Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

•nieprawidłowe w części dotyczącej zaniechania poboru podatku dochodowego w odniesieniu do umorzonej kwoty wierzytelności w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. spłatę kredytu gotówkowego w X S.A.,

•prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 5 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z dnia 17 kwietnia, 14, 21 i 30 maja 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A.C.

(...)

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B.C.

(...)

Opis stanu faktycznego

Zainteresowana (będąca stroną postępowania) A.C. oraz Zainteresowany B.C. (niebędący stroną postępowania) zawarli dnia 18 lutego 2025 r. przed Sądem Okręgowym w A., w sprawie o sygn. akt: (...), ugodę sądową z X S.A. z siedzibą w A. przy ul. (...), zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, dla którego dokumentację prowadzi Sąd Rejonowy (...) pod nr KRS (...); NIP: (...) REGON:(...).

Ww. ugoda dotyczy roszczeń wzajemnych ww. zainteresowanych oraz banku, wynikających z umowy kredytu mieszkaniowego nr (...) (nr NRB (Numer Rozliczeniowy Banku): (...)), waloryzowanego do CHF (franka szwajcarskiego), z dnia 17 lipca 2007 r.

Ww. ugoda kończy postępowanie z powództwa ww. zainteresowanych przeciwko ww. bankowi, przed Sądem Okręgowym w A., w sprawie o sygn. akt: (...).

Ww. ugoda reguluje wszystkie roszczenia wzajemne stron ww. umowy kredytu, w tym roszczenia, z jakimi wystąpili ww. zainteresowani (powodowie) w ww. sprawie, w której żądali ustalenia nieważności ww. umowy kredytu oraz zwrotu wszystkich świadczeń pieniężnych, które uiścili ww. bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu.

Zgodnie z § 1 ust. 8 ww. ugody, po zmianie waluty ww. umowy kredytu, z franka szwajcarskiego na walutę polską, pozostałe do spłaty zadłużenie ww. zainteresowanych wobec banku wynosi 0,00 (słownie: zero) złotych. Ponadto bank nie będzie zgłaszał roszczeń w stosunku do ww. zainteresowanych w związku z ww. umową kredytu. Tym samym strony ugody uznały, iż kredyt udzielony na podstawie ww. umowy kredytu został spłacony w całości.

Zgodnie z § 1 ust. 9 ww. ugody, bank zwalnia ww. zainteresowanych z długu (umarza ich zadłużenie) w kwocie 113 708,31 złotych (sto trzynaście tysięcy siedemset osiem złotych, 31/100 gr), stanowiącej różnicę między kwotą zadłużenia wskazaną w § 1 ust. 3 ww. ugody (tj. kwotą zadłużenia sprzed zmiany waluty kredytu dokonanej ww. ugodą – 25 753,83 franków szwajcarskich (dwadzieścia pięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt trzy franki szwajcarskie, 83 centymy), która zgodnie z § 1 ust. 3 odpowiada kwocie 113 708,31 złotych), a kwotą zadłużenia wskazaną w § 1 ust. 8 ww. ugody, tj. kwotą zadłużenia po zmianie waluty kredytu dokonanej ww. ugodą – 0 złotych (zero złotych), a ww. zainteresowani dokonane zwolnienie z długu przyjmują. Dodatkowo ww. bank zwalnia ww. zainteresowanych z długu (umarza ich zadłużenie) w kwocie 0 złotych, stanowiącej wysokość kosztów i opłat związanych z ww. umową kredytu, a ww. zainteresowani dokonane zwolnienie z długu przyjmują.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. ugody, zainteresowani przyjmują do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z długu (umorzenia) zgodnie z § 1 ust. 9 ww. ugody, powstaje po stronie ww. zainteresowanych przychód, a na ww. banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11). Jednocześnie, zgodnie z § 4 ust. 2 ww. ugody, zainteresowani przyjmują do wiadomości, że w celu zastosowania do ww. przychodu regulacji rozporządzenia Ministra Finansów dotyczącego zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, niezbędne jest spełnienie przez ww. zainteresowanych warunków wskazanych w tym rozporządzeniu.

Zainteresowani potwierdzili spełnienie ww. warunków stosownymi oświadczeniami, przedłożonymi ww. bankowi przed zawarciem ww. ugody, a ww. bank potwierdza otrzymanie ww. oświadczeń.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. ugody, bank, w terminie 21 dni od daty podpisania ww. ugody, wypłaci ww. zainteresowanym kwotę 80 155,09 PLN (osiemdziesiąt tysięcy sto pięćdziesiąt pięć złotych, 09/100 gr), na rachunek pełnomocnika procesowego ww. zainteresowanych (tj. pełnomocnika upoważnionego do zastępowania ww. zainteresowanych w ww. sprawie zakończonej zawarciem ww. ugody).

Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. ugody, ww. bank, w terminie 21 dni od daty podpisania ww. ugody, wypłaci ww. zainteresowanym kwotę 4 844,91 PLN (cztery tysiące osiemset czterdzieści cztery złote, 91/100 gr), na rachunek ww. zainteresowanych.

Ww. kwoty, określone w § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 ww. ugody stanowią zwrot części środków, uiszczonych ww. bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu, ponad wysokość kapitału kredytu wypłaconego ww. zainteresowanym. Innymi słowy, ww. kwoty z § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 ww. ugody, są formą zwrotu ww. zainteresowanym wpłat, które dokonali oni w trakcie „życia” ww. umowy kredytu.

Zgodnie z § 5 ust. 3 ww. ugody, ww. bank zobowiązuje się do zwrotu ww. zainteresowanym kosztów zastępstwa prawnego poniesionych przez ww. zainteresowanych w ww. sprawie o sygn. akt: (...) w wysokości 10 800,00 zł (dziesięć tysięcy osiemset złotych, 00/100 gr) oraz opłatę od pozwu w kwocie 500 zł (pięćset złotych, 00/100 gr).

Zgodnie z § 5 ust. 4 ww. ugody, ww. bank zobowiązuje się do zapłaty kosztów zastępstwa procesowego poniesionych przez ww. zainteresowanych w ww. sprawie o sygn. akt: (...), w wysokości 10 800,00 zł i ustalonych zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie, które ww. bank uiści na rachunek bankowy ww. zainteresowanych, w terminie 21 dni roboczych od dnia zawarcia ww. ugody oraz połowy opłaty od pozwu, w wysokości 500 zł, którą ww. bank uiści na rachunek bankowy ww. zainteresowanych, w terminie 21 dni roboczych od dnia zawarcia ww. ugody.

Uzupełnienie wniosku I (pismo z 17 kwietnia 2025 r.)

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku doprecyzowano, że A.C. oraz B.C. odpowiadali solidarnie za spłatę kredytu zgodnie z umową kredytu, opisaną we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej.

B.C. jest wyłącznym właścicielem nieruchomości, na nabycie której został zaciągnięty kredyt, zgodnie z umową kredytu, opisaną we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (...), prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Kredyt objęty umową kredytu, opisaną we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej, został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

Kredyt objęty umową kredytu, opisaną we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej, został zaciągnięty wyłącznie przez A.C. oraz B.C.. Ww. umowa kredytu nie obejmuje innych współkredytobiorców.

A.C. oraz B.C. nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na realizację innej inwestycji, niż objętej umową kredytu, opisaną we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej.

Na kwotę zadłużenia w wysokości 113 708,31 złotych (vide: opis stanu faktycznego wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej), umorzoną A.C. oraz B.C. przez bank, na mocy ugody sądowej opisanej we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej, składa się wyłącznie, zgodnie z ww. ugodą sądową (vide: § 1 ust. 9 ww. ugody):

a)kapitał kredytu w wysokości 113 613,07 złotych,

b)odsetki bieżące w wysokości 95,24 złotych,

c)odsetki skapitalizowane w wysokości 0,00 złotych,

d)odsetki zapadłe niespłacone w wysokości 0,00 złotych,

e)odsetki od zadłużenia przeterminowanego w wysokości 0,00 złotych,

f)odsetki zawieszone w wysokości 0,00 złotych.

Dodatkowo bank umorzył A.C. oraz B.C., zadłużenie A.C. oraz B.C. z tytułu wszystkich niezapłaconych kosztów i opłat (w tym prowizji, składek ubezpieczeniowych) związanych z umową kredytu (vide: § 1 ust. 9 ww. ugody), które to zadłużenie wynosi 0,00 złotych (vide: § 1 ust. 3 ww. ugody sądowej).

Kwota, którą A.C. oraz B.C. otrzymali od banku (nazwana we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej zwrotem wpłat, które A.C. oraz B.C. dokonali w trakcie „życia” umowy kredytu) jest zwrotem na rzecz A.C. oraz B.C., środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytu, A.C. oraz B.C. przekazali na rzecz banku w ramach spłaty kredytu mieszkaniowego zaciągniętego dnia 17 lipca 2007 r. (rat kapitałowo-odsetkowych), tj. mieści się w kwocie, którą A.C. oraz B.C. przekazali na rzecz banku w ramach spłaty kredytu.

