Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.04.2006, sygn. ZD-G/415-5/06, Urząd Skarbowy w Wolsztynie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wolsztynie postanawia uznać za prawidłowe stanowisko Pana P., zawarte we wniosku z dn. 8 lutego 2006r., uzupełnionym dn. 15 marca 2006r., w którym podatnik stwierdził, że stawka odpisu amortyzacyjnego dla obrabiarek wynosi 14%.
U Z A S A D N I E N I E
W dn. 10 lutego 2006r. do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Pana P. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych od 01.01.2006r., natomiast wcześniej jego działalność opodatkowana była w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Podatnik stwierdził w swoim wniosku, że zakupił w latach 2001 oraz 2003-2005 obrabiarki do metali. Pan Prządka pyta o numer SWW oraz o właściwą stawkę amortyzacyjną dla zakupionych obrabiarek.
W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego wyjaśnia:
Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zgodnie z art. 22n ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:
1) liczbę porządkową,
2) datę nabycia,
3) datę przyjęcia do używania,
4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie,
5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych,
7) wartość początkową,
8) stawkę amortyzacyjną,
9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony,
10) zaktualizowaną wartość początkową,
11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych,
12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową,
13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.
W myśl art. 22n ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zmiany formy opodatkowania, podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego.
Na podstawie §4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003r., Nr 152, poz. 1475, ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w §2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą:
1) ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym;
2) ewidencję wyposażenia.
W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, że w dacie nabycia środków trwałych podatnik opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym i pisemnie poinformował Naczelnika tut. Urzędu o założeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów od dn. 1 stycznia 2006r., zatem poczynając od dnia 1 stycznia 2006r. Podatnik był zobowiązany założyć ewidencję środków trwałych oraz ewidencję wyposażenia, jeśli posiada wyposażenie.
Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Dla potrzeb kwalifikacji danego przedmiotu do środków trwałych decydujące znaczenie ma przewidywany okres jego użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. dłuższy niż rok oraz użytkowanie na podstawie jednego z tytułów wymienionych w ustawie (w tym na podstawie tytułu własności lub współwłasności). Ponadto środek trwały musi być kompletny i zdatny do użytku w momencie przyjęcia do używania (art. 22a ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Czas trwania dokonywania odpisów amortyzacyjnych zależy od przyjętej stawki i metody i będzie krótszy o okres odpisów amortyzacyjnych za czas opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (odpisy za ten okres nie stanowią kosztu).
Klasyfikacja środków trwałych jako usystematyzowany zbiór obiektów majątku trwałego umożliwia precyzyjną identyfikację poszczególnych środków trwałych, a w konsekwencji właściwe ustalenie stawek odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dn. 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 1999r., Nr 112, poz. 1317, ze zm.) do grupy 4 zalicza się maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania. Natomiast do podgrupy 41 zalicza się obrabiarki do metali. W obrębie podgrupy 41 wyróżnione są następujące rodzaje:
podgrupa: 41, wyszczególnienie: Obrabiarki do metali;
podgrupa: 41, rodzaj: 410, wyszczególnienie: Tokarki, PKWiU: 29.42.21x, KRŚT91: 400, 410;
podgrupa: 41, rodzaj: 411, wyszczególnienie: Wiertarki, wytaczarki i wiertarko-frezarki, PKWiU: 29.42.22x, KRŚT91: 401, 411;
podgrupa: 41, rodzaj: 412, wyszczególnienie: Frezarki, PKWiU: 29.42.22x, KRŚT91: 402, 412;
podgrupa: 41, rodzaj: 413, wyszczególnienie: Przecinarki i nakiełczarki, PKWiU: 29.42.3x, KRŚT91: 403, 413;
podgrupa: 41, rodzaj: 414, wyszczególnienie: Strugarki, dłutownice, przeciagarki i przepycharki, PKWiU: 29.42.3x, KRŚT91: 404, 414;
podgrupa: 41, rodzaj: 415, wyszczególnienie: Szlifierki, PKWiU: 29.42.3x, KRŚT91: 405, 415;
podgrupa: 41, rodzaj: 416, wyszczególnienie: Obrabiarki do uzwojeń i uzębień, PKWiU: 29.42.3x, KRŚT91: 416;
podgrupa: 41, rodzaj: 417, wyszczególnienie: Obrabiarki kombinowane, jednostki obróbcze, obrabiarki zespołowe, automatyczne linie obróbcze oraz obrabiarki specjalizowane, PKWiU: 29.42.1x, 29.42.2x, 29.42.3x, KRŚT91: 417.
W myśl art. 22i ust. 1 odpisów amortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych, określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych (Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należących według Klasyfikacji Środków Trwałych do podgrupy 41 - Obrabiarki do metali, dokonuje się przy zastosowaniu 14% stawki amortyzacyjnej.
Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny, przedstawiony we wniosku Podatnika oraz stan prawny, obowiązujący w dniu jej wydania.