Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Pani z dnia 29 grudnia 2006 r na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim z dnia 20 grudnia 2006 r. nr 1406/DDz/415-13/06 w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji i uznać stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 5 grudnia 2006 roku - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 grudnia 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim wpłynął wniosek o udzielnie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku tym przedstawiła Pani stan faktyczny sprawy z którego wynika, że jest stanu wolnego i wychowuje małoletnie dziecko. Wraz z synem stały meldunek ma w W. ul. K. Ojciec dziecka ma stały meldunek w W ul. C, ale wspólnie zamieszkują w K. Al. Ś. i tam są czasowo zameldowani. Pani zdaniem może wspólnie rozliczyć się z dzieckiem w sposób przewidziany w art. 6 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2006 r. 1406/DDz/4115-13/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim uznał stanowisko Pani za nieprawidłowe. W uzasadnieniu przedstawiającym stan prawny zajętego stanowiska organ podatkowy pierwszej instancji powołując zapisy art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, iż pomimo, że jest Pani panną to wspólnie zamieszkuje z ojcem dziecka i wspólnie wychowują dziecko. Zdaniem Naczelnika nie można Pani uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko, stąd preferencyjny sposób rozliczenia osiągniętych dochodów jest niemożliwy.

W zażaleniu na postanowienie wniosła Pani o zmianę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim i uznanie, że spełnia warunki do rozliczenia się jako matka samotnie wychowująca małoletnie dziecko.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpoznaniu zarzutów zażalenia zauważa co następuje:

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy stanowi, iż od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym: 1) dzieci małoletnie, 2) dzieci, bez względu na wiek, na które zgodnie z odrębnymi przepisami pobierany jest zasiłek pielęgnacyjny, 3) dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku, - podatek może być określony, na wniosek wyrażonym w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci z uwzględnieniem art. 7; z tym że od sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Sposób opodatkowania, o którym mowa powyżej nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30 c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym

W myśl art. 6 ust. 5 wymienionej ustawy o podatku dochodowym za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.

Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostałą w związku małżeńskim, jeżeli małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zasada preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidziana dla osób samotnie wychowującej dzieci, przysługuje osobie, które wychowuje dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosi również wszelkie konsekwencje wychowawcze. W przedmiotowej sprawie wynika, że jest Pani osobą stanu wolnego (panna), ale mieszka razem z ojcem dziecka pod jednym adresem. Jednak nie przesądza to że prowadzi wspólne gospodarstwo domowego. Jak wyjaśnia Pani w odwołaniu wspólne zamieszkanie z ojcem dziecka wynika z faktu posiadania przez Panią współwłasności do tegoż budynku.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wspólne mieszkanie matki dziecka i ojca dziecka nie przesądza również o wspólnym wychowywaniu dziecka, tym bardziej, że jak twierdzi sama ponosi wszelkie konsekwencje wychowawcze. Sądzić należy, iż miedzy Panią a ojcem dziecka nie istnieje nieformalny związek (konkubinat), a zatem ciężar obowiązku wychowania dziecka spoczywa na Pani.

Powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie, że w stosunku do Pani mogą mieć zastosowania przepisy określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też brak jest podstaw do pozbawienia Pani prawa rozliczania dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.