Uzupełnienie wniosku II (pismo z 14 maja 2025 r.)

Doprecyzowali Państwo, że kredyt z umowy kredytu opisanej w treści wniosku został zaciągnięty, zgodnie z § 2 ust. 1 ww. umowy kredytu, wyłącznie na:

a)budowę domu jednorodzinnego, położonego na działce nr ew. 111/1, przy ul. D. 1, w miejscowości E., która to działka jest objęta nieruchomością gruntową, dla której Sąd Rejonowy (...), prowadzi księgę wieczystą nr (...),

b)spłatę kredytu gotówkowego w X S.A.,

c)opłatę prowizji bankowej.

Uzupełnienie wniosku III (pismo z 21 maja 2025 r.)

Doprecyzowali Państwo, że zabezpieczenie hipoteczne ustanowiono wyłącznie na działce nr ew. 111/1, przy ul. D. 1, w miejscowości E., która to działka jest objęta nieruchomością gruntową, dla której Sąd Rejonowy (...), prowadzi księgę wieczystą nr (...). Prawo własności ww. nieruchomości przysługiwało (w chwili ustanowienia ww. zabezpieczenia hipotecznego) oraz przysługuje, na dzień złożenia niniejszej odpowiedzi, wyłącznie zainteresowanemu B.C..

Kredyt, objęty umową kredytu określoną w ww. wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej, został zaciągnięty przez A.C. oraz B.C. na cele mieszkaniowe o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm. Konkretnie, ww. kredyt został zaciągnięty na cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 d ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na budowę budynku mieszkalnego (domu jednorodzinnego) na ww. działce. Ww. kredyt dotyczył wskazanej powyżej nieruchomości.

Uzupełnienie wniosku IV (pismo z 30 maja 2025 r.)

Wyjaśnili Państwo, ze w piśmie z 14 maja 2025 r. wskazane zostały wszystkie cele na jakie został zaciągnięty kredyt hipoteczny, tj.:

a)budowę domu jednorodzinnego, położonego na działce nr ew. 111/1, przy ul. D. 1, w miejscowości E., która to działka jest objęta nieruchomością gruntową, dla której Sąd Rejonowy (...), prowadzi księgę wieczystą nr (...),

b)spłatę kredytu gotówkowego w X S.A.,

c)opłatę prowizji bankowej.

W piśmie z 21 maja 2025 r. natomiast doprecyzowali Państwo, że cel opisany pkt. a) pisma z 14 maja 2025 r. dotyczący budowy domu jednorodzinnego, to cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm. – przeznaczenie kredytu na budowę budynku mieszkalnego (domu jednorodzinnego) na działce nr ew. 111/1, przy ul. D. 1, w miejscowości E., która to działka jest objęta nieruchomością gruntową, dla której Sąd Rejonowy (...), prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Kredyt hipoteczny nie został przez Państwa zaciągnięty i przeznaczony wyłącznie na budowę domu jednorodzinnego. Ww. kredyt hipoteczny został zaciągnięty i przeznaczony zarówno na budowę domu jednorodzinnego, spłatę kredytu gotówkowego, jak i na spłatę prowizji banku.

Doprecyzowali Państwo, że kwota udzielonego, ww. kredytu hipotecznego, to 98 149,19 CHF (dziewięćdziesiąt osiem tysięcy sto czterdzieści dziewięć franków, 19/100 centymów – vide: § 2 ust. 1 umowy o ww. kredyt hipoteczny), przy czym ww. kredyt wypłacono w PLN (polskich złotych), w dwóch transzach:

a)transzy z dnia 24 lipca 2007 r. w kwocie 107 310,38 zł (sto siedem tysięcy trzysta dziesięć złotych, 38/100 gr), po przewalutowaniu z kwoty 48 534,77 CHF (czterdzieści osiem tysięcy pięćset trzydzieści cztery franki, 77/100 centymów), wg kursu w parze CHF/PLN z tabel kursowych banku (będącego stroną umowy o ww. kredyt hipoteczny), który to kurs wynosił 2,2110;

b)transzy z dnia 8 października 2007 r. w kwocie 108 484,29 zł (sto osiem tysięcy czterysta osiemdziesiąt cztery złote, 29/100 gr), po przewalutowaniu z kwoty 49 074,59 CHF (czterdzieści dziewięć tysięcy siedemdziesiąt cztery franki, 59/100 centymów), wg kursu w parze CHF/PLN z tabel kursowych banku (będącego stroną umowy o ww. kredyt hipoteczny), który to kurs wynosił 2,2106.

