Temat interpretacji

Stwierdzić należy, iż pomimo że Wnioskodawczyni będzie ponosić wskazane we wniosku wydatki, to nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w tej działalności. Przedmiotowe wydatki nie spełniają bowiem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te należy zatem zaliczyć do wydatków o charakterze osobistym związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy farmaceutycznej (działalność w zakresie sprzedaży wyrobów farmaceutycznych można również prowadzić bez tego typu wyjazdów szkoleniowych), i w konsekwencji wydatków tych nie można zaliczy do kosztów uzyskania przychodów. Zatem koszty związane z udziałem w tych szkoleniach nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, gdyż służą podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy. Mają więc one charakter osobisty.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29.05.2012 r. (data wpływu) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 23.07.2012 r. (data nadania 23.07.2012 r., data wpływu 26.07.2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-579/12-2/ES z dnia 10.07.2012 r. (data nadania 11.07.2012 r., data doręczenia 18.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na opłacenie szkolenia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na opłacenie szkolenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielem apteki w której prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z kodem Centralnej Ewidencji Gospodarczej: 47.73.Z. sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych. Wnioskodawczyni ponosić będzie koszty wyjazdów szkoleniowych. Wyjazdy mają na celu zapoznanie się z rynkiem farmaceutycznym i placówkami służby zdrowia oraz doskonalenia języka obcego. Grupę stanowią wyłącznie farmaceuci i lekarze. Zwiedzanie aptek i spotkania z miejscową grupą zawodową da możliwość poznania asortymentu i zasad funkcjonowania branży oraz wymiany doświadczeń. Odbywające się spotkania w języku angielskim dają możliwość poznania asortymentu i zasad funkcjonowania branży zawodowej. Znajomość języków obcych jest także konieczna w branży farmaceutycznej w kraju między innymi przy obsłudze pacjentów obcojęzycznych. Ponadto w zawodzie farmaceutycznym konieczne jest ciągłe poszerzanie umiejętności zawodowych w oparciu o nowoczesną literaturę obcojęzyczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo zaliczyć w koszty apteki koszty wyjazdu szkoleniowego do krajów anglojęzycznych, których współorganizatorem są firmy farmaceutyczne...

Zdaniem Wnioskodawcy koszty tego typu wyjazdu mogą być zarachowane w koszty działalności apteki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ww. ustawy. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych podatników nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast Wnioskodawczyni stwierdza w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, iż będzie ponosić wydatki w celu zapoznania się z rynkiem farmaceutycznym i placówkami służby zdrowia oraz doskonalenia języka obcego.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż pomimo że Wnioskodawczyni będzie ponosić wskazane we wniosku wydatki, to nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w tej działalności. Przedmiotowe wydatki nie spełniają bowiem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te należy zatem zaliczyć do wydatków o charakterze osobistym związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy farmaceutycznej (działalność w zakresie sprzedaży wyrobów farmaceutycznych można również prowadzić bez tego typu wyjazdów szkoleniowych), i w konsekwencji wydatków tych nie można zaliczy do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem koszty związane z udziałem w tych szkoleniach nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, gdyż służą podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy. Mają więc one charakter osobisty.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 675 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie