Zdaniem Wnioskodawczyni, mimo, że początkowo SM informowała, że wystawi Jej PIT-8C, do końca lutego nie otrzymała takiego dokumentu. Zwróciła się do SM z prośbą o wyjaśnienie. Obecnie SM twierdzi, że wypłacona rekompensata jest odszkodowaniem i nie musi odprowadzać podatku dochodowego od otrzymanej kwoty, a SM nie jest zobowiązana do wystawienia PIT-8C.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż jeżeli będzie zobowiązana odprowadzić podatek dochodowy od kwoty refundacji będzie się czuła ponownie poszkodowana. Najpierw SM nie poinformowała Wnioskodawczyni o skażeniu przed zakupem mieszkania, gdyż twierdziła, że nie była stroną w umowie kupna/sprzedaży i nie miała takiego obowiązku. Następnie SM nie była w stanie poinformować, kiedy może sama wykonać remont lub kiedy może nastąpić refundacja poniesionych kosztów. Ponieważ Wnioskodawczyni dysponowała opinią Sanepidu, że papa smołowa i ksylamit znajdujące się w warstwach podłogowych mieszkania są środkami toksycznymi i nie mogą znajdować się w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, zdecydowała się na jak najszybsze przeprowadzenie remontu. Remont trwał 6 miesięcy. SM w podpisanym porozumieniu jasno wykazywała, że refundacja dotyczyć będzie jedynie kosztów remontu i Wnioskodawczyni nie może rościć pretensji co do kosztów przeprowadzki, kosztów mieszkania zastępczego itp. Jeżeli Wnioskodawczyni doczekałaby się remontu przeprowadzonego przez SM nie musiałaby odprowadzać podatku dochodowego od środków wydanych na remont mieszkania. Nie musiałaby też wydawać własnych środków finansowych. Jeżeli od otrzymanej refundacji Wnioskodawczyni odprowadzi podatek dochodowy nie pokryje ona poniesionych przez nią kosztów.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanej kwoty, ponieważ w momencie remontu mieszkania posiadała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu a nie lokal o odrębnej własności. Prawo odrębnej własności nabyła rok po zakończeniu remontu. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej sygn. IBPBII/1/415-838/11/BJ z dnia 2011.12.16 stwierdza, że w przypadku zwrotu wydatku przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz osoby, która w momencie ponoszenia wydatku (), nie posiadała odrębnej własności lokalu, dysponowała spółdzielczym lokatorskim lub własnościowym prawem do lokalu, nie powstaje po stronie tej osoby przychód (nie ma bowiem przysporzenia majątkowego). (...) zwrot kosztów poniesionych (...) nie jest przychodem z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym z określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 9 inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 09.06.2008 r. nabyła na postawie umowy sprzedaży i oświadczenia o ustanowieniu hipotek spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu znajdującego się w G. Po paru tygodniach okazało się, że mieszkanie jest skażone materiałami toksycznymi wykorzystanymi przy budowie. Wnioskodawczyni podpisała ze Spółdzielnią Mieszkaniową porozumienie w sprawie wykonania remontu mieszkania we własnym zakresie. W porozumieniu tym SM zobowiązała się do wypłaty refundacji kosztów remontu w roku, w którym remont będzie zaplanowany przez SM. Remont został przez Wnioskodawczynię wykonany i zatwierdzony przez SM w okresie czerwiec- grudzień 2008. Dnia 07.12.2009 r. Wnioskodawczyni przekształciła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu na odrębną własność. Dnia 18.11.2011 r. Wnioskodawczyni otrzymała refundację kosztów przeprowadzenia remontu. Została poinformowana, że SM wystawi PIT8-C. Wnioskodawczyni jest członkiem spółdzielni i posiada wkład budowlany.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Stosownie natomiast do postanowień art. 4 ust. 11 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Przepisy art. 4 ust. 2 i ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowią, iż osoby będące właścicielami lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Dodatkowo w odniesieniu do lokali stanowiących odrębną własność mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zmianami).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy każdy właściciel lokalu ma obowiązek ponoszenia pełnych kosztów związanych z utrzymaniem jego lokalu (lub lokali) oraz utrzymania swojego lokalu w należytym stanie, a w myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy każdy właściciel lokalu jest zobowiązany do ponoszenia części wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach ze wspólnej nieruchomości.

Na podstawie art. 6 ust. 3 powołanej ustawy spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Okolicznością decydującą o tym, czy zwrot kosztów remontu lokalu mieszaklnego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jest tytuł prawny do zajmowanego lokalu, tj. czy podatnik posiada spółdzielcze (lokatorskie lub własnościowe) prawo do lokalu mieszkalnego, czy też prawo własności lokalu mieszkalnego.

Należy przy tym podkreślić, że okolicznością decydującą dla powstania przychodu jest tytuł prawny do lokalu mieszkalnego na dzień ponoszenia wydatków przez ich mieszkańców, a nie na dzień dokonywania zwrotu tych wydatków.

Jak z powyższego wynika osoby posiadające odrębną własność lokali zobowiązane są z mocy prawa do ponoszenia ciężaru eksploatacji i utrzymania własnych lokali a także ciężaru eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni. Takiego obowiązku nie mają osoby użytkujące lokal mieszkalny nie na podstawie prawa odrębnej własności. Tym samym, wydatki poniesione przez osoby posiadające odrębną własność lokali obciążają te osoby w myśl przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Nie ma zatem podstaw aby uznać, że wydatki te musi ponosić za właścicieli lokali spółdzielnia. Skoro tak, to zwracanie kosztów osobom posiadającym odrębną własność lokali w sytuacji, kiedy te osoby zgodnie z prawem winny partycypować w tychże kosztach, bezwzględnie powoduje powstanie po ich stronie przychodu. Osoby te otrzymują bowiem zwrot kwoty, którą słusznie winny były ponieść na utrzymanie nieruchomości. Oznacza to, że choć były obowiązane ponieść koszt, czyli uszczuplić swój majątek, to kosztu w ostatecznym rozrachunku nie poniosły, bo spółdzielnia odpowiednie kwoty im zwróciła.

Reasumując, wypłata od Spółdzielni refundacji za remont skażonego mieszkania dla Wnioskodawczyni, która w chwili ponoszenia wydatków na rzeczony remont posiadała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, nie spowodowała przysporzenia majątkowego, stanowiącego przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy podatkowej.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wydana dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Jeżeli więc uzyskaniem interpretacji indywidualnej zainteresowani są również inni członkowie Spółdzielni winni oni wystąpić z osobnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 293 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie