Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.03.2006, sygn. I USB I-2/415-21/06, Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty

Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) orazart. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31.12. 2003 r. w zw. z art. 14 ustawy z dnia 12.11.2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956) uznaje za nieprawidłowestanowisko Pana przedstawione w piśmie z dnia 11.10.2005 r. w sprawie braku możliwości zaliczenia w latach 2004-2005 do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z poprawą warunków pracy i rehabilitacji zatrudnionych przez zakład pracy chronionej osób niepełnosprawnych sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

W dniu 23.12.2005 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Pana z dnia 11.10.2005 r. (uzupełniony pismem z dnia 21.02.2006 r., data wpływu 22.02.2006 r.) w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że prowadzona przez Pana firma, posiada status zakładu pracy chronionej.

W firmie utworzony został Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON). Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego składa Pan zapytanie, czy koszty związane z poprawą warunków pracy i rehabilitacji osób niepełnosprawnych sfinansowane ze środków ZFRON są kosztami uzyskania przychodów. Przedstawiając swoje stanowisko oświadczył Pan, że koszty sfinansowane ze środków ZFRON nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Tutejszy organ podatkowy, rozstrzygając powyższą kwestię stwierdza co następuje.

Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zakład pracy chronionej zobowiązany jest tworzyć Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W świetle art. 33 ust.2 ustawy z dnia 27.08.1997 r.o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) fundusz rehabilitacji tworzy się w szczególności:

1. ze środków, o których mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 oraz w art. 31 ust. 3 pkt 1 lit.b i pkt 2,
2. z części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. z wpływów z zapasów i darowizn,
4. z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku funduszu rehabilitacji,
5. ze środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków funduszu w części niezamortyzowanej.

Rodzaje wydatków, szczegółowe zasady wykorzystania środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania tych środków określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31.12.1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 ze zm.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem można było dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów musi on spełniać następujące przesłanki:

• służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz
• nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu kosztów wyłączonych spośród kosztów uzyskania przychodów.

Poniesione na poprawę warunków pracy i rehabilitację osób niepełnosprawnych wydatki spełniają powyższe kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem, co do zasady, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Należy jednak podkreślić, iż z treści cytowanego powyżej art. 33 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych wynika, że zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych tworzony jest m.in. z dotacji, subwencji PFRON oraz ulg podatkowych.

W przypadku, gdy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie został utworzony z dotacji czy subwencji (np. z PFRON) - pochodzące z niego środki traktuje się jak środki własne zakładu a finansowane nimi wydatki na poprawę warunków pracy i rehabilitację osób niepełnosprawnych stanowią koszty uzyskania przychodów.Natomiast, gdy środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych pochodzą w części z dotacji czy subwencji PFRON, wówczas wydatki nimi sfinansowane w takiej części w jakiej zostały pokryte dotacją lub subwencją nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.Z powyższych względów postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia o którym mowa w art. 14a § 4, jeśli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.