Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.06.2005, sygn. PBI/P/415-17/44265/05, Drugi Urząd Skarbowy w Katowicach

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21.03.2005r., który wpłynął w dniu 24.03.2005r. i został uzupełniony dnia 21.04.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej miejsca rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.03.2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony dnia 21.04.2005r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą - spedycja- transport międzynarodowy jako osoba fizyczna i zamierza otworzyć placówkę firmy na terenie Niemiec. Zadaniem placówki będzie zbieranie informacji dotyczących usług transportowych dla macierzystego zakładu mającego siedzibę w Polsce oraz koordynowanie usług przewozowych. Zatrudnieni w tej placówce pracownicy będą obywatelami Niemiec z miejscem zamieszkania w Niemczech.

Zdaniem podatnika, podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności płacony będzie w Polsce, natomiast podatek od wynagrodzeń pracowników uiszczany będzie na terenie Niemiec.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Z 2000r. Dz.U.Nr 14, poz. 176 ze zm.) zawiera dwie podstawowe zasady podatkowe. Pierwsza z nich określa, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zasada ta określana jest mianem zasady nieograniczonego obowiązku podatkowego na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym. Druga z zasad określa, iż państwo na terytorium którego znajduje się źródło przychodów ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów nie będących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskanych z tego źródła. Jest to zasada ograniczonego obowiązku podatkowego - art. 3 ust. 2a ww. ustawy podatkowej. Stosownie do art. 4a wymienionej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Podpisana dnia 14 maja 2003r. Umowa pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec (Dz.U. z 20 stycznia 2005r. Nr 12, poz. 90) zawiera stosowne postanowienia dotyczące opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Niemiec przez podatników mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Stosownie do art. 7 ust. 1 tej umowy zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym sie Państwie, jednak tylko w tej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zgodnie z art. 5 ust. 4 lit.e ww. umowy określenie "zakład" nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że otwarta na terenie Niemiec placówka dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce, nie jest prowadzona w formie zakładu, w związku z czym w oparciu o postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody przedsiębiorstwa w całości podlegać będą opodatkowaniem podatkiem dochodowym w Polsce. Natomiast podatek od wynagrodzenia pracowników-obywateli Niemiec zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej umowy oprowadzany winien być na terenie Niemiec.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.