Temat interpretacji

Dnia 25.05.2005r. Podatnik złożył wniosek do Urzędu Skarbowego w Łęcznej o interpretację przepisów podatkowych dotyczących zaliczenia wydatków z tytułu podróży służbowych do kosztów uzyskania przychodów.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kierowania pojazdem. Działalność ta związana jest z długoterminowymi wyjazdami Podatnika za granicę.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, w części nie przekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikom.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy, Naczelnik Urzedu Skarbowego w Łęcznej, na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ),uprzejmie wyjaśnia:Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26.07.0991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z póżn. zm.) do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wszelkie wydatki poniesione w celu osiągniecia przychodu, z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 nie stanowi kosztu uzyskania przychodu wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.Brzmienie tego przepisu dopuszcza zatem możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą. Powołany przepis nie zawiera wyłączeń o charakterze podmiotowym, zatem bezspornym jest, że prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych do wysokości określonego limitu przysługuje wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą i osobom z nimi współpracującym, w tym także osobom prowadzącym działalność w zakresie usług kierowcy. Brak wyłączeń podmiotowych nie oznacza jednak, że osoba prowadząca działalność gospodarczą lub osoba z nią współpracująca w każdym przypadku wartość diet może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zakres przedmiotowy tego przepisu pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jedynie wartość diet z tytułu podróży służbowych. Tym samym osoba fizyczna świadcząca usługi kierowania pojazdami, podobnie jak każdy inny podatnik prowadzący działalność gospodarczą, do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć wartość diet pod warunkiem, że związane są one z odbywaniem podróży służbowej. W sytuacji, w której wykonywane usługi stanowią przedmiot działalności gospodarczej, a taka jest w przypadku usług kierowcy, nie są one podróżą służbową. Z uwagi na fakt, że czynności te stanowią istotę świadczonych usług, nie wiążą się z odbywaniem podróży służbowej.

Okoloczność, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "podróż służbowa", nie może prowadzić do konkluzji, że osoba fizyczna świadcząca usługi kierowcy wartość diet z tytułu każdej podróży odbywanej poza miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy, może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów nawet wówczas, kiedy właśnie z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności podróż ta stanowi istotę świadczonych usług. Odmienna interpretacja skutkowałaby tym, że działalność gospodarcza osób świadczących usługi kierowcy w praktyce sprowadzałaby się do odbywania podróży służbowych. Działalność gospodarcza prowadzona w zakresie usług kierowcy ze swej istoty nie jest wykonywana w stałym miejscu, dlatego też wyjazdy poza siedzibę firmy, związane ze świadczeniem tego typu usług, nie są podróżą służbową. Stanowią one zwykłe czynności będące przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszczający mozliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom.

Reasumując, stwierdzić należy, iż świadczenie usług kierowcy na terenie kraju jak i za granicą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie może być utożsamiane z podróżą służbową, bowiem czynności związane z realizacją tychże usług i wiążące się z nimi podróże krajowe i zagraniczne należą do istoty prowadzonej działalności.

Tym samym Podatnikowi, w takim przypadku nie będzie przysługiwała dieta. Zatem nie można zaliczyć diet krajowych i zagranicznych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności. Nieprawidłowe jest więc stanowisko podatnika w w/w sprawie wyrażone w piśmie z dnia 25.05.2005r.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.