Temat interpretacji

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na okres 35 miesięcy. Przedmiotem leasingu jest używany, trzyletni samochód marki ford mondeo. Samochód został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o ładowności 600kg. Wartość netto przedmiotu leasingu wynosi około 33.000,-zł. Korzystający opłaca raty leasingowe, prowizje oraz zgodnie z umową koszty obowiązkowego ubezpieczenia (OC,AC,NW) i rejestracji. Samochód jest wykorzystywany przez Podatnika również do celów prywatnych ( poniżej 1% ogółu wyjazdów).

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone na eksploatację samochodu do celów prywatnych (zakup paliwa) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, zatem nie ma potrzeby dokumentowania tego wydatku. Natomiast opłacane raty leasingowe, składki na obowiązkowe ubezpieczenia samochodu oraz inne opłaty związane z użytkowaniem samochodu stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego tutejszy Organ podatkowy stwierdza co następuje:

Zgodnie z treścią art.22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r., Nr 14 poz. 176 z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 23 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby źródło to przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Opodatkowanie stron umowy leasingu zostało uregulowane w rozdziale 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art.23b ust.1 tejże ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ogólnie rzecz biorąc do kosztów uzyskania przychodów korzystający może zaliczyć czynsz inicjalny, ratę leasingową, opłaty manipulacyjne, prowizje, koszty użytkowania przedmiotu leasingu (np. konserwacja, paliwo, ubezpieczenia)

Wymieniony wyżej przepis art. 23b ust. 2 ustawy wyłącza stosowanie powyższej reguły zaliczania opłat do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego, jeżeli finansujący (firma leasingowa) w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1) art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (j.t. Dz. U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.). Wtedy do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f 23h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 23f ust.1 ustawy mówi, że do przychodów finansującego i odpowiednio do koszów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,

2) suma ustalonych umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

3) umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający, - przy czym, jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.

Zatem jeśli firma leasingowa nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art.23b ust.2, Podatnik ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów pełnych opłat ustalonych w umowie leasingu, w przeciwnym razie zastosowanie mają przepisy ustawy wymienione powyżej (art.23f ust.1).

Kwestię dokumentowania poniesionych kosztów reguluje § 12 ust.3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152 z 2003r.,poz. 1475 ze zm.) w myśl, którego podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1) faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Ponadto tutejszy Organ podatkowy nadmienia, iż ustawa z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006r.Nr 217, poz.1588) wprowadziła obowiązującą od 1 stycznia 2007r. definicję samochodu osobowego, a także nową regulację pozwalającą ustalić na jakiej podstawie danego pojazdu samochodowego nie zalicza się do samochodów osobowych.

W myśl treści art.5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,

b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,

c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,

d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 5c ust.1 wyżej powołanej ustawy w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Reasumując, jeżeli zawarta przez Podatnika umowa spełnia oba warunki zawarte w art. 23b ust. 1 ustawy, a finansujący leasing nie korzysta z wymienionych powyżej zwolnień (art.23b ust.2) raty leasingowe i zapłacona prowizja stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Kosztem mogą być również w pełnej wysokości wydatki na eksploatację samochodu ciężarowego dla celów działalności gospodarczej, pozostające w związku z osiąganym przychodem (m.inn. zakup paliwa) oraz składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne samochodu ciężarowego - pod warunkiem, że wynika to z zawartej umowy leasingowej oraz jest prawidłowo udokumentowane.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.