Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 21 maja 2025 r. (wpływ 29 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Na podstawie regulaminu wynagradzania pracownikom przysługuje dodatek (tzw. „premia za polecenie") za polecenie osoby ubiegającej się o zatrudnienie. Warunkiem wypłaty dodatku jest m.in. wskazanie przez osobę rekrutowaną, że została polecona przez aktualnie zatrudnionego pracownika, potwierdzenie tego faktu przez pracownika w ciągu miesiąca od zatrudnienia oraz spełnienie przez nowo zatrudnioną osobę warunku przepracowania minimum (…) miesięcy. Obecnie dodatek w wysokości (…) zł brutto jest traktowany jako składnik wynagrodzenia, od którego pobierane są składki na ubezpieczenia społeczne oraz naliczany jest podatek dochodowy od osób fizycznych.
W Państwa Spółce obowiązuje regulamin wynagradzania, w ramach którego wypłacany jest dodatek (tzw. „premia za polecenie”) zgodnie z treścią poniższego (…):
1)Pracownikowi przysługuje dodatkowe świadczenie pieniężne mające charakter nagrody („premia za polecenie") przyznawane przez Pracodawcę w związku z zatrudnieniem u Pracodawcy osoby, której podanie o zatrudnienie dostarczył Pracownik („polecenie"), pod warunkiem:
1)powołania się przez osobę ubiegającą się o zatrudnienie podczas rozmowy kwalifikacyjnej w procesie rekrutacji na fakt polecenia przez Pracownika z podaniem przez ww. osobę imienia i nazwiska Pracownika pozostającego w zatrudnieniu u Pracodawcy,
2)wykonywania przez ww. osobę pracy u Pracodawcy przez (…) miesiące kalendarzowe od momentu zatrudnienia tej osoby przez Pracodawcę,
3)potwierdzenia przez Pracownika w dziale kadr Pracodawcy faktu polecenia określonej osoby ubiegającej się o zatrudnienie, w ciągu miesiąca od zatrudnienia ww. osoby,
4)pozostawania w zatrudnieniu u Pracodawcy przez ww. osobę w dniu wypłaty premii za polecenie.
2)Wysokość dodatkowego świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1 powyżej, za polecenie jednej osoby ubiegającej się o zatrudnienie u Pracodawcy wynosi (…) zł brutto (… 00/100).
3)Premia za polecenie jest wypłacana z dołu po jej przyznaniu przez Pracodawcę, w terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę.
4)Premia za polecenie nie wchodzi do podstawy wymiaru świadczeń w razie choroby lub macierzyństwa, ponieważ nie jest pomniejszana za czas pobierania przez Pracownika zasiłku w razie choroby lub macierzyństwa.
5)Premia za polecenie nie wchodzi do podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas urlopu oraz podstawy wymiaru ekwiwalentu za urlop, ponieważ stanowi jednorazową wypłatę przyznawaną za określone osiągnięcie.
W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzowali Państwo, że świadczenie z tytułu polecenia nie przysługuje osobom zatrudnionym na podstawie umów cywilnoprawnych ani współpracującym na zasadach B2B, ponieważ program poleceń dotyczy wyłącznie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.
Świadczenie wypłacone w ramach programu poleceń dotyczy jedynie pracowników stąd Państwa prośba o interpretację podatkową dotyczy tylko przychodu pracowniczego i wątpliwości z tym związanych.
Pytanie
Czy dodatek za polecenie, wypłacany na podstawie (…) regulaminu wynagradzania, stanowi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 czy też przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, dodatek za polecenie nowego pracownika, przyznawany na podstawie (…) regulaminu wynagradzania, stanowi przychód ze stosunku pracy, a więc jest przychodem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1, a nie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.1991 nr 80 poz. 350 z późn. zm.).
Świadczenie to wynika z realizacji obowiązków służbowych pracownika, a jego przyznanie zależy od spełnienia warunków rekrutacyjnych (tj. polecenia nowej osoby oraz jej zatrudnienia i przepracowania określonego okresu). Ma charakter jednorazowy i jest powiązane z wynagrodzeniem za pracę, co odróżnia je od klasycznych składników wynagrodzenia podlegających obowiązkowym składkom ZUS.
Jednakże, jeżeli dodatek zostanie uznany za przychód z innych źródeł, nie będzie podlegał obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne, natomiast podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Według Wnioskodawcy, jeśli dodatek zostanie uznany za przychód z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, pracodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy. Pracownik samodzielnie rozlicza ten dochód w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT-36).
W przypadku zakwalifikowania dodatku jako przychodu z innych źródeł, świadczenie to nie podlega oskładkowaniu ZUS. Wynika to z faktu, że zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawą wymiaru składek są przychody z tytułu zatrudnienia, a dodatek ten nie byłby składnikiem wynagrodzenia za wykonywaną pracę.
