
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty umorzonych odsetek bankowych jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej
interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty umorzonych odsetek bankowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca w 1999 roku otrzymał kredyt bankowy. Kwota kapitału została uregulowana, natomiast odsetki od kredytu w wysokości 101.577,55 zł bank umorzył i wystawił informację PIT-8C, z której wynika, że Wnioskodawca jest zobowiązany jako osoba fizyczna do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 16.635,00 zł.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie odsetek od kredytu oraz kosztów jego windykacji osobie nie prowadzącej działalności gospodarczej powoduje jedynie zmniejszenie lub całkowitą likwidację zobowiązania pieniężnego wobec banku. Nie powoduje to jednak realnych korzyści majątkowych u kredytobiorcy. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy dłużnik-kredytobiorca nie otrzymuje żadnego przysporzenia majątkowego i nie można mówić o osiąganiu jakichkolwiek korzyści z tytułu umorzenia odsetek od kredytu oraz kosztów jego windykacji. Brak przysporzenia majątkowego u dłużnika pozwala stwierdzić, że w przypadku umorzenia odsetek od kredytu oraz kosztów windykacji, nie powstaje z tego tytułu przychód. Zatem, wartość umorzonych odsetek od kredytu oraz kosztów jego windykacji nie stanowi przychodu z innych źródeł, który należy wykazać w informacji PIT-8C.
W związku z powyższym, umorzone odsetki i koszty windykacji kredytu nie stanowią jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego dla kredytobiorcy, a jedynie zmniejszają lub likwidują zobowiązania pieniężne wobec kredytobiorcy. Skutkiem takiej sytuacji jest wystąpienie po stronie dłużnika określonej korzyści.
Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca wskazuje wprawdzie w treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródło przychodów wartość innych nieodpłatnych świadczeń, jednak orzecznictwo NSA potwierdza, że z sytuacji kiedy dłużnik nie wywiązuje się ze swojego zobowiązania nie można wyciągać wniosku, że ten fakt stanowi równocześnie nieodpłatne świadczenie wierzyciela na rzecz dłużnika. Wnioskodawca podaje, iż aby mówić o otrzymaniu świadczenia, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę świadczenia, tzn. że chce przekazać nieodpłatnie świadczenie na jego rzecz, należy zatem uznać, że korzyści jakie osiąga dłużnik-kredytobiorca z tytułu umorzenia odsetek i kosztów windykacji są podatkowo obojętne, gdyż nie stanowią dla niego realnego przysporzenia majątkowego.
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i na podstawie interpretacji przepisów prawa wydanych przez Izbę Skarbową w Gdańsku, Łódzki Urząd Skarbowy oraz Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie po stronie dłużnika-kredytobiorcy nie zachodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego, albowiem umorzone odsetki od kredytu i koszty jego windykacji nie stanowią przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Jak dowodzi użycie sformułowania w szczególności, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Podkreślić należy, iż otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej jest obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu lub jego części, wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód).
Odmiennie należy traktować odsetki, które są opłatą za korzystanie ze środków finansowych kredytodawcy. Wysokość odsetek (w sposób niebudzący wątpliwości, co do wysokości), jak i zasady oraz terminy spłaty kredytu wraz z odsetkami, określone są w umowie kredytowej. Zmiana wysokości odsetek od kredytu w stosunku do pierwotnej umowy kredytowej mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów kredytowych i nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od kredytu za okres przypadający po zmianie warunków umowy naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale tylko takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek nienależnych, ale niewymagalnych).
Natomiast umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez osobę fizyczną, których termin płatności upłynął jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych (które de facto po skapitalizowaniu stają się kwotą długu), jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których w myśl postanowień umowy kredytowej termin płatności upłynął.
Stosownie zaś do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Kwoty przychodów wykazane w informacji PIT-8C należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, zgodnie z art. 45 ww. ustawy.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca uregulował kwotę kapitału kredytu zaciągniętego w 1999 roku, natomiast bank umorzył kwotę odsetek i jednocześnie wystawił informację PIT-8C.
Zatem wartość umorzonych odsetek od udzielonego kredytu stanowi przychód, o którym mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł.
Reasumując, bank słusznie wystawił Wnioskodawcy PIT-8C, gdyż umorzenie odsetek od kredytu, stanowi dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych .
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia
naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
