Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając na podstawie przepisów art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr ... - Interpretacja - PD-2/005/2-775/03/WK

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 10.01.2004, sygn. PD-2/005/2-775/03/WK, Izba Skarbowa w Krakowie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając na podstawie przepisów art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) zmienia informację udzieloną Panu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gorlicach z dnia 20.11.2003 r. Nr PDOF/415-62/03 będącą odpowiedzią na zapytanie Pana X. z dnia 14.11.2003 r. w sprawie wartości diet z tytułu podróży służbowych oraz związanych z nimi kosztami uzyskania przychodu.

Problematykę zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych oraz osób prowadzących działalność gospodarczą, a także osób z nimi współpracujących reguluje art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W myśl tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Jednakże w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, iż wykonywanie przez te osoby zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wiąże się z odbyciem podróży służbowej. Należy bowiem przyjąć, że świadczenie usług transportowych w ramach wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności. Bez wpływu na powyższe pozostaje przy tym okoliczność ewentualnego posiadania przez przedsiębiorcę oznaczonej we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej siedziby.

Zgodnie z art. 88 b ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) do wskazania siedziby i adresu zakładu głównego lub innego miejsca stałego wykonywania działalności obowiązani są przedsiębiorcy stale wykonujący działalność poza miejscem zamieszkania. Jednak w przypadku wykonywania przez przedsiębiorcę usług, o których mowa brak jest stałego miejsca wykonywania działalności. W konsekwencji powyższego przedsiębiorcy świadczącemu usługi transportu samochodowego nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych.

Ministerstwo Finansów zauważa również, że w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest podstaw do uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków osób prowadzących działalność gospodarczą w omawianym zakresie, poniesionych na ich wyżywienie w czasie podróży odbywanej w związku z prowadzoną działalnością. Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydatki takie są wydatkami o charakterze osobistym (por. wyrok NSA z dnia 7 grudnia 1995 r. SA/Łd 610/95, 5 marca 1997 r. SA/Łd 3269/95). Kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. rachunki za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą).

Izba Skarbowa w Krakowie