Tytułem prowizji w umowie o ww. kredyt hipoteczny bank pobrał 539,82 CHF (pięćset trzydzieści dziewięć franków 82/100 centymy).

Doprecyzowali Państwo, że w umowie o ww. kredyt hipoteczny nie zostały wskazane odrębne wartości tego kredytu na poszczególne cele kredytu.

Umowa kredytu gotówkowego zaciągniętego w X S.A. (KRS: (...)), na którego spłatę (jako jeden z celów) zawarto umowę o ww. kredyt hipoteczny, została zawarta przed zawarciem umowy o ww. kredyt hipoteczny, a saldo zadłużenia z ww. kredytu gotówkowego wynosiło, na dzień 23 maja 2007 r. (dzień złożenia wniosku o ww. kredyt hipoteczny) 21 499,00 zł (dwadzieścia jeden tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych, 00/100 gr).

Pytania

1)Czy zaniechanie poboru podatku, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z dnia 11 marca 2022 r., Dz.U. z 2022 r. poz. 592 ze zm., znajduje zastosowanie do kwot określonych w § 1 ust. 9 ugody sądowej przy założeniu, że ww. zainteresowana A.C. oraz ww. zainteresowany B.C. spełniają przesłanki z § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia?

2)Czy wypłata kwoty określonej w § 5 ust. 1 lub kwoty określonej w § 5 ust. 2 ugody sądowej spowoduje, po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C., powstanie przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku, Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm., z którym to przychodem wiąże się obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

3)Czy wypłata zainteresowanej A.C. lub zainteresowanemu B.C., kosztów zastępstwa procesowego, określonych w § 5 ust. 3 ww. ugody oraz w § 5 ust. 4 ww. ugody spowoduje, po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C., powstanie przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku, Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm., z którym to przychodem wiąże się obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych ?

Państwa stanowisko w sprawie

Wg ww. zainteresowanej A.C. oraz ww. zainteresowanego B.C., odpowiedź na pytanie nr 1 jest następująca: zaniechanie poboru podatku, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z dnia 11 marca 2022 r., Dz.U. z 2022 r. poz. 592 ze zm., znajduje zastosowanie do kwot określonych w § 1 ust. 9 ugody sądowej, gdyż ww. zainteresowana A.C. oraz ww. zainteresowany B.C. spełniają przesłanki z § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia.

Wg ww. zainteresowanej A.C. oraz ww. zainteresowanego B.C., odpowiedź na pytanie nr 2 jest następująca: wypłata kwoty określonej w § 5 ust. 1 ugody sądowej lub kwoty określonej w § 5 ust. 2 ugody sądowej, nie spowoduje, po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C., powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku, Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm., a zatem ww. wypłata nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia, w związku z ww. przychodem, przez ww. zainteresowanych, podatku dochodowego od osób fizycznych. Wynika to z następujących faktów. Ww. kwoty są zwrotem na rzecz ww. zainteresowanej A.C. oraz ww. zainteresowanego B.C., środków pieniężnych, które, na mocy umowy kredytu ww. zainteresowana A.C. oraz ww. zainteresowany B.C. uiścili ww. bankowi, w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego kredytu. Zatem wypłata ww. kwot zgodnie z § 5 ust. 1 ww. ugody sądowej lub kwoty określonej w § 5 ust. 2 ww. ugody sądowej, nie spowoduje faktycznego przyrostu w majątku ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C. (mają oni ustawową wspólność majątkową), a jedynie „wyrównanie” wcześniejszego uszczuplenia tego majątku. Zatem jako zasadne jawi się twierdzenie, że na ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanym B.C., nie ciąży obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z wypłatą im ww. kwot zgodnie z § 5 ust. 1 lub kwoty określonej w § 5 ust. 2 ww. ugody sądowej.