Pojęcie przychodu zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 4 pkt 9 SysUbSpołU jako przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy (art. 6 ust. 1 pkt 1 SysUbSpołU), pracy nakładczej (art. 6 ust. 1 pkt 2 SysUbSpołU), służby (art. 6 ust. 1 pkt 18a SysUbSpołU), wykonywania mandatu posła lub senatora (art. 6 ust. 1 pkt 6 SysUbSpołU), wykonywania odpłatnie pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania (art. 6 ust. 1 pkt 8 SysUbSpołU), pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym (art. 6 ust. 1 pkt 9 SysUbSpołU) oraz stypendium sportowego (art. 6 ust. 1 pkt 7 SysUbSpołU) (B. Gudowska, J. Strusińska-Żukowska (red.), Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2014).
Przychody ze stosunku pracy są dochodami ze stosunku pracy - są nimi wszystkie świadczenia, do których otrzymania jest niezbędna więź prawna łącząca podatnika-pracownika z pracodawcą. Poza wynagrodzeniem zasadniczym, o którym mowa w definicji stosunku pracy, przychodem mogą być: wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, a także świadczenia pieniężne oraz wartość innych świadczeń poniesionych za podatnika. Katalog rodzajów świadczeń będących świadczeniami ze stosunku pracy ma charakter przykładowy. Jakiekolwiek świadczenie uzyskane przez podatnika w związku ze stosunkiem pracy będzie świadczeniem z tego stosunku, a konsekwencją jego otrzymania będzie powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Wynikające ze stosunku pracy prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego stanowią jednak z mocy wyraźnych przepisów odrębne od stosunku pracy źródła przychodów. Jest natomiast dochodem ze stosunku pracy, tzw. wynagrodzenie gwarancyjne, wypłacane przez pracodawcę na podstawie art. 92 KP w ciągu pierwszych 33 dni w roku kalendarzowym nieobecności pracownika z powodu choroby. (W. Modzelewski, M. Słomka (red.), art.12, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyd. 23, Warszawa 2025).
Z kolei przez przychody z innych źródeł rozumieć należy wyłącznie te, które rodzą obowiązek podatkowy w tym podatku, ale nie mogą być przyporządkowane do żadnego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a PDOFizU. Jak już wspomniano, katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. Rodzaje przychodów wymienione w art. 20 ust. 1,1a i 1c PDOFizU mają charakter tylko przykładowy. Przychodem z tego źródła są także inne przysporzenia, będące przychodem w rozumieniu ustawy, które nie zostały zakwalifikowane do pozostałych źródeł.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 PDOFizU przychód z innych źródeł ma charakter kasowy co oznacza, że przychodem są wartości faktycznie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika, jednak dyspozycja komentowanego artykułu zawiera wskazanie przypadków, gdy przychód ma charakter memoriałowy, z wyjątkiem przychodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach (zob. komentarz do art. 11 PDOFizU). Dochody (przychody) ze źródła określonego w art. 20 PDOFizU podlegają kumulacji z innymi dochodami, z wyjątkiem przychodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach. ( W. Modzelewski, M. Słomka (red.), art. 20, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyd. 23, Warszawa 2025).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi on, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu źródłami przychodów są m.in.:
-stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1), oraz
-inne źródła (pkt 9).
Według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z kolei zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 ww. ustawy:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 komentowanej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Ustawodawca użył w tym przepisie sformułowania „w szczególności”, co wskazuje na to, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. Nie ma więc przeszkód, aby do tej kategorii zaliczać również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy – o ile nie są przychodami ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy.
Zgodnie zaś z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Jak przy tym wynika z art. 38 ust. 1 komentowanej ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Ponadto, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
Przy tym, stosownie do art. 42a ust. 1 cytowanej ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Mając na względzie przywołane wyżej przepisy, wypłacone osobom polecającym premie pieniężne z tytułu polecenia kandydata do pracy stanowią dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu.
Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że przedstawiony przez Państwa program, zgodnie z którym na podstawie regulaminu wynagradzania Państwa pracownikom przysługuje dodatek (tzw. „premia za polecenie”) dotyczy wyłącznie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.
Zatem ww. dodatek (premia za polecenie) wypłacany Państwa pracownikom stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, spoczywają na Państwu – jako Spółce wypłacającej pracownikom „premie za polecenie” – obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, określone w art. 32 i art. 38 analizowanej ustawy. Ponadto, mają Państwo obowiązek wykazania przychodu z tego tytułu w informacji sporządzonej według ustalonego wzoru (PIT-11), zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.