Temat interpretacji

W dniu 12.01.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek z dnia 11.01.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 13.01.2005 r. przesłanym za pośrednictwem Poczty Polskiej (data wpływu: 17.01.2005 r.) uzupełniono wniosek o własne stanowisko w ww. sprawie.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Miejski Zespół Oświaty z siedzibą w ....... w 2004 r. zatrudniał na podstawie umowy o pracę pracownika, który w danym miesiącu uzyskał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego wypłacony przez płatnika. W miesiącu tym wypłacono pracownikowi 13-tą pensję. Poza 13-tą pensją pracownik nie otrzymał innego składnika wynagrodzenia. Według stanowiska płatnika, przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy koszty uzyskania przychodów powinny być zastosowane.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z powyższego wypłacone pracownikowi dodatkowe wynagrodzenie roczne jest przychodem ze stosunku pracy.

W myśl art. 31 ww. ustawy z dnia 26.07.1991 r. zakład pracy jako płatnik ma obowiązek obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości uzależnionej od osiągniętego od początku roku dochodu. Stosownie do art. 32 ust. 2 tejże ustawy za dochód osiągnięty ze stosunku pracy uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne.

Według art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku, gdy:

• podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227,00 zł,
• miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127,82 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.533,84 zł.

Stąd pracownikowi, który w danym miesiącu nie wykonywał faktycznie pracy (przebywał na zwolnieniu lekarskim), ale uzyskał przychód ze stosunku pracy jakim jest dodatkowe wynagrodzenie roczne należą się koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 powołanej wyżej ustawy z dnia 26.07.1991 r.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia tj. w 2004 r.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.