Wg ww. zainteresowanej A.C. oraz ww. zainteresowanego B.C., odpowiedź na pytanie nr 3 jest następująca: wypłata na rzecz ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C., kosztów zastępstwa procesowego, nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku, Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm., a zatem nie spowoduje obowiązku uiszczenia, przez ww. zainteresowanych, podatku dochodowego od osób fizycznych od ww. kosztów zastępstwa procesowego. Ww. wypłata kosztów zastępstwa procesowego odpowiada jednokrotność stawki minimalnej wynagrodzenia adwokata, przewidzianej w § 2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 roku, Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm. (wartość przedmiotu sporu w sprawie o sygn. akt: (...), określonej w rubryce nr 84 niniejszego wniosku, wynosi 272 643,00 zł (dwieście siedemdziesiąt dwa tysiące sześćset czterdzieści trzy złote, 00/100 gr), a zatem mieści się w przedziale od 200 000 zł do 2 000 000 zł, dla którego to przedziału, zgodnie z ww. § 2 pkt 7 Rozporządzenia, przewidziano stawkę minimalną opłat za czynności adwokackie w wysokości 10 800,00 zł). W związku ze zwrotem ww. kosztów zastępstwa nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C.. Zwrot ten stanowi wyłącznie zwrot poniesionych wcześniej wydatków przez ww. zainteresowanych. Zatem ww. zwrot kosztów postępowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko zainteresowanej A.C. oraz zainteresowanego B.C., doprecyzowane w piśmie z 21 maja 2025 r., w zakresie odnoszącym się do wypłaty na rzecz zainteresowanych kwoty w wysokości połowy opłaty od pozwu wynoszącej 500 zł, jest następujące: wypłata kwoty w wysokości 500 zł, nie spowoduje realnego przysporzenia majątkowego po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub ww. zainteresowanego B.C.. Ww. wypłata stanowi wyłącznie zwrot poniesionego wcześniej wydatku, tj. połowy opłaty od pozwu w sprawie sądowej określonej w ww. wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej (która to sprawa zakończyła się zawarciem ugody). Zatem ww. zwrot nie prowadzi do powstania, po stronie ww. zainteresowanej A.C. lub zainteresowanego B.C., przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991, roku, Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm., a zatem nie spowoduje obowiązku uiszczenia, przez ww. zainteresowanych podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

–inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności – które to umorzenie miało miejsce od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2026 r. – została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ust. 1 tego rozporządzenia:

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Na gruncie § 1 ust. 2 rozporządzenia:

Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Jak stanowi § 1 ust. 3 rozporządzenia:

W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Stosownie do § 1 ust. 4 rozporządzenia:

W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Według § 1 ust. 5 rozporządzenia:

Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

Zgodnie § 1 ust. 6 przywołanego rozporządzenia:

Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

W myśl § 1 ust. 7 ww. rozporządzenia:

W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z § 3 rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 4 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z § 3 rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.

Z opisu sprawy wynika, że dnia 18 lutego 2025 r. zawarli Państwo ugodę sądową z X S.A. Wskazana ugoda dotyczy roszczeń wzajemnych Państwa (zainteresowanych) oraz banku, wynikających z umowy kredytu mieszkaniowego nr (...), waloryzowanego do CHF, z dnia 17 lipca 2007 r.

Ww. kredyt hipoteczny został zaciągnięty i przeznaczony przez Państwa zarówno na budowę domu jednorodzinnego (cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), spłatę kredytu gotówkowego, jak i na spłatę prowizji banku. Zawarta przez Państwa ugoda reguluje wszystkie roszczenia wzajemne stron ww. umowy kredytu, w tym roszczenia, z jakimi wystąpili Państwo z powództwem w sprawie, w której żądali ustalenia nieważności ww. umowy kredytu oraz zwrotu wszystkich świadczeń pieniężnych, które uiścili ww. bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu. Zgodnie z § 1 ust. 8 ww. ugody, po zmianie waluty ww. umowy kredytu, z franka szwajcarskiego na walutę polską, pozostałe do spłaty zadłużenie wobec banku wynosi 0,00 złotych. Ponadto, bank nie będzie zgłaszał roszczeń w stosunku do Państwa w związku z ww. umową kredytu. Tym samym strony ugody uznały, iż kredyt udzielony na podstawie ww. umowy kredytu został spłacony w całości. Zgodnie z § 1 ust. 9 ww. ugody, bank zobowiązał się zwolnić Państwa z długu w kwocie 113 708,31 złotych, stanowiącej różnicę między kwotą zadłużenia wskazaną w § 1 ust. 3 ww. ugody, a kwotą zadłużenia wskazaną w § 1 ust. 8 ww. ugody, tj. kwotą zadłużenia po zmianie waluty kredytu dokonanej ww. ugodą, a Państwo dokonane zwolnienie z długu zobowiązali się przyjąć. Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1 ww. ugody, bank, w terminie 21 dni od daty podpisania ww. ugody, zobowiązał się wypłacić Państwu kwotę 80 155,09 PLN, na rachunek Państwa pełnomocnika procesowego. Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. ugody, ww. bank, w terminie 21 dni od daty podpisania ww. ugody, zobowiązał się wypłacić Państwu kwotę 4 844,91 PLN. Kwoty określone w § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 ww. ugody stanowią zwrot części środków, uiszczonych bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu, ponad wysokość kapitału kredytu wypłaconego Państwa. Ww. kwoty z § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 ww. ugody, są formą zwrotu dokonanych przez Państwa wpłat, które wcześniej, na mocy umowy kredytu, przekazali Państwo na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych kredytu mieszkaniowego zaciągniętego dnia 17 lipca 2007 r. Zgodnie z § 5 ust. 3 i 4 ww. ugody, ww. bank zobowiązał się również do zwrotu na Państwa rzecz kosztów zastępstwa prawnego w wysokości 10 800,00 zł poniesionych przez Państwa w ww. sprawie oraz opłaty od pozwu w kwocie 500 zł. Bank zobowiązał się uiścić wskazane kwoty na Państwa rachunek bankowy w terminie 21 dni roboczych od dnia zawarcia ww. ugody.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank wierzytelność będzie stanowić dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Jak już wspomniano, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

