Pytania

1.  Czy może Pani uzyskać zwrot nadpłaconych podatków za 2022 r. w rozmiarze 85 528 zł*12%=10263,36 zł, jeżeli Pani roczny przychód za ostatni rok wyniósł (...) zł, zgodnie  z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.  Jak prawidłowo sporządzić deklarację PIT-37 za 2023 r., aby od razu została uwzględniona kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 zł?

3.  Kiedy otrzyma Pani kartę stałego pobytu, będzie Pani musiała oddać Kartę Polaka. Czy będzie Pani mogła korzystać po tym z ulgi do końca 4 lat podatkowych (od 2022 r.)?

Pani stanowisko w sprawie

Stanowisko dotyczące pytania 1.

Zgodnie z przewodnikiem dla podatnika, jeśli przekroczyła Pani limit ulgi, do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej zastosowana zostanie kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 zł. Dlatego 12% od 30 000 zł musi Pani otrzymać z powrotem.

Stanowisko dotyczące pytania nr 2.

Może Pani złożyć pracodawcy oświadczenie teraz w ciągu 2023 r., że korzysta Pani z ulgi, wtedy Pani miesięczne podatki będą obniżone i po potwierdzeniu PIT-37 za 2023 r. będzie Pani mogła otrzymać zwrot nadpłaconych podatków od początku roku.

Stanowisko dotyczące pytania nr 3.

Jeśli 4-letni okres rozpoczął się w 2022 r., kiedy jeszcze posiadała Pani Kartę Polaka, to musi Pani korzystać z tego świadczenia do końca tego okresu, nawet jeśli zabiorą Pani Kartę Polaka, aby zamienić ją na kartę stałego pobytu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Warunki tego zwolnienia określa art. 21 ust. 43 ww. ustawy. I tak, zwolnienie przysługuje, jeśli łącznie są spełnione następujące warunki:

1)  w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)  podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)  trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)  okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)  podatnik:

a)  posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)  miał miejsce zamieszkania:

˗    nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

˗    na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)  posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)  nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia – w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W kontekście omawianej ulgi istotne znaczenie ma także art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa kogo uważa się za osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce. I tak, jest to osoba fizyczna, która:

Stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W tym wypadku odnieść należy się do umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Mińsku 18 listopad 1992 r. (Dz. U z 1993 r., nr 120, poz. 534).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. umowy:

Omawiane na wstępie zwolnienie zostało wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r., na mocy ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że zwolnienie:

Z przedstawionych we wniosku i uzupełnieniu okoliczności wynika, że jest Pani obywatelką Białorusi i przeprowadziła się Pani z Białorusi do Polski (…) 2022 r. Od tej daty posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum swoich interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych). Pracuje Pani w Polsce i płaci Pani podatki.

Zatem z wniosku wynika, że warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Do (…) 2022 roku mieszkała Pani w Białorusi. Jak Pani wskazała, wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Pani miejscem zamieszkania do celów podatkowych była Białoruś.

Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i lit. b) ww. ustawy.

Jak wynika z wniosku, w 2017 r. otrzymała Pani Kartę Polaka. (…) 2022 r. złożyła Pani dokumenty na pobyt stały ale nadal czeka Pani na decyzję.

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 pkt 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 519 ze zm.):

Spełniła Pani więc warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka. Późniejszy ewentualny zwrot karty Polaka wynikający z obowiązku nałożonego na Panią przepisami ustawy o cudzoziemcach nie pozbawi Pani prawa do skorzystania z ulgi.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Definicję certyfikatu rezydencji zawiera art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może także nastąpić innymi dowodami. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Panią opisu sprawy wynika, że posiada Pani inne niż certyfikat rezydencji dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Białorusi. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, spełniony jest również warunek z art. 21 ust. 43 pkt 5 ustawy. Skorzystanie z omawianej ulgi jest bowiem możliwe dopiero począwszy od rozliczenia za rok 2022.

Skoro więc od (…) 2022 r. pracuje Pani na umowę o pracę, to w warunkach opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego ma Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzec należy jednak, że we wniosku wskazała Pani, że suma osiąganych przez Panią przychodów z umowy o pracę przekroczyła w 2022 r. kwotę 85 528 zł rocznie.

Tymczasem stosownie do treści art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie więc obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy.

Mając więc na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w latach 2022-2025 będzie przysługiwało Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga znajduje zastosowanie maksymalnie do wysokości 85.528 zł. Dochody powyżej kwoty 85.528 zł będą podlegały opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej:

Do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej ponad limit 85.528 zł będzie miała zastosowanie kwota wolna od podatku w wysokości 30.000 zł rocznie.

Wskazać również należy, że skoro w 2022 r. spełniała Pani warunki pozwalające na skorzystanie z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, a ulga ta nie została przez Panią uwzględniona w zeznaniu rocznym PIT-37 to przysługuje Pani prawo do złożenia korekty tego zeznania, w którym uwzględni Pani ww. ulgę na powrót.

Jak wskazano w art. 31a ust. 8 ww. ustawy:

Także po złożeniu przez Panią w 2023 r. oświadczenia, że spełnia Pani warunki do skorzystania ze zwolnienia, pracodawca zastosuje przysługującą Pani ulgę wskazaną w art. 21 ust. 1 pkt 152.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).