wyżej przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W przypadku gdy działalność gospodarcza za granicą nie jest prowadzona w formie zakładu, to dochody z tej działalności podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu  31 grudnia 2021 r. W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

·W 2005 roku wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał na stałe do 2023 roku. Przez cały ten okres centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się na terytorium Wielkiej Brytanii. Nie posiadał Pan w tym czasie żadnych związków osobistych ani finansowych z Polską;

·W maju 2023 roku powrócił Pan na stałe do Polski. W okresie od maja do grudnia 2023 r. i w 2024 r. nie mieszkał Pan już w Wielkiej Brytanii i nie był Pan rezydentem podatkowym  Wielkiej Brytanii. W tym okresie miał Pan miejsce zamieszkania wyłącznie w Polsce i przeniósł Pan centrum interesów życiowych do Polski;

·Posiada Pan dokumenty: potwierdzające sumę zapłaconego podatku oraz składek na ubezpieczenie, potwierdzające odejście z pracy w roku 2023, odcinki wypłat z lat 2019-2022, wyciągi bankowe z lat 2019-2023, potwierdzające stałe zamieszkanie w Wielkiej Brytanii. Dodatkowo może Pan przedstawić list od pracodawcy potwierdzający zatrudnienie w Wielkiej Brytanii w latach 2007-2023;

·W 2024 r. prowadził Pan działalność gospodarczą na terenie Wielkiej Brytanii, którą rozpoczął w czerwcu 2024 r. Działalność nie posiadała własnej placówki.

Od maja 2023 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy. W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski oraz w roku 2023 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Spełnił więc Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

Jednym z warunków wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa polskiego. Ten wymóg również został przez Pana wypełniony.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, dowody wypłaty wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W związku z tym spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia spełniony jest także warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w warunkach opisanego stanu faktycznego do przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych na terytorium Wielkiej Brytanii od 2024 r. ma Pan prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.