Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 15 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki z narzeczonym. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni planuje zawrzeć umowę pożyczki pieniężnej ze swoim narzeczonym (osobą fizyczną niebędącą członkiem rodziny w linii prostej), na kwotę (…) zł. Pożyczka zostanie udzielona na podstawie pisemnej umowy, podpisanej przez obie strony, na okres 10 lat. Kwota pożyczki zostanie przelana w całości na konto bankowe Wnioskodawczyni. Pożyczka będzie nieoprocentowana, a jej zwrot nastąpi w ratach lub jednorazowo przed upływem 10-letniego terminu.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 0,5% od kwoty pożyczki (tj. (…) zł), poprzez złożenie formularza PCC-3 i dokonanie płatności w terminie 14 dni od otrzymania środków?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) oraz art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki zawarta między osobami fizycznymi, niebędącymi członkami rodziny w linii prostej, podlega opodatkowaniu PCC w wysokości 0,5%. Wnioskodawczyni zobowiązana jest zatem do złożenia formularza PCC-3 oraz zapłaty podatku w wysokości (…) zł w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności cywilnoprawnej (czyli od otrzymania środków pieniężnych). Ponieważ pożyczka będzie udzielona w sposób udokumentowany (przelew bankowy), nie zachodzą przesłanki do zakwestionowania jej charakteru. Nie jest to darowizna ani czynność pozorna.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295):
Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Jako że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia umowa pożyczki, należy odwołać się do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Należy wskazać, że w myśl art. 3531 Kodeksu cywilnego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Elementami przedmiotowo istotnymi umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne.
Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli. Z punktu widzenia podatkowego nie jest istotne, w jaki sposób i czy w ogóle nastąpi przekazanie przedmiotu pożyczki przez dającego, jak również jej zwrot przez pożyczkobiorcę.
Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy - kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Stawki podatku wynoszą: od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego - 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę. Obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki powstaje z chwilą zawarcia umowy.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że planuje Pani zawrzeć umowę pożyczki pieniężnej ze swoim narzeczonym (osobą fizyczną niebędącą członkiem rodziny w linii prostej), na kwotę (…) zł. Pożyczka zostanie udzielona na podstawie pisemnej umowy, podpisanej przez obie strony, na okres 10 lat. Kwota pożyczki zostanie przelana w całości na Pani konto bankowe. Pożyczka będzie nieoprocentowana, a jej zwrot nastąpi w ratach lub jednorazowo przed upływem 10-letniego terminu.
Reasumując umowa pożyczki, jaką planuje Pani zawrzeć z narzeczonym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki wynoszącej 0,5% od kwoty pożyczki. Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek zapłaty podatku będzie ciążył na Pani - pożyczkobiorcy. Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy będzie miała Pani obowiązek wpłaty tego podatku i obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, czyli od daty zawarcia umowy pożyczki.
We własnym stanowisku wskazała Pani, że jest Pani zobowiązana do złożenia PCC-3 w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności cywilnoprawnej (czyli od otrzymania środków pieniężnych). Należy wskazać, iż data otrzymania środków pieniężnych nie ma wpływu na datę powstania obowiązku podatkowego przy umowie pożyczki, gdyż jak już wskazano powyżej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy.
Pani stanowisko uznać należało za prawidłowe z powyższym zastrzeżeniem.
Dodatkowe informacje
Końcowo wskazujemy, że nie posiadamy kompetencji do wyliczenia kwoty podatku. Zgodnie z nadanymi kompetencjami - wynikającymi z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - możemy jedynie wyjaśnić zasady stosowania przepisów ustaw podatkowych. Organ interpretacyjny jest bowiem jedynie - na mocy konkretnych przepisów przyznanych mu uregulowaniem Ordynacji podatkowej - uprawniony do interpretowania, czyli wyjaśnienia, przepisów prawa podatkowego poprzez ocenę stanowiska zajętego przez wnioskodawcę w tym zakresie. Nie może zatem dokonać weryfikacji przedstawionego przez Panią wyliczenia wysokości podatku w celu wskazania czy jest ono prawidłowe. Zajęcie stanowiska w tym zakresie wykraczałoby poza zakres przyznanych organowi uprawnień.
Ponadto - odnosząc się do zawartego przez Panią we własnym stanowisku stwierdzenia: „Ponieważ pożyczka będzie udzielona w sposób udokumentowany (przelew bankowy), nie zachodzą przesłanki do zakwestionowania jej charakteru. Nie jest to darowizna ani czynność pozorna.” - wskazujemy, że Organ w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej nie prowadzi postępowania podatkowego, w tym postępowania dowodowego. Oceny rzeczywistego charakteru dokonanej pomiędzy Panią a Pani narzeczonym czynności może jedynie dokonać organ podatkowy - naczelnik właściwego urzędu skarbowego - uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.