W tym kontekście, kredyt udzielony na spłatę kredytu gotówkowego stanowił kredyt na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w Państwa przypadku zaniechanie poboru podatku nie ma zastosowania, stosownie do dyspozycji § 1 ust. 3 ww. rozporządzenia, do tej części kwoty umorzenia wierzytelności, która odpowiada udziałowi udzielonego kredytu zaciągniętego na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. na spłatę kredytu gotówkowego) w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu. Zaznaczyć przy tym należy, że spłata kredytu gotówkowego nie może zostać uznana za wydatek, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. Tym samym, umorzenie wierzytelności kredytowej w tej części jest Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu. Od tej części umorzonej kwoty powinni Państwo zapłacić podatek dochodowy. W tym tez zakresie Państwa stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Natomiast zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych będzie miało zastosowanie do tej części kwoty umorzenia wierzytelności, która odpowiada udziałowi udzielonego kredytu zaciągniętego i przeznaczonego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na budowę domu jednorodzinnego oraz prowizję bankową, w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu. Wobec tego nie są Państwo zobowiązani do opodatkowania tego przychodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do skutków podatkowych otrzymania od banku kwot określonych w § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 zawartej przez Państwa ugody, należy ponownie wskazać, że – co do zasady – za przychody podatkowe uznaje się takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, które nie mają charakteru zwrotnego. Jak wskazali Państwo w okolicznościach sprawy, kwoty określone w § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 2 zawartej ugody stanowią zwrot części środków, uiszczonych bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu, ponad wysokość kapitału kredytu wypłaconego Państwu, czyli stanowią zwrot na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytu, przekazali Państwo na rzecz banku w ramach spłaty kredytu mieszkaniowego (rat kapitałowo-odsetkowych), tj. mieści się w kwocie, którą Państwo przekazali na rzecz banku w ramach spłaty kredytu.

Wobec tego, ww. otrzymane świadczenie pieniężne nie powoduje uzyskania przez Państwa przysporzenia majątkowego, faktycznego przyrostu Państwa majątku. Otrzymana przez Państwo kwota stanowi zwrot własnych pieniędzy, które wpłacili wcześniej do banku. Tym samym z tego tytułu nie powstał po Państwa stronie przychód w rozumieniu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta jest zatem dla Państwa neutralna podatkowo. Nie mają Państwo obowiązku jej rozliczenia dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast, w kwestii opodatkowania otrzymanej przez Państwa kwoty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, należy wskazać, że zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.

Z wniosku wynika, że otrzymali Państwo zwrot kosztów zastępstwa procesowego, które wcześniej zostały poniesione przez Państwa oraz połowy opłaty od pozwu w wysokości 500 zł. W takim wypadku kwoty te stanowią jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków – nie stanowią więc dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dla celów podatkowych kwoty te, określone w § 5 ust. 3 oraz w § 5 ust. 4 ww. ugody, otrzymane tytułem zwrotu połowy opłaty od pozwu oraz kosztów zastępstwa procesowego są obojętne podatkowo. W konsekwencji zwrot poniesionych przez Państwa kosztów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytaniach interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.C. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.