Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca, jako płatnik, był obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, od kwoty wypłaconego pracownikom w 2014 r. pakietu osłonowego w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej, wynikającej z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192, z późn. zm.)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (pytanie Nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 stycznia 2016 r., Nr IPTPB1/4511-664/15-1/MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 5 stycznia 2016 r. (data doręczenia 8 stycznia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), nadanym dnia 15 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

.. Spółka Akcyjna (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Uchwałą Zarządu Spółki z dnia 12 marca 2013 r., Nr 215/2014, zatwierdzony został Regulamin określający zasady postępowania w sprawach dobrowolnych odejść z pracy pracowników powierzchni w .. S.A. w 2013 r. i skorzystania z pakietu osłonowego (dalej: Regulamin). W Spółce potrzebna jest restrukturyzacja zatrudnienia w tej grupie pracowników. Pracownikom tej grupy proponuje się pakiet osłonowy łagodzący skutki restrukturyzacji. Pracownicy powierzchni, którzy w terminie określonym w Regulaminie złożą wniosek o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron, otrzymają pakiet osłonowy uzależniony od wieku pracownika, w wysokości:

• do 50-go roku życia 80 000 zł,

• powyżej 50-roku życia 60 000 zł.

Zgodnie z przedmiotowym Regulaminem, ww. kwoty zawierały odprawę pieniężną wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Odejście pracowników musiało nastąpić najpóźniej do dnia 30 grudnia 2013 r. Faktyczna wypłata kwot pakietu osłonowego dla części pracowników nastąpiła w styczniu 2014 r.

W piśmie z dnia 13 stycznia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmieniony ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r., ma zastosowanie do dochodów osiąganych począwszy od 1 stycznia 2014 r. Przepis ten zwalnia od podatku otrzymane odszkodowania i zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. Stosowany przez Wnioskodawcę w 2013 r. pakiet osłonowy nie ma źródła ustawowego, nie wynika z układu zbiorowego opartego na ustawie. Wnioskodawca naliczył, pobrał i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego świadczenia. Pakiet osłonowy zawierał odprawę pieniężną wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192, z późn. zm.) oraz dodatkową kwotę, której wysokość uzależniona była od wieku pracownika w chwili odejścia. Wysokość wypłaconego pakietu osłonowego ustalono w celu zachęcenia jak największej liczby pracowników do odejścia z firmy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy Wnioskodawca, jako płatnik, był obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, od kwoty wypłaconego pracownikom pakietu osłonowego w części stanowiącej odprawę pieniężną, wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192, z późn. zm.)...
2. Czy Wnioskodawca, jako płatnik, był obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, od kwoty wypłaconego pracownikom w 2014 r. pakietu osłonowego w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej, wynikającej z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192, z późn. zm.)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2. W zakresie pytania Nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, jako płatnik, był obowiązany na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty wypłaconego pracownikom w 2014 r. pakietu osłonowego w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej wynikającej z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2015 r., poz. 192, z późn. zm.).

Kwota wypłaconego pakietu osłonowego, w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej wynikającej z art. 8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jest bowiem przychodem pracownika w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od osób fizycznych zmieniony ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328), ma zastosowanie do przychodów osiągniętych począwszy od 1 stycznia 2014 r. Przepis ten zwalnia od podatku otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Stosowany przez Wnioskodawcę w 2013 r. pakiet osłonowy nie ma źródła ustawowego, nie wynika z układu zbiorowego pracy (którego nie ma), ani z porozumienia zbiorowego opartego na ustawie. Wprawdzie art. 59 ust. 2 Konstytucji (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) i art. 21 ustawy o związkach zawodowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 167, z późn. zm.) uprawniają organizacje związkowe do prowadzenia rokowań zbiorowych i zawierania układów zbiorowych pracy, a także innych porozumień zbiorowych, to w literaturze i orzecznictwie dominuje pogląd, że przepisy te mają charakter formalny (kompetencyjny) i nie dają merytorycznej podstawy prawnej do zawarcia jakiegokolwiek porozumienia.

Dodatkowa kwota przewyższająca kwotę odprawy pieniężnej wynikającej z art. 8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników była uzależniona od wieku pracownika w chwili odejścia. Wysokość wypłaconego pakietu osłonowego ustalono w celu zachęcenia jak największej liczy pracowników do odejścia z firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy, ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w Spółce wprowadzono Regulamin określający zasady postępowania w sprawach dobrowolnych odejść z pracy pracowników powierzchni w .. S.A. w 2013 r. i skorzystania z pakietu osłonowego. W Spółce potrzebna jest restrukturyzacja zatrudnienia w tej grupie pracowników. Pracownikom tej grupy proponuje się pakiet osłonowy łagodzący skutki restrukturyzacji. Odejście pracowników musiało nastąpić najpóźniej do dnia 30 grudnia 2013 r. Faktyczna wypłata kwot pakietu osłonowego w części pracowników nastąpiła w styczniu 2014 r.

Wnioskodawca naliczył, pobrał i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego świadczenia. Pakiet osłonowy zawierał odprawę pieniężną wynikającą z art. 8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz dodatkową kwotę, której wysokość uzależniona była od wieku pracownika w chwili odejścia. Wysokość wypłaconego pakietu osłonowego ustalono w celu zachęcenia jak największej liczby pracowników do odejścia z firmy.

Podkreślenia wymaga fakt, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej powszechności i równości opodatkowania, a ich zastosowanie nie może odbywać się na podstawie wykładni rozszerzającej, tzn. muszą być interpretowane ściśle.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia i to tylko te, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa należy uznać, że wypłata pracownikom pakietu osłonowego w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej, której wysokość uzależniona była od wieku pracownika w chwili odejścia, nie będzie zwolniona od podatku. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1328, z późn. zm.) nie zmieniło dotychczasowej zasady, zgodnie z którą przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie wyłącznie do odszkodowań i zadośćuczynień. Zatem wypłacony pakiet osłonowy w części przewyższającej kwotę odprawy pieniężnej, będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu.

W związku z powyższym na Wnioskodawcy jako płatniku będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego pakietu osłonowego w części przewyższającej odprawę pieniężną. Zgodnie bowiem z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi